เป็นครั้งแรกที่ จขบ.ได้ตัดสินใจไปเข้าปฎิบัติธรรม
วิปัสสนากรรมฐาน ณ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี นุ่งขาวห่มขาว
สวดมนต์ ฟังธรรม นั่งสมาธิที่วัด แล้วพักอาศัยอยู่ทีวัด สมาทาน
รักษาศีล ๘ หรืออุโบสถศีล ย่อมได้ชื่อว่า “ทำความดีอันมีความสุข”

เรียกได้ว่าเข้าถึงของจริงล้วนๆได้ใกล้ชิดพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า
และ พระสงฆ์เจ้า สามารถปฎิบัติได้ถูกต้อง มีสติได้รู้แจ้งเห็นจริง
...อีกทั้งทำให้จิตใจสงบ ไม่กวัดแกว่งฟุ้งซ่าน ขัดเกลากิเลส
เป็นกำไรความสุขปิติข้างในของชีวิตตลอดกาล...












วิปัสสนากรรมฐาน เป็นบทเบื้องต้นแห่งสมาธิ พุทธศาสนิกชนที่ดี
ก็ควรที่จะตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์ มาสั่งสมบุญใหญ่ ที่เกิดจากการรักษาศีล ๘
และเพื่อฟื้นฟูวัฒนธรรมชาวพุทธให้แข็งแรงยิ่งขึ้นไป เชิญชวนเพื่อนๆสักครั้ง
ตั้งใจสมาทานศีลที่วัดด้วยตนเอง มีผลและอานิสงส์มากๆ ทำให้ผู้รักษาศีล
มีความโชคดี ทำอะไรก็จะประสบความสำเร็จได้เร็ว ขออนุโมทนาสาธุบุญค่ะ







-ขออนุญาตบอกกล่าวเล่าเรื่อง...ในการเข้ามาปฎิบัติธรรมวิปัสสนา
กรรมฐาน นี่เป็นการสตาร์ทของเราที่ไม่เคยปฏิบัติที่ไหนมาก่อนเลย
การใช้ชีวิตที่สถานที่ปฎิบัติธรรมบางอย่างก็ยังมึนๆงงๆบ้าง ขึ้นอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น
ทั้งความเพียรต่อการปฎิบัติและกฎข้อห้ามทั้งหลายเลยนะคะ


ที่ วัดอัมพวัน เราชอบตรงที่มาสมัครลงทะเบียนเรียนได้ทุกวันตามกำหนด
ไม่ต้องจองล่วงหน้า ...เก็บและปิดอุปกรณ์สื่อสารไว้ในถุงย่ามของตนเอง
ทุกครั้งขณะปฎิบัติ เดินจงกรมและนั่งสมาธิ ต้องฝึกอย่างมีวินัย ใครทำได้
ก็ได้เฉพาะตัวเราเท่านั้นจริงๆ เรานั่งปวดชาที่เท้ามากๆ แต่พอทนได้ ก็ได้เวลา
ออกสมาธิพอดี ...การนอน ก็นอนบนพื้นห้องไม่มีฟูกนุ่มๆ มีหมอนขิก
สี่เหลี่ยมเล็กๆกับผ้าห่มให้ มีพ้ดลมเพดาน นอนรวมกันทั้งหมดเกือบ๓๐๐ คน
ห้องน้ำรวม ต้องจัดเวลาหลบหลีกการอาบน้ำ ไม่มีพูดบ่น สำรวมตลอดเวลา
และห้ามสอบถามผู้มาปฎิบัติธรรมท่านอื่นๆด้วย ดีของเราตรงที่มีน้องสาวเป็น
พี่เลี้ยง เธอเคยมาปฎิบัติธรรมที่นี่หลายครั้งอยู่ และมีแมลงที่กินเลือดเราคือ ยุง
เราถือศีล ๘ ก็ห้ามฆ่าสัตว์ทุกชนิด ได้แต่ปัดๆเอาค่ะ แต่สำหรับเราน่าจะมีบุญ
ไม่มีร่องรอยยุงกัดให้เห็นที่ผิวหนัง ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเราเลยค่ะ

































หลังจากเราครบกำหนดการรักษาศีล ๘ ร่วมพิธีลาศีลเรียบร้อย
ก็เปลี่ยนจากชุดขาวเป็นชุดคฤหัสถ์ปกติ สิ่งแรกที่ได้ทำคือ เข้าไป
กราบสรีระสังขารหลวงพ่อจรัญฯ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือที่มี
อยู่ในบริเวณวัด ก่อนออกเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ






(◕‿◕❀)บุคคลแม้จะงดงามด้วยเครื่องประดับอันมีค่า
ก็ยังไม่งามเท่า “ผู้มีศีลเป็นอาภรณ์”






“มนุษย์ทุกคนเกิดมา ด้วยจิตประภัสสรที่ดีงาม ขึ้นอยู่ว่าใครจะเติม
สิ่งใดเข้าไปในชีวิต ของตนเอง ... ชีวิตนี้เป็นของเรา ดังนั้น..
เราจงเลือกเติมสิ่งที่ดีงาม เข้าไปในชีวิต..เท่านั้น”

(เครดิต : ชีวิตคิดดีมีสุข)


...ขอขอบคุณทุกๆคน ที่แวะมาอ่านและเยี่ยมชมค่ะ"