Group Blog
All Blog
|
ยัย เจ้ สุด ฮา กับ หมอ เกย์ จอม เฟี้ยว บทที่ 9 หน้า 2 ปิ่นมณีมองในความมืดนึกว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอกอด เพราะเธอชอบด่าเขาอย่างกับคนเกลียดกันก็ไม่ปาน เขาอาจจะแกล้งเธอไม่ให้เข้าใกล้ก็ได้ คิดถึงตรงนี้แล้ว ก็ชักยั๊ว ที่หมอเอกมารู้จุดอ่อนของเธอแล้ว แล้วยังแกล้งเธอ ไม่ให้เธอเข้าใกล้ในยามที่เธอหวาดกลัว ป่านนี้คงกำลังหัวเราะอย่างสะใจ ถอดเสื้อผ้าเสร็จหมอเอกเปิดผ้าห่มเข้าไปหาปิ่นมณีที่นอนสับสน อากาศเริ่มเย็น เพราะข้างนอกทั้งลมแรงและฝนตกหนัก ทั้งยังฟ้าร้องฟ้าผ่าอีก เขากอดร่างน้อยที่นอนตัวขดอยู่ราวลูกแมว ปิ่นเริ่มรู้สึกอุ่นขึ้น ซุกตัวเข้าหาเป็นเอก ปล่อยให้เขากอดเข้าอกอันเปือยเปล่า พลางคิดว่าทำไมหมอเอกตัวใหญ่และร้อนขนาดนี้ ถ้าหากว่าเขาไม่ได้เป็นเกย์ ผู้หญิงคนกรี๊ดกร๊าดเขาอย่างแน่นอน นี่ขนาดไม่ใช่เกย์ เธอเองก็ยอมรับว่าหน้าตาเขาดีจนเกินจะห้ามใจได้ ความอบอุ่นจากอกกว้าง ทำให้ความหวาดกลัวของปิ่นบรรเทาลง เธอนอนฟังเสียงหัวใจของตัวเองเต้น ตุ๊บ.........ตุ๊บ.............. ทำไมแกถึงถอดเสื้อกันนะ....เธอคิดเงียบๆ หรือว่าเขาจะร้อน แล้วทำไม..เขาถึง...เวลาแบบนี้ยัง?........เราจะขัดขืนเขาดีไหม? เธอเริ่มใจสั่นและหวั่นไหว แล้วอีกเสียงหนึ่งคงเป็นหัวใจของเป็นเอกหูเธอแนบกับอกเขา เอกบดเบียดเนื้อเปือยเปล่าเขา ชุดนอนตัวบางของเธอไม่สามารถปิดกั้นความแข็งแกร่งของร่ายกายชายหนุ่ม เมื่อมือใหญ่บีบเค้นที่สะโพกมน พร้อมกับการถูกถูไถที่ขาด้านหน้า ปิ่นมณีรับรู้ถึงความเร่าร้อนจากร่างกายของหมอเอก มือเขาบีบเค้นแผ่นหลังของเธอ เลื่อนมาด้านหน้า เสียงเขาเริ่มหายใจถ้วงลึกเป็นจังหวะรุ่มร้อน เรียวบางอุ่นประกบลงที่ปากเธอ จุมพิษที่แสนเนินนานและหวาบหวามใจ เขาถอนปากออก จูบที่คออุ่นเลื่อนต่ำไปที่เนินอกมือเขายังนวดเฟ้นร่างกายนุ่มนิ่ม เลื่อนลงไปที่สะโพก นิ้วเรียวยาวแทรกเข้าระหว่างขาเรียว ทำเอาปิ่นมณีตื่นเต้นและตื่นตัวกับการสัมผัสของนิ้วเรียวยาว ปิ่นมณี เกร็ง หัวใจเต้นแรงและเร็วกอดเขาไว้แน่น ก่อนที่ร่างกายจะค่อยๆ ประสานเข้ากับจังหวะของพายุใหญ่ที่กำลังอื้ออึงอยู่ทั้งภายในและภายนอก