เช้าวันที่ 12 ธันวาคม 2554 เราเดินทางจากลาวไก (Lao Cai) โดยรถไฟซึ่งเป็นรถนอนเข้ามาถึงสถานีฮานอยประมาณ 05 นาฬิกาก่อนที่จะมีรถมารับเราเพื่อเดินทางต่อไปที่อ่าวฮาลอง ซึ่งระยะทางจากฮานอยถึงฮาลองเบย์ ก็ประมาณ 170 กม. แต่ต้องใช้เวลาเดินทาง 4 ชั่วโมง ทั้งนี้เนื่องจากข้อจำกัดของกฏจราจรที่นี่ซึ่งไม่อนุญาตให้ขับเร็วนัก

พวกเรานอนบนรถไฟมาทั้งคืน ไม่ได้อาบน้ำตอนเช้า ดีว่าอากาศค่อนข้างเย็นในหน้าหนาวที่เวียตนาม เลยพอทุเลาไปได้ รถจอดระหว่างทางให้เราเข้าห้องน้ำที่ศูนย์ขายยาสมุนไพรจากประเทศจีน ซึ่งห้องน้ำก็ถือว่าใช้ได้ครับ.... มีหมอแผนโบราณของจีนที่สามารถพูดภาษาไทยได้มาเสนอขายพวกยาสมุนไพรจากธิเบตรวมทั้งบัวหิมะด้วย

ฮาลองเบย์ต้องเดินทางไปทางตะวันออก ไปทางเดียวกับเมืองใหญ่อีกเมืองคือ ไฮฟอง แต่เราไม่ได้เข้าเมืองนั้น เพียงแต่ผ่านออกไปทางด้านเหนือ เป็นเส้นทางแบบรถวิ่งสวนกัน (2 เลน) ตามเส้นทางจะเห็นไร่นา และโรงงานอุตสาหกรรมที่เกิดขึ้นใหม่ๆมากมาย บรรยากาศทั่วๆไปยังคงเต็มไปด้วยดลิ่นไอของการเริ่มพัฒนา..

โรงแรมที่ฮาลองเบย์

เราถึงเมืองฮาลองเมื่อ 09:40 น. เขาพาไปเช่าโรงแรมเพื่ออาบน้ำและทานมื้อเช้ากันที่นั่น หลังจากอาบน้ำเสร็จทางทัวร์ก็พาเราไปแวะร้านขายมุก ซึ่งเป็นบริษัทของคนจีนเช่นกัน ว่ากันว่ามุกที่ฮาลองเบย์นี้คุณภาพใช้ได้เลยล่ะ บริษัทนี้ก็มาเปิดกิจการเลี้ยงมุกที่นี่ เพื่อนำมุกคุณภาพดีๆมาทำเครื่องประดับ ส่วนคุณภาพที่ต่ำลงไปก็นำไปทำสมุนไพร (ยา หรือครีม..) ออกจากร้านอัญมณีจีนเราก็เดินทางต่อไปที่ท่าเรือท่องเที่ยว "ฮาลองเบย์" วันที่เราไปมีนักท่องเที่ยวมากมายหลายกรุ๊ปกำลังจะลงเรือเช่นกัน

บัตรเข้าชม

นักท่องเที่ยวกำลังผ่านช่องทางเข้า เพื่อไปขึ้นเรือ

ที่ฮาลองเบย์นี้มีโรงแรมใหญ่ๆมากมายสร้างรายล้อมอ่าวเต็มไปหมด ส่วนในอ่าวก็มีเรือท่องเที่ยวจอดเต็มอ่าวไปหมดเช่นกัน... การเข้าชมมรดกโลกทางธรรมชาติฮาลองเบย์นี้ต้องเสียค่าเข้าชม 80,000 ด่อง ซึ่งเขากำหนดไว้สำหรับแต่ละเส้นทาง (Route) ซึ่งของเราเป็นเส้นทางที่ 1

เรือบางส่วนที่ลอยลำในอ่าวฮาลอง

อ่าวหะล็อง

อ่าวหะล็อง (เวียดนาม: Vịnh Hạ Long) หรือที่นิยมเรียกตามชื่อในภาษาอังกฤษว่า ฮาลองเบย์ (อังกฤษ: Halong Bay) เป็นอ่าวแห่งหนึ่งในพื้นที่ของอ่าวตังเกี๋ยทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม ใกล้ชายแดนติดต่อกับประเทศจีน มีพื้นที่ทั้งหมด 1,500 ตารางกิโลเมตร และมีชายฝั่งยาว 120 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงฮานอยไปทางตะวันออก 170 กิโลเมตร ชื่อตามการออกเสียงในภาษาเวียดนามเขียนได้ว่า "Vinh Ha Long" หมายถึง "อ่าวแห่งมังกรผู้ดำดิ่ง"

