Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่ 25 ไปเที่ยวงานวัด...(yaoi)

ตอนที่ 25 ไปเที่ยวงานวัด...(yaoi)

*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)

เห็นไอ้เดย์มันจ้องกล่องช็อคโกแล็ตในมือผมเขม็งขนาดนี้ เล่นเอาผมก้าวขาแทบไม่ออก T T

อย่างแรกที่ผมนึกออกคือ ดึงมือข้างที่ถือกล่องขนมไปซุกด้านหลังแล้ว... ฉีกยิ้ม
จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนตัวไปด้านข้างด้วยการสไลด์เท้าไปทางขวาหามุมโต๊ะข้างเตียง หย่อนกล่องช็อคโกแล็ต
วางไว้บนโต๊ะแบบไม่รู้ไม่ชี้ กะว่าเดินตัวเปล่าไปหามัน ก็ใครมันจะไปกล้าถือเข้าหาให้มันเห็นใกล้ๆ
ขืนรู้ว่าของนอก งานนี้ผมโดนซักอาน ถ้ารู้เรื่องไอ้ไลค์ ผมกลัวมันจะจรเข้ฟาดหางใส่ผมอ๊า||||||

“เฮ้ย! หมายความว่าไงวะ มึงไม่ต้องมาเนียนเลยนะลูกคิด! ไม่ต้องเอาไปซ่อนกูเลย เอามานี่เลย!!”
เสียงไอ้เดย์ดักทางผมแรงซะหน้าแทบหงาย ผมสะดุ้งเฮือกยิ้มเจือนเลย กลืนน้ำลายหนืดลงคอ แล้วทำใจดีสู้เสือ
พูดกับไอ้โจรป่าเมายาบ้าด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจในความปลอดภัยของชีวิตตัวเอง “โด่~ ม..ไม่เห็นต้องเสียงดังก็ได้นิ
กูตกใจหมด..ทำไมเหรอ มึงอยากกินเหรอเดย์ แหะๆ ก็....ก็แค่ช็อคโกแล็ตน่ะ..”

“ก็เออดิ ได้ยินที่จ๋าพูดแล้ว เอามาแบ่งกูกินเลยสัด ขี้งกนะมึง”
………. อ้าว....... จริงหรือนี่!!! ยิ้มกว้างเลยครับผม ขอบคุณคุณดิลวิลมากนะครับที่ห่วงแดกอย่างเดียว

“ แอบไปซื้อมาตอนไปเซเว่นใช่มั้ย!? ของยี่ห้ออะไรวะ เอามาดูดิ๊เดี๋ยวพรุ่งนี้กูซื้อมาให้มึงใหม่ก็ได้”

จะไปซื้อมาแทนได้ไงเล๊า~~ เฮ้อ เซเว่นมันมีขายที่หน๊าย~~
“เฮ้ย! เปล่าๆ กู......(นึกๆๆๆๆคิดๆๆๆๆๆๆๆ) เอ้อ! กูไปซื้อมาจากตลาดนัดเมื่อวานนี้! กูกลัวมันละลาย
อากาศมันร้อน กูเลยแอบเอาไปแช่ในตู้แช่น้ำขวดจ๋าเว้ย”

ไอ้เดย์นอนคว่ำท้าวศอกบนเตียง มองผมที่พูดพลางแกะกล่องขนมห่างๆมัน ผมหยิบช็อคโกแล็ตห่อเล็กๆ
ที่มีมากมายหลายสีสันข้างในกล่องนั้นไปให้มันหนึ่งชิ้นแล้วทิ้งกล่องที่เหลือไว้บนโต๊ะ
คือไม่อยากให้เดย์สนใจกล่องน่ะครับ ขืนมันเห็นว่าเมดอินมาจากที่ไหนผมแย่แน่

คงต้องใช้มารยาพันแปดร้อยล้านเล่มเกวียนของลูกผู้ชายกันซะหน่อย ผมคิดว่าจะแกะช็อคโกแล็ต
แล้วป้อนใส่ปากมัน ทีนี้แม่งก็จะฟิน ลืมสืบสาวหาที่มาของไอ้ช็อคโกแล็ตบ้านี่ไปเองแหละครับ
ผมรีบแกะเปลือกแล้วขยำทิ้งไปให้ห่างมือเดย์ ก่อนจะจับช็อคโกแล็ตยื่นไปให้ใกล้ปากมัน

“หึหึหึ//// ป้อนดีๆหน่อยดิ” แม่งมารวบตัวผมคว้าเอวผมไว้แน่นเชียว กูเสียวนะเนี่ยยยยย
“อึก/// มันไม่ดีไงวะเนี่ย กูลงทุนยอมป้อนมึงขนาดนี้” หัวใจผมเต้นแรงไปหมด มันจับมือผมที่ถือขนมให้วกกลับ
เอามาใส่ปากตัวเอง กลายเป็นว่าผมคาบช็อคโกแล็ตอยู่ แล้วไอ้บ้าเดย์ก็ยื่นหน้ายิ้มกริ่มเข้ามากัดกินช็อคโกแล็ต
ที่คาปากผม.... สัด!!! เขินเชี่ยๆ!!!////////

“โห............ทำไมอร่อยจังวะ อร่อยเว่อร์อ่ะ ไหนมึงเอากล่องมาดูซิ!? ซื้อมากี่บาทนี่?”
ไอ้บ้านี่กินแล้วยังพูดมากอีก จะสงสัยทำไมนักหนาฟะ ผมฮึดฮัดรำคาญมัน คือที่จริงไม่รู้จะตอบยังไงดี
“ห..ห้าร้อย!”
“โหยยยยยย แพงว่ะ....เออแต่อร่อยดี” ไอ้เดย์พูดแล้วทำท่าจะผละจากตัวผมไปหากล่องช็อคโกแล็ตเอง
เมื่อผมไม่หยิบให้ดู ผมเลยรีบผวาดึงเสื้อมันไว้ “อะไรวะ!? นี่มึงสนใจช็อคโกแล็ตมากกว่ากูอีกเหรอเดย์!”

เดย์มันยิ้มเหวอ หัวเราะส่ายหน้าแล้วจับหน้าผมไปจูบปาก จูบแรงด้วยผมตกใจหมด แม่งดูดลิ้นเสียงดังจ๊วบๆๆ
รสช็อคโกแล็ตยังติดอยู่ในปากเราทั้งคู่ ผมไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี...อืมมม...เรียกว่า......อร่อย ก็คงได้////

“แฮ่กๆ....แฮ่ก..หึหึหึ นี่มึงยั่วกูเหรอไอ้ลูก” ไอ้เดย์สื่อสายตาหื่นโคตร เล่นเอาละลายครับ
ขอบอกว่าธีทัตตัวอ่อนเป็นช็อคโกแล็ตเหลว ลงไปนอนละลายตาเยิ้มบนที่นอนเลยครับ

“อื้ออ~~เดย์~~” สำเร็จครับในที่สุดผมก็หันเหความสนใจของไอ้บ้าเดย์ไปจากช็อคโกแล็ตกล่องนั้นได้
คือตอนนี้ความสนใจของมันพุ่งตรงมาหมกมุ่นที่ตัวผมอย่างเดียวเลย เราสองคนตั้งหน้าตั้งตาสานต่อ
เรื่องที่ยังทำค้างๆคาๆกันไว้ด้วยความซี๊ดดดดดดด

ผมนอนหงายไอ้เดย์นอนคร่อมทับผมทั้งตัวให้ส่วนนั้นเราถูไถเสียดสีกัน มีเนื้อผ้ากางเกงกั้นอยู่พักใหญ่
ก่อนที่เดย์จะทนไม่ไหว ดึงกางเกงทั้งผมและของมันลงไปคาไว้ครึ่งก้น แน่นอนรวมถึงกางเกงในผม
และบ็อกเซ่อร์ของมันด้วย ปล่อยให้ไอ้ส่วนที่สีกันได้ออกมาเจอหน้ากัน สัมผัสโดนกันแบบเนื้อๆเน้นๆ

ยอมรับว่าเวลานี้คงเบ้หน้าเหยเก ผมครางแข่งกับไอ้เดย์ พวกเราพยายามเก็บเสียงแล้วครับ แต่ผมเสียเปรียบ
เพราะไอ้เดย์มันสีไปก็เลียหน้าอกผมไป พอโดนมันประกบปากเข้าที่ยอดอก ผมก็สะดุ้งสั่นทั้งตัว ส่วนด้านล่างนี่
ไม่ขอบรรยายมากครับ เอาเป็นว่าเมามันกันมาก เยิ้มจนไม่รู้จะเยิ้มยังไงไหว

เดย์มันจับขาผมแหวกออกแล้วแทรกตัวเข้ากลาง ขยับถูเข้าออก ทำแบบนี้นี่มันท่าxxxกันชัดๆ////*// ....
“เดย์!ฮื่ออ~~อื้อ~~ เร็วดิไม่ไหวแล้วว่ะ”
ผมเอามือเข้าจับกำรวบสองเลยช่วยทุ่นแรงมัน แอบขยับสะโพกโยกตามมันด้วย พอเร่งเครื่องแรงมากเข้า
ก็ทนไม่ไหวครับ ผมตัวสั่นเริ่มเกร็งคล้ายจะไป ไอ้เดย์ตกใจรีบถอยร่นลงไปครอบปากกับส่วนนั้น...
โดนดูดแรงที่หัว มือมันก็กำรูดให้ด้วย ไหนจะใส่แรงขยำก้นผมอีก ความเสียวมันซ่านไปทุกอณูรูขุมขนจริงๆ
ให้ตายเกิดมาไม่เคยโดนใครทำให้แบบนี้มาก่อนเลย ทำเองก็ยังไม่ได้ถึงใจเท่าแบบนี้

