Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่ 40 ตอนพิเศษ! ก็มันรักอ่ะ...part 1 (yaoi)

ตอนที่ 40 ตอนพิเศษ! ก็มันรักอ่ะ...part 1 (yaoi)

*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)

หวัดดีทุกคน เดย์นะ........ ก่อนอื่นเลยเรามาทำข้อตกลงกันก่อน ว่าถ้าเล่าอะไรให้ฟังแล้วจะ ไม่! ปาก! โป้ง!
ไปเด็ดขาด เข้าใจ๊!!! เกี่ยวก้อยสัญญาลูกผู้ชายกันแล้วนะไม่งั้นเดี๋ยวตามตื้บถึงบ้าน สืบได้รับรอง หึหึหึ

คือหลังจากความลับแตกว่าคนที่บ้านรู้เรื่องที่ไอ้ลูกมันเป็นเมีย เอ้ย...(ยังไม่ได้นี่หว่า) เอ่อ...เป็นว่าที่เมียเดย์อ่ะนะ
ไอ้ลูกคิดแม่งก็เซ้าซี้ ขอให้เล่าให้ฟังว่าคนบ้านเดย์รู้เรื่องที่มันกะเดย์เป็นแฟนกันได้ไง ก็เลยต้องยอมเล่าให้มันฟัง
ตอนที่เดินไปส่งมันกลับบ้าน

“อ่ะ! เล่ามาซิ กูจะตั้งใจฟัง”
“คืองี้ แบบ..เมื่อก่อนอ่ะกูยังเกเรอยู่ใช่ป่ะ แล้วแบบ..กูก็รำคาญพ่อแม่ แม่งชอบด่าเรื่องหญิงที่มาติดกูอ่ะ
เอามานอนที่บ้านก็ไม่ได้ ไปนอนที่อื่นก็ตามตัวกูให้ควั่ก ไหนจะมีคนมามั่วบอกท้องกับกูบ้าง
พากันมาตบแย่งกูที่บ้านก็บ่อย..”

“เห๊อะ!!!”
หือ? ไอ้ลูกคิดทำเสียงแปลกๆไม่พอ ยังมองค้อนแปลกๆด้วยเว้ย อะไรวะเล่าแค่นี้ของขึ้น

“เอ๊า~~ ใจเย็นดิลูกคิด ทำไมมึงต้องทำเสียงอย่างนี้ใส่กูด้วยเล่า มันนานมาแล้วเว้ย ไม่เอาไม่หึงเดย์ดิครับ คึคึ////”
“หึงบ้าหึงบออะไร!/////*//เล่าไปดิ กูก็แค่หมั่นไส้มึง บุญเท่าไหร่แล้วที่มึงไม่เป็นเอดส์ตายห่าไปซะ!”
“นี่มึงหวังดีรึด่ากูเนี่ย”
“ด่ามึงนี่แหละ!”
“อย่าโมโหดิ๊~~~|||||||| นี่มันเรื่องเก่าไอ้บร๊า~~”
“ชิ......เอ้าอึกอักอยู่นั่นแหละ เล่าต่อไปสิ!”
“เออๆๆๆ เล่าแล้วๆ ดุจังวะ||||||||||... คือ ก็ ก็.. ทีนี้ตอนนั้นพอพ่อด่ากูว่าอย่าสร้างปัญหาเรื่องผู้หญิงอีก
กูก็เลยนึกสนุก โกหกคนที่บ้านกูไปว่า...ไม่ต้องห่วงต่อไปนี้กูไม่เอาผู้หญิงแล้ว เพราะกูจะหันมาชอบผู้ชายแทน
เล่นเอาพ่อแม่พี่กูอึ้งจนใบ้แดกไปหลายวันเลย555555 นึกถึงตอนที่พูดไปตอนนั้นแล้วแม่งโคตรฮา55”

มันตลกจริงๆนะ หน้าพ่อหน้าแม่หน้าพี่ดรีม แถมที่ดรีมยังเอาไปปรึกษาแฟนเขาอีก เดย์เหรอก็ขำกลิ้งดิ55
“เลวชิหายเลย” ….. ไรวะ โดนแฟนด่าอีกแระ||||||||||||
“อย่าด่าเดย์ดิ!เดี๋ยวไม่เล่าให้ฟังละ”
“เล่ามาเลยเดย์ไม่ต้องมาเบี้ยว แล้วเป็นไงต่ออ่ะ ตอนนั้นมึงไปโกหกเขาทั้งที่มึงยังสาวเพียบอยู่ใช่ป่ะ”
“ก็เออดิ55 กูแค่คิดเอาเองว่า ถ้าคนที่บ้านคิดว่ากูเป็นเกย์ จะได้ไม่มีใครมาว่าอะไรกูอีกถ้าหากว่ามีเรื่องผู้หญิง
เขาก็น่าจะคิดว่ามันก็ดีกว่าปล่อยให้กูเป็นเกย์ไรเงี้ยะ”

“เหอะ! ทำเป็นฉลาดแกมโกงนะไอ้บ้า แล้วเป็นไงล่ะ”
“จะเป็นไงล่ะ ก็เป็นอย่างที่มึงเห็นนี่ไง! หลังจากนั้นเป็นกูที่เอ๋อแดกแทน แม่งยอมรับกันได้ไงก็ไม่รู้กูยังงงอ่ะ
พ่อกูบอกว่าดีกว่าปล่อยให้ผู้หญิงไปทำแท้ง แม่กูก็ว่าไม่เป็นไรไว้รออุ้มหลานเอากับพี่ดรีมก็ได้
ส่วนพี่สาวกูบอกตามสบายเผื่อว่าได้ผู้ชายแล้วกูจะอารมณ์ดีหายบ้าขึ้นมาบ้าง!”

