มารปรารถนา ตอน นางรำสาว 100% ประกาศนิยายวางแผง
ใกล้เวลาหนึ่งทุ่มได้เวลาที่เธอจะต้องโชว์รำไทย จรรยาเจ้าของร้านอาหารไทยที่เห็นเธอยังวุ่นวายกับการรับออเดอร์ลูกค้าก็เอ่ยให้ได้ทราบเพื่อกำชับ มณีเดี๋ยวไปเตรียมตัวได้แล้วนะใกล้เวลาต้องรำโชว์แล้วล่ะ ค่ะ พี่จันทร์ เธอตอบรับอย่างรู้หน้าที่ หลังจากส่งออเดอร์ให้ในครัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มณีไพรำก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยเร็ว คืนนี้เธอจะโชว์การรำฉุยฉายเบญกายแปลง เป็นการร่ายรำของนางเบญกาย บุตรีของพิเภกพญายักษ์ ซึ่งเป็นน้องของทศกัณฑ์ ครั้งหนึ่งทศกัณฑ์วางอุบายที่จะล่อลวง พระรามว่านางสีดาตายเสียแล้ว จึงใช้ให้เบญกายแปลงเป็นสีดา ด้วยเหตุนี้จึงให้กำเนิดนาฏศิลป์ที่งดงาม คือ ฉุยฉายเบญจกายแปลง มณีไพรำสวมชุดไทยและมงกุฎอย่างงดงาม พาดสไบสีทองไปทางเบื้องหลัง วงหน้านวลได้รับการแต่งแต้มด้วยความสวยงามอย่างน่ามอง มือเรียวร่ายรำแบบอ่อนช้อยไปตามเนื้อเพลงที่เอื้อนเอ่ยอย่างไพเราะเพราะพริ้ง ฉุยฉายเอย จะเข้าไปเฝ้าเจ้าก็กรีดกราย เยื้องย่างเจ้าช่างแปลงกาย ให้ละเมียดละม้ายสีดานงลักษณ์ ถึงพระรามเห็นทรามวัย จะฉงนพระทัยให้อะเหลื่ออะหลัก
. ชาวต่างชาติที่เข้ามากินอาหารก็นั่งชมการร่ายรำที่น่าดูด้วยความสนใจ บางคนก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายใบหน้าหวานซึ้งของนางรำบนเวทีกับรอยยิ้มที่น่าประทับใจ ยามที่กายเล็กเยื้องย่างไปมาบนเวทีด้วยความจับใจ หลังจากนั้นยี่สิบนาทีการร่ายรำฉุยฉายเบญจกายก็จบลง มณีไพรำจคงยกมือขึ้นมาไหว้อย่างอ่อนหวาน ลูกค้าที่มากินอาหารต่างปรบมือให้อย่างพร้อมกัน โดยลูกค้าชาวไทยที่ชื่นชอบการแสดงก็เดินมาทิปเงินให้กับเธอ คุณสวยมากเลย พลางเอ่ยชื่นชมเป็นภาษาอังกฤษ ขอบคุณมากค่ะ มือเรียวรับเงินของอีกฝ่ายมาด้วยวงหน้าที่เกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะก้าวลงมาจากเวทีเพื่อเตรียมเปลี่ยนชุดกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟดังเดิม ตอนเป็นเด็กเสิร์ฟกับเป็นนางรำต่างกันเลยนะครับพี่มณี ปองชาญซึ่งเป็นพนักงานเสิร์ฟหนุ่มแสดงความคิดเห็นออกมา นั่นสิคะเวลาเป็นนางรำดูสวยมากเลยค่ะอย่างกับคนละคนกันน่ะ แตงกวาเอ่ยชมเชยไม่ต่างกัน มณีไพรำรู้สึกดีใจที่มีคนชื่นชอบการแสดงของตนเองมาก ได้ยินที่น้องๆ ในร้านอาหารบอกเธอจึงเอ่ยให้รับรู้ พี่ไม่ชอบแต่งหน้านี่ ถ้าเป็นการแสดงก็พอได้ แม้ว่าการแต่งหน้าจะทำให้ตนเองสวยขึ้นก็ตามแต่เธอก็ไม่ชอบแต่งหน้าจัดมาก นั่นจึงทำให้วงหน้านวลดูเหมือนเด็กวัยรุ่นมากกว่าหญิงสาววัย 22 ปี เสียอีก สี่ทุ่มได้เวลาใกล้ปิดร้านพนักงานต่างช่วยกันเก็บกวาดและทำความสะอาดโต๊ะอาหารทั้งหมด ก่อนจะเปลี่ยนชุดกลับมาเป็นแบบไปรเวทดังเดิม มณีไพรำกับพนักงานร่วมร้านก็เตรียมตัวที่จะกลับบ้าน มือเรียวสะพายกระเป๋าเป้ไว้ยังบ่าเล็กก่อนจะเอ่ยลากับพวกเพื่อนๆ ที่ทำงานด้วยกัน กลับก่อนนะทุกคน เธอยกมือบ้ายบายให้กับเพื่อนๆ ครั้นกลับมาถึงบ้านมณีไพรำก็หยิบกุญแจขึ้นมาไขประตูบ้านหลังจากที่แยกกับเพื่อนเมื่อครู่นี้ เมื่อก้าวเข้ามายังด้านในก็มองเห็นมารดานั่งอยู่ที่โซฟาตัวเล็กอีกฝ่ายไม่ยอมนอนถ้าหากว่าหญิงสาวยังกลับไม่ถึงบ้าน กลับมาแล้วค่ะแม่ มือเรียวจัดการปิดและล็อกบ้านหลังจากนั้น วันนี้ทำงานเป็นไงเหนื่อยมากไหม ก็เหมือนปกติค่ะแม่ มณีจะรีบหาเงินใช้ทุกคนให้หมดเร็วๆ ค่ะ เพราะมณีไม่ชอบเป็นหนี้ใครนานค่ะ เธอบอกถึงสิ่งที่ตนเองตั้งใจไว้ให้มารดารับรู้ ทนอีกหน่อยนะลูกเดี๋ยวพอใช้หนี้หมด พวกเราก็ไม่ต้องเหนื่อยอย่างนี้แล้วล่ะ มารดาโอบไปยังบ่าเล็กด้วยความรู้สึกที่สงสารลูก ทั้งสองเป็นหนี้เพราะต้องกู้เงินเพื่อไปจ่ายค่ารักษาตัวของมารดาที่อยู่ในอาการน่าเป็นห่วงยิ่งนัก แต่ตอนนี้มารดาของเธอจากไปอย่างสงบแล้ว คิดว่าถ้าใช้หนี้หมดค่อยพาลูกสาวกลับไปกราบอีกฝ่ายที่เมืองไทย หิวรึเปล่า ถ้าหิวเดี๋ยวแม่จะทำอะไรให้กิน รติวรรณบอกด้วยความห่วงใยในตัวของลูกสาวเพียงคนเดียว หนูไม่หิวหรอกค่ะแม่ตอนขากลับเดินกินแฮมเบเกอร์มาแล้วค่ะ หญิงสาวจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะก้าวเข้าไปยังห้องนอน ทิ้งกายลงไปยังเตียงนุ่มโดยมือเรียวดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมยังร่างของตนเองและหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า ช่วงสายที่บ้านหลังใหญ่ซึ่งอยู่ในนิวยอร์ค ชายหนุ่มคนหนึ่งลักษณะสำอางและดูดีก็ได้ขับรถมาที่บ้านของผู้เป็นพี่สาวในช่วงวันหยุด นั่นก็คือวันเสาร์ ธาวิต เรืองอมรการ นักธุรกิจหนุ่มคนไทยวัย 30 ปี วงหน้าหล่อคมคล้ายกับชาวต่างชาตินั่นเพราะเขาได้เชื้อฝรั่งมาจากมารดาซึ่งเป็นลูกครึ่งน่ะเอง ชายหนุ่มเปิดบริษัทหุ้นกับเพื่อนชาวต่างชาติบริหารบริษัทจำหน่ายและส่งออกเครื่องจักร เพลย์บอยหนุ่มที่ยังไม่คิดจริงจังกับสาวคนไหน หวังฟันสาวไปเรื่อยๆ วันนี้เขาเพิ่งกลับมาจากบ้านของคู่ควง โดยอีกฝ่ายเป็นแอร์โฮสเตสต้องมีบินแต่เช้า