Bloggang.com : wicsir : ++ ลี่เจียงเมืองมรดกโลก + อุทยานน้ำหยกและสระมังกรดำ ++

++ ลี่เจียงเมืองมรดกโลก + อุทยานน้ำหยกและสระมังกรดำ ++

อ่านตอนที่ 5 : อลังการเขาหิมะมังกรหยก & อิมเพรสชั่นลี่เจียง
อ่านตอนที่ 7 : ฉู่ฉง กับเมืองเนรมิตรเพื่อการท่องเที่ยว

ไม่ได้อัพบล๊อกมาสองสัปดาห์แล้ว รู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะช่วงนี้ชีพจรมันลงเท้า มีอันต้องไปโน่นมานี่เรื่อยๆ เลยไม่ค่อยได้อยู่กับคอม แต่ก็ยังคิดถึงแฟนๆบล๊อกอยู่นา หลายๆเม้นท์ที่มาเขียนเอาไว้อันไหนที่ยังไม่ได้ตอบหรือไปเยี่ยม ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ

บล๊อกที่แล้วเราพาคุณๆเดินทางไปเที่ยวชม Impression Lijiang และเขาหิมะมังกรหยก ซึ่งก็อยู่ทางตอนเหนือของเมืองเก่าลี่เจียงออกไปประมาณ 30 กม. คุณๆที่ยังไม่ได้อ่านหรือชมภาพก็คลิ๊กเข้าไปอ่านตามลิ้งค์ได้

สำหรับวันนี้เราก็จะพาเข้าชมอุทยานน้ำหยก สระมังกรดำ และเมืองเก่าลี่เจียง ซึ่งรวมเอา 3 สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญๆของลี่เจียงมาอัดไว้ในบล๊อกเดียว เพื่อให้สมกับที่เราห่างจากบล๊อกไปหลายวันครับ

อุทยานน้ำหยก

"

ยามบ่ายวันที่ 5 เมษายน 2015 หลังทานอาหารเสร็จ เราขึ้นเขาไปเล็กน้อยเพื่อชมอุทยานน้ำหยกแหล่งท่องเที่ยวใหม่ของลี่เจียง ถึงลานจอดรถซึ่งอยู่บนเนินเขา มีแท่งหินสลักถาษาจีนอยู่ด้านหน้า (อ่านไม่ออก) และทางเดินเข้าชมอุทยานจะเป็นร้านขายของฝาก เช่นหวีที่ทำจากเขาจามรี และพวกหยกต่างๆ

อุทยานน้ำหยก หรือ Jade Water Village เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ในลี่เจียง เป็นหัวใจทางด้านวัฒนธรรมของชนเผ่าหน่าซี โดยกลมกลืนกับธรรมชาติที่งดงามที่ประกอบด้วย ประตูสวรรค์ซึ่งมีรูปปั้นแกะสลักด้วยไม้ ข้างขวาเป็นพ่อ ข้างซ้ายเป็นแม่และน้ำตกมังกรที่ไหลไปตามไหล่เขาโดยจะแบ่งได้เป็น 3 ชั้น ชั้นแรกมีชื่อว่า “มังกรออกถ้ำ” ชั้นที่สองชื่อ “มังกรเล่นน้ำ” ชั้นที่สามชื่อ “มังกรโบยบิน” และยังมีต้นไม้เทวดา (ด้านหลังเทพเจ้าสีทอง) ซึ่งเป็นที่สักการะบูชาของคนในพื้นที่นั้นโดยมีอายุมากกว่า 500 ปีเลยทีเดียว

ในอุทยานจะเป็นที่น้ำมีอุณหภูมิที่เหมาะแก่การเลี้ยงปลาแซลมอนมาก ฉะนั้นเราจึงได้เห็นปลาแซลมอนทั้งสีดำและสีทองว่ายอยู่ในสระนั้น ซึ่งก็เป็นปลาที่เขาเลี้ยงเอาไว้นั่นเองครับ

"