บน : สะพานข้ามไปทางชายแดนจีน ล่าง : เกาะต่างๆที่ฮาลองเบย์

ในอ่าวหะล็องมีเกาะหินปูนจำนวน 1,969 เกาะโผล่พ้นขึ้นมาจากผิวทะเล บนยอดของแต่ละเกาะมีต้นไม้ขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น หลายเกาะมีถ้ำขนาดใหญ่อยู่ภายใน ถ้ำที่ใหญ่ที่สุดในบริเวณอ่าวคือ ถ้ำเสาไม้ (Hang Đầu Gỗ) หรือชื่อเดิมว่า "กร็อตเดแมร์แวย์" (Grotte des Merveilles) ซึ่งตั้งชื่อโดยนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศสที่มาเยี่ยมชมอ่าวเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ภายในถ้ำประกอบไปด้วยโพรงกว้าง 3 โพรง มีหินงอกและหินย้อยขนาดใหญ่อยู่จำนวนมาก เกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบริเวณอ่าว 2 เกาะ คือ เกาะกั๊ตบ่าและเกาะต่วนเจิว ทั้งสองเกาะนี้มีคนตั้งถิ่นฐานอยู่อย่างถาวร บนเกาะมีโรงแรมและชายหาดจำนวนมากคอยให้บริการนักท่องเที่ยว ส่วนเกาะขนาดเล็กอื่น ๆ บางเกาะก็มีชายหาดที่สวยงามที่นักท่องเที่ยวนิยมไปเยี่ยมชม บางเกาะเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านชาวประมง และบางเกาะยังเป็นถิ่นอาศัยของสัตว์หลายชนิด เช่น ไก่ป่า ละมั่ง ลิง และกิ้งก่าหลายชนิด เกาะเหล่านี้มักจะได้รับการตั้งชื่อจากรูปร่างลักษณะที่แปลกตา เช่น เกาะช้าง (Voi Islet) เกาะไก่ชน (Ga Choi Islet) เกาะหลังคา (Mai Nha Islet) เป็นต้น

ตามตำนานพื้นบ้านได้กล่าวไว้ว่า ในอดีตนานมาแล้ว ระหว่างที่ชาวเวียดนามกำลังต่อสู้กับกองทัพชาวจีนผู้รุกราน เทพเจ้าได้ส่งกองทัพมังกรลงมาช่วยปกป้องแผ่นดินเวียดนาม มังกรเหล่านี้ได้ดำดิ่งลงสู่ท้องทะเลบริเวณที่เป็นอ่าวหะล็องในปัจจุบัน ทำให้มีอัญมณีและหยกพุ่งกระเด็นออก อัญมณีเหล่านี้กลายเป็นเกาะแก่งน้อยใหญ่กระจายอยู่ทั่วอ่าว เป็นเกราะป้องกันผู้รุกราน ทำให้ชาวเวียดนามปกป้องแผ่นดินของพวกเขาได้สำเร็จและก่อตั้งประเทศซึ่งต่อมาก็คือเวียดนามในปัจจุบัน บางตำนานสมัยใหม่ก็กล่าวไว้ว่า ปัจจุบันยังมีสัตว์ในตำนานที่ชื่อว่า Tarasque อาศัยอยู่ที่ก้นอ่าว

อ่าวหะล็องได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 18 เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2537 ที่ภูเก็ต ประเทศไทย ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

- เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่างๆในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก
- เป็นแหล่งที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ เช่น แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา


ที่มา : วิกิพีเดีย

ที่นั่งบนเรือแบบ 2 ชั้น

เมื่อเรือท่องเที่ยวเคลื่อนตัวออกจากฝั่ง พวกเราก็ตื่นเต้นกันใหญ่ คือท้องทะเลด้านหน้าเต็มไปด้วยเขาหินปูน มีรูปร่างแปลกๆเหมือนสวนหินธรรมชาติที่ได้รับการเสกสรรปั้นแต่งจากสวรรค์ก็ว่าได้.... เราถ่ายภาพกันตามมุมต่างๆบนเรือ โดยที่ด้านในเจ้าหน้าที่เรือเตรียมจัดการเรื่องอาหารทะเลมื้อเที่ยงไว้ให้เรา

เรือท่องเที่ยวที่นี่มีขนาดแตกต่างกันออกไป ความหรูหราก็ต่างกันไปตามสภาพและราคา ขนาดเรือมีตั้งแต่ 2 ชั้นคือชั้นที่นั่งในเก๋งและดาดฟ้าเพื่อชมวิว ตลอดจน 3 ชั้น.... มีห้องน้ำครบครัน เหมาะมากๆที่จะล่องไปในอ่าวแบบทะเลเรียบๆแบบนี้ เรือมีรูปร่างที่แปลกๆ ทั้งรูปมังกร และแบบธรรมดา แต่ที่น่าสังเกตุคือแต่ละลำ จะมีเสาสำหรับกางใบในทะเล ซึ่งเมือกางแล้วจะดูสวยมาก