“5555555555555555555 จี้ว่ะ555”
“ขำนะขำ หึหึ วันดีคืนดีพี่กูแม่งชวนไปทำนมเฉยอ่ะห่า|||||||||”
“55555555 ทำไมมึงไม่ไปทำล่ะคึคึคึ”
“บ้าดิ55 กูผิดคาด ทุกอย่างมันไม่เป็นอย่างที่กูคิดไว้ใช่ม๊ะ กูก็เลยแกล้งบอกไปอีก
ว่ากูไปแอบชอบผู้ชายคนนึง เผื่อว่าจะมีใครหยุดยั้งกูไว้บ้าง”

“แล้วมีใครยั้งมึงป่ะ”
“ไม่มีใครสนใจกูเลยสัด..”
“555555555555 บ้าบอนะมึงอ่ะ”
“แต่กูก็ยังไม่ยอมแพ้เว้ย กูก็หลอกคนที่บ้านไปอีกว่ามีแฟนแล้วนะ เป็นผู้ชายคนที่กูบอกว่าแอบชอบนั่นนะ”
“แล้วที่บ้านมึงว่าไงวะ”
“นอกจากจะไม่ห้ามกูแล้ว ยังบอกว่าดีด้วยไอ้ห่า! แม่กูบอกสบายใจดีไม่ต้องมีเสียงผู้หญิงมาร้องกรี๊ดๆหน้าบ้าน”
“555555555แม่มึงสุดยอดเลย555”
“หึหึ ทีนี้ตอนนั้นก็มีเรื่องไอ้ปิง...เพื่อนกูตาย กูเลยไม่ได้ยุ่งกับใครเลย กูออกจากแก็งค์เพราะไอ้ปิงมันขอไว้ก่อนตาย
..................แล้วหลังจากนั้น ........กูก็เริ่มแอบชอบมึงขึ้นมาจริงๆ..”

“หือ?..ไรอ่ะ ปุบปับมาวกเข้าเรื่องกูได้ไงวะ งงว่ะ...ชอบกู//////มึงบอกว่าชอบกูขึ้นมาจริงๆงั้นเหรอ
หมายความว่าไงวะไอ้ชอบขึ้นมาจริงๆของมึงนี่มัน...”
“ก็...........คนที่กูเอาไปอ้างว่าชอบ ว่าเป็นแฟนกูเนี่ย...............คือมึงไง”
“ห๊ะ!?”
“กูมองมึงบ่อยๆ ตามดูมึงบ่อยๆ แล้วก็ชอบเอาเรื่องมึงไปเล่าให้คนที่บ้านฟัง มันจะได้สมจริง ถ้าเห็นกูเอาจริงแล้ว
เผื่อว่าเขาจะห้ามกูคบผู้ชายอะไรทำนองนั้นอ่ะนะ....แต่แม่งไม่มีใครห้ามกูเล้ย.... ตรงกันข้าม ดูจะสนอกสนใจ
เรื่องของมึงมาก แถมยังชมว่ามึงดีกว่าผู้หญิงทุกคนที่กูคบมา ไม่ทำให้ปวดหัวด้วย 55 กูล่ะเชื่อเลย”

“จริงดิ////////5555555555 โคตรบ้าเลยมึงแม่งขี้ตู่ว่ะ เอากูไปอ้างเฉย”
“แล้วพอกูชอบมึง กูก็รู้สึกว่าทุกคนที่เข้าหากูแม่งโคตรน่ารำคาญว่ะ อะไรก็น่าเบื่อไปหมด กูคิดถึงแต่มึงว่ะ
กูก็เลยเลิกแม่งหมด55 แหม่พูดไปกูก็เขินนะเนี่ยมึงอย่าจ้องกูอย่างนี้ดิ”
“จริงเร้ออออออออ”
“อะไร ทำเสียงอย่างนี้ทำไม”
“น้องโมของมึงล่ะ ไหนจะกั้งเพื่อนแอ๋มอีก แล้วไหนจะที่กูไม่รู้จักชื่ออีกไอ้หอกหัก -*- ”
“อย่าขุดน่า |||||||||||| บ้าดิ เค้ารักตัวเองคนเดียวครับ จุ๊บ!”
“ฮึ่ย!///////*// ไม่ต้องมาจุ๊บมือกู เดี๋ยวใครก็ผ่านมาเห็นหรอกบ้า”
“โด่มืดแล้วไม่มีใครเห็นหรอก หอมแก้มทีเดะ” ไอ้ลูกคิดแม่งรีบเอามือยันหน้าเดย์เลย
“ไอ้บ้าเดย์ ไม่ต้องมานอกเรื่องเว้ย เล่าต่อเลย แถไปได้เรื่อยเลยนะมึงอ่ะ!/////*//”

“เล่าต่อเหรอ ก็ไม่มีไรมากอย่างที่เล่ามา พ่อแม่พี่สาวกูเขารู้จักมึงมานานแล้วเพราะกูเล่าเรื่องมึงให้ฟังตลอด
แล้วก็บอกว่ามึงเป็นแฟน ไม่มีใครเขาว่าอะไรหรอก สรุปคือบ้านกูอ่ะชอบมึงทุกคน บอกให้กูพามาให้เจอหน้า
ตั้งนานแล้วแต่กูเฉไฉเอาตัวรอดไปวันๆเพราะกูยังไม่ได้มึงเป็นแฟนไง พอตอนนี้เป็นแฟนกันขึ้นมาจริงๆ
มันเลยไม่ใช่ปัญหาอะไร กูก็คิดว่าจะบอกมึงเร็วๆนี้แหละ แต่ว่าพ่อแม่กูดันหลุดซะก่อนอ่ะดิ55”