ซ้าย : เทพเจ้าของชาวหน่าซี (ด้านหลังเป็นต้นเมเปิ้ลโบราณอายุกว่า 500 ปี
ขวาบน : น้ำตกมังกรอันศักดิ์สิทธิ์ ชาวบ้านมาตักและดื่มกิน ขวาล่าง : แผ่นเขียนคำขอพร

มุมกว้างในอุทยานน้ำหยก

วิวเมืองลี่เจียงจากที่จอดรถอุทยานน้ำหยก

หลังจากชมอุทยานน้ำหยกแล้วเราเดินทางต่อเข้าสู่ย่านเมืองเก่าลี่เจียง โดยรถพาเราไปจอดหน้าทางเข้าสวนยู้วฉวน (Yuquan) ซึ่งด้านในเป็นสระมังกรดำอันขึ้นชื่อที่เราเห็นในโปสการด์โฆษณาเมืองลี่เจียง เพราะในยามที่ท้องฟ้าแจ่มใส ในสระไม่มีลมพัด(น้ำนิ่ง) เราจะได้ภาพสะท้อนของยอดเขาหิมะมังกรหยกในสระน้ำ พร้อมสะพานหินและเก๋งจีนในสระที่สวยงามมาก

จากตรงนี้เราสามารถเดินชมรอบๆสระและชมพิพิธภัณฑ์ศิลปของชาวตงปา ได้ด้วย (แต่วันที่ไปถึงเย็นมากแล้วเลยไม่ได้เข้าชม) จากนั้นสามารถเดินต่อเข้าสู่เมืองโบราณลี่เจียงได้เลย

ประตูทางเข้าสระมังกรดำ

สระน้ำมังกรดำ

สระน้ำมังกรดำ (Heillongtan, Black Dragon Pool) หรือเฮยหลงถัน อยู่ในสวนสาธารณะขนาดใหญ่ ซึ่งเรียกว่า สวนยู้วฉวน (Yuquan) ตั้งอยู่ในตัวเมืองลี่เจียง ห่างจากตัวเมืองเก่าลี่เจียงไปทางทิศเหนือประมาณ 1 กิโลเมตร มีพื้นที่ประมาณ 11,390 ตารางเมตร สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1737 สมัยราชวงศ์ชิง (แมนจู) สระน้ำมังกรดำมีจุดเด่นที่ความใสของน้ำที่ใสราวกับมรกต นอกจากนี้ ภายในสวนยังมีการสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ที่ผสมผสานวัฒนธรรมของชาวฮั่น ทิเบต และหน่าซี ไว้ด้วยกัน ในสวนแห่งนี้มี พิพิธภัณฑ์ศิลปะตงปา ด้านในของพิพิธภัณฑ์มีสิ่งที่แสดงถึงวัฒนธรรมตงปามากมาย เช่น รูปภาพต่างๆ และอักษรตงปาซึ่งมีลักษณะคล้ายกับอักษร Hieroglyphics ของอียิปต์

สระมังกรดำ นี้มีที่มาจากตำนานเล่าขานกันว่าในอดีตมีคนพบเห็นมังกรดำปรากฏกายใต้น้ำบ้าง ผุดขึ้นมาจากสระน้ำบ้าง บรรยากาศภายในสวนนั้นเงียบสงบและงดงามด้วยบึงน้ำใสสะอาดสะท้อนภาพทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกได้อย่างชัดเจน ว่ากันว่าทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกที่มองจากบริเวณสระมังกรดำเป็นหนึ่งในทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของจีน

จากมุมนี้จะเห็นเขาหิมะมังกรหยกสะท้อนในสระในวันที่สระน้ำเรียบสงบบ

ออกจากสระมังกรดำเราก็เดินตามคลองน้ำหลักของลี่เจียงลงไปตามน้ำ ผ่านร้านให้เช่าชุดถ่ายภาพ ซึ่งเป็นชุดชาวพื้นเมืองหน่าซี ผ่านย่านร้านอาหาร จนไปถึงจตุรัสอวี้เหอ (ตรงกังหันน้ำ) ซึ่ง ณ จตุรัสอวี้เหอนี้จะมีตราสัญลักษณ์เมืองมรดกโลกติดตั้งอยู่ใกล้ๆกับกังหันน้ำ และติดกันก็จะมีแผ่นป้ายพร้อมลายมือของประธานาธิบดีจีน เจียงเจ๋อหมินว่า “เมืองเก่าลี่เจียง มรดกโลกทางวัฒนธรรม” ซึ่งเราจะใช้คตรงนี้เป็นที่นัดพบ

ทางเข้าสู่เมืองโบราณลี่เจียงจากสวนยู้วฉวน

บน : ดอกกุหลาบ ? ล่าง : นักท่องเที่ยวแต่งชุดชาวพื้นเมือง (หน่าซี) ถ่ายภาพ

คลองใหญ่ (Main Canal) ที่ไหลเข้าสู่เมืองเก่าลี่เจียง

อักษรตงปา (อักษรภาพ)

อักษรตงปา (Dongba script) เป็น อักษรโบราณของชาวหน่าซี ซึ่งนับถือศาสนาตงปา ซึ่งพบในเมืองโบราณลี่เจียง ตัวอักษรตงปาเป็นตัวอักษรที่ใช้ในคัมภีร์ ซึ่งมีความเก่าแก่ ตัวอักษรตงปาส่วนใหญ่ใช้บันทึกภาษาโบราณของชาวหน่าซี

อักษรตงปาประกอบด้วยสัญญลักษณ์ 1,400 ตัวโดย 90% เป็นพิกโตแกรม ประดิษฐ์โดยกษัตริย์มัวเบา อซอง เมื่อราว พ.ศ. 1800 ใช้ในการอ่านออกเสียงหนังสือทางศาสนาและและการรักษาโรคของหมอผี การใช้ภาษาหน่าซีและอักษรตงปาถูกขัดขวางในช่วงที่เปลี่ยนการปกครองเป็นระบอบคอมมิวนิสต์ เมื่อ พ.ศ. 2492 และถูกควบคุมเข้มงวดยิ่งขึ้นในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรม พ.ศ. 2503 – 2512 หนังสือจำนวนมากถูกเผาทำลาย ในปัจจุบันมีหมอผีที่ยังอ่านอักษรตงปาได้ราว 60 คน ทั้งหมดอายุมากกว่า 70 ปี ที่อายุน้อยที่สุดคือ 30 ปี

ในการฟื้นฟูอักษรนี้ขึ้นใหม่ ผู้ใช้อักษรนี้ได้ที่มีอายุน้อยจะถูกเชิญให้ไปสอนในโรงเรียน หนังสือพิมพ์ในช่วงพ.ศ. 2530 พิมพ์ด้วยอักษรตงปาและอักษรละติน เพื่อเพิ่มความสามารถในการอ่านออกเขียนได้ของชาวน่าซี หนังสือมากกว่า 30 เล่มถูกตีพิมพ์ ความพยายามนี้ประสบความสำเร็จมากในช่วงแรกโดยใน พ.ศ. 2525 มีชาวน่าซี 200 คน สามารถอ่านภาษาน่าซีที่เขียนด้วยอักษรละติน และเพิ่มเป็น 1,700 คน เมื่อ พ.ศ. 2528 รัฐบาลจีนค่อยๆเลิกการสอนภาษาน่าซีในราว พ.ศ. 2531 – 2532 ในปัจจุบันเริ่มกลับมาสอนอีกครั้งหนึ่ง