ผมจิกหัวมันแน่นแล้วปล่อยหมดตัว หมดแรง นอนหายใจหอบหน้าท้องกระเพื่อม แอบดูไอ้เดย์กวาดกลืน
ทำความสะอาดสิ่งที่เพิ่งถูกปลดปล่อยออกมาจนเรียบ มันกินเข้าไปแบบไม่รังเกียจเลย เป็นภาพที่สุดยอด…
“ชอบมั้ยลูกคิด”
“อื้อ”
“ทำมากกว่านี้ได้มั้ย////”
“อึก/////*// ม..ม...ไม่!”
แต่ดูเหมือนมันพยายามจะรุกคืบวุ่นวายกับประตูหลังของผมต่อ ผมเลยรีบกระเถิบหนีมือหนีปากมันไม่ยอม
“ทำไมอ่ะ!?”
“.......ก็ไม่ทำไม ก็ไม่ทำ! ......วันนี้...../////ยังไม่ทำ..”
“ขี้หวง ลองเหอะแล้วมึงจะติดใจนา...”
ไอ้เดย์พูดบ่นๆๆเสร็จ มันก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่ หลังพยายามกระซิบกระซาบตื้อขอไม่สำเร็จ
“งั้น....ทำแบบเมื่อกี้ให้กูบ้างได้มั้ย”
ผมต้องชะงักเพราะคำอ้อนขอของมัน แบบว่าติดสตั๊นไปไม่ต่ำกว่า10วิ. ครับ

“ทำให้กูด้วยดิ ซี๊ดดดด” ไอ้เดย์ย้ำขอผมเสียงกระเส่ามาก ท่าจะไม่ไหวแล้วมัน
เดย์ไม่ปล่อยให้ผมนอนหอบนอนอึ้งอยู่นานหรอก ขยับมานั่งคุกเข่าทางหัวผม เอาของมันมาจ่อไว้ตรงหน้า
ผมกลั้นใจหลับตาปี๋แล้วแลบลิ้นลองแตะดูอย่างกล้าๆกลัวๆ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าผมปฏิเสธมัน
ก็ดูจะขี้โกงเกินไป เพราะเมื่อกี้มันทำให้ผมจนสุขสุดๆไปแล้ว ถึงคราวที่ผมต้องตอบแทนมันบ้าง
ทีมันยังกล้าทำให้ผมได้ งั้นผมก็ต้องทำได้เหมือนกัน สู้โว้ย!

ไอ้เดย์พล่ามครางระงมในลำคอทันทีที่ผมลงลิ้น หลงคิดว่ามันใกล้จะเสร็จแล้วแต่ก็นานเอาเรื่อง
ผมทำไม่เก่งนักแต่มันก็พูดชมไม่ขาดปาก “อย่างง้านนนน น่านแหละ...อื้มเก่ง....ระวังฟันมึงด้วย อื้อ~ ใช่
เหมือนดูดไอติมนั่นแหละ คึคึ อื้มม ดี อ..ซี๊ดดด”
แหม่...ผมไม่อยากจะใช้คำนี้เลยนะแต่ว่า...ของแม่งใหญ่ เอาเข้าไม่หมดหรอกคับปาก

ก็เงอะๆงะๆทำตามที่มันสอนนั่นแหละครับ มันบอกให้กระตุ้นตรงไหนบ้างก็ทำ สั่งผมเน้นแล้วรัวลิ้นใส่ที่หัว
(เข้าใจนะฮับว่าหัวไร) พอผมทำตามแม่งก็ดิ้นพล่านเลย ทั้งบิดทั้งร่อนใส่ ก่อนจะแอ่นสู้ผมแบบสะใจมาก

ทำไปทำมาผมรู้สึกทั้งแปลกใหม่และสนุกปากอยู่ไม่น้อย รสชาติมันแปลกแต่เพลินไปอีกแบบ แต่ต้องตีท้องมัน
เป็นการเตือนอยู่เรื่อยว่าอย่ากระแทกใส่แรงผมจะสำลัก แล้วเหมือนว่าข้างล่างของผมเองก็ชักจะตึงๆลุกสู้ตาม
เลยคายออกรีบเงยหน้าถาม “เดย์...ยังอีกเหรอ” คำตอบของมันคือกดหัวผมลงไปใหม่ คราวนี้บรรเลงเอง
ตามจังหวะของมัน ผมพยายามยันมือข้างหนึ่งกับท้องน้อยของมันต้านไว้ กันไม่ให้มันเด้งใส่ลึกเกิน
เดี๋ยวอ้วกซะก่อน ส่วนมืออีกข้างก็กำรูดไอ้ที่ปากผมใส่เข้าไปไม่หมด

ที่สุดไอ้เดย์ก็เหงื่อแตกตัวสั่นงันงกเกร็งกระตุก ปลดปล่อยออกมาแรงหลายระลอก มันจะเสร็จก็ไม่ยอมบอก
กดหน้าผมแช่ไว้ปล่อยให้ผมกลืนเข้าไปได้ แต่มันเยอะผมกลืนไม่ทัน แถมตกใจจนสำลักแรงเลยครับ
รสชาติแปลกเกินบรรยาย ไหงผมต้องมากินอะไรแบบนี้กันนี่
“แค่กๆๆแอ๊ะ||||||*||เชี่ย! อ็อค! แค่กกๆๆ”
“5555555555/////”
“หัวเราะห่าไร!///////*//เดย์ มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูเลย! ไอ้บ้า!”
“แซ่บบ่55555”
“ฮึ่ม!-*- ”
“โมโหทำไมอ่ะ ทีกูยังกินของมึงหมดเลย เดี๋ยวก็ชอบไปเองอ่ะแหละ คึคึคึ”

จะว่าไปแล้วทำไมเวลามันกินของผมเข้าไป อย่างกับอร่อยซะเต็มประดาวะ?

“มึงต้องฝึกอีกเย๊อะ555 ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวเดย์สอนให้!///// เคี้ยกกก5555555” มีความสุขเหลือเกินนะไอ่สัด

....หลังผลัดกันช่วยเหลือกันและกันไปเรียบร้อยแล้ว ผมรู้สึกโล่งสบายตัวเบาพาลให้อารมณ์ดี
เราทั้งคู่ก็นอนกินช็อคโกแล็ตคุยกันเรื่อยเปื่อยบนเตียง โดยที่ผมทั้งแกะกินเองแล้วก็ป้อนไอ้เดย์ด้วย
ป้อนทีมันก็หันมาจูบปากขอบคุณผมที//// เขินนะแม่งงง (เลยป้อนซะถี่..เอ้ย!//// เปล่าเฮ้ยไม่ใช่ๆ!)
เดย์ไม่ได้ถามอะไรเรื่องช็อคโกแล็ตอีกเลย มันเอาแต่กินแล้วก็พยายามจะกดผมอีกไม่รู้กี่รอบอ่ะเลวจริงๆ
(เลยเอาขาเกี่ยวเอวแม่ง..เอ้ย!//// บร๊า~ถีบไปต่างหาก!)

สุดท้ายสองคนสวาปามหมดกล่องใหญ่ภายในเวลาอันรวดเร็ว กินเข้าไปมากก็มีรู้สึกหวานติดลิ้น ติดคอ ติดปาก
เวลาแบบนี้ไอ้คนบ้าข้างๆเสนอช่วยล้างปากให้ แต่ผมว่าคงไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เพราะมันก็กินเหมือนกัน
รู้สึกยิ่งจูบก็ยิ่งหวาน....

.......................................
...................
...........

++++++++++++++++++++++++++++++++

เย็นวันรุ่งขึ้น เลิกเรียนแล้วผมกลับมาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปเที่ยวอย่างอารมณ์ดีครับ พยายามผิวปากด้วย
แต่แม่งเสียงไม่ออก(ก็ผิวไม่เป็นอ่ะ) เลยฮัมเพลงแทน เย็นนี้มีนัดไปงานวัดใกล้บ้านกับพวกเพื่อนๆ
ไอ้เดย์เลี้ยงตลอดงาน55 ผมอยากเล่นปาลูกดอก ส่วนไอ้เดย์มันชอบล้วงไห แต่จากที่มันเคยเล่นบ่นว่าล้วงทีไร
มันชอบได้แต่สก็อตไบร์ททุกที ไม่ก็ขนมห่อ5บาท โถ..ซื้อคูปองล้วงใบละ10บาทนะ มันบอกวันนี้ต้องแก้แค้น
เจ็บใจอยากได้พวกหม้อหุงข้าวตู้เย็นทีวีอะไรงี้...แม่งฝันไปเหอะมึง ( -_-)

อ้อเกือบลืมเล่าไป สรุปเมื่อวานผมไม่ยอมให้ไอ้เดย์นอนค้างที่บ้านด้วยหรอกครับ แต่นัดกันไปใส่บาตร
ผมก็ไปใส่เป็นเพื่อนมันที่ตลาดแต่เช้ามืด... บรรยากาศทุกที่ที่ผมผ่าน ทำไมถึงรู้สึกว่าน่าทิ้งตัวลงนอนทุกที่ก็ไม่รู้
ง่วงมากตื่นแต่ไก่โห่ เอาเถอะครับนานทีปีหนผมจะใส่บาตรกับเขาบ้าง เพราะปกติตื่นสายโด่งตลอดน่ะ แหะๆ

แต่เมื่อวานกว่าไอ้เดย์จะยอมกลับก็เล่นเอาเกือบเสียตัว ต้องขอบคุณแม่มันที่โทรมาพอดี แม่โทรมาถามไอ้เดย์
ว่าจะกินเค้กรสอะไร พี่ดรีมจะไปร้านขนมจ้าวประจำกับแฟนแล้วเขาจะซื้อมาฝากมัน ไอ้เดย์เอาเค้กนมสด
แล้วแม่มันก็ถามอีกว่าจะกลับไปนอนบ้านรึเปล่าถ้าไม่กลับแม่จะเอาเข้าตู้เย็นให้ ไอ้เดย์รีบบอกไม่กลับ
แต่ผมถือโอกาสรีบแย่งโทรศัพท์มาคุยกับแม่มันเอง บอกว่าเดย์จะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว จะกลับไปนอนบ้าน
แบบมัดมือชกไปเลย55 ถึงมันจะหน้างอเล็กน้อยงอนกลับไปแต่เช้ามามันก็หายครับ

ถ้าผมไม่ไล่มันกลับบ้านไปเร็วๆกลัวมีต่ออีกหลายรอบน่ะสิครับ แล้วไอ้ที่กลัวที่สุดนี่คือกลัวไปต่อถึงขั้นสุดท้าย
แบบไม่รู้ตัว ผมยังยืนยันคำเดิมว่าต้องการคำยืนยันจากปากมัน หวังว่าสถานะของเราจะไม่ใช่แค่เซ็กส์เฟรนด์..

..........................
...............

