lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
กรกฏาคม 2565
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
space
space
22 กรกฏาคม 2565
space
space
space

เรื่องวุ่น ๆ ของวัยรุ่น 2 ขีด EP 2


"ต่อให้รักกันแค่ไหน
เด็กป่วยจะไม่ดีลกับใครเลย นอกจากแม่เค้า"



Date 14/07/2022

แฟนผมได้เอาหลานเข้าห้องพักไปก่อน
และ X-ray ปอดตั้งแต่แรกเข้า เค้าบอกว่ารู้สึกอุ่นใจมาก
ว่าหลานจะได้รับการดูแลใกล้ชิด สังเกตอาการเป็นอย่างดีแน่นอน
คิดไม่ผิดที่พยายามจนได้แอดมิดใน รพ

ที่ห้องแฟนให้เอาเตียงออก แล้วเอาที่นอนวางบนพื้น 
ป้องกันหลานเล่นหรือกลิ้งตกเตียงกลายเป็นคดีเพิ่มอีก
หลานชอบที่นอน ก็นอนเล่นกลิ้งไปกลิ้งมา เรียก "น้าพอ น้าพอ สลีปกัน"
เค้าบอกทรงดีมาก แล้วก็ไปนอนกอดกันอยู่บนที่นอน

วัดไข้หลานมีไข้ 38 และถึงรอบต้องกินฟาวิแล้ว
เค้าก็ขอยาลดไข้ กับน้ำหวานมาผสมยาให้หลานกิน
แต่ 1 ชั่วโมงผ่านไปก็ไม่มีอะไรมา เค้าก็พยายามตามทุกคนที่เข้ามาให้ห้อง
คำตอบคือ รอเบิกยากับน้ำหวาน   จุดนี้หงุดหงิดเลยครับ
เบิกแค่น้ำหวาน กับยาลดไข้ซึ่งward ควรมียาพื้นฐานติดอยู่ป่าว
ทำไมถึงนานเป็นชั่วโมง 
แฟนไม่ได้บอกผมนะ มาบอกทีหลัง ตอนนั้นเค้าก็นั่งเช็ดตัวลดไข้ให้หลานแทน
ยาก็เอามาละลายน้ำรอไว้ น้ำหวานมาก็ป้อนเลย
คือญาติคนไข้แม่งต้องพร้อมมาเบอร์นี้ ถึงจะ Survive
พอได้ยากับน้ำหวาน ก็ป้อนยากันอย่างว่าง่าย
คือมี  no no นิดหน่อยก็ก็นั่งตักกินยาอย่างดี ไม่หนี ไม่ป้วน ไม่ร้องไห้

ผมกลับมาที่ห้องพักตอนบ่าย
แฟนเอาหลานนอนกลางวันไปเรียบร้อยแล้ว
บอกว่าหลานไม่ถูกใจอาหาร รพ เลย โชคดีที่เค้าสั่ง S&P ไว้
หลานเลยกินได้บ้าง และ...ถั่วดำน้ำกระทินี่แหละ ที่หลานโปรดมากๆ 





รูปนี้น่าสงสารมากครับ แฟนถามว่า Why don't you use you right hand?
หลานบอก "Right hand hurt อยู่ค่ะ"  
คือเค้าถูกเจาะเลือดครับ แล้วเค้าเจ็บมาก แฟนต้องนั่งจับมือไว้ตลอดเวลา
แต่เอ็นจอยถั่วต้มมาก 55555  กินเส็ดป้อนยาแล้วก็หลับไปง่ายๆ 

ตรงนี้บอกก่อนว่า ถึงเราจะออกมาจากคอนโดอย่างรีบร้อนแค่ไหน
แต่Big bear กับ Monkey ก็ไม่พลาดที่จะตามมาที่ รพ ด้วย
ไม่ใช่จำได้หรอกครับ แต่หลานเตือน บอก  เอาเฟรนข้าวไปด้วย!





