บันทึกการเดินทาง

August 4 ขวบ 6 เดือน

10-12 Feb2014

^^เชียงใหม่ ไอ เลิฟ ยู้ววววว^^

หนุ่มน้อยออกัซทของแม่

ทริปนี้เกิดเพราะว่า คุณพ่อเครียดและหงุดหงิดมากสืบเนื่องจากผลของการรักษา “ไวรัสตับอักเสบ ซี”หลังจากที่การรักษาผ่านไปได้ครึ่งทาง และ ผลการตรวจไม่พบเชื้อแล้วมติเป็นเอกฉันท์ว่า เราควรจัดทริปขึ้นมาสัก ทริปหนึ่ง ประจวบเหมาะกับ Air Asia มีโปรโมชั่น (จองข้ามปี) ออกมา แม่จัดไป 1 booking ตั๋วคนละ490 บาท/เที่ยว เหมือนตั๋วจะถูกเนอะแต่สำหรับครอบครัวเราการที่ถือกระเป๋าคนละใบน้ำหนักไม่เกิน 7 กิโลขึ้นเครื่องเป็นเรื่องยาก คุณแม่มีกระเป๋าถือ กระเป๋ากล้อง เต็มมือละคุณพ่อต้องอุ้มคุณลูก เป็นอันว่าต้องโหลดกระเป๋า จำได้ว่าจาก ทริปที่แล้วซื้อ 20กิโลกรัมไม่พอ คราวนี้จัดไป 30 กิโลกรัม 600บาท/เที่ยว

เพราะว่าเป็นการจองล่วงหน้าเกือบครึ่งปี เราไม่รู้ว่าช่วงไหนดอกพญาเสือโคร่งจะบานจุดหมายเลยเล็งไปที่ สตรอเบอรี่แทน อ่านหลายๆ รีวิว (มาก) เค้าว่าที่เสมิงเยอะสุดและ ออกช่วงต้นเดือน กพ. จึงเป็นที่มาของทริปนี้ เกริ่นซะยาวเพื่อ..........ไม่เข้าใจตัวเอง ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้แวะเสมิงเนื่องจาก สวนที่ดอยอ่างขางเค้าเคลมว่า“ปลอดสารพิษ” เราเลยเปลี่ยนแผนไม่แวะเสมิง

แพลนของเราคือ เที่ยวแบบชิว ชิว ไม่แน่นจนเกินไป 3 วัน 2 คืน ไม่เอา ชะโงกทัวร์ ขอแบบชิวสุดซึมซับบรรยากาศไม่ยัดทัวร์ จัดไปค่ะ

เราไปถึงสนามบินเชียงใหม่ประมาณ8 โมงเช้ารอรับรถเช่าและออกเดินทางไปจุดหมายแรก คือ Art In Paradise (หลังจากโจ๊กปลารองท้องไปคนละชาม)ต้องบอกว่าที่นี่สวยแต่ไม่เหมาะกะครอบครัวที่มีลูกลิง เพราะได้รูปมาน้อยมากแม่กำลังจะถ่ายรูป ลูกก็ตื่นตาตื่นใจเดินไปดูรูปอื่นแล้ว ได้รูปมานิดเดียว

จุดหมายต่อไปคือ อาหารกลางวัน ข้าวซอยเลิศรสขับวนหาอยู่หลายซอย หาไม่เจอ สรุปเราทานอาหารใต้ไปละกัน ถูกใจคุณพ่อเค้าละ

จุดหมายต่อไปคือ สถานีเกษตรดอยอ่างขางจิณตณาการขั้นสุดไว้ว่ามันต้องน่ากลัวมาก มาก เผื่อเวลาไว้เยอะหน่อยละกันแต่มันก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดไว้ คุณพ่อมีบอก ปายน่าจะขับยากกว่านี้นะ เอ่อไม่รู้ไปปาย กรี๊ดอย่างเดียว ฮ่าอ่าฮ่า เราเอาของไปเก็บที่พักก่อนคืนนี้เราพักที่นี่ “บ้านหลวงรีสอร์ท”เนื่องจากเวลาก็พอมีและตื่นเต้นอยากเห็นอ่างขางอะ Check In เสร็จขับต่อไปสถานีเกษตรเลย ไม่มีเหน็ดเหนื่อย 555+ ก็แม่นั่งไปเฉยๆ นี่นาพอไปถึงแบบว่า นี่เหรอ ....... ชั้นจิตณาการไว้ว่ามันต้องสวยมากกกกกกกกกกก แต่ก็นะผิดหวังนิดนึง คือ ดอกไม้อะ ดูแลและปลูกมันเยอะกว่านี้ได้ปะ แม่ลงความเห็นว่าที่สวนราชพฤกษ์ เค้าจัดสวยไว้สวยกว่าอะ ถ่ายรูปกันนิดหน่อย แล้วก็ขับกลับที่พักทานอาหารเย็นและเข้านอนเลยเหอะ หนาวเกิ๊น....