“โห~~~!!! ไอ้ห่า แม่งไม่มีที่จอดรถเลยว่ะ จิ้งหรีดเอ๊ยกูบอกพวกมึงแล้วใช่มั้ยว่าให้ไวๆ อืดอาดยืดยาดฉิบหาย..”

และบลาๆๆๆๆ บ่นเก่งยิ่งกว่าแม่กูอีก ไอ้น็อตครับขาเร่ง ไปไหนแม่งก็เร่งจริงเร่งจัง แต่คนก็เยอะจริงครับงานนี้
ที่จอดรถในวัดเต็มเอี๊ยดต้องจอดไว้ข้างนอกวัดไกลเลย แต่ไกลแค่ไหนแม่งก็ยังมีคนคอยยืนเก็บตังค์

ผมเห็นไอ้น็อตบ่นอารมณ์ไม่ดี ควักบุหรี่มาจุด มันยังไม่ทันจุดติด ผมรีบแย่งบุหรี่ในมือมันไปยัดใส่กระเป๋าเสื้อมัน
มันร้อง “อ้าวเฮ้ย!” ทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม แต่ผมหัวเราะใส่หน้าแม่งเลย ยิ้มแลบลิ้นแล้วเอานิ้วไปจิ้มหว่างคิ้วมัน
ที่ตอนนี้ยู่ติดกันผูกเป็นโบว์ได้เลย “มึงบ้าป่าวเนี่ยน็อต จะเข้าวัดแล้วๆ สูบทำไม”

“เออน่า ก็กูอารมณ์ไม่ดี พวกมึงเข้าไปข้างในวัดกันก่อนไป เดี๋ยวกูสูบมวนแล้วตามไป” เย็นนี้ไอ้น็อตไม่ได้ใส่แว่น
แต่มันคงลืม ยกมือขึ้นทำท่าจะถอดแว่นตัวเองแล้วขยี้ตา แต่ก็ต้องชะงักเพราะจับไม่เจอแว่น ผมเลยขำใส่หน้ามัน
ไอ้บ้าน็อตก็หลุดขำตัวเองเหมือนกัน กลายเป็นว่ามันอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยด้วยเรื่องง่ายๆแค่นี้แหละครับ
เพื่อนๆคนอื่นๆหันมามองที่ผมขำมัน แต่ไอ้เดย์ไม่ใช่แค่มองครับ มาล็อคคอผมลากออกไปเลย....

“นี่เธอกล้าหัวเราะต่อกระซิกกับชายอื่นต่อหน้าชั้นเหรอธีทัต!”
“55555555 ไอ้บ้า!” ไอ้บ้าเดย์แม่งเล่นเก็กเสียงหล่อทำเสียงใหญ่ๆ พูดเลียนแบบพระเอกหนังสมัยโบราณ
ถลึงตาขู่ตะคอกใส่ผมโคตรโอเว่อร์ อย่างฮา

มันก็หึงแหละครับ แต่ไม่ได้จริงจังมากยังเล่นได้อยู่ ผมเลยเดินนำกลุ่มเพื่อนๆคู่ไปกับไอ้เดย์
วันนี้มากันครบเซ็ตเหมือนเมื่อวันที่ไปบ้านร้างวันนั้น แต่ไม่รวมพี่อ๊อฟคนแมน ตัดพี่แกกับกิ๊กหุ่นสะบึ้มออกไป
มาร์ค น็อต ซีน กีต้าร์ คิม ยู ผม ไอ้เดย์ ดุ๊กดิ๊ก แจ๋วแหว๋ว โฟร์ แมวเหมียว แล้วก็ทิชาครับ แม่สาวดอกพิกุล

ตอนเดินเข้าวัดกัน ผมก็นึกขำขึ้นมาจนไอ้เดย์ว่าบ้าจู่ๆก็หัวเราะ ก็ผมนึกถึงตอนที่ไอ้ซีนเจอหน้าทิชาแล้วขำอ่ะ
[ อ้าววววววว ว้าวๆๆๆๆ 5555มาด้วยเหรอครับทิชา! สวยนะวันนี้ติดโบว์สีชมพูซะด้วยยยยย เข้ากับหน้าม๊ากอ่ะ
กระโปรงก็สวย เฮ้ยชุดนี้สวยดีนี่ทิชา เพิ่งซื้อมารึเปล่าดูยังใหม่มากอยู่เลยเนอะ เอ้อดีๆๆ กินอะไรมารึยังอ่ะ
นี่ไม่กินเลยนะ555(มันชี้ที่ตัวเอง) รอแดกของฟรีอย่างเดียวล่ะ จะถล่มไอ้เดย์แม่งให้เต็มคราบเลยก๊ากกก5555
ทิชาล่ะ!? ชอบกินไรเหรอ เฮ้ยยยยยยย รู้ป่าวเราโคตรชอบกินของฟรีเลย อร่อยเป็นพิเศษนะว่ามั้ย 555
เอ้อเฮ้ยไอ้คิม! มึงชอบแดกขนมเบื้องนี่55 (มันหันไปหาไอ้คิมแล้วก็หันกลับมา) เออนี่ทิชาสบายดีป่ะ!? ]

[……(ยิ้ม พยักหน้าหนึ่งที) ]

หมายเหตุ....ความปากมากกับความปากหนักมาเจอกัน 555

…..สิ่งแรกที่ฝูง เอ้ย! โขยงเราทำ คือเข้าไปหย่อนเงินลงตู้ทำบุญตู้ล่ะยี่สิบเพื่อเอาดอกไม้ธูปเทียนทองคำเปลว
ไปไหว้พระกันทั้งส่วนที่เขาตั้งพระไว้หน้าวัดด้านใน ทั้งในโบสถ์ ทั้งที่พระประจำวันเกิด เรียงแถวใส่บาตร
รู้สึกดีครับจิตใจอิ่มเอมกันแล้ว พวกเราก็ลุย!

เพราะเดินเป็นกลุ่มใหญ่จะว่าเด่นก็เด่น แต่กลุ่มใหญ่กว่าเราเดินให้ควั่กยังมี ผมย้ำกับไอ้หมาบ้าเดย์เป็นนักหนา
งานนี้ถ้ามีเรื่องผมจะหนีกลับบ้านไม่ดูดำดูดีมันแล้ว ผมขี้เกียจห้ามทัพกลางดงสงครามตีนอีก
แม่งเสี่ยงเหลือเกินชีวิต เดย์ก็รับปากผมนะจะพยายามไม่มองหน้าใคร....เอ่อ..มุกต่อจากนี้อาจเสี่ยวเล็กน้อย
[ไม่ให้กูมองหน้าใคร กันมีเรื่อง มึงจะบ้าเหรอให้มองนมแทนรึไง กูว่าจะยิ่งมีเรื่องสิไม่ว่า555]
[มึงอ่ะชอบหาเรื่องใส่ตัว!]
[......ก็ด๊ายยยย กูจะไม่มองใครเลย นอกจากมึงคนเดียว]
เชี๊ยะ!//// มึงเห็นกูเป็นเบ้าขนมครกรึไงสัด หยอดได้หยอดเอา

....... เดินๆไปนี่แต่ละคนสอดส่ายสายตามองหาของชอบตัวเองครับ ผมมองหาร้านปาลูกดอกก่อนเลย ตรงรี่ไปเลย
โดนล็อคคอลากกลับไปอีกทางเลย -*- “เฮ้ยอะไรของมึงวะเดย์กูจะไปเล่นอ่ะ เอาตังค์มา!” ขู่เอาตังค์แม่งเลย

“ไม่ได้! มึงห้ามเดินเพ่นพ่านไปไหนคนเดียว เดี๋ยวหลงกันกูจะไม่ตามหานะ ปล่อยให้เดินกลับซะให้เข็ด”
โธ่เอ๊ยทำเป็นขู่ผมกลับคิดว่าจะกลัวเหรอ “......มึงก็นำไปดิ” ธีทัตไม่ได้กลั๊ว เกรงใจมันน่ะครับมันเป็นคนออกเงิน
ไอ้เดย์กระแดะจะจูงมือผม ผมต้องรีบดึงมือออกเดี๋ยวคนอื่นเอาไปล้อไปแซวอีกน่ารำคาญ มันก็อมยิ้มเบาๆ
ที่เห็นผมทำหน้ายุ่ง “เดี๋ยวเดย์พาไปเล่นนะ หาอะไรกินก่อนเหอะหิว กินลูกชิ้นม๊ะ?” ไอ้บ้านี่มาทำหน้าอ้อน
แล้วก็ทำตาโตชี้ไปทางร้านลูกชิ้นร้านหนึ่งในอีกหลายร้านที่ตั้งเรียงราย

ไอ้เดย์เดินไปถึงจะสั่ง ก็หันควับมาถามเพื่อนทั้งฝูง “กินรึเปล่า” มันเป็นลูกชิ้นปลายาวๆทอดราดน้ำจิ้ม
แล้วก็มีแบบลูกชิ้นเอ็นยำด้วย ทุกคนพยักหน้า ก่อนชี้นู่นชี้นี่ไปทางร้านอื่นๆบ่นจะกินอันนู้นอันนี้กันอื้ออึง
“โอเค..... น้าครับเอาลูกชิ้นปลาร้อยนึง ลูกชิ้นยำร้อยนึงครับ” ไอ้เดย์หันไปสั่งคนขายลูกชิ้นแล้วแจกเงินให้เพื่อน
คนละสองร้อยครับแยกกันเดินดูขนม ข้าว ก๋วยเตี๋ยว หอยทอด ผัดไท ปลาหมึกปิ้ง ลูกชิ้นร้อยพ่อพันแม่สารพัดยี่ห้อ
ของกินเด็มเหยียดตลอดสองข้างทางเดินในวัด นึกว่าหลงอยู่ในเขาวงกตครับ มัวแต่หาของกินวนไปวนมากันให้วุ่น

พวกผมพากันเดินๆใครเจออะไรอยากกินก็ซื้อ เพื่อนคนไหนอยากกินที่คนอื่นซื้อมาก็แลกกันชิม ถ้าอันไหนอร่อยนี่
รุมกันซื้ออย่างบ้าคลั่ง “ป๋าเดย์ๆๆ” เพื่อนๆเรียกมันอย่างนี้ตลอดงาน55

ผมมองเพื่อนๆซื้ออะไรกินแต่ตัวเองตอนนี้ยืนเฉย ไม่รู้จะกินอะไรดีอ่ะ เขาซื้ออะไรกินกันบ้างนะ พอคิดอย่างนี้
ก็หันไปมองพวกดุ๊กดิ๊ก แจ๋วแหว๋ว แมวเหมียว สามคนนั้นรุมอยู่หน้าร้านขายน้ำผลไม้ปั่น....อืมม น้ำปั่นเหรอ
ไม่เอาดีกว่ากินน้ำไอ้เดย์เอาก็ได้ (น้ำโค้กน่ะ! โค้ก! โค้ก! โค้ก!)

