แดดร้อน หนมปัง 2 แผ่นเมื่อเช้า ย่อยหมดไปแระ ท้องร้อง เริ่มหิว เหมือนพี่ไกด์จะรู้ เลยไปทานข้าวกลางวันกัน ใกล้ๆบริเวณน้ำตก เจ้าของร้านเป็นคนไทย มาบุกเบิกที่นี่จนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว

อิ่มหนำสำราญกันแล้ว เดินทางต่อไป มุ่งสู่ "น้ำตกตาดฟาน" ซึ่งมีความสูง 150 เมตร พี่ไกด์บอกว่า เป็นน้ำตกน้องเมีย เพราะดูได้อย่างเดียว ก็คงจะจริง เพราะไม่รู้จะลงไปยังไง

สิ้นสุดกับโปรแกรมน้ำตก ก็เดินทางต่อไปยังไร่ชา กาแฟ เพิ่งจะรู้ว่าที่นี่ปลูกชา กาแฟกันเยอะมาก รสชาติกลมกล่อมดี

หลังจากนั้นก็เดินทางกลับ มุ่งหน้าสู่ด่านช่องเม็ก แวะ duty free สักแป๊บ แต่ก็ไม่ได้อะไรกลับออกมา

ข้ามมาฝั่งไทยแล้ว เย้ๆๆๆ อีกไม่นานจะได้เจอหมูอ้วนแล้ว แต่ตั้งนานแระ ทำไมยังไม่พ้น จ.อุบลราชธานีสักทีอ่ะเนี่ย หลงซะงั้น เฮ้ออ..

แวะทานข้าวมื้อเย็นในร้านอาหารเมืองอุบล แล้วก็ซื้อของฝากติดไม้ ติดมือไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็รอเวลา

เหมือนรถจะไม่เป็นใจ ติดๆดับๆ ต้องคอยลุ้นไปตลอดว่าจะถึงกรุงเทพหรือเปล่า

คุณหมูอ้วนก็โทรมาเป็นระยะๆ พอให้หายคิดถึงได้นิดนึง อยู่ที่นู่น 3 วัน ไม่ได้ติดต่อกันเลย

และแล้วก็มาถึงกรุงเทพ เวลา 6 โมงเช้า รอคุณหมูอ้วนมารับ กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
.......
....
..