Cr. wikipedia

ภาพตามเส้นทางเข้าเมืองโบราณ

จัตุรัสอวี้เหอ หน้าป้ายเมืองมรดกโลกในยามเย็น

เมืองลี่เจียง

เมืองลี่เจียง อยู่ห่างจากต้าหลี่ 160 กิโลเมตร มีความสูง 2,400 เมตร จากระดับน้ำทะเล ตัวเมืองตั้งอยู่เชิงเขาอวี้หลง รอยต่อที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบตทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ กับที่ราบสูงยูนนาน-กุ้ยโจวทางตะวันตกเฉียงเหนือ เชื่อมกับที่ราบริมฝั่งแม่น้ำจินซาเจียง ทำให้มีความแตกต่างทางด้านภูมิประเทศที่หลากหลาย ตั้งแต่เขตภูเขาสูง ธารน้ำแข็ง ที่ราบระหว่างภูเขา หุบโตรกผาอันสูงชัน และที่ราบขั้นบันได มีความแตกต่างในเรื่องของความสูงของภูมิประเทศ ประมาณ 4,545 เมตร จุดสูงสุดอยู่ที่ 5,596 เมตร จุดต่ำสุดอยู่ที่ 1,051 เมตร จากระดับน้ำทะเล

ด้วยลักษณะความแตกต่างของภูมิประเทศนี้จึงทำให้ลี่เจียงมีความหลากหลายทางธรรมชาติ แบ่งออกเป็นสองเขต โดยมีเขาสิงโตเป็นเส้นแบ่งเขต เมืองใหม่ลี่เจียง ได้ก่อตั้งขึ้นในทศวรรษ 1950 เป็นเมืองสมัยใหม่ ตึกกรุกระจกสีชา มุงหลังด้วยกระเบื้องสีทึมๆ ส่วนเขตเมืองเก่าลี่เจียง เป็นสถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมที่แตกต่างจากเขตเมืองใหม่โดยสิ้นเชิง เคยเป็นที่พักกองคาราวานระหว่างไปทิเบต ในปี 1253 กุบไลข่านได้เดินทัพผ่านมาและได้ตั้งชื่อว่า “ลี่เจียง (แม่น้ำสวย)” พร้อมกับนำดนตรีของจีนมาเผยแพร่ให้เผ่าหน่าซี ในยุคราชวงศ์หมิงจึงเป็นยุคทองทางวัฒนธรรมของลี่เจียง เมื่อตระกูลมู่นำพุทธศาสนาแบบทิเบตเข้ามาและได้สร้างวัดขึ้นบนเขาหลายแห่ง

แต่ลี่เจียงที่นักท่องเที่ยวให้ความสนใจและอยากมาคือเมืองเก่าลี่เจียง (ต้าเอี้ยน ที่แปลว่า หินฝนหมึก) เพราะเวลามองจากบนเขาจะเป็นหลังคาสีเดียวกับหินชนวน ชนพื้นเมืองของเมืองลี่เจียงคือเผ่าหน่าซี ที่แยกย่อยมาจากเผ่าเชียงในทิเบต ยกย่องสตรีเป็นใหญ่ สตรีมีบทบาทสำคัญในทุกภาคส่วน ทั้งการค้า การถือครองที่ดินและการเลี้ยงดูบุตร ส่วนผู้ชายจะมีหน้าที่ทำสวน เลี้ยงม้า และเล่นดนตรี ชาวเผ่าหน่าซีจะนับถือพ่อมดหมอผีแบบทิเบต มีภาษาเขียนเป็นของตนเอง รวมถึงศิลปะการดนตรีอีกด้วย

เมืองเก่าลี่เจียง ได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโก้ให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1997 ก่อตั้งขึ้นในปลายราชวงศ์ซ่งใต้ ต้นราชวงศ์หยวน ที่ชาวมองโกลได้ขยายอาณาเขตเข้ามาปกครองจีน (ในช่วงราวปี ค.ศ.1180-1250) ผู้ปกครองเดิมถู่ซือ ได้ย้ายจากเมืองเก่าที่ไป๋ซา มาเนินเขาสิงโตและได้สร้างเมืองใหม่ที่เรียกว่า “ต้าเย่อฉั่ง”

จัตุรัสอวี้เหอ (อวี้เหอก๋วงฉ่าง) อยู่ตอนบนของเขตเมืองเก่า มีระหัดวิดน้ำอันใหญ่ตั้งอยู่กลางลาน มีลายมือของประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมินว่า “เมืองเก่าลี่เจียง มรดกโลกทางวัฒนธรรม”