หันไปมองไอ้ซีนกับกีต้าร์ พวกมันกำลังซื้อถั่วต้มอยู่ (เออดี แดกถั่วกันซะพวกมึงอ่ะ555)
หันไปอีกฝั่งเจอไอ้มาร์คซื้อซาลาเปา (ช่างเป็นซาลาเปาที่ขาวมากเมื่ออยู่ในมือมัน)
มองเลยร้านซาลาเปาที่ไอ้มาร์คยืนอยู่ก็เห็นไอ้น็อตซื้อน้ำส้มคั้นครับ(......กินของไม่ได้เข้ากับหน้ามึงเล้ย)
หมุนตัวมองหาเพื่อนต่อไม่ไกลนักเจอทิชากับโฟร์ยืนคล้องแขนกันสั่งข้าวยำแหนมพิเศษ (ตัวติดกันอย่างกับทากาว
ครับคู่นี้ทั้งที่อยู่คนละห้องแต่ดูจะเป็นโฟร์มากกว่าที่ติดทิชาน่าดู เจอกันเป็นไม่ได้นังโฟร์คนอวบฝอยไม่เว้นหายใจ)
ผมมองหาไอ้คิม... มันกำลังซื้อขนมเบื้องที่ใส่ครีมพูนๆ (กูว่าแล้ววววววว มันชอบของมันครับเห็นเป็นไม่ได้)

นอกจากนี้ทุกคนก็ยังซื้อของกินอย่างอื่นกันอีกหลายอย่าง ผมไม่นึกอยากกินตามใครสักคน ก็มองหาไอ้ยูครับ
เจอมันยืนอมยิ้มแปลกๆหัวเราะอะไรไม่รู้อยู่ไกลๆ เอ......มันมองมาทางผมด้วยนี่หว่า!? ผมไม่เข้าใจไอ้ยูเลยครับ
กำลังคิดว่าจะเดินไปหาก็โดนดึงเสื้อด้านหลังซะเบรกแทบไม่ทัน หันไปดูอ้าว! เชี่ยเดย์ -*- “มึงมาดึงกูทำไมเนี่ย!?”

“ห้ามไปไหนห่างกู” ดูแม่งพูด!/////*//
“มาว่ากูมึงนั่นแหละหายไปไหนมาวะ”
“หิวขนมจีนว่ะ ไปกินกัน!” สาดดดดดด! มันไม่ตอบผมด้วยครับ
“เฮ้ยเดย์มึง! คือ! กู!” ไม่ทันได้พูดอะไรให้รู้เรื่องหรอก โดนไอ้เดย์ลากคอเข้าร้านขนมจีนที่ตั้งขายในงาน
แล้วมันก็โบกมือตะโกนเรียกให้เพื่อนๆเห็น ชวนเพื่อนกินขนมจีน

หอบขนมพากันมานั่งกินขนมจีนครับ ผักงี้เป็นกะละมังๆก็ว่าได้วางเรียงรายกลางโต๊ะตลอดแนว
ไอ้ยูมาขำแล้วค่อยเฉลยให้ผมฟังว่าที่เห็นมันยิ้มๆขำๆ ก็เพราะมันเห็นไอ้คุณชายเชี่ยเดย์กอดอกทำหน้าทำตาเจ้าเล่ห์
คอยเดินวนหลบข้างหลังผมตลอดไม่ให้ผมเห็นมันอย่างนึกสนุก (ดูมันเล่นดิ) ไอ้เดย์มันแอบมองผมหมุนไปหมุนมา
เลือกอะไรกินไม่ได้มาพักใหญ่แล้วนี่เอง มิน่าละผมก็ว่าแล้วอยู่ๆหายไปไหนของมัน

“มึงไม่เห็นค่อยไปซ้อมบาสเลยวะยู” ผมนั่งตรงข้ามไอ้ยูแต่อยู่ข้างไอ้เดย์เคี้ยวเต็มปาก แก้มเก้มนี่ป่องหมด
มีแต่ขนมจีนน้ำยาถั่วหวานๆเต็มปาก รู้สึกจะมีแค่ผมกับไอ้เดย์ที่กินแบบนี้ ส่วนใหญ่เขากินน้ำยาป่ากับกะทิกัน

“ช่วงนี้พักผ่อนเว้ย ใกล้สอบแล้ว แข่งใหญ่ก็ผ่านแล้ว มีซ้อมหนัก เก็บตัว จะแข่งอีกหลายงานเทอมหน้านู่นแหละ
แต่ปิดเทอมนี้กูคงต้องไปซ้อมบ่อยหน่อย เพราะเห็นโค้ชว่าเปิดเทอมปุ๊บก็จะมีแข่งปั๊บเลยว่ะ”

ผมก็พยักหน้าเออ ออ แล้วก็หันไปมองหน้าไอ้ซีนที่นั่งข้างผมอีกคน มันเอาช้อนมันมาตักขนมจีนผมไปกินครับ
คงขโมยชิมน้ำยานี้ดูว่าอร่อยมั้ย แล้วมันก็ยกมือสั่งป้าคนขายเอาแบบผมอีกจาน ไอ้กีต้าร์ที่นั่งต่อจากไอ้ซีน
หันมาถามว่ามันกินหรือนี่คือยัดห่าครับ แม่งแดกไม่หยุดปากนานแล้ว กระเพาะไอ้ซีนมีกระจายเป็นหย่อมๆ
ทั่วร่างรึไงนะ ผมมองเลยไปหน่อยเห็นกลุ่มสาวๆเขาก็เม้าท์กันไปกินกันไป แต่ผมขอเตือนว่าอย่าได้คิดเชียว
ว่ายัยพวกนี้คงไม่ค่อยเปลืองเงินเพราะกินน้อยกลัวอ้วนกัน คุณคิดผิด! มหันต์!! แม่งแดกกันคนละสองสามจาน
ไม่รวมขนมที่ขนซื้ออะไรมามากมายกันนักกันหนา พ่อจ๋าแม่จ๋าลูกกลัวอ่ะถ้าได้เป็นเมียจะเลี้ยงไงไหววะนี่

“อิคิม! อ๊ายอิบ้านี่! นี่ๆๆๆๆ/////*//” จู่ๆเสียงอิดุ๊กดิ๊กก็ตวาดไอ้คิมแว๊ดขึ้นมาให้เพื่อนๆทั้งกลุ่มตกใจเล่นครับ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเชี่ยคิมแทะกระดูกไก่แล้ว มันแกล้งเอากระดูกไปใส่จานดุ๊กดิ๊กตลอดเลยครับ (มันนั่งข้างกันนะ)
กระเทยสวยเขาก็มัวแต่ฝอยกับเพื่อนไงครับไม่ได้มอง ตักแดกเข้าไปคายพรวดออกมาแทบไม่ทัน
นังดุ๊กดิ๊กด่าไอ้คิมร่ายยาวยิ่งกว่ากาพย์เห่เรือ ส่วนไอ้คิมน่ะเหรอ ฮึฮึฮึ หัวเราะอย่างมีความสุข(แม่งโรคจิตเนอะ)

...กินขนมจีนหมดแล้วผมอยากไปเล่นปาเป้า ยิงปืน ปาบอลตามประสาของผมบ้าง
ไอ้เดย์ก็ไม่ยอมปล่อยให้ผมไปไหนคนเดียว คือกูโตแล้วป่ะ ( -_-)
มันชอบหลอกว่าผมจะโดนคนจับไปขาย เดี๋ยวหายตัวไปแล้วมันเป็นห่วงนะ...ที่ยอมเดินคู่กับมันไม่หนี
ก็เพราะไอ้คำหลังนี่แหละครับ//// เฮ้อไม่อยากขัดใจมันจะทำหน้าบูด แต่ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กสามขวบเลย

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมจะลองอ้อนขอเอาแต่ใจแบบเด็กๆแกล้งมันเล่นบ้างดีกว่า อิอิอิ
“เดย์....กูอยากได้ตุ๊กตา กูไม่กล้าซื้ออ่ะ มึงเข้าไปซื้อให้หน่อยดินะ นะ นะๆๆๆ” เลียนแบบมันมานั่นแหละ55
เพื่อนๆผมก็พากันขำนะ โดยเฉพาะไอ้บ้าเดย์ มันหัวเราะเข้ามากอดคอแล้วถามว่าผมอยากได้ตุ๊กตาอะไร
ให้ผมพาไปดู “ไหนร้านไหน”
“นั่นไง ร้านนั้น” มันเป็นร้านขายของเล่นเด็กเล็กๆน่ะครับ เคยเห็นกันใช่มั้ย นึกภาพออกนะที่มีไฟแว๊บๆ
“55ไอ้ลูก มึงจะร้องเอาอะไรร้านนั้นวะ!?”
ผมชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาเด็กทารกใส่ถ่านคลานได้555 “ซื้อให้หน่อยสิเดย์” ทำตาปิ๊งๆใส่แม่งให้อ้าปากค้างเลยครับ5555

ร้านนั้นอย่างเด็กรุมอ่ะครับ โตสุดก็ตัวเท่าเอวเรา แถมร้านข้างๆขายกิ๊ฟช็อปผู้หญิงรุม สาวน่ารักๆเพียบ เดย์มันรู้
ว่าผมแกล้งมันแน่ก็หันมาไล่ผลักหัวบอกให้ผมไปซื้อเอง แม่งเอาแบงค์พันแปะหน้าผากผมเหมือนผีดิบจีนด้วย
นี่มึงคิดจะใช้เงินฟาดหัวกูเหรอ ด๊าย!~ ได้ไง ได้ๆๆ เอามาอีก55

