Good evening.. เป็นไงกันบ้าง ฝนตกๆกันแบบนี้ มีใครแอบเหงา แอบเฉา ก็สู้ๆ กันหน่อย อีกสองวันก็ได้นอนลั้นลาอยู่ที่บ้านแล้ว คนเราตั้งแต่โตมา บางคนก็อาจจะมีเพื่อนหลายกลุ่ม บางคนก็มีเพื่อนกลุ่มเดิมๆ เพราะเรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลจนจบมหาวิทยาลัยเลยก็มีนะ (คุณเพื่อนของเราแบบนั้นมีหลายคนเลย) แต่บางคนก็ย้ายโรงเรียน แบบ ประถม มัธยมต้น มัธยมปลาย มหาวิทยาลัย อะไรแบบนี้ก็จะมีเพื่อนหลายกลุ่มหน่อย

          ที่เล่าแบบนี้ เพราะว่า เมื่อวาน นั่งดูรูปที่ถ่ายเล่นกับคุณเพื่อน บางคนพอเรียนจบแล้วก็แทบจะไม่ได้ติดต่อกัน แต่เวลาดูรูปพวกนั้นทีไร ก็ยิ้มทุกที มันนึกถึงเวลานั้นๆ ที่เรามีร่วมกัน ดูกี่ที กี่ที ก็ยิ้มจนแก้มปริบ (^___^) คนอื่นก็น่าจะเป็นแบบนี้เหมือนกันเนอะ ยิ่งใครมีวีรกรรมร่วมกันเยอะๆ เนี่ย พอนึกถึง ก็จะแบบ เออ ตอนนั้นทำไปได้ไงอะไรแบบนี้ มันทำให้เรานึกถึงทั้งเรื่องดีเรื่องไม่ดีที่ผ่านมาด้วยกัน ยิ่งใครดีกับเรา การกระทำของเค้าจะอยู่ในความทรงจำของเราไปตลอดอ่ะ เรียกว่าประทับใจเลยทีเดียว ทำให้นึกถึงสำนวนนึงของฝรั่งเลยอ่ะ ที่เค้าพูดว่า in my good books หมายถึง ความทรงจำที่ดีกับการกระทำของใครบางคน เช่น To get in my good books, you can help me with my homework. ให้ฉันมีความทรงจำที่ดีกับคุณ คุณสามารถช่วยฉันทำการบ้านได้นะ(- -“) คุณเพื่อนแบบนี้ก็ไม่ไหวมั๊ย ฮ่าๆๆ

          การมีความทรงจำที่ดีกับใครซักคน มันไม่ยาก เท่ากับจะรักษาสิ่งนั้นไว้อยู่กับเราตลอดไป เพราะฉะนั้น ถ้าใครมีคุณเพื่อนที่น่ารักแล้วก็รักษาความสัมพันธ์ดีๆ ให้อยู่ตลอดไปนะ นิดๆ หน่อยๆ ก็ยอมๆ กันบ้างอะไรบ้าง รักกันนานๆ บ๊ายบาย (^___^) 

credit : www.ungkrit.com