รายการอาหารมื้อเที่ยง

อาหารทะเลมื้อนี้ ในความรู้สึกส่วนตัวของ จขบ. ว่าก็ไม่เท่าไหร่ เพราะรสชาดไม่จี๊ดเหมือนอาหารทะเลบ้านเรา แต่ปริมาณการเสริฟก็พอประมาณ อย่างปูนี่ ก็นับจำนวนคนที่นั่งในโต๊ะแล้วก็นำมาเสริฟ ประมาณว่าคนละตัว

บนเรือยังมีบริการขายเบียร์เวียต และเครื่องดื่มอื่นๆอีกด้วย ราคาก็แพงกว่าบนฝั่งนิดหน่อย... พอทานอาหารเสร็จเรือก็เข้าเทียบท่าที่จะต้องเดินเท้าเข้าชมถ้ำ ซึ่งวันนี้มีชม 2 ถ้ำด้วยกัน

เรือที่จอดรอขึ้นชมถ้ำในอ่าว

ถ้ำแรกที่จะเข้าชมคือ "ถ้ำสวรรค์" ที่เพิ่งพบใหม่เมื่อปี 1995 นี่เอง พบโดยชาวประมงที่เจอพายุเลยเอาเรือเข้าหลบในอ่าว และหาที่หลบฝนในถ้ำเก่าที่เคยเจอมานาน (ถ้ำซุง หรือถ้ำเสาไม้....ดูรายละเอียดด้านบนครับ) แต่ถ้ำที่ชาวประมงไปเจอเข้าไม่เหมือนเดิม ตอนแรกชาวประมงก็นึกว่าเทพยดาดลบันดาลให้ถ้ำเก่านั้นสวยขึ้นกว่าเดิม แต่เมื่อพิเคราะห์ดูดีๆแล้ว กลับไม่ใช่.... ครั้นพายุสงบกลับเข้าไปฝั่ง แล้วเล่าให้ใครต่อใครฟัง คนทั่วไปรวมทั้งเจ้าหน้าที่ไม่เชื่อ เขาจึงต้องพาเจ้าหน้าที่มาดู เลยเจอถ้ำใหม่ที่เรียกกันว่า "ถ้ำสวรรค์" ตามที่เห็นในปัจจุบัน

ภายในถ้ำสวรรค์

ในถ้ำสวรรค์จะมีหินงอกหินย้อยมากมาย นักท่องเที่ยวก็พยามจินตนาการให้เป็นรูปร่างต่างๆได้มากมายหลายหมื่นภาพ.... แต่ที่แปลก หรือไม่เหมือนถ้ำหินปูนแถวบ้านเราคือ ไม่มีเจ้าแสงระยิบระยับเหมือนที่บ้านเรา ซึ่งตรงนี้ผมว่าถ้ำบ้านเรา อย่างเชียงดาวนั่นสวยกว่า แม้ที่นี่เขาพยามประดับไฟแสงสี แต่ก็ยังด้อยกว่าถ้ำแถวบ้านเราอยู่ดีครับ

ภายในถ้ำเสาไม้

ส่วนถ้ำต่อมาหรือถ้ำที่ 2 ที่เราจะเข้าไปชม (บางคนก้ไม่เข้า) คือ "ถ้ำเสาไม้" (Hang Đầu Gỗ) หรือชื่อเดิมว่า "กร็อตเดแมร์แวย์" (Grotte des Merveilles) ซึ่งตั้งชื่อโดยนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศสที่มาเยี่ยมชมอ่าวเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19

เมื่อเราออกจากถ้ำสวรร์มา ก็จะเจอจุดชมวิวอ่าวฮาลองสวยงาม เมื่อถ่ายภาพเสร็จก็เดินตามทางเลาะเขาลงมาที่ร้านขายของที่ระลึก (มีห้องน้ำที่นี่) พักเอาแรงแล้วเดินขึ้นเขาไปอีกนิดหนึ่ง ก็ถึงปากถ้ำ

ที่นี่มีเรื่องเล่าว่าเมื่อสมัยก่อนที่กองทัพเวียตนามสู้กับจีน แม่ทัพเวียตนามหาวิธีสู้กับศัตรู ก็มาซ่องสุมกำลังกันที่นี่โดยลากเอาซุงมาแหลมปลาย แล้วนำไปปักไว้ในน้ำตอนน้ำลง พอน้ำขึ้นกองทัพเวียตนามก็หลอกล่อศัตรูให้ไล่ต้อนเข้าไปในเขตที่เตรียมการไว้ พอน้ำลงเรือศัตรูก้ถูกเสาแหลมทิ่มแทงแตกและติดในนั้น รวมทั้งทหารศัตรูก้เสียชีวิตมากมาย ชาวเวียตนามก็รบชนะรักษาเมืองไว้ได้ด้วยกุศโลาบยแบบนั้น.... ในถ้ำยังมีร่องรอยอักษรโบราณเขียนไว้ แต่ไม่ทราบด้วยเหตุผลอันใด บางคำโดนลบออกไป