“มึงอ่า~~ กูอยากได้~~ ซื้อให้กูหน่อยยยยยยยย” ผมไม่ยอมแพ้ครับ ไอ้เดย์ยืนนิ่งกอดอกมองหน้าผม
เพื่อนทั้งกลุ่มกำลังรอดูปฏิบัติการกวนตีนไอ้เดย์ของผมครับ อิแจ๋วแหว๋วมันหมั่นไส้ผมที่สุดเดินมาผลักผมจนเซ
“อ๊ายอิดอกลูก หยุดรังแกผัวกูเดี๋ยวนี้นะ ปัญญาอ่อนจริงเลยมึงนี่” (มึงรู้ไว้ด้วยแจ๋วแหว๋ว มันน่ะอ่อนกว่ากูอีก)

พวกเพื่อนๆขำกันใหญ่ที่แจ๋วแหว๋วมันแกล้งไล่ผม ด้วยการไล่หยิกเป้าผมจนผมต้องกุมหนีมันไปหลบหลังไอ้เดย์
แล้วไอ้เดย์ก็เลยจับมือแจ๋วแหว๋วไว้ นังแจ๋วแหว๋วยิ้มค้างทำท่าคล้ายจะเป็นลม หน้าแดงหนีไปกรี๊ดเขินไอ้เดย์
บิดตัวเองเป็นเกลียวๆเหมือนเวลาที่เราบิดผ้าขี้ริวน่ะครับ วี๊ดว้ายชอบใจยิ่งมโนไกลกว่าเดิมว่าไอ้เดย์หลงเสน่ห์มัน
เพราะวันนี้มันทาปากสีแดงส้มมา ผมแอบแลบลิ้นใส่มัน โถ...มึงแค่โดนจับมือก็จะละลายตายตรงนี้
ถ้ามึงโดนอย่างกูไม่ขาดใจตายไปเลยเหรอครับ

แล้วแจ๋วแหว๋วก็คุ้ยหาลิปสติกในกระเป๋าเครื่องสำอางค์ออกมาอวดดุ๊กดิ๊ก ทิชา โฟร์ แล้วก็แมวเหมียว
ไอ้ซีนที่ยืนข้างๆสนใจใหญ่ขอลองทา... พวกผู้หญิงก็จับมันยืนทาปากตรงนั้น ซีนมันทาเสร็จหันไปทำปากจูจุ๊บ
ส่งให้ไอ้กีต้าร์ ไอ้กีต้าร์ทำท่ากอดตัวเองขนลุกครับ|||||||| ไอ้ซีนก็ขำ กีต้าร์ท่าจะทนไม่ได้ขอทิชชูที่ทิชาพกไว้
แล้วจับหน้าไอ้ซีนมาบังคับเช็ดออก “ทุเรศว่ะเชี่ย555 ถ้ามึงจะปากอุบาทว์ขนาดนี้นะ 55วันหลังมึงไม่ต้องมาขอ
จุ..555...55....” หือ.....? ผมได้ยินเหมือนกีต้าร์มันพูดอะไรไม่จบแล้วหยุดชะงักไป จุ.. จุอะไรวะ? มันไม่ยอมพูดต่อ
เอาแต่ขำไอ้ซีนที่เล่นตุ้งติ้งเป็นกระเทยควาย ท้าอิดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วตบกันแย่งไอ้ยู ทุกคนก็หัวเราะกันใหญ่
ไอ้ซีนหน้าด้านไม่อายใคร พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นแอบขำมันด้วย แต่ก็คงรู้กันแหละครับว่ามันเล่นกับเพื่อน

ไม่เคยห่วงภาพพจน์มึงเล้ยซีน เพราะอย่างนี้ไงมึงถึงไม่มีแฟนซักที ความจริงมันก็ขาวตี๋หล่อดีนะผมว่า
แม้แต่สาวที่คุยๆเล่นๆด้วยเหมือนเพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็ไม่มี ทั้งที่มันว้อนท์จะเป็นจะตาย ได้แต่หม้อไปเรื่อยๆ
แล้วก็แห้วแดกตลอด มันขี้เบื่อด้วยแหละเห็นจีบใครไม่เคยได้นาน เดี๋ยวเดียวมันก็บอกไม่เอาอีกแล้ว หาคนใหม่
คือนอกจากจะมีปัญหาที่ปากมันไม่ค่อยดี น่าจะเป็นเพราะสติมันก็ไม่ค่อยดีด้วยแน่ๆ...ผมว่าใช่

ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าด้านอีกคนที่ผมว่าสูสีกับไอ้ซีนก็ไอ้เดย์นี่แหละ ผมคิดแล้วว่ายังไงๆเดย์มันก็น่าจะกล้าเข้าไป
ซื้อตุ๊กตาเด็กทารกที่คลานตึกตักๆไปๆมาๆในถาดโชว์เหมือนโดนผีสิงนั่นมาให้ผมได้ แต่มันก็ลีลาครับ
อิดออด ไม่ยอมเข้าไปเพราะคงอยากจะยืนเก็กหล่อโชว์หน้าใสๆจมูกโด่งๆให้พวกผู้หญิงร้านข้างๆนั่นมากกว่า
หยุดยืนกันตรงนี้นานไปมั้ยนะ ทั้งกลุ่มผมแล้วก็สาวๆแปลกหน้าที่ร้านกิ๊ฟช็อปด้วย

พวกผู้หญิงที่ร้านกิ๊ฟช็อปเริ่มมีหันมามองทางกลุ่มพวกผมบ้างแล้ว แอบยิ้มซุบซิบกันใหญ่ ผู้ชายกลุ่มผมนี่
ต่างคนต่างก็คิดเข้าข้างตัวเองกันสุดฤทธิ์ล่ะครับว่ามองกูชัวร์ๆ
แต่สาวๆในกลุ่มเราเองนี่สิออกอาการหมั่นไส้กันขึ้นมาทันที (นังพวกนี้ขี้อิจฉาครับ)

“อะไรๆๆ มึงทำหน้าอะไรของมึงห๊ะอิดุ๊ก!?” ไอ้คิมท้าวเอวถามอย่างหาเรื่องทันทีที่เห็นนังดุ๊กดิ๊กไม่เก็บสีหน้า
เอือมระอาของมันเลย ดุ๊กดิ๊กสะบัดหน้าเชิดๆทำปากงอนๆไอ้คิมครับ มันไม่พูดกับไอ้คิมแต่หันไปทำหน้าหมั่นไส้
แบบร่วมด้วยช่วยกันกับแจ๋วแหว๋ว โฟร์ และแมวเหมียวแทน ส่วนทิชานี่ยืนนิ่งจนผมคิดว่าเธอน่าจะหลับใน

ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตโห่พวกสาวๆในกลุ่ม บอกทีพวกผู้หญิงพากันกรี๊ดกร๊าดน้ำลายหก มองผู้ชายแปลกหน้า
ที่เพ่นพ่านไปมาในงานวัดนี้พวกเรายังไม่ว่าอะไรเลย ทีใครทีมันสิครับ ผลัดกันแรดดิ..

“หึงเหรอดุ๊ก คึคึคึ” ไอ้คิมเริ่มแหย่อิดุ๊กดิ๊กอีก นี่ถ้าผมไม่รู้ว่ามันเป็นผู้ชายแท้ๆนะผมจะคิดว่ามันชอบดุ๊กดิ๊กชัวร์
“หลงตัวเอง เชอะ!////*// ทำไมเค้าต้องหึงตัวด้วย แหวะ! ” ดุ๊กดิ๊กสะบัดหน้าเดินหนีไอ้คิมครับ ไอ้คิมแม่งเดินตาม
ไปแกล้งจิ้มๆหัวไหล่ขาวๆ วันนี้กระเทยสวยเค้าใส่เสื้อเปิดหัวไหล่มาครับ ไอ้คิมยืนข้างหลังดุ๊กดิ๊ก
แกล้งจิ้มไหล่ซ้ายทีขวาที แล้วขำชอบใจหลบฝ่ามือที่ไล่ตบมันวืดไปมา แต่ผมรู้สึกตะหงิดๆแปลกชอบกล
ทำไมหมู่นี้ผมฟังพวกมันสองคนคุยกันทีไรผมถึงรู้สึกแปลกๆนะ มีตรงไหนสักที่ที่แปลกไป ผมรู้สึกจริงๆ
...แต่มันคืออะไรกันนะ?

ผมก็มัวแต่เกาะหลังไอ้เดย์มองเพื่อนๆคุยกัน แล้วก็แอบคิดว่าสาวๆที่ร้านกิ๊ฟช็อปเหมือนมองมาทางผมมากกว่าใคร
แต่ประสบการณ์มันสอนให้ผมนึกขึ้นได้ว่าข้างหน้าผมคือไอ้เดย์.... ไอ่สัด! ออร่าความหล่อมึงแม่งบังกูมิดขนาดนี้
กูจะได้เกิดกับเขาบ้างมั้ยวะไอ้เปรต .............กำลังนึกหมั่นไส้ไอ้เดย์ครับ มันดันหันหน้าเอี้ยวตัวมามองผมพอดี

ผมก็คิดนะ.......ต่อให้ผู้หญิงมองมันสักกี่คน ถ้ามันจะมองแค่ผมเท่านั้น....ผมรู้สึกโคตรเหนือเลยอ่ะ/////

เกือบลืมว่ามิชชั่นของตัวเองยังไม่เคลียร์ เห็นมันอมยิ้มแล้วถามผม “ทำไมมึงอยากได้นักล่ะ แกล้งกูอ่ะดิสัด”
“มึงไม่กล้าฝ่าฝูงเด็กเข้าไปแย่งซื้อตุ๊กตาต่อหน้าสาวอ่ะดี๊~~” ผมหรี่ตาท้าทายมัน มันก็ส่ายหน้ายิ้มน้อยๆ
“พูดอย่างนี้ก็ยังไม่น่าซื้อให้ว่ะ..../////หึหึ มีปัญญาอ้อนกูได้แค่นี้เองเหรอลูกคิดดดดด”

เฮ้ย....ผมว่าเริ่มไม่ใช่แล้ว เชี่ยเดย์ทำหน้าอมยิ้มกวนๆ บอกให้ผมอ้อนมันอีกนิดก่อนถึงจะยอมซื้อให้
ผมไม่รู้ต้องทำยังไง เลยเอาหัวไปโขกใส่หัวไหล่มันสองสามที แล้วหมุนๆๆหัวเหมือนจะฝังเข้าไหล่มันเล่นขำๆ

“ฮิ้ววววววววว ไอ่สาดดดดดดด มึงจีบกันในวัดเหรอไอ้พวกบาปหนา ก๊ากกกกก55555555”
พวกผีเปรตทั้งหลายมันโห่แซวผมครับ คนแถวนั้นสนใจหันมามองพวกผม ผมว่าชักจะผิดแผนแล้วนะ
จะกลายเป็นกูที่ต้องอายมากกว่ามั้งนี่/////*// ผมผลักไอ้เดย์ไล่มันออกห่างชิ่วๆ สั่งให้ซื้อตุ๊กตามาให้
มันก็ขำแล้วเดินเข้าไปจับหัวเด็กหน้าร้านแถวนั้นให้หลบมันสองสามคน เด็กๆแม่งเงยมองมันแบบเอ๋อมาก
คงคิดไอ้บ้านี่โตเป็นควายแล้วยังจะมาแย่งกูดูของเล่นอีก...

