อาทิตย์ 2 อาทิตย์มานี่ เรียกว่าเป็นขาขึ้นของงานเลยครับ
ไหนจะต้องเปิดงาน Q3 ไหนจะ โดนเรื่อง Material ขึ้นราคา
ไหนจะขายงาน ไหนจะ Service ไหนจะประชุมกับลูกค้า
ไอ่ที่ทำๆ ไว้ก่อนหน้านี้ก็ Kick off กันรัวๆ เรียกว่าเอาแทบไม่ทันครับ
เอาเรื่องเบาๆ ก่อนครับ
อาทิตย์ที่แล้ว....เดี๋ยวนะ...นี่ผมเขียนบล๊อกย้อน 1 อาทิตย์เลย?
อ๋อ ประจำแหละครับ พวกทริปไปเที่ยว ร้านอาหาร คาเฟ่ นี่คือย้อนหลายสัปดาห์
ไม่ใช่แค่ในบล๊อกครับ ในเฟซบุ๊คผมก็เป็นคนลงรูปไม่ตรงวัน 5555
คือไม่อยากให้ใครรู้ว่าจริงๆ แล้ววันนี้เวลานี้ผมอยู่ที่ไหนกันแน่
หลายคนเลยแซว ก็แหงสิ....โจทย์เยอะนี่
ครับ....ไม่เถียง ปลอดภัยไว้ก่อน
เมื่อเสาร์ที่แล้วสิ่งที่ฮิตที่สุดให้หมู่เด็ก ๆ ก็คืองาน "The Iconic Jurassic Adventure"
ที่จัดที่ Icon Siam แถมพอดีกับที่พี่เขยมีงานต้องเข้าที่นั่น
เลยนัดเข้างานวันเสาร์ จะได้พาหลานไปดูไดโนเสาร์ด้วย
พี่สาวเลยขอให้ผมไปเป็นเพื่อนช่วยดูหลานตอนพี่เขยทำงาน
พอดีกับที่แฟนผมไปบ้านยาย แล้วเค้ารู้ว่ายายไม่ค่อยชอบขี้หน้าผม 555
ไปถึงตั้งแต่ห้างเปิด พี่เขยก็ไปทำงานเลยครับ
ผม พี่สาว และหลานก็ไปต่อแถวรอดูไดโนเสาร์
ระหว่างนั้นก็ทำความเข้าใจกับหลานไปพร่างๆ ว่า What is Dinosaur looks like
it's bigger than your Monkey. it's bigger than elephant
it has sharp teeth. หลานถาม Bite?
Sometime... หลานถามว่า Monkey? ......
เอ่อ....ผมว่าผมไม่อธิบายต่อดีกว่า - -'' เอาเป็นว่าตัวใหญ่น่ะ
พอเข้าไปในงาน ไดโนเสาร์ตัวแรกขยับขาแขนได้ ขยับหัว พร้อมมีเสียงร้อง
"กลับบ้าน!!!!!!" 555555 หลานร้องดังเลยครับ พร้อมกอดแม่เค้าติด
ซักพัก Monkey ตก หลานร้อง Monkey! Monkey! No Noooo!!!!
หน้าแดง ตาแดง จะร้องไห้กรี๊ดใหญ่ ผมออกตัวไวรีบไปเก็บลิงมาให้
แล้วเค้าก็เอาไปกอดแน่นเลย "กลับบ้าน กลับบ้าน โน้วววววว"
ได้แต่มองหน้ากันว่า เออ ออกจากตรงนี้เถอะ นางกลัวจริงๆ
ด้วยความที่อากาศร้อนมา พอเข้ามาในห้าง หลานก็อยากกินน้ำ Waterๆ Cold water
ผมเลยเดินกลับไปเอาน้ำให้ที่รถ ให้พี่สาวพาเดินเล่นรอให้หายร้อนก่อน
กลับมาอีกที ไม่เจอ 2 สาว เลยไลน์หา พี่บอกว่าขึ้นบันไดเลื่อนมาแล้ว
พอขึ้นตามไป ก็เห็นพี่ยืนอุ้มหลานอยู่หน้าช้อปหนึ่ง
พร้อมกวักมือให้ผมไปหา แล้วบอกว่าต่อแถวให้ที จะพาหลานไปดูเรือ
อ้าวเฮ้ย!!! ...........