ประวัติศาสตร์

ย่านเมืองเก่าลี่เจียงมีประวัติศาสตร์ย้อนหลังไปได้มากกว่า 800 ปี และเคยเป็นจุดแลกเปลี่ยนค้าขายสินค้าตามเส้นทางสาย Tea Horse สายเก่า ย่านเมืองเก่านี้มีชื่อเสียงจากคูคลองและสะพานที่มีอยู่มากมาย จนได้รับการขนานนามว่า "เวนิสแห่งตะวันออก"

เมืองเก่าลี่เจียงมีสถาปัตยกรรม ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมแตกต่างไปจากเมืองโบราณอื่นๆของจีน เนื่องจากเป็นเมืองที่เป็นที่ตั้งรกรากของชาวหน่าซี หรือนาสี มาตั้งแต่สมัยโบราณ

เหตุการณ์สำคัญ

- กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2539 เกิดเหตุแผ่นดินไหวขึ้น ส่งผลให้พื้นที่หนึ่งในสามของเมืองถูกทำลายลง

- 4 ธันวาคม พ.ศ. 2540 ย่านเมืองเก่าลี่เจียง (ต้าเหยียน ไป๋ซา และซูเหอ) ได้รับการขึ้นทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลก ตั้งแต่นั้นมา ฝ่ายปกครองส่วนท้องถิ่นต้องรับภาระหน้าที่ในการพัฒนาและอนุรักษ์ย่านเมืองเก่ามากขึ้น และยังทำให้เมืองนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้น จนมีนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกเดินทางมาเยี่ยมชมเมืองเป็นจำนวนมาก ขณะเดียวกันก็ทำให้ชาวเมืองเกรงว่ากระแสการท่องเที่ยวและการพัฒนาที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็ว จะทำให้เมืองนี้สูญเสียเอกลักษณ์และมนต์เสน่ห์ที่น่าประทับใจไป
พ.ศ. 2550 เมืองลี่เจียงของมณฑลยูนนานได้รับคัดเลือกให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวดีเด่นทางวัฒนธรรมจีน

กังหันน้ำที่จัตุรัสอวี้เหอ

จัตุรัสอวี้เหอ

ป้ายอธิษฐานที่มุมจัตุรัสอวี้เหอ

พอเรามาถึงจตุรัสอวี้เหอแล้ว ก็นัดแนะเวลากันซึ่งก็มีเวลามากพอสมควรที่จะเดินชมเมืองในยามค่ำนี้ แม้เวลานี้ที่ลี่เจียงเกือบจะ 20 นาฬืกาแล้วก็ตาม แต่ท้องฟ้ายังสว่างโล่อยู่ (จีนเขาใช้เวลาเดียวกันทั้งประเทศแม้จะกว้างใหญ่ไพศาลก็ตาม เวลาจึงไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่) ท้องฟ้าที่เจือด้วยฝนจึงทำให้ได้ภาพเมืองลี่เจียงออกมาไม่ค่อยดีนัก ... แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ล่ะน๊า.

ทางเดินหลักในเมืองเก่าลี่เจียง

เส้นทางเดินเริ่มจากจตุรัสอวี้เหอนี้แหละ เดินลงไปทางใต้ของกังหันน้ำ หรือเจ้า water wheel นี้ .... ตามเมืองเก่าจะเต็มไปด้วยร้านขายของฝาก พวกผ้า หยก หินสีขาว ส่วนราคานั้นที่นี่เขาจะติดป้ายไว้ ต่อรองไม่ค่อยลงเท่าไหร่ (ส่วนมากจะประมาณราคาที่ติดไว้) เดินลงไปตามถนนเส้นหลัก ที่กว้างกว่าเพื่อนและมีคลองน้ำไหลข้าถนนไปด้วย จะมีห้องน้ำให้นักท่องเที่ยว ตรงนี้ฟรีครับ (ชอบมาก) .... ในกรณีที่คุณหลงทางเมื่อเดินเข้าไปตามซอกตามซอย ก็ให้เดินตามคลองน้ำเหล่านั้นขึ้นไปเหนือน้ำ ก็จะไปเจอคลองใหญ่และเมื่อตามขึ้นไปอีกก็จะเจ้าเจ้า Water wheel ที่เป็นแลนด์มาค์นั้นครับ และจากเจ้ากังหันน้ำนี้ขึ้นไปก็จะเหลือคลองหลักเพียงคลองเดียว