“หืมมมม มิน่าล่ะกูเห็นมึงไม่เดือดไม่ร้อนอะไร ไม่กลัวว่าใครจะรู้เรื่องที่คบกับกูเลยไอ้ห่าแล้วก็ไม่รีบบอกแต่แรก”
“แต่กูก็แอบน้อยใจมึงเหมือนกันน๊า.....” ลองทำหน้าน้อยใจมันดันโดนด่าว่าทำหน้าเหมือนตูดทำไมโธ่เว้ย..
“อะไร?....เรื่อง?”
“ก็เรื่องที่มึงไม่ยอมให้บอกใครว่าเราเป็นอะไรกันอ่ะดิ... กูอยากบอกคนทั้งโลกเลย ก็กูรักของกูอ่ะ”
“หึหึ5555คนบ้าเอ๊ย/////// ไม่ใช่ว่ากูอายหรืออะไรนะเดย์ แต่กูไม่สนว่าคนทั้งโลกจะรู้ว่ามึงรักกูมั้ย
กูรู้ว่ามึงรักกูก็พอแล้ว”
“เชอะ//////// แล้วมึงรักกูป่าว”
“อื้ม...รักดิ/////// เขินนนนนนนนไอ่เชี๊ยะ! อย่ามาจ้องตากูไอ้บ้านี่!” โอ๊ะแม่งจะเอานิ้วจิ้มตาเดย์หลบแทบไม่ทัน|||||||
“55ไม่เห็นมีใครมาจะเขินทำเตี่ยไรวะ ป่ะ! ไปเข้าซอกโน้นกันขอลวนลามที”
“ไอ่สัด! 555555ปล่อยกู๊~~~~!” จะลากไปเข้ามุมอับข้างทางดันโดนสะบัดแล้วเหยียบตีน
“โอ๊ยเชี่ยลูกเหยียบตี๊นนน! โอ๊ยเจ็บนะเว้ย55 แม่งมานี่เลย!” ดึงมากอดคอเดินซะ
ความสูงไอ้ลูกมันเตี้ยให้วางแขนได้พอดี๊พอดี มันเดินไปก็อมยิ้มไป แม่งอยากดึงมาจุ๊บปากสักที
แต่เดี๋ยวมันก็ยันหน้าเดย์อีกไอ้นี่ขี้อายชะมัด เอาไว้เดินเข้าซอยบ้านมันก่อน ต้นๆซอยไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่
ถึงตอนนั้นต้องอาศัยความไวไม่ได้จูบขอหอมแก้มก็ยังดีวะ หึหึหึ(ผิดมั้ยวะที่กูมีแผนปล้ำแฟนตัวเองในหัวเยอะมาก)

“รู้ป่าว ก่อนที่มึงจะมาบ้านกูอ่ะ พ่อกับแม่เขาอยากเจอว่าที่ลูกสะใภ้กันใจจะขาด555 พี่ดรีมก็ด้วย...สงสัย
คงอยากเห็นหน้าคนที่ทำให้กูเปลี่ยนจากผีกลายเป็นคนได้ ว่าหน้าตาเป็นไง55 พอกูพามึงไปบ้านนะ
ทุกคนก็บอกให้พาไปบ่อยๆด้วย แต่ตอนนั้นกูยังไม่ได้เป็นแฟนกับมึงเลย กูเลยบอกคนที่บ้านว่าห้ามพูด
เรื่องที่กูกับมึงเป็นแฟนกันต่อหน้ามึงเด็ดขาด! 555กูบอกว่ามึงขี้อายมากแล้วก็ไม่ชอบให้พูดว่าเป็นอะไรกันด้วย
เดี๋ยวมึงจะไม่กล้ามาบ้านกูอีก เพราะอย่างนี้พวกนั้นเลยต้องเก็บอาการกันน่าดู5555 กูเห็นแล้วก็ขำดี55”

“5555มึงนี่มันจริงๆเลยนะเดย์.....อืมมม ดีโคตรๆเลยว่ะ//////// เฮ้อ...ได้ยินอย่างนี้กูก็สบายใจ ดีจังที่พวกเขาชอบกู”
“เมื่อก่อนกูอยากให้มึงรู้จักกู กูก็ไม่ได้หวังว่าจะได้เป็นแฟนกับมึงแบบนี้หรอก เพราะกูรู้ว่ามึงไม่ได้ชอบผู้ชาย
แล้วมึงก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็เคยคิดว่าจะเลิกชอบมึงหลายครั้งแล้ว.......แต่มันไปชอบคนอื่นไม่ได้เองว่ะ”
“เดย์....”
“ก็นะ..อย่างน้อยถึงมึงจะไม่ชอบกู ให้กูได้อยู่ใกล้มึงก็ยังดี แต่ถ้าเป็นกูแบบเมื่อก่อนมึงคงไม่คบ กูรู้ตัวดี
..เพราะว่ากูรักมึง กูเลยอยากเรียนต่อที่เดียวกับมึง...กูเลิกๆๆๆ เลิกทุกอย่างที่พ่อแม่กูเคยสั่งห้าม เคยขอร้องทั้งน้ำตา
แต่กูไม่เคยทำให้...........กูรู้ กูอ่ะเลวไม่เคยเห็นแก่พ่อแม่ ไม่เคยฟังใครแล้วก็ไม่เคยสนใจทำอะไรดีๆเพื่อตัวเอง......
ไอ้เรื่องดีไม่ดีกูไม่เคยสน แต่แล้ววันนึงมึงก็มาทำให้กูรู้สึก....ว่าตัวเองแม่งไร้ค่า......... กูทนไม่ได้ว่ะกูถึงต้องเลิกไง
กูก็ไม่เคยคิดหรอกนะว่าจะมีวันนี้ เพราะอย่างนี้จะไม่ให้คนที่บ้านกูรักมึงได้ไง55จริงม๊ะ”

“แล้วคิดว่าตอนนี้ตัวเองเป็นไง”
“เป็นไง ...เป็นยังไงเหรอ อืมมม ก็คง เป็นผู้เป็นคนกว่าเมื่อก่อนล่ะมั้ง555”
“แสดงว่ายังไม่รู้ตัว”
“อะไรวะ||||||||||”
“ก็ตอนนี้....มึงมีค่ามากสำหรับกูรู้ไว้ด้วย/////”

แฟนเดย์แม่งยิ้มให้ซะน่ารักเลยเว้ย/////// คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม..........
โว๊ะ อยากกอดแม่งฉิบหาย! คราวหน้ามึงไม่รอดแน่ไอ้ลูกกกก คึคึคึ จะเอาให้คลานหนีไปจากอกกูไม่ได้เลย555

****************************************

ไปส่งลูกคิดกลับบ้านเรียบร้อย เดินอมยิ้มเหมือนคนบ้ากลับมาถึงบ้านตัวเองพ่อกับแม่ก็ทัก
ถามว่าลูกคิดว่ายังไงบ้าง เลิกอายได้รึยัง ตลกดีว่ะ555
“มันก็................ก็โอเคอ่ะนะ แต่พ่อแม่ก็อย่าไปแซวมันเยอะมากแล้วกัน ไอ้ลูกมันขี้อาย คึคึ”
พ่อบ่นว่าตั้งนานแล้วยังจะเขินทำไม 555 เดย์เดินไปกอดหอมแม่ทีนึงบอกว่าไข่สะใภ้เอ้ย! ไข่ลูกเขยอร่อย
แล้ววิ่งขึ้นห้องไปโทรหาลูกคิด ห่างกันหน่อยก็คิดถึงแฟนอ่ะมีอะไรมั้ย คึคึคึ

อาจเพราะเล่าเรื่องเก่าให้ไอ้ลูกฟัง ก่อนนอนเลยอดคิดถึงเรื่องเก่าๆไม่ได้ แล้วมันก็อดคิดถึง..........
อดคิดถึงไอ้ปิงปองไม่ได้เหมือนกัน..