ฝนยังตกอย่างต่อเนื่องจนถึงเช้า ปิ่นซุกกายอยู่ในอ้อมอกของเป็นเอก เธอกำลังฝันไปว่า โดนช้างชบาแก้วสีชมพูคลอเคลีย กอดเธอเอาไว้ ช้างนั้นยังพาเดินเที่ยวเล่นลงไปในทะเล “พาฉันกลับบ้านที” เธอลูบหัวช้างเบา “ถ้าเธอพาฉันกลับบ้าน ฉันจะเลี้ยงเธอไว้ในหมู่บ้าน ในหมู่บ้าน มีสนามหญ้า เธอมีหญ้ากินทุกวัน ฉันจะหาอ้อยหากล้วยให้เธอกินทุกวัน ทีนี้ ไอ้ป๊อดมันก็ไม่กล้ามาแหย๋มเราได้ ฮ้าๆๆๆๆ” ปิ่นมณีหัวเราะอย่างชอบใจ เสียงหัวเราะเธอ ปลุกเป็นเอกที่กอดเธอไว้ ที่จริงเขาตื่นตั้งนานแล้ว แต่ไม่อยากลุกออกไป กลัวว่าปิ่นมณีจะตื่น แล้วยังบรรยากาศที่ชวนนอนขี้เกียจต่อแบบนี้ ฟังเสียงลม เสียงคลื่น และเสี่ยงจักจั่นหลังฝน ถ้าอยู่ในกรุงเทพ จะได้นอนฟังเสียงลมเสียงฝนแบบชุ่มฉ่ำแบบนี้ที่ไหน ฟังเสียงหัวเราะอย่างสุขใจของปิ่นมณีแล้ว ก็อมยิ้ม เขาซุกหน้าที่ซอกคอของเธอ นี่เขาเป็นฝ่ายลุ่มหลงปิ่นมณีทีละนิดทีละนิดอย่างถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว ในฝันของปิ่น ช้างชบาแก้วนั้นหยอกล้อเธออย่างสนิทสนม มันเอางวงซุกไซร้ตามคอเธอ ยิ่งทำให้เธอจั๊กจี๋หัวเราะหนักเข้าไปอีก สายมากแล้วฝนหยุดตก อากาศข้างนอกเย็นฉ่ำ ปิ่นมณีค่อยๆ ลุกอยากวงแขนเป็นเอก คลานมาหาเสื้อผ้าใส่ ล้างหน้าแปรงฟันที่อ่างล้างหน้าตรงชานกระท่อม กลับเข้าไปมองหาของกินที่กระเช้าของขวัญ ยังดีที่เป็นเอกเอามันมาด้วย มันมีทั้งผลไม้และน้ำผลไม้ เป็นเอกลุกตามเพราะได้ยินเสียงกุกกักข้างห้อง “ฝนหยุดแล้ว” เธอบอกเขา “เราไปดูปิงกันเถอะ ไม่รู้อาการจะดีขึ้นหรือเปล่า?” พร้อมสวมวิญญาณนักสาธารณสุขแต่เช้า ปิ่นมณีออกไปหากล้วยสุกที่แขวนไว้ตรงชานกินต่อเพื่อรอเป็นเอก หลังฝนชุ่มฉ่ำและสดชื่นมาก ปิ่นมณีดูสดใสร่าเริง พอเป็นเอกแต่งตัวเรียบร้อยออกมาจากห้อง เธอก็วิ่งลงบันได ไปโดยไม่รอเขา “วันนี้ร่าเริงเชียว” เขาพูดเบาๆ แล้วเดินตามไปเงียบๆ มองดูปิ่นมณี เดินร้องเพลง อย่างสนุก พอถึงบ้านผู้ใหญ่ พบผู้ใหญ่กับแม่ลำใยอยู่ที่บ้าน ส่วนปิงลุกได้แล้ว ก็กินข้าวกินปลา และจิบน้ำเกลือตามที่ปิ่นบอกไว้ “หน้าตาดีขึ้นแล้วนิ” ปิ่นมองดูหน้าเด็กชาย “ใช่ แต่เมื่อวานซีดไปเลย นี่ดูซูบไปเลยนะ” แม่ลำใยบอก “ไม่เป็นไร เราก็กินตุนใหม่นะ” เธอพยักหน้าให้กำลังใจ “แม่ลำใย อาหารการกินเราต้องทำให้สะอาด แล้วก็ต้องให้สุกนะคะ” เธอบอกเมียผู้ใหญ่บ้าน “จ๊ะ ฉันจะดูแลเรื่องอาหารการกินของเจ้าพวกนี้ดีๆ จ๊ะ” “แล้วส่วนน้ำดื่ม เราก็ต้องดื่มน้ำที่สะอาดนะคะ น้ำดื่มเอามาจากไหนคะ” “เรื่องน้ำดื่มเรารับน้ำขวดมากินกันจ๊ะ สมัยนี้เราไม่มีน้ำฝนกินแล้ว” “รับน้ำมาจากไหนคะ?” ปิ่นมณีถามอย่างอยากรู้ “มีรถมาส่งจ๊ะ” “รถมาจากไหนคะ? ที่นี่เป็นเกาะไม่ใช่เหรอคะ” แม่ลำใยเห็นท่าทีตื่นเต้นของเธอแล้วก็อมยิ้ม เป็นเอก เห็นท่าทางความอยากรู้ของปิ่นท่าทางเธอเหมือนจะหาข้อมูล “เด็กๆ ทำอะไรกันที่หาดเหรอครับ” เขาชวนคุยเรื่องใหม่ แม่ลำใยมองไปที่หาด “คงจะพากันพายเรือเล่นล่ะมั้ง คืนนี้อากาศน่าจะดี ดูสิ ฝนมาแล้วก็ฟ้าแจ้งเชียว ตกหมึกน่าจะสนุก” แม่ลำใยบอก ตกหมึกเหรอ..... ปิ่นมณี มองอย่างสนใจ เลยชวนหมอเอกไปที่หาดหาเด็กๆ แต่หมอเอกไม่สนใจ เธอเลยไปคนเดียว เด็กๆ กำลังฝึกพายเรือเล่นกัน ปิ่นเลยขอซ้อมพายเรือบ้าง เธอคิดแผนการว่าจะพายเรือกลับกรุงเทพ เธอต้องถึงกรุงเทพสักวันล่ะ ปากน้ำสมุทรปราการ มันจะไกลสักแค่ไหน ต้องพายเรือเป็นเดือนเชียวเหรอ เธอจะหาอะไรกินบนเรือตอนที่พายไปแรมเดือนดี พอถึงปากน้ำสมุทรปราการแล้วเธอก็มีโอกาสถึงปทุมธานีแน่นอน พอคิดได้เธอเลยเล่นกับเด็กๆ อย่างสนุก ส่วนหมอเอก อยู่ที่สมาคมแม่บ้านชาวประมง มองเห็นหาดและเด็กๆ และปิ่นมณีที่เล่นพายเรือ เขาเย็บผ้าไปก็มองดูปิ่นกับเด็กๆ เขาเย็บเสื้อแบบง่ายๆ ได้หลายตัวแล้ว น่าจะพอใส่ วันนี้ทีมแม่บ้านทำขนมแจกกัน ส่วนคนอื่นเย็บผ้า เย็บหมอน ยัดนุ่น ส่วนป้าๆ ก็ชวนหมอเอกคุณเรื่องสุขภาพ หมอเอกก็แนะนำการรักษาสุขภาพ การเลือกอาหารให้ครบ 5 หมู่ และการออกกำลังกาย “อาหารทะเล คลอเลสตรอรอล สูงนะครับ เราควรที่จะเพิ่มพวกผักเข้าไปเยอะๆ ผลไม้เอง ก็มีประโยชน์ เพิ่มวิตามิน น้ำมะพร้าว ช่วยบำรุงผิวพรรณด้วยนะครับ แล้วอีกอย่างมีผลทำให้ตกขาวด้วยนะครับถ้าทานอาหารทะเลมากเกินไป”
ขอบคุณค่ะ กำลังสนุกเชียวค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:7:54:14 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||||