ตื่นเช้าภาระกิจของเราคือ ไร่สตรอเบอรี่คิดไว้ว่าจะไปถ่ายรูปชาวสวนเค้าเก็บสตรอเบอรี่เนื่องจากว่าอากาศมันเย็นเพราะบ้านหลวงรีสอร์ทเค้าเป็นหุบเขา เค้าจะอากาศเย็นสว่างช้า เราก็นอนเพลิน กว่าจะไปถึงไร่สตรอเบอรี่รวมถึงขับหลงอยู่ 2 ครั้ง เค้าก็เก็บสตรอเบอรี่กันเสร็จละ ชาวสาวนกำลังนั่งคัดสตรอเบอรี่กันอยู่ได้รูปมานิดหน่อยอีกตามเคย เราซื้อสตรอเบอรี่จากที่นี่ 2 กล่องกะ1 ถุง กล่องลูกใหญ่ 250 กล่องขนาดกลาง 180และถุงลูกเล็กๆ 80 บาท สรุปค่าเสียหาย 500บาท

หลังจากนั้นก็กลับมาสถานีเกษตร ถ่ายรูปกันเราแวะสโมสรและเห็นว่า สตรอเบอรี่ที่สโมสรถูกกว่าที่สวน ห๊ะ....... อะไรนะ ทำไมอะทำไมถึงทำกับดาวได้ แต่คุณพ่อบอก ก็มันสดกว่าไง โอเคสบายใจละ ไปเที่ยวกันต่อแต่ก่อนไป ก็จัดมา 2 กล่อง ดูเหมือนจะได้สตรอเบอรี่กลับมาฝากเพื่อนเยอะเนอะ เปล่าเลยก็กล่องเดียวหน่ะแหละที่เหลือกินก่อนจะกลับแล้ว 555+

และแล้วก็ถึงเวลาบ๊าย บาย อ่างขาง เราออกเดินทางประมาณ 11.00 น. แล้วก็ Check In ที่ “Casa 2511” เกือบๆ บ่ายสอง ที่นี่เงียบ สงบ เหมือนกับว่าไม่ได้ยู่ที่ซอยนิมมานเหมินทร์ ส่วนตัวก็ชอบที่พักนะ แต่มันเป็นอพาร์ทเม้นท์ที่ไม่มีอะไรให้เลย1,900 บาท ไม่มีอาหารเช้ามีแค่ผลไม้ นม คอนเฟรค เท่านั้นเองเราเก็บของเข้าที่พัก อาบน้ำเสร็จแล้วก็ไปต่อที่ สวนราชพฤกษ์ แบบว่าร้อนมากนั่งรถรางแต่เราลงแค่สถานีเดียวคือ หอคำหลวง

หลังจากนั้นก็ไปที่เชียงใหม่ไนซ์ซาฟารีแต่ไม่ได้เข้าชมหรอกนะ แค่ไปให้อาหารกวางกะยีราฟ แล้วก็กลับ

ด้วยความตั้งใจจะกินข้าวซอยให้ได้ก็ถึงเวลาตามหาข้าวซอยกัน เราตั้ง GPRS ไปร้านฟ้าฮ่ามในบัดดลแต่ แต่ แต่ ทำไมถึงทำกะช้านได้ ร้านปิดครับพี่น้อง อดตามระเบียบสุดท้ายก็แวะตลาดซื้อกับข้าวไปกินที่ที่พักแทน

วันสุดท้ายสำหรับทริปนี้ แพลนกันไว้ว่าจะขึ้นดอยสุเทพพระตำหนักภูพิงค์ ดอยปุย ชีวิตมีอุปสรรคอีกละเนื่องจากคุณพ่อลืมเติมน้ำมันเราเลยไปได้แค่ดอยสุเทพ ลงมาเติมน้ำมันแล้วก็ขี้เกียจกลับขึ้นไปอีก เราไปต่อกันที่สวนสัตว์เชียงใหม่ ซึ่งก็ไม่มีอะไรน่าสนใจนอกจากให้อาหารยีราฟซึ่งออกัซทติดใจจากการที่ได้ป้อนอาหารมาเมื่อวานและวันนี้ก็ให้อาหารช้างไปกลัวไปอีกที ตลกจังเลยเนอะ

เป้าหมายต่อไปตั้งใจไว้ว่ากินข้าวเสร็จไปกินไอติมที่ ไอเบอรี่ แต่วนอยู่ 2 รอบแล้วหาไม่เจอ GPRS ก็ได้แต่พูดว่า “จุดหมายของคุณอยู่ทางขวาๆ” ขวาไหนหว่าหาไม่เจอทำเอาสารถีหมดอารมณ์ด้วยอากาศที่ร้อนจัดและคุณพ่อก็ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาอีกละเราเลยไม่เที่ยวต่อแล้ว ติดต่อขอคืนรถเช่าและไปนั่งตากแอร์ที่สนามบินดีกว่า...ฟิ้วววววว

รักที่สุด

คุณพ่อ คุณแม่