เมื่อก่อน......เดย์มีเพื่อนรักเพื่อนตายอยู่คน (ซึ่งมันก็ตายไปแล้วจริงๆ) มันชื่อไอ้ปิงปอง รักไอ้นี่มากกว่าใครเลย
ก็สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลอ่ะนะ เฮไหนเฮกัน ไปไหนไปกัน ไม่เคยทิ้งกัน ไปกระทืบชาวบ้านก็ไปกัน
หรือโดนเขากระทืบมาก็เจ็บด้วยกัน (ตอนเข้าแก็งค์ยกพวกตีกันใหม่ๆชั้นเชิงยังไม่ค่อยมีอ่ะนะ หลังๆมานี่พริ้วครับ)

ถึงแม้ว่าไอ้ปิงจะดูเหมือนเงียบๆเป็นคนไม่ค่อยพูดต่อหน้าคนอื่น แต่เวลาอยู่กันสองคน มันจะคุยเก่งมาก
ส่วนเรื่องเหล้า ยา เซ็กซ์ ไอ้ปิงไม่มีแตะ เพราะมันเป็นพวกรักสุขภาพ บ้าเล่นฟิตเนส... (ไอ้ซิคแพ็คที่มีทุกวันนี้
ก็เพราะคิดถึงมัน เลยเล่นกล้ามแบบที่เคยเห็นมันเล่นทุกวัน ได้ผลดีเกินขาดเล่นมาสองปีไอ้ลูกมองน้ำลายไหลเลย555)
แต่เรื่องอบายมุขนี่เดย์ได้หมดนะของชอบเลยตอนนั้น เหล้า ยา การพนัน แม่งครบเซ็ต55 (เว้นบุหรี่ถ้าไม่เครียดจริง
ไม่ค่อยดูดนะ ไม่ชอบว่ะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ถ้าใส่หญ้าน่ะได้อยู่555) ถือคติใช้ชีวิตให้มันสุดๆไปเลยครับพี่น้อง
แต่ไอ้ตอนนั้นมันก็สุดโต่งเกินไปมากจริงๆ โดนพ่อแม่ด่าทุกวันแต่บอกตรงๆคำด่าคำสอนอะไร
มันจะมาเข้าหัววะ ก็ไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่จะฟังรู้เรื่องได้ไงอ่ะ

บางวันนี่กรึบเหล้าไปเรียนไป55 บางทีขออาจารย์ไปขี้แต่โทษทีเดย์ไปขี้ทั้งวัน นู้นนน ไปเล่นยาอยู่ที่บ้านกิ๊ก
ปลิ้นเลย จำได้ว่าตื่นมาเจอสาวนอนข้างๆอยู่สี่ห้าคน มิน่าล่ะหมดแรงยิ่งกว่าตอนม้าตายสองสามเท่า
ยัยพวกนี้เผลอเป็นไม่ได้ ส่วนใหญ่ลูกเล่นเยอะชอบยกน้ำแข็งให้เดย์ มันรู้ว่าจะคึกเป็นบ้าเลยน่ะสิ55
แต่ผู้หญิงบางคนก็ขี้หวงนะไม่แบ่งเพื่อน ตบตีกันแย่งกันน่ารำคาญมาก ทั้งที่เดย์ก็ใจดีได้หมดอยู่แล้ว
เอาจริงๆมันเมามากๆทั้งเหล้าทั้งยานี่กับกระเทยหรือผู้ชายด้วยกันก็เลยเคยลองมาหมดแล้วล่ะ
ก็ยอมรับว่ามั่วเพราะเมาอ่ะนะ โชคดีจริงๆที่ไม่ติดโรคจากใครมา คือพอแม่รู้ว่าไปมั่วที่ไหน
หรือหายหัวจากบ้านไปหลายวัน เจอหน้ากันปุ๊บโดนลากไปตรวจเลือดเลย

มีวันนึงเมา(ยา...)แล้วอารมณ์ดีมากไปหน่อย ตกดึกเลยพาเพื่อนมาขโมยทองที่บ้าน วันต่อมาก็พากันไปขาย
แล้วก็เอาเงินที่ได้ไปฉลองเลี้ยงเหล้าเลี้ยงยาเพื่อนหมด แต่ที่ไม่โดนตำรวจจับเรื่องนี้เพราะพ่อรู้
ว่าเป็นฝีมือลูกตัวเองไงเลยไม่ได้แจ้งความ แกเห็นในกล้องวงจรปิดอ่ะ (เมาไงจะจำไรได้ ลืมทำลายหลักฐาน)
กลับบ้านไปโดนตบหน้าสั่นเลย พ่อเตะซ้ำโคตรเจ็บซี่โครงแม่ก็ร้องไห้บอกอย่าตี ตอนนั้นเฉยๆกับตีนพ่อนะ
อยากตีก็ตีไป ทนได้ ไปตีกับชาวบ้านเจ็บกว่านี้เยอะ แต่พ่อดันขู่จะส่งไปเรียนโรงเรียนประจำที่ต่างจังหวัด
อันนี้ไม่ไหวว่ะเลยหนีซะ ถึงพ่อจะยึดรถแล้วขังไว้ในห้องก็โทรให้เพื่อนมารับ ปีนออกหน้าต่างห้องตัวเอง
สูงมากแต่ไม่กลัวตกเลย กลัวโดนส่งไปที่อื่นมากกว่า

