ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.141 : คิดมาก
ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.141 : คิดมาก :
สวัสดีเพื่อนๆชาวตะพาบทุกท่านนะคะ โจทย์วันนี้คือ "คิดมาก" ท่านหญิงเพิ่งเข้ามาดูโจทย์เมื่อวานนี่เอง ตายละต้องส่งวันรุ่งขึ้นแล้ว เริ่มเกิดอาการคิดมากตามโจทย์เลยค่ะ ว่าจะเขียนอย่างไรดี จะแต่งเป็นเรื่องสั้นขำๆตามถนัด หรือจะเป็นเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา เวลามีน้อยเหลือเกินคงแต่งไม่ทันแน่ ช่วงนี้ยิ่งรู้สึกโง่ๆงงๆไงไม่รุ ^^
คิดไปคิดมาเอ......หรือจะเขียนเรื่องตัวเองดีนะ การหยิบเรื่องใกล้ตัวมาเขียน มันทำให้เขียนง่ายไหลลื่น และสมจริงดีนะคะ แต่...ว่า...คิดไปคิดมาก็คิดว่ามันจะดีรื้อ... เดี๋ยวชาวบ้านเขาก็รู้เรื่องของเราหมดละสิ
อุตส่าห์ทำตัวเป็นหญิงผู้ลึกลับ!! แต่กลับจะเอาเรื่องตัวเอง มาเขียนเล่าให้เขาฟัง(อ่าน)หมดได้ไง....ไม่เอาๆๆ ไม่เขียนเรื่องตัวเองดีกว่า คิดใหม่ๆ คิด คิด คิด (นอกเรื่อง....คิด คิด นี่มันหมากฝรั่งนี่นา ใครทันมั่ง ...^^)
คิดไปคิดมาก็ยังคิดไม่ออก ถ้าไม่เขียนเรื่องตัวเองจะให้เขียนอะไรล่ะ เอาก็เอา(วะ) เขียนเรื่องตัวเองก็ได้ จะไปคิดมากทำไม ไม่มีใครรู้จักเราซะหน่อย อิอิ นี่คือข้อดีของการปกปิดตัวตน เหอๆ
เมื่อคิดได้ดังนั้นเราก็มาเริ่มเรื่อง"คิดมาก"ตามโจทย์วันนี้กันเลยเนอะ เดี๋ยวๆๆ ที่เขียนมายืดยาวววว...นี่ยังไม่เข้าเรื่องเลยเหรอ ยังค่ะยัง ^^
เคยได้ยินคนเขาพูดกันว่า "คิดมาก ทำให้แก่เร็ว" ท่านหญิงฯว่าน่าจะจริงนะคะ เพราะหญิงเป็นคนชอบ"คิดมาก" แล้วหญิงก็แก่แล้ว..เอ๊ย...แก่เร็วจริงๆ (นอกเรื่อง..."แก่แล้ว"กับ"แก่เร็ว"นี่เหมือนกันไหมคะ แหะๆ)
ตอนสมัยสาวๆเราไม่ใช่คนคิดมากเลยนะคะ อยากทำไรก็ทำ อยากพูดไรก็พูด ไม่เคยคิด ไม่สนใจว่าใครจะรู้สึกอย่างไร กับคำพูดหรือการกระทำของเรา เพื่อนมันว่าเรา"ปากหมา" แต่จริงๆเราแค่ปากกับใจตรงกันแค่นั้นเองนะ จริงจริง ^^
แต่พอต้องมาใช้ชีวิตในที่ทำงาน อยู้ในสังคมร่วมกับคนอื่นๆ เราก็ต้องปรับตัว การพูดตรงๆของเรา ทำให้เพื่อนร่วมงานไม่พอใจอยู่บ่อยครั้ง เช่นครั้งนึงเราบอกเพื่อนร่วมงานว่า เธอแต่งหน้าเยอะไปนะโบกซะหนา เหมือนไปเล่นลิเกเลย แค่นี้เธอก็โกรธ เฮ้อ..เราละไม่เข้าใจหวังดีแท้ๆ
อีกครั้งนึงเราบอกเพื่อนว่า "เฮ้ย!!! ส้มตำใคร(วะเนี่ย)กินแล้วไม่เก็บ เหม็นปลาร้าหึ่งเลย นี่โต๊ะทำงานชั้น(นะยะ)" แค่เนี๊ยยยยย.... หล่อนโกรธมากไม่พูดกับเรา ไม่มานั่งโต๊ะเราไม่ช่วยงานไม่...อะไรทั้งสิ้น เราผิดหรือที่พูดตรงๆ ว่าเหม็น นี่โต๊ะทำงานนะ ต้องรับลูกค้าด้วย ถถถถถถ..