ทางเดินไปขึ้นเรือ

ในถ้ำทำทางเดินไว้เป็นสะพานไม้ แต่มีบางเส้นทางปิดไว้ไม่ให้เดินเข้าไปชม นัยว่ากลัวอันตราย ตรงกลางถ้ำเป็นคล้ายๆห้องโถงกว้างใหญ่มาก จนสามารถจัด Concert ในนั้นได้ด้วย (ไม่รู้เขาคิดยังไงถึงไปจัดในถ้ำแบบนั้น..) พอออกมาด้านนอก ก็เดินไปขึ้นเรือซึ่งอ้อมมารับเราที่ด้านนี้ เพื่อล่องไปชมอ่าวต่อไป

กระชังปลาในอ่าวฮาลอง

นักท่องเที่ยวสามารถซื้อหาพวกของทะเลได้จากตรงกระชังนั้นครับ..แต่หลายคนบอกว่าราคาค่อนข้างแพง (เพราะขายให้นักท่องเที่ยว..) เมื่อได้ของทะเลแล้วสามารถนำไปให้ที่ครัวบนเรือทำอาหารได้... แต่วันนั้นกรุ๊ปเราไม่ได้แวะครับ

เขาหินปูนในอ่าว

เรือกลางใบลอยลำในอ่าว..ทะเลเรียบจนสามารถพายเรือคายัคได้

เกาะไก่ชน..หรือไก่คู่จู๋จี๋...ที่เขาเอาไปพิมบนบัตรเข้าชมฮาลอง

ไฮไลท์ของการล่องเรือมาชมอ่าวฮาลอง ก็คงเป็นเกาะนี้ล่ะครับ เมื่อก่อนเขาเรียกกันว่าเกาะไก่ชน (ไก่ 2 ตัวหันหน้าเข้าหากัน) แต่พอนักท่องเที่ยวไทยเข้ามาเยอะๆเข้า ก้ได้รับฉายาใหม่ว่า "เกาะไก่คู่จู๋จี๋" ...ก็น่าจะไกล้เคียงนะครับผมว่า... ปกติเรือจะพาเราวนรอบเกาะนี้ เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายถาพกันหลายๆมุม เพราะแบคกราวด์จะต่างกันออกไป

ทิวทัศน์ในอ่าวยามบ่าย

อ่าวฮาลองยามเย็น

ไนท์มาร์เก็ตที่ฮาลองเบย์

ที่ฝั่งฮาลอง จะมีตลาดที่เรียกว่า "ไนท์มาร์เก็ต" (Night Market) ที่ใหญ่พอประมาณ ราคาของที่นี่ถ้าเทียบกับที่ฮานอย หรือที่อื่นแล้วไม่ค่อยแพงครับ ถ้าเผื่อเรายังไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือ และอยากซื้อ ก็เลือกกันที่นี่ได้เลย...เรามาแวะที่นี่ หลังจากมื้อค่ำที่ริมทะเลอ่าวฮาลองครับ

ใกล้ๆที่พักมีร้านขายหอย...เลยไปกินหอยกะชาวเวียตนาม

ใกล้ๆที่เราพักจะเป็นร้านขายอาหาร เป็นพวกหอยต่างๆ โดยเขาใส่กะละมังโชว์ไว้หน้าร้าน ให้ลูกค้าเลือกซื้อกันว่า จะเอาหอย (กินหอย) ชนิดใด ก้ไปชี้แล้วสั่งให้เขาทำให้ได้เลย

คนเวียตนามเขานิยมกินหอยกัน หอยบางชนิดเขาใส่สมุนไพรไปด้วย เวลาเสริฟ ก็ใส่จานมาอย่างที่เห็น ใช้ไม้จิ้มฟันจิ้มแล้วไปจุ่มน้ำจิ้มกิน ลองดูแล้วก็อร่อยดีครับ

อากาศยามกลางคืนที่ฮาลองตอนเดือนธันวาคม ค่อนข้างเย็น...วันนั้เรากินหอยแกล้มไฮเนเก็นเวียตนามกันเพลินจนเกือบหนึ่งนาฬิกาของวันใหม่ ก่อนที่จะพาตัวเองกลับขึ้นไปนอน... แล้วเจอกันตอนสุดท้ายที่ฮานอยนะครับ

ลากันด้วยภาพเกาะไก่คู่จู๋จี๋ มุมนี้ครับ