ชายหนุ่มจึงต้องขับรถไปส่ง ระหว่างที่เขากำลังนั่งรอให้บานประตูเบื้องหน้าเปิดนั้น ก็พลันมองเห็นหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งอยู่ในชุดลูกไม้เรียบร้อยเดินมายังบ้านของพี่สาวตนเองเช่นกัน ธาวิตมองไปยังวงหน้านวลที่ดูอ่อนหวานกับเรือนร่างเบื้องหน้า ก่อนจะเอ่ยอย่างวิจารณ์ออกมา ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน น่ารักใช่หยอก ดวงตาคู่คมของธาวิตมองเธอด้วยความสนใจ เขาเลื่อนกระจกรถลงก่อนจะถามออกไปด้วยความอยากรู้ มาหาใครเหรอครับ ฉันมาทำงานค่ะ มณีไพรำบอกให้อีกฝ่ายได้ทราบพร้อมกับรอยยิ้ม ทำงานอะไรเหรอครับ พลางซักไซ้ต่อไม่เลิก ฉันมาสอนน้องดาด้ารำไทยค่ะ โดยในช่วงนั้นบานประตูรั้วอัลลอยด์ก็เปิดออก เขาจึงเรียกอีกฝ่ายไว้ ผมชื่อธาวิตครับเป็นน้าของดาด้า ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณครู มณีไพรำก็ยิ้มตอบรับกลับไป ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ขึ้นมาบนรถด้วยกันสิครับ ถ้าเดินไปคงไกล ชายหนุ่มขันรับอาสาอย่างมีน้ำใจ ไม่เป็นไรค่ะฉันชอบเดินมากกว่า ฉันชอบเดินชมสวนที่นี่ค่ะ หญิงสาวไม่ยินยอมรับความหวังดีของอีกฝ่าย พร้อมกับที่ร่างเล็กก็เดินเข้าไปยังด้านในทันที ธาวิตก็ขับตามเธอไปอย่างช้าๆ ดูเหมือนว่าเขาจะมีเหยื่อที่ถูกตาตนเองเสียแล้ว มณีไพรำอดที่จะงุนงงทำไมอีกฝ่ายไม่ขับเข้าไปก่อนเลยจะมาขับรถตามตนเองทำไมกัน แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก กระทั่งเดินเข้าไปยังตึกหลังใหญ่ เธอก็เห็นลูกศิษย์ของตนเองนั่งอยู่สามคน เพียงเด็กหญิงดาด้าหรือดุจดาริน ลูกสาวของธารินทร์วัยห้าขวบเห็นเธอก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงยินดี คุณครูมณีมาแล้ว โดยหญิงสาวก็เริ่มทำการสอนบทเรียนรำไทยให้กับเด็กๆ ที่ห้องนั่งเล่นซึ่งเป็นสถานที่ฝึกสอน +++++++++++++++++ เอาตอนต่อไปมาแปะให้อ่านค่ะ พร้อมกับข่าวดีค่ะ
นิยายข้าว วางแผง 2 เรื่องค่ะ
คำสั่งปรารถนา กับ ซีรีย์ มนต์รักบุปผา
1 กลรักบุษบัน 2 ร้อยรักกุหลาบร้าย 3 ม่านรักทานตะวันค่ะ
ใครอยากให้เจอโรมไปตรวจสอบหลักฐานที่บ้าน
อย่าลืมไปสอยที่บูท บงกชนะคะ ฝากหนูบัว กับ เจอโรม กับ ไรอัล และ หนูพลอยด้วยนะคะ
วางแผงตามร้านนายอินทร์ กับ ซีเอ็ดแล้วค่ะ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ บ้ายบายค่ะ
Create Date : 12 ตุลาคม 2557 |
Last Update : 12 ตุลาคม 2557 14:24:08 น. |
|
0 comments
|
Counter : 923 Pageviews. |
|
|