Bloggang.com : translucent - ซัวซไดย ขแมร์ ตอนที่ 2 โรงแรม...ตุ๊กๆ...นครวัด

ซัวซไดย ขแมร์ ตอนที่ 2 โรงแรม...ตุ๊กๆ...นครวัด

นั่งเมาท์มอย น้ำลายแตกฟอง ในที่สุดก็แลนดิ้ง เหยียบดินเสียมราฐ....โอ้วววว ก๊อดดด สุริยันเหยียบหัวพี่พอดี พี่แท็กซี่แครมรี่ ก็พาพวกเราขับวนหาที่พัก เพียงท่านยื่นเบอร์โทรศัพท์ที่สามารถติดต่อ เกสท์เฮาส์ หรือ โรงแรม ของท่านได้ เพียงเท่านี้ รับรองท่านจะถึงที่พักของท่านอย่างปลอดภัย หลังจากอัญเชิญอาเจ๊ฝรั่งถึงที่พักนางแล้ว ก็ถึงคิวของเรา "Bou Savy Guest House" ขอได้รับความขอบคุณจากพี่อู๋ สำหรับเรื่องที่พัก..........แต่ดันโทรไม่ติด ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก (พี่เก่งป่ะ พี่แปลเขมรออกนะเฟ้ย) เฟดเฟ่....คืออะไร เมื่อโทรศัพท์ใช้ไม่ได้แบบเจ๊แหม่มหัวทอง คราวนี้ต้องยื่นที่อยู่......มันเป็นหน้าที่พี่แท็กนะ ปล่อยฮีจัดการไป พวกเราก็เงิบแดรกกันไปหมดแระ สุดท้ายหาไม่เจอ พี่แท็กแวะถามทุกที่ที่มีตุ๊กๆ สุดท้ายก็มีตุ๊กขั้นเมพ รู้จักเกสท์เฮาส์นี้ ปลื้มปริ่ม หายากเพราะ เป็นเกสท์เฮาส์ที่อยู่ในซอย แถวบ้านเรียก "ในหลืบ"

เกสท์เฮาส์เล็กๆ ไม่วุ่นวาย แม้ว่าจะต้องผ่านซอยที่เป็นถนนรุกรังให้ผวา แต่เดินเข้ามา โอ้วว แจ่มหว่ะแก! เราเลือกจองผ่านเว็ป....อะไรสักอย่าง (ลืมถามพี่อู๋) แต่ได้มาในราคาที่น่าคบ สำหรับห้อง Triple room มีสระว่ายน้ำเล็กๆ แค่เห็นก็อยากพุ่งตัวลงน้ำเหลือเกิน Check-in เรียบร้อย คือแค่แจ้งชื่อยืนยัน Booking เป็นอันเรียบร้อย ไม่มีการเรียกเก็บเงินค่าห้องพักแต่อย่างใด ต่างด้าวอย่างเราแอบงงกันเบาๆ พี่ไม่เก็บเงินค่าที่พัก? อยู่ก่อนค่อยจ่าย? โอ้ววว ดีแท้ โปรโมชั่นวัดใจแขกโดดร่มนะเนี้ย เป็นไทยแลนด์ไม่ได้อย่างแน่นอน ขนาดยังไม่เหยียบโรงแรม ก็โดนตัดเงินตั้งแต่อยู่ที่บ้านแระ....

บรรยกาศเกสท์เฮาส์ ร่มรื่นดี (ไม่เกี่ยวกับความเข้มแสงในเวลากลางวัน ปัจจัยภายนอก out of control) ขณะที่กำลังเจรจาเรื่องที่พัก และการเช่าตุ๊กๆ สำหรับเที่ยวนครวัดบ่ายนี้ Welcome Drink ก็ถูกยกมาเสริฟ เริ่ดดดคร๊า มี Welcome Drink ให้ต่างด้าวอย่างพวกเราด้วย สีนวลๆมาเชียว ช้าก่อนนั้นน้ำอะไร......เค้าบอกว่าน้ำผลไม้รวมปั่น โดยความรู้สึกแล้ว มันเป็นผลไม้สดแช่เย็นแล้วปั่น เพราะสัมผัสเกร็ดน้ำแข็งไม่ได้ แน่นอนในนั้นมีส่วนผสมที่นุชไม่สามารถจะดื่มได้ ก็เลยบอกเค้าว่า ดื่มไม่ได้คะ............พนักงานดีมากกก โอเครเปลี่ยนแก้วให้ใหม่ ถามด้วยว่าใส่อะไรได้บ้าง อร๊ายยย น่ารักอ่ะ บริการดี สรุปต่างด้าว 3 คน เสริฟ Welcome Drink 4 แก้ว อีกแก้วนั้นลาภปากผู้ใดลองทายดูสิ??

