เ พ ร า ะ ฉั น คิ ด ถึ ง
ฉั น จึ ง ท ว ง ถ า ม
กั บ ค ว า ม ท ร ง จ ำ มิ เ ค ย จ า ง
โ ป ร ด น ำ ท า ง ฉั น ที

วั น เ ว ล า เ วี ย น ห มุ น ผ่ า น
ค ร บ พ บ พ า น ว า ร ะ ดิ ถี
วั น เ กิ ด ฉั น คื อ วั น ดี
วั น ที่ แ ม่ ฉั น ดี ใ จ

แ ม้ แ ม่ เ จ็ บ ป ว ด นั ก
ด้ ว ย รั ก มิ เ ป็ น ไ ร
ถ น อ ม ฉั น ดั่ ง ด ว ง ใ จ
เ ลี้ ย ง เ ติ บ ใ ห ญ่ จ น ไ ด้ ดี

ไ ม่ มี วั น ใ ด  ไ ม่ คิ ด ถึ ง
เ ธ อ ผู้ ซึ่ ง มี คุ ณ นี้
แ ม่ จ๋ า  ... แ ม่ ค น ดี
ลู ก ค น นี้ คิ ด ถึ ง แ ม่ เ ห ลื อ เ กิ น



..................................


กว่าสิบปี...ที่วันเกิดฉันไม่มีแม่ให้ฉันได้กราบด้วยพวงมาลัยมะลิงาม
กว่าสิบปี...ที่แม่จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
กว่าสิบปี...ที่ความคิดถึงยังคงอยู่ มิจางหายไปไหน
โดยเฉพาะวันนี้ วั น ค ล้ า ย วั น เ กิ ด ข อ ง ฉั น

มันเป็นเรื่องยากมากนะ สำหรับการให้กำเนิดใครสักคน
เลี้ยงดูจนเติบใหญ่
ท่ามกลางความทุกข์ยากลำบาก    แต่แม่ฝ่าฟันมาได้ด้วยความรัก
มันเป็นความรักที่มิต้องการสิ่งใดใดตอบแทน
ขอบคุณครับแม่
หนูรักแม่สุดหัวใจ