มา...ได้เวลามานั่งดูว่า เราต้องทำอะไรบ้าง

อย่างแรก....ตารางวัดไข้ส่งพยาบาล  เราต้องวัดส่งตามเวลา
แต่เอาจริงๆ ไม่ได้วัดตามนี้หรอกครับ พวกผมวัดกันทุกชั่วโมงเลย
มีไข้จะได้รู้ กินยา เช็ดตัว ดูแลกันได้ทัน รอบวัดมันห่างไป

อย่างที่สอง คือ ตารางส่งของจากภายนอก เช่น ไลน์แมน หรือญาติฝากมาให้
เราได้ใช้บริการแน่นอน บวกกับผมเคยส่งของให้เพื่อนที่เป็นโควิด
มันต้องส่งล่วงหน้าเอาไว้ จะได้ส่งตามเวลา

อย่างที่สาม ผมคุยกับแฟนเลยครับว่า "เราสองคนจะติดโควิดแน่นอน"
และเราอยู่ในนี้ เราจะไม่สามารถออกไปรักษาตามระบบได้เลย
ทางเดียวคือดูแลตัวเอง พร้อมไหม
แฟนผมที่เป็นคนแข็งแรง หวัดยังไม่ค่อยเป็นแค่ยักไหล่ บอกว่า "สบาย"
"ก็นี่แหละเราถึงอยู่ด้วยกันสองคน เพราะจะได้ดูแลกันไง"


งั้นเรามาเริ่มเตรียมพร้อมกันเลย.....
ถ้าเราจะติด จะติดตั้งแต่เมื่อคืน อีก 2 วันคงรู้เรื่อง
ดังนั้น เราต้องเตรียมยาที่จำเป็นทั้งหมดทั้งแต่วันนี้ มีอาการคือกินยาเลย
เพราะเราจะป่วยหนักไม่ได้ หลานก็ต้องดูแล
ผมไลน์หาเพื่อนสนิทแก๊ง 13 นรก ว่าหลานกุติดโควิด
และกุกับแฟนดูแลหลานอยู่ใน รพ ออกไปไหนไม่ได้ และน่าจะติดโควิดแน่นอน
เพื่อนออฟบอก โอเค เคลียร์ กุจะส่งยาทุกอย่างที่จำเป็นในการรักษาตัวเองไปให้
ฟาวิพิราเวียร์คนละชุดพร้อมวิธีกิน
ยาละลายเสมหะ ยาลดไข้ ยาขยายหลอดลม กับยาพ่นขยายหลอดลมของผม
ส่วนที่บ้านผม หมอออฟก็จัดการส่งยาให้ทุกคนเรียบร้อย



ตรงนี้มีเรื่องดาร์กๆ นิดนึงครับ 
เพราะยาที่เสี่ยหนูกินน่ะ มันไม่ใชฟาวิพิราเวียร์ และแทบไม่มีอยู่จริงสำหรับคนธรรมดา
แต่พ่อผมอายุเยอะแล้ว และควรจะได้ยาตัวนั้น ซึ่งทำตามระบบแล้วมันไม่ได้
ผมเลยต้องใช้กำลังภายในทำให้โมลนูพิราเวียร์มาอยู่ในมือเพื่อนให้ได้
ก่อนที่จะถูกส่งมาให้ที่บ้านผมอย่างรวดเร็ว
เพราะเอาจริงๆ เค้าติดกันตั้งแต่ 13 แต่โรงบาลไม่รับครับ 
บอกว่าให้มาตามเวลา 8:00-11:00  นอกนั้นไม่ตรง  โว๊ะไอ่เชี้ย!


และไม่นานครับ ยาทั้งหมดก็พร้อมในมือเราเหมือนกัน

พร้อม!!!  โควิด เมิงมา ทางนี้พร้อมปะทะมาก






แต่ใจเย็นก่อน.....
"น้าปิน น้าปิน!!!!!! อุ้ม!!!!!! กลับบ้านนนนนน แม่!!!! หาคุณแม่!!!!!!"

เหมือนน้าสู้ชีวิต และชีวิตดันสู้กลับ
ตกค่ำมาหลานออกฤทธิ์เลยครับ บอกให้ไปอาบน้ำก็ไม่ไป
บอกว่าจะไป Shower ที่บ้านจะให้ยายอาบให้ 
เดชะบุญได้พี่ Big bear เพื่อนยากมาช่วยกันถอดเสื้อผ้าแล้วพาจูงกันไปอาบน้ำทั้งน้ำตา
อาบเส็ดผมก็อุ้มอยู่แบบนั้นอุ้มเป็นชั่วโมง เพราะหลานดิ้นๆๆ 
"น้าปินอุ้มสะแตน โกโฮม โกบ้าน น้าปินพากลับบ้าน"
ตอนนี้แฟนผมเริ่มเข้าหน้าไม่ติด แตะตัวก็ไม่ได้  "น้าพอทัชข้าวโน"  
น้าพลอยอย่ามาแตะตัวข้าวหอม นั่นแหละครับ คำแปล.....
และก็ดิ้นๆ ร้องจ๊ากๆๆ กลับบ้าน ๆ  น้าปิน please.....please..... 
ผมเดินออกไปนอกระเบียง เดินเข้าห้องน้ำ เดินออกมาส่องหน้าประตู
หลานก็ไม่ดีล หลับตาดึผมตัวเองร้องไห้จ๊ากๆๆๆ 
ผมบอกแฟน นมๆๆๆ เอานมมาเถอะ ไม่ไหวจะโอ๋แล้ว