ไปอยู่บ้านเพื่อนสองอาทิตย์ได้มั้งไม่ไปเรียนไม่กลับมันหรอกบ้าน รำคาญทุกคน โมโหร้ายอารมณ์ไม่ดีด้วย
แต่ไปอยู่ที่อื่นมันก็ต้องมีค่าใช้จ่าย บัตรอะไรที่เคยกดเงินได้แม่งก็กดไม่ได้เพราะกดออกมาหมดภายในวันเดียว
เลี้ยงเพื่อนหมดเลย พอไม่มีจะกินก็ได้ไอ้ปิงนี่แหละหาข้าวให้กิน

ถามว่าแล้วทำไมไม่ไปอยู่กับไอ้ปิงปองมัน ก็เพราะเดี๋ยวโดนตามตัวได้อ่ะดิ แล้วแม่ไอ้ปิงก็คงไม่ยอมให้ไปอยู่
ถ้ารู้คงส่งกลับบ้านมากกว่า เลยไปอยู่กับเพื่อนในแก็งค์ที่ชอบแต่งรถด้วยกัน มันไม่ได้เรียนแล้วอยู่คนเดียวด้วย
มันก็ขอให้ช่วยกันทำมาหากิน ก็เลยช่วยมันส่งของ (ยาเสพติดนะเข้าใจ๊) ไปๆมาๆเลยเอาไปปล่อยให้เพื่อนที่รร.
เฮ้อ ตอนนั้นมันก็ทำไม่ดีจริงๆ ตอนนั้นถามว่าติดมั้ย ตัวเองคิดว่าไม่ติดนะ แต่ความจริงก็เข้าขั้นอยู่
ตอนหักดิบเลิกนี่คำเดียวสั้นๆครับทุกท่าน แม่ง นรก!

อาจเพราะว่าไม่ได้ติดมานานหลายปีเลยไม่ค่อยมีอาการข้างเคียงเท่าไหร่ ก็ยังดีที่ตอนนี้เลิกขาดแล้ว
(กลัวแฟนไม่รักอ่ะ) ได้ข่าวว่าเพื่อนที่เคยเล่นยามาด้วยกันนี่สมงสมองมันไปหมดละ เฮ้อ..
พอเลิกได้มันเหมือนได้กลับสู่โลกมนุษย์อีกครั้ง ก่อนหน้านี้ก็วนเวียนอยู่ในขุมนรกแบบไม่รู้ตัวไง

ที่กลับบ้านได้เพราะพี่ดรีมขอให้ไอ้ปิงพามาหา มาตาม มาไหว้ มาร้องไห้ ขอให้กลับไปหาพ่อกับแม่
พี่สาวเราก้มกราบเราต่อหน้า บอกถ้าไม่ยอมกลับ แม่จะตามมากราบด้วยอีกคน เดย์ยังรักแม่อยู่นะ
เลยยอมกลับบ้านแบบเสียไม่ได้ แลกกับสัญญาว่าจะไม่บังคับให้ไปเรียนที่อื่น กลับไปถึงบ้านแม่วิ่งมากอด
ร้องไห้ใหญ่ดูก็รู้ว่าไม่สบายอยู่ แกตรอมใจน่ะผอมซูบไปเลย พี่ดรีมบอกว่าตั้งแต่วันที่เดย์ไปแม่ไม่กินอะไรเลย
โหยครึ่งเดือนได้นะ ส่วนพ่อก็ไม่พูดด้วยเลย แต่ก็ไม่ยุ่งด้วยเหมือนกัน หน้าก็ไม่มอง..

ถามว่าสำนึกมั้ยที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ.......... เปล่าเลยนะตอนนั้น ยังเหลวแหลกไม่เปลี่ยน เละเทะอ่ะนะ
ถึงจะกลับมาอยู่บ้านก็ยังโดดเรียนไปเที่ยวกับสาว ได้กันเสร็จเลิก ใครติดใจนี่ต้องทุ่มถึงจะมีรอบสองนะคร้าบ
เดย์อยากได้อะไรต้องได้ หามาให้สิด้วยวิธีไหนก็ได้ ไม่สนใจหรอกพอได้ของแล้วค่อยเลิกกับมัน

ช่วงขึ้นม.3 มีเรื่องกับเขาไปทั่วแหละกับอาจารย์ยังเคยเลย บ้านช่องไม่ค่อยกลับ อารมณ์ไม่ดีก็ไปสุมหัวกับเพื่อน
ที่บ้านหัวหน้าแก็งค์ ได้ของมาเล่นฟรีบ่อยๆ ช่วยเขาคุมโต๊ะบอลด้วยใครไม่จ่ายก็ส่งเดย์กับพวกไปอัดแหลก
เวลาส่วนใหญ่ถ้าไม่นอนกับใคร ก็เล่นเกมส์แล้วก็แต่งรถ แต่งรถเสร็จ ไปซิ่ง มันต้องลองของก็เล่นท้าพนันกันอีก
ส่วนใหญ่เดย์จะชนะก็เลยโดนเขม่นเยอะ แต่ส่วนมากจะเป็นคนแก็งค์อื่นในแก็งค์ตัวเองไม่ค่อยมี เพราะเพื่อนเยอะ
มีแต่คนเอาใจ พวกมันรู้ว่าบ้านเดย์มีตังค์ไง

มีปัญหาเรื่องผู้หญิง ซิ่งรถกับยกพวกตีกันนี่บ่อยสุด แม่นั่งร้องไห้ไปทำแผลไปให้ตลอด บางทีก็ไปนั่งร้องไห้
อยู่หน้าลูกกรงเวลาโดนตำรวจจับ แต่โชคดีที่ไม่เคยโดนจับเรื่องยาสักหน หัวหน้าเดย์เขามีแบ็คใหญ่พอสมควรน่ะ
โดนจับตรวจฉี่ทีไรโทรหาหัวหน้า โทรหาแม่ เดี๋ยวได้ประกันตัวก็ได้กลับบ้าน ทำจนมันเคยตัวไม่รู้สึกว่าผิดจริงๆ

คิดว่าเท่ เราทำอย่างนั้นแม่งเท่ พอทำอะไรเถื่อนๆแล้วมีแต่คนซูฮกให้ไง เพื่อนเพียบ...
เป็นธรรมดาของคนที่มันหลงผิด มันก็หน้ามืดตามัวหูหนวกตาบอดแบบนี้แหละ ไม่สนใจโลก
ไม่สนใจคนอื่น เห็นแต่ตัวเองก็ยอมรับ