ดูทรงแล้ววันนี้น่าจะมีได้เสีย
ขณะที่พี่เพลิดเพลินกับการลองนั่นลองนี่กับ CC คู่ใจ
ผมก็วิ่งตามหลานไปทั่วช้อป พร้อมคำติดปาก
"No, put it down" "Come here, sit"
ถึงจะไวเบอร์ไหน แต่หลานไวกว่า รู้ตัวอีกทีนางถือรองเท้ามาข้างนึง
"Shoes, ข้าว wear shoes"
"No, you should tell him to bring it to you. say I'm sorry"
ผลที่ได้คือ นางหันไปที่ CC ที่มารับรองเท้าจากผมแล้วพูดว่า
"Sorry....ข้าวขอค่ะ" พร้อมยื่นมือขอ 555555555
พอจับมานั่งที่โซฟา ก็หันมาบอกผมว่า.... "Hungry, go go MK"
อ้าวจริง เที่ยงแล้ว แม่บอกเค้ากินข้าว 11.30 เลยบอกพี่สาวครับ
งานนี้ผมเหมือนตัวขัดลาภ เพราะเสียงถอนหายใจดังมาก
ก่อนที่จะต้องเดินออกมามือเปล่า
กินข้าวเส็ด พี่จะกลับไปตำต่อ แต่หลานเรียก "แม่อุ้ม"
พออุ้มก็ซบไหล่หลับ!!!!! พอๆ กับที่พี่เขยเส็ดงาน เลยอุ้มขึ้นรถหลับกลับบ้านแทน
จบวันไปแบบไม่มีใครเสียตัง ^^''
ส่วนวันทำงานที่พีคที่สุดของผมคือเมื่อวันพุธครับ......
เช้าผมมีประชุมมพรีเซ้นต์งานที่ออฟฟิศลูกค้าที่พญาไท
ส่วนบ่ายต้องเข้าไปประชุมงานและสำรวจพื้นที่ที่ไซต์อยุธยา
ทีแรกคิดว่างานเช้าจะแป้บเดียว แต่ไหนได้ ลากไปถึงเที่ยงครึ่ง
ทีนี้นัดต่อไปคือ บ่าย 2 เลยต้องรีบขับยิงยาวกันมากับทีมอีก 2 คนไปไซต์
วางแผนไว้ว่าจะไปกินข้าวเที่ยงใกล้ๆ ไซต์เลย
ปรากฎว่าร้านที่เราตั้งใจแวะ....ปิด....ทรงน่าจะปิดปรับปรุงเฉยๆ
ไอ่ที่ไซต์ก็โทรมาถามว่า ผู้ใหญ่มาแล้ว อยากเริ่มเร็วกว่ากำหนด อยู่ไหนกันแล้ว
อห!!!! โอ้โห แหละครับ หันถามกันว่าไหวไหม สงสัยเรื่องกินต้องเอาไว้ทีหลังแล้ว
ไปถึงก็ทำงานกันอย่างเข้มข้นเลยครับ
แต่ผมนี่หิวมากเลย เพราะเช้าก็ยังไม่ได้กิน คาดหวังกับมือเที่ยงมาก
ก็ดันไม่ได้กินซะอีก แต่ไม่หมดแรงนะครับ มีแรง แค่หิวแล้วหงุดหงิด
กว่างานจะเส็ด ล่อไป 4 โมงเย็น 3 หนุ่มหิวจัดๆ นั่งเปิดหา Lineman สั่งมากิน
แต่โคตรเซ็ง เพราะค่าส่งแพงมาก 50-60 ทุกร้าน ไซต์ดันไกลห้างจัด
"กินอันนี้ไหม แต่ค่าส่งแพงนะ หรือว่าอันนี้ กินอะไรกันดี"
คนที่ตั้งหลักจะสั่งก็เลือกไม่ได้ซักที
"จะสั่งอะไรก็สั่งซักทีเถอะ กุหิวมากเลย เท่าไหร่เดี๋ยวจ่ายเอง"
นอกจากเมาแล้วจะสปอร์ตแล้ว หิวผมก็สปอร์ตนะครับ 55555
จริง...กินครั้งสุดท้ายไปเมื่อทุ่มนึง เช้าไม่ได้กิน เที่ยงไม่ได้กิน กินจะตายห่านแล้วครับ
ไอ่ไซต์ก็จะคุยงาน ตอนนั้นผมบอกเลยว่า ไม่คุย หิวข้าวมากก
จนพี่ที่ไซต์ต้องให้ธุรการขี่มอร์ไซต์ไปซื้อแมคโดนัลมาให้กิน
ระหว่างนั้นผมก็ไม่คุยงานครับ บอก "ผมหงุดหงิดพี่ คิดไม่ออก ขอกินก่อน"
เค้าเลยให้โรงอาหารทอดไก่ Frozen ที่เค้ามีไว้ ให้กินอีก 1 จาน
อ้าาาาาา อย่างกับสวรรค์ครับ อยู่ ๆ ทุกอย่างก็อร่อยอย่างบอกไม่ถูก