เที่ยงพอดีหลังจากเก็บสัมภาระเรียบร้อย มื้อแรก อาหารกัมพูชา เมนูที่จะสั่งต่อไปนี้คือ "Noodle with Vegetable" ของเพื่อนอีกสองคนจำไม่ได้สั่งไรมา กำลังช็อคกับเมนูตัววเองอยู่ สตั้นไป 3 วินาที

แถวบ้านพี่เรียกมาม่านะ มาม่าใส่ผัก เอาเครื่องปรุงในถุงพี่คืนมานะ ดาบเครื่องปรุงพี่เหรอ งะ...งะ...เงิบบบ คุณเพื่อนสองคนนั่งขำกันใหญ่ "อร่อยม่ะ มาม่าเขมร" แดมมมม อย่าพลาดมั้งหล่ะ เด๋วมีเหยียบซ้ำ ยัดๆมาม่าเข้าไป จืดไปโลกหน้าบอกเลย ใครขโมยเครื่องปรุงมันไปฟร่ะ คุณเพื่อนก็จัดการอาหารตัวเองต่อไปอย่างสงบ เรียบร้อยก็พร้อมแรด โดยปกติตามเกสท์เฮาส์ก็จะมีรถตุ๊กๆ ประจำอยู่แล้ว ถ้าปริมาณแขกเยอะ คงมีเรียกกำลังเสริมแถวๆนั้น บังเอิญว่าช่วงที่พวกเราไปยังไม่ใช่ช่วงฤดูกาลท่องเที่ยว เลยไม่ต้องมีศึกตบชิงตุ๊กๆในเกสท์เฮาส์ โชเฟอร์ของเราเป็น ขแมร์ บอย หนุ่มน้อย ชื่อ Houen (เรียกได้ครั้งเดียวตอน ฮีบอกนั้นแหละ) ฮีบอกว่าฮีกำลังเรียน มหาวิทยาลัย ปี 3 ไม่แน่ใจว่าปิดเทอมหรืออย่างไร แต่ฮีมารับจ๊อบพิเศษ น่ารัก พูดน้อย ขนาดน้ำฟรีมี บริการพี่แกยังไม่บอกเลย วันแรกเลยไปซื้อน้ำเปล่ามาเอง พอขึ้นรถ ฮีบอกว่า รถฮีก็มี กินได้ ฟรี ฟอร์ ยู เอิ่มมม ไม่บอกให้เร็วกว่านี้หล่ะน้อง

ค่าตุ๊กๆ น้องคิดเราอยู่ที่ วันละ 15$ เหมือนเดิม ส่งหน่วยเจรจาราคาลงพื้นที่ ได้มาในราคา ครึ่งวันแรก 12$ วันที่ 2 เต็มวัน 15$ และวันสุดท้าย ครึ่งวันเช่นกัน 12$ รวมเป็น 39$ เค้ารับเงินวันสุดท้ายเช่นกัน ตุ๊กๆแต่ละทีก็มีแนวที่ต่างกันไป ตุ๊กๆบ้านเราไม่แซ่บพอบอกเลยขับไม่ได้ ปาด เหวี่ยง เร่ง มีทุกอย่าง แต่ตุ๊กๆที่เสียมราฐ ก็เจ้าหน่อยๆ เอามอเตอร์ไซด์ไปเทียมเกวียน มันคือเกวียนนะในความรู้สึกพี่ ขับไม่เร็วๆ ชิวมาก แขนนายท้าแดดตลอดเวลา ไม่กลัวเป็นมะเร็งผิวหนังเรอะน้อง คือแดดมันแรงมาก น้องก็ชิวมาก ใส่เสื้อแขนสั้นตัวเดียวพาพี่เที่ยวเนี้ยนะ

ก่อนเข้าไปในปราสาทด้านในก็ต้องเสียค่าผ่านทางกันหน่อย เราซื้อบัตร 3 วัน 40$ สามคนก็ 120$ เที่ยวให้ตายกันไปข้างหนึ่ง น้องบอกว่าอย่าทำบัตรหาย จะไปไหนเอาไปด้วย เค้ามีจุดตรวจทุกที่ก่อนเข้าชมโบราณสถาน ตอนคุณพี่ไปกำลังทำบัตร ป๊ะกะนักท่องเที่ยวจีน ล้งเล้งๆ แก้วหูจะดับ มนุษย์ป้าจีน ขอเถอะ เบาเสียงพี่หน่อยเถอะ มากันเป็นคาราวานรถบัส เพลียยยยยย