แต่ถึงเดย์จะมีเรื่องต่อยตีไม่เว้นวัน หน้าก็ยังหล่อเหมือนเดิมนะ(หึหึหึ) เพราะลุยบ่อยไง ฝีมือก็เก่งไปเอง
มันก็ต้องโหดใส่ไว้ก่อนใครล้มเราต้องกระทืบซ้ำให้แหลกคาตีน เอาให้มันกระอัก จะได้ลุกมาสอยเราต่อไม่ได้
ประสบการณ์มันสอนให้รู้ว่ากลางดงตีนไม่มีคำว่าปราณี บางทีขาดสติมากๆก็ได้ไอ้ปิงนี่แหละเสี่ยงตาย
มาลากกลับบ้านไป ไม่อย่างนั้นเดย์อาจจะฆ่าใครตายไปหลายศพแล้วก็ได้...หนักสุดไม่ถึงตายหรอก
คู่กรณีแค่พิการเดินไม่ได้ พ่อจ่ายเงินให้เขาเท่าไหร่ก็ไม่คุ้ม

ตอนนั้นพ่อกับแม่เสียใจยิ่งกว่าตอนที่รู้ว่าขโมยของหรือติดยา หรือไล่ให้ผู้หญิงไปทำแท้งอีก
(ก็มันไม่ได้ท้องไง มันมาหลอกแต่เพื่อนมันมาบอก คือเพื่อนมันแอบชอบเดย์ไง)
ด่าว่านอกจากจะทำตัวไม่มีอนาคตแล้วยังทำคนอื่นเขาหมดอนาคตเสียโอกาศดีๆในชีวิตไปด้วย.......
ตอนนี้รู้สึกผิดจริงๆนะ

แต่ถามว่าเมื่อก่อนสำนึกมั้ย.......ไม่เลย ตอนนั้นไม่เลย ถ้าไม่เชื่อหูฟังให้ชัดๆนะ คือ ไม่! เลย!

ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดตรงไหนหรอก บอกแล้วไม่สนใจอะไรเลย ต่อให้พ่อไม่พูดด้วย แม่ร้องไห้จนเป็นลม
พี่สาวเอือมระอาถึงขั้นพาไปหาจิตแพทย์(เคยต่อยหมอมาแล้วด้วย55) โดนอาจารย์ขู่จะไล่ออกจากโรงเรียน
ไม่ว่าอะไรก็มาเปลี่ยนเดย์ไม่ได้หรอก ที่เดย์จะแคร์ก็มีแค่เพื่อน...ใครๆก็รู้ว่าเดย์รักเพื่อน แล้วเพื่อนที่เดย์รักสุด
ก็คือไอ้ปิง มันเป็นแบบนี้มาตลอด

จนกระทั่ง.................. เสียไอ้ปิงไป

ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป

ไอ้ปิงปองมันเป็นคนดีนะ มันคอยเตือนเดย์ตลอด แต่มันก็ขัดใจเดย์ไม่เคยได้หรอก ใครก็ขัดใจเดย์ไม่ได้ทั้งนั้น
เรื่องแก็งค์ซิ่งไอ้ปิงมันเข้าเป็นเพื่อนเดย์มากกว่า มันบอกว่าเป็นห่วง เรามันเพื่อนตาย...ที่ตายแทนกันได้จริงๆ..
พูดถึงมันทีไรแม่งอยากร้องไห้ว่ะ...แต่ไม่อยากร้องให้ใครเห็นเข้าใจอารมณ์ป่ะ

(นานแค่ไหนกูก็คิดถึงมึง)

เฮ้อ .......จะว่าไปเรื่องทุกอย่างมันเริ่มต้นที่ไอ้ปิงนี่แหละ ......... คืองี้

ปิงมันเป็นเกย์ที่รู้ตัวตั้งแต่เพิ่งเริ่มขึ้นม.ต้นเลย มันมาบอกเดย์ตรงๆแล้วก็ถามว่าคบต่อได้รึเปล่า มันก็น่าตกใจมากนะ
แต่ถามไปถามมาสรุปว่ามันไม่ได้มาสารภาพรักกับเดย์ก็โอเคแระ มันไม่กล้าบอกใครนอกจากเดย์คนเดียว
เพราะฉะนั้น เวลาที่มันมีความรัก มันก็เลยมาปรึกษาเดย์ ว่ากันตามตรงเรื่องรูปร่างหน้าตาของไอ้ปิงปอง
ถือว่าดีใช้ได้ ตัวไม่ขาวมาก เตี้ยกว่าเดย์นิดหน่อย จมูกโด่ง หน้ามันก็ดูดีแบบผู้ชายไทยๆ ก็น่าจะเป็นที่ชื่นชอบ
ในหมู่เกย์ด้วยกันได้ไม่ยาก แต่มันติดปัญหาไอ้ตรงที่มันป๊อด สะดุดตาใครก็ไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขา
มันกลัวเขาไม่ชอบมันแล้วจะไล่เตะเอา555 อาจเพราะยังเด็กๆอยู่ด้วยมั้ง

จนเปิดเทอมสองชั้นม.1เห็นจะได้ มันไปแอบชอบผู้ชายอยู่คน....มันชอบเขามากแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปจีบอยู่ดี

………………………….
…………..
……..
“เฮ้ยๆๆๆ//////// เชี่ยเดย์! เชี่ยเดย์ๆๆๆๆๆ มานู่นแล้ว! มานู่นแล้วเว้ย! มึงดูๆๆ คนนั้นอ่ะคนนั้น!!!”