มาส่งนมให้หลานก็ผลัก บอก milk no  กลับบ้าน หาคุณแม่ จะเอาคุณแม่!!!!!!!

ปวด....ประ.....สาท.......ปวดประสาทมากครับ
ผมนี่ต้องสูดลมหายใจลึกๆ  ไม่โกรธๆ ไม่หงุดหงิดๆ ไม่ดุ ไม่ดุ ไม่ดุ.......
เด็กป่วย เด็กจะงอแง กุไม่ใช่พ่อ ไม่ใช่แม่เค้า กุทำได้แค่นี้กุเก่งมากแล้ว
อดทนๆ เมิงรักเค้าไง เมิงรักเค้า ใจเย็นๆ ......

เฮ้ย!  บอกตัวเองแบบนี้จริงๆ ไม่ไหวครับ แฟนก็ไม่ไหว เพราะทั้งไล่ทั้งถีบ ทั้งกรี๊ด


จน 2 ทุ่มบังเอิญมีข่าวช้างแม่ลูก แล้วหลานชอบช้าง
เลยเงียบนั่งดู  มีสติ คุยกันรู้เรื่อง แล้วชอบกินนมหลับไป
ผมนี่แทบเป็นลม....โคตรเครียดเลย
เด็กป่วยไม่ดีลกับใครเลยครับ  ปวดหัวมาก

วันนั้นทั้งวันผมยังไม่เห็นแฟนกินอะไรเลย ผมเองก็เหมือนกัน
และคืนนั้นเราก็ไม่ได้นอนกันทั้งคืน เพราะหลานไข้สูง 39 ทั้งคืน
เช็ดตัวจนท้อครับ ว่าหรือว่าเราทำอะไรผิด หรือว่าเราดูแลเค้าไม่ดีวะ
เรา Consult พยาบาลทั้งคืน จนได้เปลี่ยนยาแก้ไข้
พอเปลี่ยนยา ทุกอย่างก็ดีขึ้นครับ ยาใหม่เอาไข้สูงๆ อยู่หมัด
ไม่ต้องกวนหลานมาเช็ดตัว แต่ผมกับแฟนก็ผลัดกันคอยวัดไข้ตลอดคืน ยันเช้า




Date 15/07/2022

เช้ามา....ไอผมหนักขึ้น เรียกว่าเริ่มพูดไม่ค่อยไหว เหนื่อยตลอด
คาดว่าน่าจะไม่ได้พักผ่อน และเหนื่อยกับการดูแลหลานมาตั้งแต่คืนก่อน
ส่วนแฟนก็นั่งเตรียมยาไว้ให้หลานอยู่ที่โต๊ะ ขณะที่หลานยังไม่ตื่น
เค้าไม่ได้ใส่แมส และบนโต๊ะมีซองไทลินอลที่ฉีกแล้ววางอยู่
จับเอามือจับตัวแฟนทันที.......
ตัวร้อน
"เทอตัวร้อน"
แฟนไม่ได้ว่าอะไร แค่ยิ้มๆ บอกว่า กินพาราไปแล้ว 
"เทอติดแล้ว แล้วทำไมกินแต่พารา ฟาวิกินหรือยัง กินก่อนไหม"
เหมือนสติแตกทั้งทีเลยครับ เริ่มอะไรไม่ถูกเลย

พอดีกับที่หลานตื่นมาก็ทะเลาะกันแต่เช้า เรื่องไม่ยอมลุกมาอาบน้ำ
บอกแล้วว่าเค้าไม่ดีลกับเรา เค้าบอกแต่ "คุณยาย คุณยาย Shower"
ไม่ว่าจะบอกยังไงว่ายายไม่อยู่ นางก็ไม่ยอมและโวยวายหนักมาก