ทันทีที่ไอ้เดย์ชี้บอกคนขายว่าอยากได้ตุ๊กตาเด็กทารกคลานได้แบบที่ผมบอก เสียงสาวๆร้านข้างๆก็ตะโกน
แซวมาเลยครับ “สุดหล่อ~~~!////ซื้อไปให้น้องเล่นเหรอคร๊า~~~~ว้าย5555” เสียงนี้มาจากสาวที่น่าจะทำงานแล้ว
“โห.....////โตป่านนี้ยังจะเล่นตุ๊กตาอีกเหรอคะพี่55” อันนี้มาจากสาวตัวเล็กน่าจะยังอยู่ม.ต้น แต่ท่าทางแรงไม่เบา
“เล่นกับเจ้ สนุกยิ่งกว่าเล่นกับตุ๊กตายาง เอ๊ย! ตุ๊กตานี่อีกนะจ๊ะหนู~////อ๊ายยย55555”
อันนี้มาจากพี่กระเทยเจ้าของร้านที่ขายกี๊ฟช็อปครับ ผู้หญิงที่ยืนแอบมองไอ้เดย์แล้วอมยิ้มกันก็มีอีกหลายคนครับ
ไอ้เดย์มันหล่อคนที่เดินผ่านเห็นมันยืนเด่นก็หันมามองๆแล้วยิ้มให้มันด้วยก็มี

ผมกับเพื่อนๆขำไอ้เดย์ที่เกาเกรียนทำท่ายิ้มเขินๆ
“55ซื้อไปให้ลูกเล่นครับ” ดูมันตอบเขาไปดิ มันรีบจ่ายตังค์แล้วทำตัวโคตรเลว ถือตุ๊กตาเดินตรงเอามายื่นให้ผม!
“อึก!/////*// สัดเดย์! มึงถือไว้ก่อนดิ๊!” คนมองตามมาที่ผมกันใหญ่ ผมไม่ยอมถือไอ้เดย์ก็ยันใส่อกผมแทบร่วง
“ก็ของมึงอ่ะลูกคิด! มึงอยากได้ไม่ใช่เหรอ!!!” พูดเสียงดังไอ่เชี่ยยยยยยย!

คนขำกันให้รึ่ม ยิ่งไอ้พวกเพื่อนผมนี่ฮาขี้แตกไปแล้วมั้ง ผมดันโดนมันหักหน้าให้อายแทนไอ้หมาเดย์มึงจำไว้เลย!
ผมรีบจ้ำเท้าเดินก้มหน้าหนีพวกบ้าไปจาก ณ จุดนั้น เจ็บใจแม่งผมจะถลุงตังค์มันให้หมดเลยคอยดูนะ!! (-*-)

ผมหิ้วตุ๊กตาเดินหน้าบูดไปได้ไม่ไกลหรอกครับ โดนสะกดด้วยซุ้มปาเป้า มีปาบอล ปาลูกดอก โยนห่วง
เดย์ตามมาดึงมือผมเข้าไปเล่นเลย ก่อนที่ผมจะทันด่ามัน มันก็รีบจ่ายตังซื้อทุกอย่างที่ผมอยากเล่น
ทั้งห่วง ทั้งบอล ทั้งลูกดอก แบบปาโดนทีเดียวได้ แล้วก็ปาโดนเลขที่กำหนดเท่านั้น แล้วก็ยังมีที่ปาให้ลูกโป่งแตก
ผมคึกจนลืมด่ามัน เล่นทุกอย่างเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาเล่นกันทุกคนสนุกมากเลย555....แต่โดนแดกตังค์หมด

เริ่มจากโยนห่วงผมก็โยนไม่เข้า ไปหล่นแหมะบนหัวลูกใครก็ไม่รู้มันร้องไห้จ้า เลยหนีไปปาลูกบอลใส่กระป๋อง
ก็ปาวืดไปห้ารอบ ไม่สะกิดแม้แต่ขอบกระป๋องครับ ผมแอบนินทากับไอ้เดย์ว่าแม่งคนที่ร้านต้องใส่แม่เหล็กในบอล
แล้วแอบดูดบอลที่ผมปาออกไปให้ผิดทิศแน่ แต่ไอ้ยูที่ยืนใกล้เสือกหูดีได้ยินมันด่าผมว่าเพ้อเจ้อก่อนไอ้เดย์ซะอีก
เพราะทั้งร้านมีคนดูสองคน คนหนึ่งยืนเฉยรอเก็บลูกบอล อีกคนคอยแหกปากเรียกลูกค้าเข้าร้านเย้วๆ ยูมันว่า
ใครเขาจะไปว่างคอยดูดลูกบอลโกงมึง ผมซุบซิบกับเดย์สงสัยไอ้ยูนี่แหละคบคิดกับเจ้าของร้านแกล้งผม

ผมเปลี่ยนไปปาลูกดอกดีกว่า เลือกปาแบบดอกเดียวติดที่เป้าแล้วได้รางวัลไปเลย555 ......และแล้วเวลาผ่านไป
ก็สิบกว่าดอกเข้าไปแล้ว ใฝ่ต่ำปักลงพื้นอย่างเดียวเลยครับผม
ไอ้เดย์ด่าผม “เชี่ยลูก! กูซื้อให้มึงปาเป้านะไม่ได้ให้ปาลงพื้นหมดควายเอ้ย”
ไม่เอาแล้วไปปาไอ้ที่เขาบอกว่าให้โดนช่องตารางๆที่มีเลขดีกว่า สนุกมากเลยครับอันนี้เขามีเลขเก้ากับเลขหก
สลับกันไปมา เขาจะให้รางวัลถ้าโดนเลขเก้าเท่านั้น แล้วผมนี่อย่างแม่นครับ! พัฒนาฝีมือจนไอ้เดย์กับเจ้าของร้าน
แล้วก็ไอ้มาร์คไอ้น็อตที่เสร่อมายืนดูยังต้องพากันปรบมือให้ คือผมปาเข้าเป้าทุกดอก!
แต่เข้าช่องเลขหกนะ....... แม่ง..ทุกดอกเลยสาดดดเอ๊ย!! -*-

สงสัยไม่ถูกโฉลกกับตัวเลขครับ ผมย้ายไปปาลูกโป่งดีกว่า ปาให้แตกเจ็ดดอกเอารางวัลกลับบ้านได้เล้ย~///
“มึงจะพอรึยังลูกคิด... ไม้ที่ช่องใส่ลูกโป่งร้านเขาพรุนหมดแล้วเนี่ย กูอยากไปเล่นล้วงไหแล้วอ่า..น๊า~ไปเห๊อะ~”

“มึงอย่าเพิ่งยุ่งน่าเดย์! ฮึ่ย!!! ทำไมไม่แตกวะ!”
เหลือบไปมองไอ้คนที่อยู่ร้านนี้อย่างเจ็บใจรอยยิ้มมุมปากของมันมาก เชี่ยนี่ลูกโป่งหรือเกราะเพชรเจ็ดสีครับสัด!
กูไม่สามารถทำอะไรลูกโป่งร้านมึงได้เลย ปาโดนยังไม่แตกเด้งออกๆ เอ้อ!กูสบายดีครับขอบคุณมาก…ไอ่ฟาย!!!

เห็นผมยังไม่ยอมไปไหน ไอ้บ้าเดย์เลยดึงตุ๊กตาเด็กทารกออกจากกล่อง เปิดให้แม่งคลานดุ๊กๆๆดิ้นอยู่กับอกมัน
กอดเล่นเป็นลูกมันเลย คงเอาออกมาเล่นเพราะเบื่อที่ผมมุ่งมั่นกับการปาเป้ามากจนไม่สนใจมันเท่าไหร่
แต่มันก็ไม่ยอมให้ตังค์ผมแล้วไปเล่นอะไรอย่างอื่นอย่างที่มันอยากเล่นนะ ทีคนอื่นมันยังให้ได้เลย
เดย์มันติดผมเหมือนปาท่องโก๋ ผมเลยบอกให้มันปาเล่นบ้างสิจะได้ไม่เบื่อ ไม่ใช่เอาแต่คอยยืนคุมผมอย่างเดียว
มันก็เลยลองปาเล่นบ้าง ไอ้เดย์ปาแตกเยอะมาก จนรอบที่สามมันทำแตกหมดไอ้รางวัลด้วย! ฮ้วย!
ผมเห็นแล้วบอกมันให้เลิกปาเลย น่าโมโหทำไมทีกูไม่ค่อยโดนวะ! เจ็บใจตรงที่พอโดนก็เสือกไม่แตก!! -*-

“โตแล้วเลิกเล่นเป็นเด็กเหอะ กูพาไปนั่งม้าหมุนมั้ยสัด”
กล้าด่ากูนะ...ใครก็ได้ช่วยแคปต่ำลงจากหน้ากวนๆของมันที ไอ้ตัวคลานเข่าดิ้นได้ที่กอดไว้กับอกมึงคือไรเดย์...