ภาพวาดที่มีขายตามกิฟท์ช้อป

สภาพในย่านเมืองเก่า

สภาพในย่านเมืองเก่าผู้คนเยอะมาก ต้องระวังสิ่งของที่ท่านนำติดตัวไปด้วยครับอย่ามัวเพลินกับการถ่ายภาพ เคยมีนักท่องเที่ยวบางคนเคยถูกสอยเลนส์ในกระเป๋ากล้องไปแบบไม่รู้ตัวด้วย .... อย่าลืมว่าที่เมืองเก่าลี่เจียงคนมากมายมหาศาลนะครับ ยิ่งไปแบบช่วงเทศกลาลแบบเรายิ่งเพิ่มเข้าไปอีก แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ที่ไหนๆในโลกถ้าคนเยอะๆก็จะเจอเรื่องเช่นนี้เหมือนไม่มียกเว้นครับ จึงมีคำแนะนำนักท่องเที่ยวว่า "กระเป๋า ถ้าสะพายอยู่ด้านหน้าก็จะเป็นของเรา ด้านข้างก็ 50/50 ด้านหลังมักจะเป็นของเขา"

ทุกซอก ซอย จะเจอคลองน้ำแบบนี้

จตุรัสกลางเมืองเก่า

สาวชาวหน่าซีตีกลองผสมเสียงเพลงจากแผ่น CD เพื่อโฆษณาขายแผ่น

แวะดูของกินบ้าง

ร้านอาหารในเมืองเก่า

ถ่ายภาพกับเมืองเก่าในยามค่ำคืน

จัตุรัสอวี้เหอในยามค่ำคืน

อีกมุมสู่จัตุรัสอวี้เหอ

สะพานข้ามคลองใหญ่

ร้านค้าที่กำลังจะปิด

ร้านตามย่านต่างๆที่ปิดแล้ว

หลังจากเดินชมเมืองโบราณลี่เจียงจนเหนื่อยแล้วเราก็มานั่งพักรอเพื่อนๆที่หน้า Snack City ใกล้ๆกับจตุรัสอวี้เหอ เหนื่อยจนหมดแรงเดินถ่ายภาพ แต่ใจก็อยากจะชมเมืองอยู่อีกนะ เพราะที่นี่เป็นเมืองเก่าที่จัดระเบียบได้ดีพอสมควร ทั้งความสะอาด ตลอดจนร้าต้าที่ค่อนข้างรักษาระเบียบวินัย เพราะอากาศที่เย็นสะบายจึงทำให้แม้จะเหนื่อย แต่ก็ไม่ค่อยมีเหงื่อมากนัก

เมื่อกรุ๊ปพร้อมเราจึงเดินทางกลับไปทางเดิม แต่แยกขวาออกไปที่จอดรถ (เหมือนๆกับที่จดรถโดยสารด้วย) ก่อนขึ้นรถไปทานมื้อเย็นกันก่อนเดินทางกลับที่พักที่โรงแรม ADENGE HOTEL ลี่เจียงใหม่ และพักผ่อนเตรียมตัวออกเดินสู่ฉู่ฉงในวันรุ่งขึ้น .... พบกันใหม่ที่เมืองฉู่ฉง

ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาตลอดครับ

ลาด้วยภาพยามค่ำคืนที่ลี่เจียงเมืองใหม่ครับ

______________

Create Date : 08 มิถุนายน 2558

Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2561 15:01:07 น.