สุดท้าย ปาไป 9 โมงเช้าก็ต้องยืดยุดฉุดกระชาก 
กอดขากันร้องไห้ไปอาบน้ำจนได้ ไหนจะแปรงฟันอีก โอ้ย!!!!!! 
แล้วก็ต้องมารบกันเรื่องกินข้าวอีก เพราะปกติเค้าก็กินยากอยู่แล้ว
ยิ่งป่วย ยิ่งอาหารไม่ถูกปาก ยิ่งแม่ ยิ่งยายไม่อยู่ ยิ่งไปกันใหญ่


"Banana ข้าวกิน Banana"
บุญอีกเหมือนกัน ที่พี่เขยส่งกล้วยหอมมาให้ 3 ลูก 
สรุปข้าวเช้าไม่กิน กินกล้วยหอมคนเดียวไป 2 ลูก ขนมเปี๊ยะอีก 1  ลูก
นมอีกครึ่งกล่อง....กินได้แหละ ไม่ได้เบื่ออาหาร แค่ไม่ถูกปากไม่ถูกใจ
แต่กินอะไรได้ก็กินเถอะ แม่กับยายเค้าฝากบอกมา




แฟนผม....ซึมลงอย่างเห็นได้ชัด คือยังเล่นกับหลานเหมือนเดิมนะครับ
แต่หน้าดูจ๋อยๆ ไม่สดชื่นเท่าไหร่ จับตัวกี่ทีก็ตัวร้อน 
จนผมถามว่า.... Swab หรือยัง  เค้าตอบว่า เรียบร้อย
...2 ขีด....




ถึงจะทำใจไว้แล้วว่ายังไงมันต้องเกิด
แต่....เชี้ย....ผมเป็นคนพาเค้ามาติดโควิด.....
และเค้าดูแลหลานผม....หลานเรา....จนติดไปด้วย
"ดีแล้ว ติดก็ให้มันรู้ๆ ไปเลยไม่ต้องรอหลายวัน เหนื่อยลุ้น"
ผมบอกความรู้สึกไม่ถูกเลยครับตอนนั้น จำได้ว่าจะร้องไห้เลย
แต่เวลานี้มีแต่ต้องสู้ไปด้วยกันครับ จะอ่อนแอ จะท้อจะโทษใครไม่ได้
ผมเดินไปเวฟข้าวต้มของโรงบาลแล้วเอากลับมาให้
"งั้นพลอยกินข้าวก่อนนะ เดี๋ยวจะได้กินยาโดสแรกกัน
มื้อแรกมันเยอะหน่อยนะ but it's gonna be fine"

ผมเอาข้าววางบนโต๊ะแล้วจะเข้าไปกอดเค้า แต่เค้าก็ดันให้นั่งที่เก้าอี้
ก่อนที่เราจะแค่จับมือกัน
"it's alright"
ฟาวิพริราเวียร์ที่เราเตรียมไว้  4 เม็ดแรกถูกแกะกินแล้วโดนแฟนผมเอง
ก่อนจะพยายามแจ้ง พยาบาลว่าตอนนี้ญาติติดแล้ว 1 
และต้องการเข้ารับการรักษา แต่คำตอบที่ได้คือ .... 
มันยุ่งหลายขั้นตอนมากเลยค่ะ ใช้เวลานานหน่อยนะคะ
ผมเลยบอกให้แฟนออกจาก รพ เลย แล้วไปรับการรักษาข้างนอก
อยู่แบบนี้ไม่ได้ตรวจร่างกายไม่ได้อะไรแน่นอน
แต่เค้าก็ไม่ไปครับ บอกว่า "เราออกไปเราก็ต้องไปอยู่คนเดียว ไม่ห่วงเราหรอ"
เออ.....จริง......
และบอกว่าในห้องเรายาพร้อมกว่าโรงบาลอีก สบาย
555555 อันนี้จริงครับ ยาในห้องเราเยอะมาก พร้อมรบมาก



คืนนั้น....งานก็งอกจนได้
ไม่ใช่หลานที่ไข้สูง เพราะเปลี่ยนยาแก้ไขให้หลานสบายตัวเลย
มีแค่ไข้ต่ำๆ นานๆ จะมาซักที
แต่....ผมนี่แหละ จาก 37.8 ไข้ทะยานไป 39.7   ใน 2 ชั่วโมง
ไม่ต้อง Swab ก็รู้ว่า 
"กุโดนแล้ว"