เพื่อนคนอื่นๆได้ของติดไม้ติดมือเป็นรางวัลกลับมาบ้าง พวกหมอนพวกตุ๊กตาครับใหญ่บ้างเล็กบ้างแล้วแต่เลือก
ขนาดไอ้เดย์ปาไม่กี่ทีมันยังได้ตุ๊กตาในถุงมาหนึ่งตัว มันยกให้ทิชาเพราะขี้เกียจถือแล้วผมก็ไม่เอาด้วยหยิ่งครับ
ผมจะเอาที่ผมปาได้เอง
...........................
..............
หลังจากที่เดย์สูญเงินไปกับการปาเป้าของผมราวแปดร้อยกว่าบาท และเด็กเติมลูกโป่งที่ยืนห่างไปสองเมตร
โดนลูกดอกผมเจาะเข้าราวนม....ไอ้เดย์ก็เคลียร์ค่าเสียหายแล้วรีบลากผมออกไปทันที

พวกเราเริ่มแยกกันไปเล่นอะไรที่อยากเล่นกันครับ ไอ้คิม ไอ้ยู ดุ๊กดิ๊ก แมวเหมียวไปด้วยกัน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต
โฟร์ ทิชา แจ๋วแหว๋วไปด้วยกัน แล้วไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์ ไอ้เดย์กับผมก็มาเล่นล้วงไหด้วยกัน

ซื้อคูปองกันก่อนครับใบละสิบบาท ล้วงได้ใบละครั้งวัดดวง เราสี่คนแข่งกันท้าว่าถ้าใครได้ของที่ห่วยแตกสุด
ต้องไปวิ่งรอบสนามบอลโรงเรียนสิบรอบ! วินาทีนี้ผมอยากถอนตัวมาก กลัวจะได้วิ่ง แต่ไอ้สามคนนี่ไม่ยอม
มันหาว่าผมป๊อด เลยหลุดปากว่าเออก็ได้วะ..... ไม่น่าเล้ยกู

รอบแรก ไอ้กีต้าร์ล้วงมือลงไห ควานหาเลือกเฟ้นกระดาษเขียนเบอร์อย่างลุ้นระทึกใจเต้นแรงตึกตักๆ
(ถามว่าผมไปได้ยินเสียงใจมันเหรอ อ๋อเปล่าครับเสียงหัวใจผมเองนี่แหละลุ้นกลัวมันได้ของดีๆ เสียวได้วิ่งอ่ะ)
เสี่ยงดวงครั้งแรก! กีต้าร์ได้.....................แก้วกาแฟแบบถูกๆหนึ่งใบ
ไอ้ซีนล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
ผมล้วงได้.......... สก็อตไบร์ทแบบมีฟองน้ำติด
หาคนแพ้ไม่ได้ครับ ไอ้ซีนกับไอ้เดย์เสมอกัน (ของผมดีกว่าของพวกมันหน่อย55)

เสี่ยงดวงรอบสอง! คราวนี้ไอ้เดย์ขอล้วงก่อนแล้วแม่งได้.............ฝอยขัดหม้อ
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมปักกิ่งแท่งละห้าบาท
ไอ้ซีนล้วงได้.......... สก็อตไบร์ทแบบมีฟองน้ำติด
ผมล้วงได้.......... น้ำยาล้างจานขวดเล็กจิ๋ว
หาคนแพ้ไม่ได้อีกครับ ผมน่ะรอด แต่ไม่รู้ของไอ้สามคนนั้นใครห่วยแตกกว่ากัน
ที่รู้ๆคือเห็นของรางวัลแล้วกูอยากล้างจานมาก...

เสี่ยงดวงรอบที่สาม! หนนี้ไอ้ซีนล้วงคนแรกครับได้.............สก็อตไบร์ท
เชี่ยซีนตะโกน “กูเกลียดสก็อตไบร์ท!!! ” คนขำมันกันใหญ่ ผมล่ะอ๊ายอายเขา
ไอ้เดย์ได้.......... สก็อตไบร์ท
เชี่ยเดย์วิ่งไปวิ่งมาอย่างเจ็บปวดรวดร้าวทรวงใน ด่าสก็อตไบร์ทอีกคน
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมเวเฟ่อร์ห่อละห้าบาท
ผมล้วงได้.......... ตะเกียบหนึ่งคู่
ยกนี้ไอ้เดย์กับไอ้ซีนแข่งที่แพ้กันอีกแล้วครับ ตัดสินไม่ได้อีก มันไม่ยอมเป่ายิ้งฉุบกันด้วย กลับไปล้วงใหม่

เสี่ยงดวงครั้งสี่แล้วนะ! สลับผมมาลองล้วงคนแรกดูบ้างครับก็ปรากฎว่าได้.............สก็อตไบร์ท (กูขอสาปแช่งมึง)
ไอ้ซีนล้วงได้..........ช้อนส้อมหนึ่งแพ็คครับ
แม่งน้ำตามันแทบร่วงอ่ะ ไอ้ซีนดีใจกระโดดตัวลอย ช้อนส้อมชุดนั้นในมือมันส่องประกายระยิบระยับดูเลอค่ามาก
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... กาแฟปรุงสำเร็จซองเล็กหนึ่งซอง
กีต้าร์นี่แม่งถูกโฉลกกับของกิน แก้วก็ได้ไปแล้ว ขนมกินกับกาแฟก็มี กาแฟซองก็มี ขาดน้ำร้อนอย่างเดียว
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
เชี่ยเดย์คลุ้มคลั่งฉีกสก็อตไบร์ทในมือเป็นชิ้นๆได้ ||||||||||| โคตรน่ากลัวไอ่สัด
ตกลงผมกับเดย์เสมอกันรอบนี้ ที่ไอ้บ้าเดย์มันเคยบอกว่ามันชอบล้วงได้แต่สก็อตไบร์ทนี่
ผมไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้เลย ตลกฉิบ

แล้วเหล่าคนโง่งมก็ลงมือเสี่ยงดวงรอบที่ห้ากันครับ! ไอ้ซีนล้วงคนแรกได้.............ขนมมาร์ชเมลโล่ห่อละห้าบาท
ผมล้วงได้.......... ถ้วยน้ำชาหนึ่งแพ็ค ถ้วยเล็กๆสีแดงแบบที่เขาเอาไว้ไหว้เจ้าที่เจ้าทางกันน่ะครับ
งงกับชีวิตเลยผมแต่แม่จ๋าน่าจะชอบ เอาไปเปลี่ยนของเก่าที่บ้านก็เข้าท่าดี
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... ครีมทากันยุงหนึ่งซองเล็กครับ
สีหน้าเชี่ยเดย์มองของในมือเฉยชามากอ่ะ ดีนะไม่ใช่สก็อตไบร์ทไม่งั้นผมว่าแม่งมีร้องไห้
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมมาร์ชเมลโล่ห่อละห้าบาท (เหมือนของไอ้ซีนเด๊ะ)
ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนดันเสมอกันอีก แต่ผมว่าชักจะบานปลายไม่จบไม่สิ้น พวกเราเลยตกลงกันว่าอีกรอบพอนะ

เสี่ยงดวงรอบสุดท้ายกัน รอบนี้ไม่มีเสมอตัดสินไม่ได้ก็โอน้อยออกหรือเป่ายิ้งฉุบให้รู้กันไป!!! ไฟท์ติ้งงงงง!!!!
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้................กาต้มน้ำร้อน!
ขำกันขี้แตกขี้แตนครับ ผมพูดกับกีต้าร์ว่า “แม่งกลับบ้านไปมึงชงกาแฟแดกแกล้มขนมได้เลย แล้วมาเอา
น้ำยาล้างจานกู กับสก็อตไบร์ทไอ้ซีนไปล้างแก้วกาแฟมึงนะ เสร็จแล้วเอาฝอยขัดหม้อที่เชี่ยเดย์ขัดกาน้ำมึง5555”

ผมล้วงได้.....................จานกระดาษหนึ่งแพ็คครับ “นี่ไงมึงได้จานใส่ขนมมึงแล้วเชี่ยต้าร์555”
ไอ้เดย์ล้วงได้...................ขนมห่อละสิบบาท
ไอ้ซีนล้วงได้...................ขนมห่อละห้าบาท

ซีนแม่งเข่าทรุด พวกผมหัวเราะใส่หูมันเป็นการเยาะเย้ย กีต้าร์ว่า “มึงวิ่งไปแดกสก็อตไบร์ทไปเลยนะ555”

“เฮ้อเกือบไปกู...แม่งตั้งตู้เย็น ทีวี หม้อหุงข้าว กระติกน้ำร้อน กระทะ จานชาม โต๊ะ เก้าอี้ โคมไฟ นาฬิกา
ห่าไรนักไม่รู้เต็มแป๊ดดดดแต่กูได้ยากันยุง... ขนมเชี่ยที่กินไม่อิ่ม.. ฝอยขัดหม้อ.. สก็อต!ไบร์ท!!! ฮึ่มมมม!!!!!!-*- ”
ไอ้เดย์พล่ามบ่นอย่างเคือง ผมขำมันหนักมาก “มึงก็ถูกหวยตั้งเยอะแล้วไง555”

“เฮ้อ...เออช่างแม่ง! ไม่มีดวงก็ช่างมีมึงก็พอแล้ว”
ดูแม่งพูด!!! ผมนี่สะดุ้งเลยใจเต้นหมดมันพูดต่อหน้าไอ้กีต้าร์ได้ซีนด้วย ไอ้สองคนนี้มองหน้าผมแล้วขำ
พวกมันล้อเลียนผมกับไอ้เดย์ “เชี่ยเดย์นี่มันเขตอภัยทานนะเว้ย! มึงห้ามตุ๋ยพญาปลวกนะทารุณกรรมสัตว์ก๊าก555”

ไอ้ซีนมันว่าผมอ่ะ ผมเลยด่ามัน “พ่องงงงงงงสิ!” แต่ยังไม่ทันจะอ้าปากด่าต่อก็มีเสียงคนตะโกนดังมาว่า

“พ่องสิ! มึงด่าใครไอ่เชี่ย!!!”
เฮือก! ผมสะดุ้งตกใจหันมองรอบตัวเลยครับ ไอ้สามคนนั้นมันก็เหวอเหมือนกันช่วยกันหาต้นเสียง

“เฮ้ยเด็กตีกันเว้ยเฮ้ย! เฮ้ยๆๆๆ!!!!”
เสียงใครไม่รู้นักครับตะโกนอื้ออึง พวกผมสี่คนมองอย่างตื่นเต้น พวกอาสาที่ดูแลรักษาความปลอดภัย
วิ่งมาดูสถานการณ์ก่อนเลย แต่เขามาสองคน เห็นคนตีกันเป็นสิบๆเลยรีบถอยแล้ววอไปตามพวกกับกรรมการวัด
เรียกตำรวจมาด้วยรึเปล่าผมไม่ได้ยิน แต่ตอนนี้ผมไม่เห็นคนห้ามได้เลย

