ก้าวแรกสู่อาชีพทอปฮิต แอร์โฮสเตจ
ถามว่าครั้งแรกที่คิดอยากเป็นแอร์คือตอนไหนเหรอ??? ตอนอยู่ปีสามมั้ง

ก็ตอนเรียนอยู่สายวิทย์ห้องคิง เราๆทั่นๆก็มุ่งสู่การเป็นหมอ เภสัช วิศวะ กดดันว่าต้องเข้าจุฬา มธ. มหิดล ศิลปากรให้ได้ ก็ตามเพื่อนมาสายนี้ มันเรียนได้ แต่ชอบไหมอีกเรื่อง

อีกอย่างนะ เมื่อก่อนอ้วนมาก คือเป็นคนตัวสูง สูงสัก174 ได้ อ้วนๆนี่หนัก75 แคร์ป่ะ...ไม่ กินลูกเดียว มาลดตอนม.5 ลดจริงนะ ลงไป18กิโล ลดจนเป็นอนอแรกเซีย กว่าจะหายก็เล่นเอาความดันต่ำหน้ามืดเป็นปี
พอเรียนจะจบเพื่อเลยเกริ่นว่า แกสูง แกสวย แกน่าจะเป็นแอร์นะ ตอนแรกก็...มึงบ้าป่ะ เรียนหนักอย่างกะยัด5 เอาความรู้ไปทิ้ง กุจะเป็นหมอนะ แต่พอมีคนพูดบ่อยๆเข้าก็เริ่มเอนเอียง 5555
ทีนี้พอฝึกงานมีรุ่นพี่คนนึงเข้าอยากเป็นแอร์ไง เค้ามีแพชชั่นมาก ไปเรียนแอร์ (ตอนนั้นคิดว่า แมร่งมีด้วย) เค้าก็สอบโทอิค เราก็รู้จักแต่เอ้ลกะเฟ้ล อิคเอาไปทำอะไร คุยกะเค้านานๆแล้วมันเอนเอียงไปละ เหมือนมันมีเป้าหมายในชีวิต คือเป็นคนชอบแข่งขัน เลยตั้งเป้าไว้ว่าต้องทำนะ ต้องได้ทำ
คือมันตอบโจทย์เรานะ ได้เที่ยว อารมณ์เหมือนเดินเล่นในโลเคชั่นหนัง แบคกราวน์เป็นยุโรป ฟินเว่อร์

พอจบเราก็ฝึกภาษาโดยการดูซีรีย์ จริงๆดูอยู่แล้ว แต่ตอนแรกยังฟังภาษาอังกฤษไม่ค่อยออก พูดยังไม่คล่อง พอมาดูแบบไร้ซับแล้วไปรุ่งมาก 3เดือนได้มั้ง ดูแล้วพูดตาม คล่องเลย ก็จัดการไปสอบโทอิคมาได้785 ก็สูงพอตัว ตอนนั้นพอเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับสมัครแอร์แล้วแบบ 5 ทำไมการแข่งขันมันสูงจังว้า
คนสมัครทีเป็นพัน ตอนนั้นเริ่มไม่มั่นใจ คือเป็นคนที่ถ้าไม่มั่นใจจะไม่ทำ ถ้าทำคือต้องมั่นหน้า พอดีเห็นมีดีลเรียนเตรียมแอร์ใน ensogoเลยลองเทคดูคอร์สนึง ของ Academic crew ที่ เซนทรัลปิ่นเกล้า ได้แนวทางมาเยอะจากที่ตอนแรกแอนตี้ว่าทำไมต้องเรียน


เพื่อนๆที่เคยเรียนด้วยกัน ตั้งปีกว่าละ

คือเรียนมา ได้ทำรีซูเม่ แต่ก็ปล่อยผ่านๆเพราะยังคิดว่ามีงานประจำทำละ ยังไม่ต้องหรอ มีวันนึงเพื่อนมาทักว่า อีอาม เมิงเมื่อไหร่จะเป็นแอร์ อย่างพวกเรานะ ทำคลอดก็ทำมาละ first aidก็หมูๆ รักษาคนไข้มาบานเบอะ งานแอร์เงินดีๆได้เที่ยวทำไมจะทำไม่ได้ เมิงกลัวอะไร นี่ถ้ากรุสูงนะ ไปนานละ

เอ่า??? พูดงี้ก็ จัดสิ ครั้งแรกเลยไปวอคอินแอร์เอเชีย แต่ก็.... ตกรอบเดินโชว์ตัว เฟลไปพักใหญ่ เป็นพวกรับความล้มเหลวไม่ค่อยได้ ทำใจรับคำปฏิเสธไม่ไหว

เลียแผลตัวเองอยูสี่เดือนสิงคโปร์ก็มาเปิด เลยจัดการตัดสูทแล้วไปวอคซะ

แต่งหน้าเองแล้วให้เพื่อนทำผมให้ แหกขี้ตาแต่เช้า แล้วไปวอคที่โฟร์ซีซั่น ผ่านพรีสกรีน ผ่านรอบชิทแชท ผ่านเอื้อมแตะ แต่มาตกรอบเอาทดสอบภาษาจ้า คราวนี้เจ็บหนักกว่ารอบที่แล้ว แบกหน้าเมคอัพหนาเตอะลวเรือด่วนเจ้าพระยากลับมานอนกระซิกที่ศิริราชตามเดิม

หลังจากนั้นก็เปลี่ยนงานมาทำโรงแรม เพราะเรียนต่อสายธุรกิจเครื่องสำอางค์ แล้วก็ไม่ได้สมัครแอร์ต่อๆมา

จนกระทั่ง..... ติดตามต่อบลอคหน้านะจ๊ะ



Create Date : 23 เมษายน 2557
Last Update : 24 เมษายน 2557 0:03:51 น.
Counter : 1859 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

amarywoodwink
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



I will fly, as high as I can....
เมษายน 2557

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30