เสียงไอ้ปิงเรียกให้เดย์หันไปมองคนที่มันแอบชอบ ตื่นเต้นเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง เว่อร์ฉิบหาย
เสียงดังโวยวายเหมือนไม่ใช่มัน เล่นเอาตกใจจนต้องรีบปิดปากมันไว้แล้วบอกให้มันเบาๆหน่อย
เพราะตอนนี้เราทั้งคู่มาแอบสุ่มดูเด็กต่างโรงเรียน แล้วมันก็เป็นเวลาเลิกเรียนด้วยคนเดินให้เพียบ
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนแถวบ้านเดย์เอง แต่เดย์ไม่เรียนที่นี่......สงสัยมั้ย ไม่มีเหตุผลหรอกแค่ไม่อยากเรียน

เราใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนอื่น เดย์นั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์แต่งที่จอดต่อจากรถขายน้ำแถวหน้าโรงเรียน
มีไอ้ปิงดีดดิ้นตื่นเต้นอยู่ข้างรถ คนหันมองให้ควัก||||||||

“มึงอย่าทำตัวเป็นจุดสนใจได้มั้ยวะเชี่ยปิง! สัดโคตรเด่นเลย เดี๋ยวๆๆเด็กมึงหันมาเห็นกูไม่รู้ด้วยนะ”
“...........เฮ้อ......กูว่ายากว่ะ เขาไม่ค่อยมองรอบข้างหรอก กูเคยแอบเดินข้างเขาด้วยนะยังไม่มองกูเล้ย”
“จริงดิ55”
“หนักกว่านั้นอีกนะมึง กูเคยลองรวบรวมความกล้า แกล้งเข้าไปถามทางเขาครั้งนึง.. วันนั้นรู้สึก
เขาจะนั่งรอเพื่อนอยู่หน้าโรงเรียนคนเดียว เชื่อมั้ยห่า! เขาบอกทางกูแบบไม่เงยหน้าขึ้นมาจากเกมส์ในมือถือด้วยซ้ำ
เชี่ยแห้วฉิบหาย ตอบเสร็จลุกเดินไปซื้อน้ำแบบไม่สนใจกูเลย แต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเดินไป กูจะเรียกเขาไว้
ก็ไม่ทัน หัวเขาแม่งไปโขกกับเสาไฟข้างหน้าเว้ย กูเผลอหัวเราะเสียงดังจนเขาหันมามอง กูเลยต้องรีบวิ่งหนีไปเลย
สัด|||||||||||| แต่ก็แอบเป็นห่วงนะ เลยย้อนกลับมาแอบดูอยู่ไกลๆ...เฮ้อ สุดที่รักของกูเงยหน้าจากมือถือแล้ว
แต่แม่งก็ยังเดินไปให้กิ่งไม้ข้างทางเกี่ยวคอเสื้อเอาอี๊ก ||||||||||| เท่าที่กูรู้คือเขาเป็นคนไม่ค่อยมองว่ามีอะไรรอบตัว
สักเท่าไหร่ว่ะ ”

“เชี่ย555 เอ๋อขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“มึงอย่ามาหัวเราะแฟนกูไอ่ฟาย”
“555ไอ้ขี้ตู่! เขารู้จักมึงรึยังเหอะสัด5555”
“เออน่า! ....//////*// สักวันแหละเว้ย! หยุดขำไปเลยห่า!”
“555555555”
“กวนตีนแล้วเชี่ยเดย์ มึงไม่ต้องมาขำ............นี่ เฮ้ยมึงว่าเขาเป็นไงวะ น่ารักป่ะ/////”
“น่ารักเชี่ยไรล่ะ รสนิยมมึงแปลกเชี่ยๆไอ้ปิง ชอบเข้าไปได้ไงวะตัวเท่าช้างน้ำ ปากแม่งใหญ่กว่าหน้ากูอีก555”
“โธ่ไอ่ฟายยยยยยยย! -*- มันใช่คนนั้นที่ไหนล่ะควายแท้ๆ นู่นๆๆๆยืนจับกลุ่มกันตรงป้ายชื่อโรงเรียนนั่น
ข้างหลังไอ้อ้วนนั่นมีผู้ชายล้วนสามคนนั่นน่า!!!”
“มึงนี่ไม่เอาผู้หญิงจริงๆเลยเนอะ”
“พูดมากน่า!////*// ก็กูชอบของกูอย่างเงี้ยะ มึงมีปัญหาอะไรมั้ยเลิกคบกูไปเลยดิสัด”
“เออๆ คึคึ แล้วคนไหนวะในสามคนนั้นน่ะ เท่าที่กูเห็นเด็กโรงเรียนนี้แม่งมีแต่หน้าจืดๆ กูคิดถูกแล้วที่ไม่เข้าที่นี่”
“มึงน่ะบ้าไอ้เดย์ โรงเรียนอยู่ใกล้บ้านดีจะตายห่า ไม่ต้องรีบตื่นเช้าไปโรงเรียน เดินไม่ไกลจากบ้านมึงก็ถึงแล้ว
เสือะไปเรียนซะไกลคนบ้านะมึงเนี่ย”
“เรียนใกล้บ้านกูก็ต้องกลับบ้านเร็วดิ อีกอย่างกูอยากเรียนที่เดียวกับมึงมีอะไรม๊ะ
มึงผิดเองเสือะย้ายบ้านไปไกลทำไมวะ”
“เอ๊าความผิดกูซะงั้น ไม่ต้องมาอ้างหรอกฟาย แถด้านๆนะมึงอ่ะ แรดไปทั่วก็เท่านั้นแหละเชี่ยเด๊ย์555”
“ตกลงมึงชวนกูมาด่ากัน รึชวนมาเฝ้าเด็กมึงเชี่ยปิง”
“เออ! คนที่หันหลังอ่ะ ที่เป้มีพวงกุญแจรูปสับปะรดใสๆห้อยอยู่น่ะ”
“เห็นแต่ท้ายทอยแล้วมึงมาถามกูว่าน่ารักมั้ยเนี่ยนะ”
“งั้นมึงก็รอเขาหันมาก่อนดิ๊//////”
“ มัวแต่ฝอยกับเพื่อนอยู่นั่นแหละไม่หันมาสักที แต่....คิกๆๆ พวงกุญแจแม่งเห่ยชิหาย”
“อย่ามาว่าแฟนกูนะ!!!-*- ”
“หนอยๆๆ แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้ ทำท่าจะกระโดดกัดกู555 เออสับปะรดแม่งสวยมากดูไฮโซสัดๆเคี้ยก555”
“ ชิ......เฮ้ยไอ้เดย์ๆ!! นั่นๆหันมาแล้ว/////// ยิ้มอยู่ด้วย55 โคตรน่ารักเล้ย”

ก็ยอมรับว่าตกใจเหมือนกัน...... ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่ไหนจะยิ้มแล้วทำให้เดย์รู้สึกกับมันถึงคำว่าน่ารักได้
แต่ไอ้นี่มันยิ้มน่ารักจริงๆนะ!!!