พวกผมมองดูแล้วมันตีกันแรงนะนี่ มีคนถือไม้หน้าสามด้วยไอ้พวกนี้ไม่กล้วบาปกรรม ในวัดก็ยังทำร้ายกัน
กลุ่มที่ตีกันอยู่ราวสิบกว่าคนได้ มีคนที่ดูโตๆอยู่ไม่กี่คน นอกนั้นยังเด็กเท่ารุ่นผมหรือน่าจะอ่อนกว่าผม
แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดครับ ไอ้พวกเด็กตีกันพากันวิ่งมาทางที่พวกผมยืนอยู่ คือสู้บ้างหนีบ้างมันก็ไล่กันมา

ผม ไอ้เดย์ ไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์ มองหน้ากันเลิ่กลั่ก! เอาแล้วไง ซวยสัด! ขืนอยู่ตรงนี้เดี๋ยวได้มั่วนิ่มโดนลูกหลงไปอีก
เราสี่คนพากันถอยฉาก จะตามคนอื่นที่แตกกระเจิงไป แต่ไอ้พวกนั้นแม่งวิ่งไล่กันมาเร็วมากเผลอแป๊บเดียว
มีคนนึงโดนถีบตัดหน้าถลามาล้มหน้ากระแทกดิน แทบจะจูบรองเท้าผม ผมตกใจมัวแต่อึ้ง ไอ้เดย์มันก็ตะคอก
บอกให้ผมก้าวขา “เชี่ยลูก!!! ไปดิ!!! สัด! มันมากันแล้วนั่น!!!” ไอ้พวกที่เหลือตามมาตีกันตรงหน้าผม
ผู้คนนี่หนีห่างอย่างไวร้องกันวี๊ดว๊าย ทุกอย่างแม่งเกิดขึ้นเร็วมาก ผมขอโทษครับทุกคนผมตามไม่ทันจริงๆ

ผมสะดุ้งโดนไอ้เดย์ลากข้อมือให้วิ่ง ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนละล้าละลังหันมามองห่วงผมกับไอ้เดย์
แล้วพวกมันก็วิ่งกลับมาเร่งให้หนีก่อนที่เราจะโดนเหมารวมมั่วนิ่มดึงเข้าไปเกี่ยว คนตีกันไม่มองหน้าใคร
ใครเสือกยืนตรงนั้นแสดงว่าจะสู้ ไม่ใช่เพื่อนพวกกันก็ต่อยแม่ง มีสนับมือด้วยไม่ใช่เล่นๆ เอาไม้ฟาดกันหัวแตก
ผมกลัวมีใครพกปืนที่สุด ขออย่าให้มันเลวร้ายถึงขนาดนั้นเลยครับ คือตอนนี้มั่วซั่วไปหมด

แต่แล้วพวกผมกลับพากันก้าวขาหนีไปได้ไม่กี่ก้าว! เพราะไอ้เดย์โดนไอ้คนที่มันถลาหน้าทิ่มเมื่อกี้ไล่คว้าดึงขาไว้!!!

“พี่เดย์!!! ช่วยผมด้วยพี่!!!!”
ผมตกตะลึงเลย เชี่ยอะไรกันเนี่ย! มันเรียกชื่อไอ้เดย์! ไอ้เด็กที่โดนถีบหน้าแหกกระแทกพื้น รู้จักไอ้เดย์!!!

“เดย์!” ผมเรียกเดย์ที่ยังตกใจไม่แพ้กัน มันก็อึ้งก้มมองหน้าไอ้คนที่ดึงขากางเกงมันไว้แน่นอย่างไม่อยากเชื่อ
เมื่อกี้เห็นมันเกือบจะยกขาอีกข้างเตะแล้วด้วย ดีที่ยั้งไว้ทัน
“ไอ้นุ๊ก! ทำไมมึง!!!” เดย์เหมือนไม่รู้จะทำยังไง มันมองหน้าผม มองไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีน
แล้วจากที่จับมือผมแน่นมันก็ปล่อยแล้วผลักผมไปหาไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีน ผมเซตามแรงมันเลยครับ

“มึงกันไอ้ลูกไปให้ห่างกูที! เอาไปไกลๆเลย! ไปดิเชี่ย!!!!” ไอ่เดย์ตะคอกไล่พวกผมเสียงดัง
แล้วมันก็รีบพยุงไอ้เด็กที่โดนไล่ตีนั่นขึ้น มีพวกฝ่ายตรงข้ามหันมาเห็นมันแล้ว

“มึงจะทำอะไรเดย์!!! อย่าคิดบ้าๆนะสัด! อย่านะ!” ผมตะคอกห้ามมัน นี่มันคิดจะช่วยเขาใช่มั้ย!!!
ผมรู้สึกตัวสั่นไปหมด พวกนั้นถือไม้เดินอาดเข้ามาหาไอ้เดย์ ผมได้แต่บอกไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนว่าอย่าทิ้งไอ้เดย์นะ
กีต้าร์กับซีนมองสถานการณ์หน้าเครียด ไอ้เดย์เห็นพวกผมยังอยู่ก็หันมาไล่อีก
“กูบอกให้ไปไง ไม่ใช่เรื่องของพวกมึง!”

ผมรู้สึกสั่นจริงๆนะ ผมกลัวจับใจ..............ไม่ใช่กลัวเขามาตีผม......ผมกลัวไอ้เดย์มันโดนเขารุมตี
ผมอึดอัดที่หน้าอก ปวดที่หัว ร้อนที่ตาขึ้นมาทันที อาการอย่างนี้เขาเรียกว่าอยากร้องไห้ใช่มั้ยครับ

tsktonight…
***นานเลยไม่รู้ยังมีคนมารอบ้างมั้ย55 กว่าจะปล่อยตอนนี้ออกมานานจนลืมแล้วมัง แหะๆ
ขอโทษแฟนๆด้วยนะคะ ช่วงนี้วิป่วยก็เลยเพลียมากจริงๆT T แต่งไปจะหลับคาคอมทรมานมากเลย
อยากบอกว่าทุกเม้นท์คือกำลังใจของวินะคะ รักๆๆๆทุกๆคนนะครับป๋ม
ต้องขอบคุณคอมเม้นท์น่ารักมากๆของแฟนๆ ขอบคุณที่สุด
วิขอบคุณทุกคนที่อ่าน และอยากบอกว่าการตอบกลับมันทำให้เรารู้ว่ายังมีคนต้องการเรานะ จะได้มีกำลังใจ
ความจริงท้อกับเรื่องนี้มากสารภาพค่ะว่าคิดจะตัดให้สั้นที่สุดจบไปเร็วๆเลย....แต่ก็เปลี่ยนใจหลายหน
เพราะมีคนบอกว่าคอยอ่านทุกวัน เราก็ดีใจจริงๆนะจ๊ะ ขอโทษอีกทีนะที่มาช้า แต่จะพยายามสู้ๆน๊า
ถ้ายังมีคนรออ่านกันอยู่ วิก็จะเข็นออกมาเรื่อยๆนะสัญญา^^

ถึงคุณ SmileSmileTem /// แวะมาหากันเสมอน่ารักที่สุดอ่ะ แต่วิสารภาพคือเม้นท์ตอนที่แล้ววิอ่านแล้วงงค่ะ5555( อยากเห็นน้องลูกคิด มีความรุสึกว่าน้องจะกิ--แด----เเย่งลูคิดจากเดย์ ) นี่คืิิอะไรอ่ะคะ55 รับรู้ได้ว่าชอบใจไรสักอย่างแน่เลย

ถึงคุณ eiei /// วิก็ชอบลูกคิดมากๆเหมือนกันค่ะ แต่ต้องแอบชอบนะเดี๋ยวอิเดย์มันหึง555 อยากจะแต่งจะอัพให้อ่านทุกวันเล้ยเหมือนกันค่ะ แง~

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา /// ว้ายไม่ได้สิจ๊ะ น้องเดย์ได้กระทืบวิแน่ถ้าเปลี่ยนพระเอกเนี่ย555 มาต่อให้หายคิดถึงกันนะ มารอเค้าตลอดดีกับใจ ส่วนเรื่องหวยนี่....โดนแดกไป เบื่อแระ แต่งฟิกหนุกหนานกว่าเย๊อะ555

Create Date : 17 กรกฎาคม 2558

Last Update : 17 กรกฎาคม 2558 21:27:24 น.

4 comments

Counter : 1196 Pageviews.

คอมเม้นที่แล้วเบลอๆ5555555555
อ่านตอนนี้แล้วเกิดโมเม้นที่ว่า. ถ้าลูกคิดโดนเล่นงานเป็นเจ้าชายนิทาเดย์ต้องกลายเป็นปีศาสแน่ๆ. อร๊ายยยยยย. มโนเองฟินเองคร๊าาาา
ปล.คุณวิพักผ่อนบางน่ะค่ะเป็นห่วง. หายดีค่อยลงก็ได้คร๊าสส์

โดย: SmileSmileTem IP: 223.207.149.27 วันที่: 20 กรกฎาคม 2558 เวลา:10:56:55 น.

เรื่องนี้สนุกแบบใส ๆ ไม่เครียดเลย แต่กลับชอบนะ ตัวเอกดูรั่วดี แม้คนละรสชาติกับเรื่องที่แล้ว แต่สนุกกว่า สู้ ๆ เถอะครับพี่วิ ผมจะอ่านหนังสือเรียนไป อ่าน Fict ของพี่วิไป ให้ได้ H ทุกวิชาเลย คอยดูนะ (เรียน มสธ. อ้ะครับ เค้าเลยไม่มี A เป็น Top)

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 20 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:53:35 น.

ปล. ผมว่าตอนหน้าลูกคิดต้องมีเหตุเจ็บตัวแน่ ๆ (สัญชาตญาณบอก)

ปล.2 ผมกำลังปัดฝุ่น Fict ของตัวเองอยู่ครับพี่วิ จะอั๊บตอนไหนเด๋วจะโทรจิตไปบอก

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 20 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:56:52 น.

ฟิน ได้ทุกตอน อารมนี้ตามเลย อิอิ

โดย: eiei IP: 125.26.162.235 วันที่: 23 กรกฎาคม 2558 เวลา:10:26:01 น.