21 comments

Counter : 9085 Pageviews.

โหวตค่ะ

ภาพยังสวยเหมือนเดิม

เป็นที่หนึ่งที่เราอยากไปมากๆ นะคะ แต่ยังไม่ได้ไปสักทีหละ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:9:58:13 น.

ดูภาพเพลิน.. อ่านคำบรรยาย ได้ความรู้อีกเยอะเลย.. ติดใจการแขวนกระเป๋าครับ

วันหลังต้องระวังขึ้น..

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
wicsir Travel Blog ดู Blog

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:9:59:39 น.

จีนนี่เป็นประเทศที่มีอะไรให้เที่ยวเยอะนะคะ เห็นแล้วก็อยากไป
แต่ติดเรื่องห้องน้ำนี่ล่ะ เลยทำใจไปไม่ลงซะที555

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:14:39:36 น.

รูปสวยดูเพลิน น่าไปจังเลยค่ะ อยากลองทานซาลาเปารูปหมู

โดย: sawkitty

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:19:12:11 น.

ซาลาเปาน่ากินจัง ^^

โดย: VELEZ

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:20:33:47 น.

เป็นคนที่ชอบสถานที่ท่องเที่ยวแบบจีนๆมากครับ
เข้ามาบล็อคนี้ละถูกใจเลย ขอแอดเฟรนด์ไว้นะครับ

โหวตให้ครับ
wicsir Travel Blog ดู Blog

โดย: PZOBRIAN

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:21:57:09 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
เมืองจีนนี้งามแท้ๆ เหมือนเดินทางย้อนยุคไปเลยคุณวิก

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
wicsir Travel Blog ดู Blog

โดย: หอมกร

วันที่: 8 มิถุนายน 2558 เวลา:21:58:47 น.

thx u crab

โดย: Kavanich96

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:4:32:53 น.

สวัสดีอีกรอบค่ะ

ถูกเลยค่ะ ที่นี่บรรยากาศสุดยอดมาก มีหลายๆ จุดที่ไปนั่งไปนอนแล้วแบบ...โอย มันมีความสุขจริงๆ ค่ะ วันกลับนี่ไม่อยากกลับเลย

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:8:51:29 น.

สวยมากค่ะ ลี่เจียง
น้ำใสไหลเย็น ๆ สระน้ำที่ใสสะท้อนท้องฟ้า ใบไม้
ชอบใบไม้เปลี่ยนสีค่ะ
กิเลสหนามาอีกแล้ว

โดย: mariabamboo

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:14:18:36 น.

เข้ามาติดตามการท่องจีนต่อจากตอนที่แล้ว
เมืองหลี่เจียง นับว่าน่าสนใจมากเช่นกันครับ

โดย: พายุสุริยะ

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:20:58:55 น.

สวัสดีค่ะ ตามมาเที่ยวเมืองลี่เจียง ด้วยคนนะคะ
เห็นภาพแล้วอยากไปมากๆเลยค่ะ
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปบ้างหรือป่าว
ขอชมบล็อกนี้เก็บเกี่ยวภาพและรายละเอียดไปก่อนนะคะ

wicsir Travel Blog

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:21:31:08 น.

สวัสดีคร้า ภาพสวยมาก ใหญ่อลังการดีจัง
ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวแบบนี้เลยคร้า
ขอตามไปเที่ยวผ่านบล๊อกคุณวิค ก่อนก็แล้วกันคร้า
น่าไปเที่ยวด้วยจริงๆ ชีพจรลงเท้าแบบนี้ เพื่อนบล๊อกได้เกาะบล๊อกตามไปเที่ยวด้วยเลย
ขอบคุณค่ะ ... บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
wicsir Travel Blog

ปล. โนวัคไม่เสียดายเท่ารัยมั้งคร้า อ่านข่าวให้สัมภาษณ์ บอกว่า
คนเก่งไม่ต้องชนะเสมอไปก็ได้... "สิ่งที่สำคัญกว่าชัยชนะ คือการให้
ความเคารพแก่เพื่อนร่วมอาชีพที่สามารถคว้าแชมป์ได้"
เขายังมีโอกาสอีกหลายปีค่ะ ถ้ายังรักษาฟอร์มเก่งมือ 1 ไว้ตลอด

โดย: Tui Laksi

วันที่: 9 มิถุนายน 2558 เวลา:22:22:25 น.