แต่เอาจริงๆ กินไม่ค่อยลงนะ ผมกินเบอร์เกอร์ไปได้ครึ่งชิ้น ไก่ทอด 3 ชิ้น
......อิ่ม......
คนอื่นก็อาการเดียวกัน น่าจะหิวจัดไปหน่อย
วันนั้นถึงขนาดต้องโทรไปบอกแฟนเลยว่า ไม่กินข้าวเย็นนะ
เพิ่งกินข้าวตอน เกือบ 5 โมง
กลับบ้านมาวันนั้นหลับเป็นตายเลยครับ เหนื่อยมาก
ตื่นมาอีกที ตี 2 หิว!!!! แต่กินไม่ได้แล้วครับ 555555
หลังจากนั้นก็ได้กลับมานั่งออฟฟิศวันพฤหัส
แต่ก็หนักหนาสาหัสไม่แพ้กันครับ เพราะกลับมาคุยงานเตรียมงาน
สั่งของ สั่งตัวอย่าง เคลียร์งานเอกสาร
วันนั้นอยู่ออฟฟิศก็แต่งตัวสบายๆ ครับ เสื้อยืดกางเกงยีน ผมไม่เซต
อยู่ๆ ก็มีลูกค้ามาขอพบ บอกว่าเอาเช็คมาให้เฉยๆ
ผมกับเพื่อนลงไปรับคือ สภาพชิลมาก 5555 ลูกค้าหน้าดูตกใจนิดนึง 5555
ส่วนวันศุกร์ของผมเริ่มวันได้กร่อยมาก
กว่าจะทำพรีเซ็นต์เส็ดก็ตี 2 กว่า กว่าจะนอน ก็น่าจะตี 2 ครึ่ง
มีนัดไปพรีเซ็นต์งานกับลูกค้าพร้อมทีมแต่เช้า
ไอ่ผมก็แต่งตัวเก็บของออกจากห้องแต่เช้า
ลงลิฟต์ไปลานจอดรถคอนโด แต่รู้สึกไม่ค่อยสดชื่น ไม่ค่อยสบายตัว เท่าไหร่
แต่คิดว่าน่าจะเพราะนอนดึกไปหน่อยเลยผะอืดผะอม
เปิดท้ายรถเอาของใส่ พอปิดท้ายปึ้ง.....หูนี่ดังวี๊ดดดดดด
เสียงambientถูกแทนด้วยเสียงหัวใจตัวเองเต้นตึบๆๆ
แล้วรถผมที่สีขาวๆ ก็เหมือนถูกใส่ฟิลเตอร์สีน้ำตาลเข้มๆ
เอาแล้วกุ....นั่งเถอะครับ 55555
กางกงกางเกงช่างแม่ง ผมลงไปนั่งชันเข่าที่พื้นข้างๆ รถในใจคือเริ่มนับ 1-10
ก่อนที่จุดพีคจะมาพร้อมภาพตรงหน้าเฟดมืดแบบปิดไฟ
แล้วเสียงรอบข้างก็อื้อๆ เหมือนอยู่ในน้ำ
"อย่าร่วงนะ เมิงหาย เมิงหาย เมิงหายเลยตอนนี้"
ผมนี่บอกตัวเองถี่ยิ้บ ไม่กล้ากระพริบตาเลยเอาจริงๆ กลัววูบ 5555
แล้วการพยายามเรียกสติตัวเองก็มีประโยชน์ครับ
เพราะภาพที่เฟดเป็นสีดำก็เริ่มจาง แต่คลื่นไส้ เวียนหัวสุดๆ
พอภาพกับมาได้แค่สีน้ำตาลหม่นๆ ผมก็ลุกเดินสาวรถตัวเองเข้าไปนั่งในรถ
เปิดแอร์แรงสุดจ่อหน้า แถมเปิดกระจกด้วย แล้วนั่งหายใจลึก ๆ
จำได้ว่านั่งอยู่น่าจะ 15 นาทีได้ แล้วขับรถไปประชุมงานต่อ
แต่วันนั้น มึน ๆ งงๆ พูดไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ
เช้ามาวันเสาร์.....นี่เล่าเสาร์ชนเสาร์แล้วนะครับ 55555
คืนนั้นผมหลับเป็นตายเลย แล้วตื่นเรา แฟนมาปลุก
บอกว่ามือถือมาสายเข้า 4-5 ครั้งแล้ว
ผมนี่คิดในใจว่า เมิงโทรมาขนาดนี้มันมีใครตายวะ
"มาวัดพื้นที่ครับ"
เฮ้ย!!!! ผมนัดทีมบิ้วอินมาวัดพื้นที่!!!!!!!!
เลยต้องรีบโทรไปหาพี่เขยให้ไปรับให้ก่อน เดี๋ยวผมจะตามไป
แล้วก็รีบอาบน้ำไปดูงานเลยครับ แฟนด่าเช็ดเลยว่าไม่บอกล่วงหน้า
เออ ผมลืม.....
จริงๆ วันเสาร์ของผมยังไม่จบ