ติดตามอ่านต่อใน EP 3  นะครับ


 


Create Date : 22 กรกฎาคม 2565
Last Update : 22 กรกฎาคม 2565 23:12:52 น. 22 comments
Counter : 601 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสองแผ่นดิน, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณกิ่งฟ้า, คุณSertPhoto, คุณอุ้มสี, คุณตะลีกีปัส, คุณเริงฤดีนะ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSweet_pills, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณไวน์กับสายน้ำ


 
ขอบตุณค่ะ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 22 กรกฎาคม 2565 เวลา:23:45:10 น.  

 
อ่านแล้วมองเห็นภาพเลยค่ะ... ในที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี ทุกคนปลอดภัย
จาก 2 ขีดเหลือขีดเดียว ยินดีด้วยนะคะ

เตรียมพร้อมรบตลอดเวลา รู้เขารู้เรา
โควิดมา พร้อมสู้กลับ ... นี่ก็หวั่น ๆ ไม่รู้จะโดนวันไหน 555

-------------------

จากบล็อก
เข็มขาวก็มีน้ำหวานเหมือนกันจ้า



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:9:19:14 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
อ่านจนจบ ทำให้รู้วิธีการรับมือกับเจ้าโควิด ว่าต้องใช้ยาอะไรบ้าง หายไว ๆ นะครับน้อง เดี่ยวมันก็ผ่านไปด้วยดี


โดย: The Kop Civil วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:10:23:33 น.  

 
อ่านจบ
นึกถึงคำว่า

"เสียสละ"

น้องปริ๊นซ์กับแฟน
พร้อมมีลูกแล้วล่ะครับ
เพราะมีจิตใจของความเสียสละ
ห่วงหลานมากกว่าห่วงตัวเอง
พี่ก๋าขอชื่นชมและยกย่องทั้งสองคนเลยนะครับ
แฟนน้องปริ๊นซ์ก็น่ารักมากๆ
ตอบแบบมั่นใจเลยว่าถึงติดโควิดก็ไมเ่ป็นไร

เด็กเล็กเค้าบอกเราไม่ค่อยได้ว่าอาการเป็นยังไง
ตรงนี้จึงน่าเป็นห่วง
อย่างผู้ใหญ่ยังพอรู้ว่าเป็นไข้ หรือปวดตรงไหน
ไหวไม่ไหว เราบอกได้แน่ๆ
แต่เด็กเล็กยังมีความงอแงเพิ่มมาด้วย
ไม่ว่าใครได้ดูแลก็เหนื่อยเลย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:13:51:28 น.  

 
ติดตามมาเอาใจช่วยให้หายป่วยกันไวๆนะคะ
อ่านมาทั้งหมดด้วยใจเป็นห่วงมาก

บ้านพี่สาวใช้ก็ติดมาจากไหนไม่รู้
กว่าจะรู้ก็เป็นมากแล้ว คอนนี้พักงานไปเลย 10 วัน
หวังว่าเราทุกคนที่บ้านจะไม่ติดเค้า
ตอบนี้เตรียมยาไว้ทุกขั้นตอนแล้ว



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:16:02:38 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊น

พี่อ่านไปลุ้นไปค่ะ อย่างน้อยหลานก็ยังสงบลงนะคะ
เด็กบางคนยากกวานี้เยอะค่ะ อย่างน้อยข้าวยังคุ้นเคยกับน้าปินนะคะ

เรื่องยากว่าจะมานี่ก็ น่าฆ่ามันค่ะ ...
ช่วงที่หลานพี่ไปอยู่ hopitel ยาไม่เคยมาตรงเวลา
ต้องเตรียมไปเองหมดเหมือนกันค่ะ ....