นึกว่าไอ้ปิงมันหลงจนพูดเกินจริงซะอีก.. ไอ้หมอนี่แม่งหน้าตาดีแปลกๆเว้ย!
พอหุบยิ้มทำหน้าเฉยๆแล้วก็ดูไม่มีอะไร หน้าตาถือว่าใช้ได้แต่ก็ดูธรรมดาเกินกว่าจะใช้คำว่าหล่อ หรือสวย
หรือห่าอะไรวะเนี่ย... ไม่เข้าใจว่ะพอมันยิ้ม ทำไมมันดูน่ารัก!? แปลก!!!

(แล้วทำไมกูถึงคิดว่ามันน่ารักได้วะ)

“อืม....ก็งั้นๆอ่ะ”
“ไม่งั้นหรอกมึง แม่งน่ารักว่ะ55////กูชอบเวลาเขายิ้มที่สุดเลย นางฟ้าของกู”
“นางฟ้าเลยเหรอวะ มึงนี่โคตรเว่อร์ไอ้ปิง555 แต่ดูไม่เห็นตุ้งติ้งเลยวะ...ไม่เห็นออกแต๋วเลยแอ๊บเนียนดีนี่หว่า”
“แอ๊บบ้าไรเล่า............เขาเป็นผู้ชายเว้ย||||||||||||”
“เอาอีกแล้ว! ไอ้ห่าบอกไม่ฟังทำไมมึงแม่งชอบมองแต่ผู้ชายแมนๆ ไม่หาพวกเดียวกันวะ งี้ก็แห้วแดกสิเพื่อน!”
“อย่ามาแช่งกูได้ป่ะ! เฮ้อ||||||||| ก็กูตกหลุมรักไปแล้วให้ทำไงวะ...สักวันเขาอาจจะหันมาชอบผู้ชายเหมือนกูก็ได้”
“โอ้ยความคิดมึงนี่หน๊อไอ้ปิง แล้วได้แต่ตามดูเขาอย่างนี้ ปีไหนชาติไหนฝันมึงจะเป็นจริงไอ่สัด”
“...........................มึงแม่งด่ากูอย่างนี้ เอามีดมาปักอกกูเลยดีกว่าไอ่ฟายยยยยยยยย!!! -*- ”
“55555 เออๆ กูเอาใจช่วยก็ได้วะ55 แล้วว่าแต่มึงมาชอบเขาได้ไงวะ ไปเจอที่ไหน?”
“ก็กูเจอบ่อยๆแถวตลาดบ้านมึงนี่ไง ตอนกูนั่งรอมึง ที่ร้านข้าวในตลาดก็เจอบ่อย เห็นเดินกลับบ้านกับเพื่อน
ไปซื้อของคนเดียวบ้าง เห็นอักษรย่อชื่อโรงเรียนเลยรู้ว่าเรียนใกล้บ้านมึง กูเลยชอบมาแอบรอเขาแล้วก็แอบเดินตาม
ไปส่งถึงบ้านเลยนะเว้ย บ้านเขาเป็นร้านขายของชำว่ะ รู้สึกจะอยู่กับแม่แค่สองคน ไม่น่าจะมีแฟนนะ”

อึ้งเลยไอ้ห่า ไอ้ปิงแม่งโรคจิตป่าววะ||||||||||||
“เชี้ยะ! นี่มึงแอบสะกดรอยตามเขาขนาดนี้เลยเรอะสัด”
“เพื่อความรักของกูเว้ย ว่าแต่เดย์ มึงไม่คุ้นหน้าเขาบ้างเลยเหรอ”
“..............เออว่ะ ก็ว่าอยู่! คงเคยเห็นผ่านๆแต่ไม่ได้สนใจอ่ะ แล้วมึงรู้มั้ยว่ามันเอ้ย! เขาชื่ออะไร”
“รู้ดิ!”
“อ้าวไหนว่าไม่เคยคุยกัน นอกจากไอ้ตอนที่ลองแกล้งถามทางนั่น...”
“กูได้ยินเพื่อนเขาเรียกก็ได้นี่”
“โด่! ถุ้ย!! ไอ้อ่อนเอ๊ยเคี้ยกกก555555555”
“ห่าเดย์! มึงอย่าขำดังดิฟาย! คนหันมามองอายเขาไอ้ห่า"

"แหมๆๆเพิ่งมาหน้าบางอะไรวะ ตอนเรียกให้กูดูหน้าทีแรกแม่งโวยวายเหมือนลิงขอกล้วย555"

"เชี่ยเดย์! เฮ้ยเขาเดินกลับไปแล้วว่ะ โธ่อะไรวะวันนี้กลับไปเร็วจังลูกคิด~~~”

“ห๊ะ? 55 ลูก? อะไรนะ?”
“ลูกคิด//////”

ไอ้ปิงปองมันพูดชื่อคนที่มันแอบชอบแล้วยิ้มซะกว้าง มึงมีความสุขซะเหลือเกินนะกับไอ้การแค่ได้เรียกชื่อเขา
เขาไม่รู้จักมึงด้วยซ้ำ ไอ้บ้าปิงเอ๊ยเชื่อมันเลย555

++++++++++++++++++++++++++++++++

TBC. p 2

ตอนพิเศษยังไม่จบนะคะ ไว้รออ่านpart 2 กันนะจ๊ะ ^^

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

Create Date : 04 มกราคม 2559

Last Update : 4 มกราคม 2559 4:04:18 น.

3 comments

Counter : 1020 Pageviews.

มารายงานตัวว่าอ่านแล้ว (ทั้งสองตอน) สนุกมว่ากกกกกก เดเล่าดีวุ้ย มาเร็ว ๆ นะครับ

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 13 มกราคม 2559 เวลา:12:27:47 น.

อีเดย์!!! แกพระเอกจริงๆใช่ไหมมม
โถ่ สงสารปิงปอง. จริงๆ

โดย: smilesmiletem IP: 171.5.9.169 วันที่: 13 มกราคม 2559 เวลา:18:57:39 น.

น่านสิ...เดแย่งแฟนเพื่อนนนนนนน!!!!!!!!

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 14 มกราคม 2559 เวลา:13:07:49 น.