ไปไหนๆ ส่วนมากสะพายเป้ไว้ด้านหน้าค่ะ กลัวเหมือนกัน

ชอบภาพสระน้ำมังกรดำ
ภาพนางแบบ กับประตูปิดสีแดงนี่ก็ชอบค่ะ
เมืองเก่า ลี่เจียง ชอบภาพหลังคา ก่อนภาพกังหัน กับภาพที่มีคลองเล็กๆ ค่ะ

*** ครั้งแรกที่ไปแวะแถวบางเสร่เหมือนกันค่ะ ไม่ผิดหวังนะคะ ไว้คราวหน้าจะลองร้านอื่นบ้างค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 10 มิถุนายน 2558 เวลา:20:57:28 น.

คนไปกันเยอะเหมือนกันนะคะคุณวิค
มุมถ่ายรูปเยอะด้วย ชอบๆ
ส่วนใหญ่ดูจะเป็นคณะทัวร์อีกด้วย วิวสวยๆ ทั้งนั้นค่า ชอบๆ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 10 มิถุนายน 2558 เวลา:22:35:36 น.

ลี่เจียงเป็นเมืองที่คนพูดถึงกันเยอะ ได้มาดูเต็มๆ ที่นี่เอง สวยสมคำร่ำลือ จริงๆ ค่ะ

โดย: sawkitty

วันที่: 11 มิถุนายน 2558 เวลา:17:57:41 น.

อิ่มเอมเต็ม ๆ กับลี่เจียง ขอบคุณค่ะ

โดย: poongie

วันที่: 13 มิถุนายน 2558 เวลา:10:19:15 น.

เมืองเก่าเขามีห้องน้ำไหมคะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 14 มิถุนายน 2558 เวลา:15:55:55 น.

สวัสดีค่า ^^
ตามมาเที่ยวด้วยคนค่า
ลี่เจียงเคยเห็นในละครจีนไปถ่ายแบบยุคปัจจุบัน
ยังคิดว่าสวยมากน่าเที่ยวค่ะ
เหมือนคนเยอะๆ ดูวุ่นวายแต่สวยจริงๆ วิวสวยมาก
เขามังกรหยกกับสระมังกรดำ วิวสวยที่สุดในจีนเลยเหรอคะ
ดีจังเลยได้ไปเที่ยวที่สวยๆ
ดูจากน้ำในสระแล้วใสแจ๋วเลยค่ะสะท้อนภาพภูเขาแจ่มมาก

คนพื้นเมืองบ้านเค้าแต่งเหมือนมองโกลเลย
บางทีเห็นเครื่องเงินเยอะ ๆนึกถึงบ้านเราทางเหนือ
ก็เห็นใส่กันบางเผ่า น่าสนใจดีนะคะ ชอบๆ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
มาช้าไปหน่อย แหะๆ อดเที่ยวหลายวิวแล้วล่ะ

โดย: lovereason

วันที่: 15 มิถุนายน 2558 เวลา:0:34:51 น.

เห็นแล้วอยากตามรอยมากๆ เลยค่ะ
ชอบๆ
อากาศดีไม่เย็นไม่หนาวมากด้วย
แบบนี้รินก็เดินไกลๆ ได้สบายนะคะ สถานที่เค้าเยอะด้วย อยากไปชมความตระการตาด้วยตัวเองจริงๆ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 19 มิถุนายน 2558 เวลา:10:45:18 น.

ภาพสวย เพลงเพราะ แถมได้ความรู้อีก ขอบคุณนะคะ

โดย: bomn

วันที่: 22 มิถุนายน 2558 เวลา:8:42:02 น.