น้องพลอยน่ารักมากเลยค่ะ แต่ก็ดีนะคะ ไหนๆก้ไหนๆ
เป็นแล้วอยู่รวมกันไปเลย ช่วยกันดูแลไปเนาะ

เมื่อเช้าพี่ป่านโทรมาหาพี่ พี่ยังเล่าเรื่องน้องปริ๊นกับน้องข้าวให้ฟังเลยค่ะ
เค้าก็บ่นเรื่องโรงพยาบาลไปค่ะ ว่ามันจะเอาไว้รักษาเทวดาที่ไหนหว่ะ 555

ตอนนี้ทุกคนก็โอเคแล้วนะคะ รักษาสุขภาพกันต่อไปค่ะชาวเรา 555

ขอให้น้องปริ๊นและทุกคนในครอบครัวแข็งแรงๆขึ้นในทุกๆวันนะคะ

อ่อ... เกือบลืม ขอบคุณที่ร่วมอวยพรวันเกิดพี่ป่านนะคะน้องปริ๊น


โดย: tanjira วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:16:42:49 น.  

 
ฝึกเลี้ยงหลานก็เหมือนฝึกเลี้ยงลูกตัวเอง
เขียนได้สนุกเหมือนเดิมจ้าปริ้น
ระบบการรักษาบ้านเราสุดห่วยขอบอก




โดย: หอมกร วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:18:40:37 น.  

 
ผมไม่คิดว่าสถานการณ์ในปัจจุบันจะเลวร้ายขึ้นขนาดนี้แล้ว ไม่เป็นโรคได้ดีที่สุดจริงๆ

อาหารโรงพยาบาลไม่อร่อยจริงๆ ครับ แต่เคยได้ยินมาว่ามันถูกหลักโภชนาการ

ผมก็รู้และเชื่อว่าหลายๆ คนก็รู้เรื่อง โมลนูพิราเวียร์ แต่เขามองเราเป็นสัตว์ไง มันทำให้นึกถึงสมัยเรียนมัธยม ทนไม่ได้ก็ลาออกไป ไม่อยากอยู่ก็ออกจากประเทศนี้ไป คุ้นๆ มั้ยครับ

เด็กเล็กๆ ไม่ดีลกับเราจริงๆ แหละ เราทำได้มากสุดคือให้เขาร้องจนเหนื่อยและหลับไป หรือหันเหความสนใจ ติดกันหมดจนได้สิ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2565 เวลา:22:19:09 น.  

 
ลุ้นทุกคำครับ


โดย: SertPhoto วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:1:22:43 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ พี่กิ่งอ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะถึงความชุลมุนวุ่นวายทุลักทุเลกับหลานที่ป่วยและงอแง

น่าเห็นใจทุกคนนะคะ ทั้งหลาน ทั้งน้องพลอยและน้องปริ๊นซ์
ที่ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้และในที่สุดก็ติดโควิดกันทุกคนจริงๆ

นับว่าเป็นความรักและความเสียสละอย่างใหญ่หลวง
ของน้องปริ๊นซ์และน้องพลอยที่คอยดูแลเอาใจใส่หลานมากมายแบบนี้

เด็กๆเวลาร้องงอแงแล้วไม่ยอมรับอะไรง่ายๆจริงๆค่ะกว่า
จะปลอบโยนกันได้ก็เหนื่อยหมดแรงแถมน้องปริ๊นซ์เอง
ก็ปวยอยู่แล้วด้วยไม่ได้หลับไม่ได้นอนพักผ่อนไม่เต็มที่
อาการก็จะกำเริบ

ส่วนน้องพลอยก็ติดโควิดก่อนเลยเพราะดูแลหลานใกล้ชิด
ช่างเป็นช่วงที่ทรมานจริงๆนะคะ

น้องปริ๊นซ์เขียนเล่าเรื่องได้ดีมากเลยค่ะรับรู้ได้ถึงอารมณ์
และความหงุดหงิดและอดกลั้นได้อย่างมาก พี่กิ่งเองคง
ทำไม่ได้ถึงขนาดนี้นะคะ สุดยอดเลยค่ะ เป็นความรักที่น่าประทับใจทั้งสองคนที่มีต่อกันและต่อหลาน พี่กิ่งยกย่องจริงๆ

ดีที่ผ่านมาได้และได้กลับบ้านแล้ว พี่กิ่งขอให้น้องปริ๊นซ์พักผ่อนนอนหลับให้มากๆก่อนนะคะ อย่าเพิ่งรีบเขียนอะไรเลย
ขอให้หายดีก่อนนะคะ พี่กิ่งจะรออ่าน EP.3 ค่ะ ถึงจะนานหน่อยก็ไม่เป็นไรขอให้น้องปริ๊นซ์หายและสุขภาพแข็งแรงก่อนนะคะ