เพราะไปงานเฟอร์นิเจอร์ที่เมืองทองต่อบัตรเครดิตถึงกับ Max
ตกเย็นก็ออกไปดื่มกับเพื่อนแถวๆ นั้นอีก แต่ไว้ค่อยมาเล่าครับ
เดี๋ยวจะยาวเกินไป ตอนนี้แอดติวิตี้เยอะ อัพเดทไม่ทันแล้ว
| Create Date : 21 มิถุนายน 2565 |
| Last Update : 23 มิถุนายน 2565 10:35:07 น. |
|
29 comments
|
| Counter : 843 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณทนายอ้วน, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณLittleMissLuna, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณอุ้มสี, คุณhaiku, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกิ่งฟ้า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณnewyorknurse |
โดย: เริงฤดีนะ   วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:11:55:23 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:12:31:57 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:14:01:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:14:05:05 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:14:49:41 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:15:12:00 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:21:23:23 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:22:30:16 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:23:12:54 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:4:51:36 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:6:55:27 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:13:28:27 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:17:12:44 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:20:16:32 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:0:24:04 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:5:32:40 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:7:34:54 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:8:47:14 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
Monkeyแบบนี้ พี่อ้อมแอ้ม มี 1 ตัว
ตั้งชื่อว่า Ku Ku(กูกู)
ติดมาก..ได้ของขวัญ ตอนสอบเรียนพยาบาล
ทุนสภากาชาดไทย
เธอต้องออกจากบ้านไปเปฌนเด็กหอ
ตั้งแต่บัดนั้น.
บัดนี้ก็ยังอยู่ข้างหัวเตียงนอน
หลานคงติดเป็นเพื่อนรักคู่หูนะคะ
กลัวไดโนเสาร์ ธรรมดาล่ะ
ไม่ใช่เด็กผู้ชายนี่นา..
ต้องให้เริ่มดูการ์ตูดิสนีย์
The Land Before Time
ไดโนเสาร์อพยพ..
แล้วหลานจะรัก ไดโนเสาร์ค่ะLittle Prince
ใช้ verb toเดา