กับเจ้านายเราก็ไม่เว้นนะ มีไรพูดกันตร๊งตรง จนโดนด่าประจำ เล่ามายืดยาวยังไม่เกี่ยวกับคิดมากเลยนะ แหะๆ บอกแล้วว่าเล่าเรื่องตัวเอง น่ะมันไหลลื่นนนนน....เลยไปไกลเลย แหะๆ
กลับมาเข้าเรื่องคิดมาก เนื่องจากผลกระทบจากการพูดตรงๆ พูดโดยไม่คิดของเรานี่แหล่ะ ที่ทำให้เราเริ่มคิดได้ว่า การพูดตรงๆบางคนก็รับได้และหลายๆคนรับไม่ได้และไม่ยอมรับ เราจึงต้องพยายามที่จะไม่พูดอะไรตรงๆตามที่ใจคิดอีกต่อไป
เวลามีใครถามความเห็นอะไร เราจะต้องคิดให้มาก ก่อนที่จะตอบ เราจะคิดว่าคนถามต้องการอะไร ถามเล่นๆ ถามจริงจัง เขาแค่ต้องการเสียงสนับสนุนหรือเปล่า ถ้าเราตอบไม่ เขาจะยิ่งแย่ไหม เขาแค่ต้องการคนรับฟังเฉยๆ(ที่ระบาย) หรือต้องการคำแนะนำจริงๆ
การพูดคุยเรื่องทั่วๆไป เราก็ต้องคิดว่าเรื่องไหนควรพูดหรือไม่ควรพูด บางครั้งแค่การพยักหน้ารับคำพูดของคนอื่นก็อาจกลายเป็นว่าเราเป็นคนพูดเสียเอง ทางเลือกของเราคือการปฎิเสธ ไม่รู้ค่ะ ไม่เห็นค่ะ หรือคะ อ๋อ ค่ะ เหรอ อืม....
จากคนที่พูดอะไรตรงๆ เรากลายเป็นคนคิดมาก กว่าจะพูดจะตอบอะไร เราก็เอาแต่คิด คิดแล้วคิดอีก บางทีคิดนานจนลืมตอบก็มีนะ ^^
บ่อยครั้งเราเลือกที่จะหลบออกจากการสนทนาที่น่าลำบากใจ เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะต้องพูดในสิ่งที่ไม่อยากพูด เราพูดตรงๆไม่ได้ เพราะกลัวคนฟังจะไม่พอใจ เราต้องพูดในสิ่งที่เราไม่อยากพูด(โกหก) เพื่อให้คนฟังพอใจ ????
การพูดโกหกทำให้เราคิดมาก ถึงคนฟังจะพอใจ แต่เราอึดอัดใจไม่สบายใจทุกครั้ง
คิดๆดูแล้วการเป็นคนปากหมามันง่ายกว่าเยอะเลยนะ พูดกันตรงๆไปเลยก็ได้
ไม่เห็นต้อง"คิดมาก"
............................................จบแล้ว แจ๊วหลบ.....................................
edit // เอาเพลงเพราะมาฝากค่ะ ^^
Create Date : 27 ตุลาคม 2558 |
Last Update : 27 ตุลาคม 2558 10:43:50 น. |
|
14 comments
|
Counter : 971 Pageviews. |
|
|
คิดเรื่องไร้สาระผมก็ร่วงเปล่าๆ
แต่ถ้าคิดเรื่องดีๆก็บริหารสมอกันไปครับ
อิอิ