ขอให้น้องปริ๊นซ์ น้องพลอย หลานข้าวหอม หายไวๆสุขภาพกลับมาแข็งแรงเป็นปกติทุกคนไวๆนะคะ พี่กิ่งส่งกำลังใจมาให้ค่ะ

พี่กิ่งเองพักนี้ก็กลัวติดโควิดเหมือนกัน เพราะตื่นเช้ามาทีไร
จะรู้สึกปวดหัวและเหมือนจะเป็นไข้ทุกวัน จนต้องรีบกินยาพารา กันไว้ก่อนทุกเช้าแถมไม่กล้าตรวจ ATK ด้วยกลัวเจอ 2 ขีดค่ะ

คืนนี้พี่กิ่งก็เพลียเผลอหลับไป มาตื่นตอนดึกจึงมานั่งตอบบล็อกน้องปริ๊นซ์อยู่นี่แหละค่ะ

พี่กิ่งโหวต Diarist ให้นะคะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:1:25:01 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:5:48:10 น.  

 
สรุปติด...ตามหลานเนาะน้อง
เป็นกำลังใจให้นะน้อง
เขียนมันมากจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:6:39:57 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

เป็นได้ก็หายได้ค่ะ
ถ้ายาพร้อม และปัจจัยพร้อม
แต่ไม่เป็น ดีที่สุดค่ะ ทรมานนะคะ
ทุกข์ทั้งใจทุกข์ทั้งกาย
เป็นยกครอบครัวนี่ ลำบากจริงๆ

ผ่านพ้นแล้ว ขอให้แข็งแรงขึ้นค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:10:37:04 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊น

ดีจังได้นอนบ้านใหม่แล้ว
น้องพลอยเป็นแฟนที่น่ารักมากๆเลยค่ะ
แบบนี้ซินะที่เค้าเรียกว่า ร่วมทุกข์ร่วมสุข นะคะ

แล้วหลานข้าวตัวน้อยโอเคแล้วนะคะ
พ่อแม่พี่สาวพี่เขยทุกคนโอเคหมดแล้วใช่ไหมคะน้องปริ๊น

พี่นับ ชม. จะได้ออกจากบ้านเลยค่ะ 555
ว่าป๊ายยยย

สุขกายสบายใจนะคะน้องปริ๊น


โดย: tanjira วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:12:58:39 น.  

 
น่ารักสุดๆ
ทานถั่วดำกับน้ำกะทิได้..
เหมือนคนใกล้ตัวพี่อ้อ..เลย
เล็กๆเธอคงคล้ายไปกัน..

หลานข้าวปรับตัวเก่ง ในการใช้มือซ้ายอีกด้วย
Big bear นี่ตัวใหญ่กอดได้อุ่นใจ
เหมือนมีเพื่อนอยู่ตลอดไม่เหวา


ข่าวลูกช้างตกหลุม แม่ช้างเอาตัวเข้าขวาง
ทำพี่อ้อน้ำตาไหล..เช่นกัน
ตอนแม่ช้าง..ไม่ยอมฟื้น
จนลูกช้างออกจากหลุม
มาหาแม่ช้างๆ..ลุกเฉยเลย



หล่นข้าว Very sensitive มากมาย

เข้าใจfeeling นี้

เฮ้อ..ติดแล้ว ทั้งLittle Prince & Boss

ก็รักษากันไป

นี่ 9 วัน ผ่านมา
หลานหายแล้ว
คงใกล้ปกติแล้ว ทั้ง 2 คน นะคะ

ส่งกำลังใจค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:14:35:31 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์

เห็นภาพตามที่น้องปริ๊นซ์เล่า ไม่ง่ายเลยค่ะที่ต้องดูแลหลานในภาวะแบบนี้
หลานหายเป็นปกติดีแล้ว ดีใจด้วยนะคะ

น้องปริ๊นซ์และน้องพลอยเสียสละมาก
รู้ล่วงหน้าว่าต้องติด เตรียมใจ เตรียมยาไว้อย่างเต็มที่
ดูแลหลานด้วยใจจริงๆ ชื่นชมมากค่ะ

ถั่วดำน้ำกะทิ ถั่วต้ม กล้วยหอม ขนมเปี๊ยะ ช่วยได้เลย
เป็นแนวทางให้ผู้ใหญ้ได้ด้วยนะคะ

ขอให้น้องปริ๊นซ์และแฟนหายเร็วๆ
และทุกคนในครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ





โดย: Sweet_pills วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:9:05:19 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณมากนะคะที่ไปใ้ห้กำลังใจบล็อกวัดพระธาตุลำปางหลวงค่ะ
ดีใจด้วยนะคะหายดีขึ้นแล้วตอนนี้ร่างกายกำลังปรับตัวน้องปริ๊นซ์ต้องทานอาหารเยอะๆพักผ่อนมากๆด้วยค่ะ เพราะต้องไปทำงานแล้วเดี๋ยวจะทรุดอีก รักษาสุขภาพนะคะ
พรุ่งนี้เช้าพี่กิ่งต้องไปเชียงรายสองวันคงไม่ได้มาเยี่ยมที่บล็อกนะคะต้องกลับมาก่อน เพราะพี่กิ่งใช้คอมฯตั้งโต๊ะ โน้ตบุคพังไปแล้วไม่อยากซื้อใหม่แล้วค่ะซ่อมก็ไม่อยากซ่อมแล้วเพราะนานมากจะใช้มือถือก็ไม่ถนัด ไว้กลับมาค่อยมาเยี่ยมใหม่นะคะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรงและปลอดภัยจากโควิดทุกคนค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:14:40:04 น.  

 
งานงอกของจริงเลยแหละ แต่คาดการณ์ถูกที่บอกติดแน่นอน (ทีหวยไม่คาดการณ์ถูกแบบนี้บ้าง) ต้องระวังให้มากๆ เลยเพราะมีโรคประจำตัว ต้องใช้ยาพ่น

เรามองว่าคิดถูกแล้วมียาอยู่กับตัวน่าจะปลอดภัยกว่าออกไปอยู่ข้างนอก

เรามีหลาน หลานติดแม่เช่นกัน นึกไม่ออกเลยว่าถ้าต้องดูแลหลานจะทำยังไง


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:18:09:17 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปริ้นซ์..

อ่านแล้ว..สุดยอดเลยคะ..

มีการคาดการณ์ข้างหน้า เตรียมการได้ดีเยี่ยม

อีกไม่นานก็หายคะ..ทนไปอีกนิ๊ด อย่าให้ลงปอด

หายไวไวนะคะ..เป็นกำลังใจให้คะ..



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:19:20:31 น.  

 
ที่ไปคุย
โหดเกินมิน่ามันถึงได้เละเทะกันแบบนี้ อาหาร ร.พ.ที่เขาว่าถูกโภชนะการเพราะมันไม่ใส่พวกผงนัวน่ะ รสมันเลยจืด

ผมเกลียดคำนี้มากนะ ไม่ชอบก็ไปอยุ่ที่อื่น พอเขาไปก็ด่าว่าเขา ตกลงเอาไงกันแน่ ไบโพล่ารึไง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:19:52:17 น.  

 
สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
เข้ามาที่บล็อกคุณปริ๊นซ์ อ้าว อัพตั้งแต่เมื่อใด..พลาดไป

เอ็นดูคุณหลานครับ กอดๆ
เด็กก็จะมีตุ๊กตาตัวโปรดเหมือนเป็นเพื่อนข้างกายประจำตัวนะครับ
เด็กๆ ผมก็มีผ้าขนหนูเหมือนกันนะ 55

ถึงจะงอแงยังไงแต่ช้อยส์แรกที่หลานนึกถึงก็คือน้าปริ๊นซ์เสมอ ^^
ตามอ่านต่อ epหน้านะครับ ส่งกำลังใจให้สำหรับepนี้
ปัจจุบันทุกอย่างโอเคแล้วใช่ไหมครับ
รักษาสุขภาพนะครับทั้งคุณปริ๊นซ์และคุณแฟนเลย


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:21:57:25 น.  

 
คุณปริ๊นซ์บันทึกได้ละเอียด อ่านไปขำ และสงสารหลานด้วย
น้าสองคนคงยุ่งด้วย

เรื่องเพื่อนในกลุ่มเดียวติดไวรัส เราก็อยู่ด้วยกันหลาย ชม.วิตก
เหมือนกัน

เรื่องยา เป็นไปแบบที่คุณปริ๊นซ์ว่า จริงแล้วมันหายากไม่เหมือน
การประชาสัมพันธ์เลย หุ หุ

เอาใจช่วยครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 29 กรกฎาคม 2565 เวลา:6:40:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space