BlogGang.com : : หลานชายผมก็ชื่อนี้ครับ : ตะลอนเดี่ยว ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวรอบญี่ปุ่น (ตอนที่ 1)

ตะลอนเดี่ยว ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวรอบญี่ปุ่น (ตอนที่ 1)

ออกจากงานมาได้สองเดือนแล้ว ตั้งใจว่าจะไปลุยญี่ปุ่นให้เต็มที่ มีโอกาสก็คราวนี้เอง เลยตั้งใจว่าจะเขียนบล๊อกไดอารี่เรื่องราวระหว่างเดินทางท่องเที่ยวญี่ปุ่นใน 90 วัน เอาไว้เผื่อใครสนใจจะไปเที่ยวแบบผมบ้างนะครับ พอดีผมเขียนบล๊อกส่วนตัวในเฟสบุ๊คด้วย เผื่อใครสนใจที่จะติดตามในเฟสนะครับ (https://www.facebook.com/JaKpan.ONE.ROUND) ดังนั้นเลยอยากนำมาแชร์ลงใน Bloggang นี้ด้วย ฝากติดตามด้วยนะครับ ผมจะทยอยเอามาลงทุกวันนะครับ ^^

ขอประเดิมไดอารี่ตั้งแต่วันแรกเลยนะครับ

วันอาทิตย์ที่ 25 พฤษภาคม 2557

หลังจากเมื่อคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอน จากการเตรียมกระเป๋าเดินทาง ทริปนี้มีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก คือหลังจากที่ยื่นขอวีซ่า90วัน และได้รับกลับคืนมาเมื่อวันพุธ วันพฤหัสฯออกตั๋วเครื่องบิน โดยน้องว่าที่ไกด์จากมหิดลช่วยติดต่อเรื่องตั๋วให้ (น่ารักมากๆขอบคุณนะคร้าบบ) สรุปว่าได้ช่วงเวลาเดินทางวันนี้ คือวันที่ 25 มีเวลาในการเตรียมตัวแค่2-3วัน

วันพฤหัสฯจัดการเรื่องใบขับขี่สากล วันศุกร์ไปต่อบัตรสมาชิกบ้านพักเยาวชน Youth Hostel แบบตลอดชีพ และก็ตัดสินใจถอยเจ้าMacBookAirตัวใหม่ เพื่อสะดวกในการพกพาเวลาเดินทาง ส่วนวันเสาร์ก็จัดการติดต่อเรื่องเครื่องมือสื่อสารต่างๆ และก็ซื้อของฝาก สุดท้ายมีเวลาในการเก็บกระเป๋าตอนหกโมงเย็นวันเสาร์ แต่เครื่องออกหกโมงเช้า

จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าต้องเรียกแท๊กซี่ล่วงหน้า โทรไปสามที่ปรากฎว่าทุกที่ไม่รับส่งช่วงเวลาเคอร์ฟิว เชรี้ยยยแล้ว เอางัยดีหว่า ตอนตีสามใครจะขับรถไปส่งสนามบิน คิดอยู่นานจะให้เพื่อนขับไปส่งก็เกรงใจ T T

แต่ก็ยังโชคดี ได้พี่รปภ.หมู่บ้านขี่ม้าขาวสองล้อพามาส่งหน้าปากซอย แต่เจ้ากรรม ถนนเส้นเลียบทางด่วนโล่งมากตอนตีสามครึ่ง แทบจะนอนกลางถนนได้เลย ยืนรอเกือบสิบนาที โอ้วพระเจ้า ส่งแท๊กซี่ผ่านมาคันนึง แต่พี่ไม่จอดดดดดด โอ้ยยยย จะตกเครื่องมั้ยน้าคิดในใจ

และแล้ว อีกสองนาทีก็มีพี่แท๊กซี่ใจดีจอดรับ คงเห็นไอ้หนุ่มคนนึงแบกเป้เก้เก้กังกังกระโดดเหยงๆอยู่ก็เลยรับด้วยความสงสารหรืออย่างไรก็แล้วแต่ แต่ผมขอขอบคุณพี่มาก พี่ขับรถแบบทันใจมาก เหยียบมิดด้ามเลยทีเดียว ใช้เวลาจากบ้านมาสนามบินไม่ถึงยี่สิบนาที เฮ้อออ ฉี่แทบราด นึกว่าจะตายก่อนบินซะแล้ว

แต่เอาวะ พี่เขาพามาส่งโดยปลอดภัย เลยให้ไปสองร้อย (คือทิปห้าบาท) ไม่ต้องทอน อิอิ

จากนั้นก็เข้ามาเช็คอิน ผ่านด่านตรวจ ฉลุย รอขึ้นเครื่อง จากนั้นพอขึ้นเครื่องปุ๊บ ก็ปรับสู่ Sleep Mode ทันที จากที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืน

คราวนี้มาถึงนาริตะ ญี่ปุ่นก็ต้องผ่านตม. อันนี้ก็เกร็งๆอยู่ว่าจะถูกตรวจมั้ย เนื่องจากในกระเป๋ามีแต่ของฝาก กลัวโดยตรวจเจอแล้วจะเอาของเราไปทิ้งหมด แต่โชคเข้าข้างเราเสมอ พอเจ้าหน้าที่เห็นหนังสือเดินทางที่เอาหนังยางมัดทั้งสี่เล่ม อย่างกับข้าวต้มมัด เขาก็ถามว่ามาทำอะไร อยู่นานแค่ไหน เราเลยพ่นญี่ปุ่นใส่ไปชุด เจ้าหน้าที่เลยให้ผ่านโดยไม่ตรวจอะไรเลย 5555

พอออกมาจากสนามบินแล้ว นัดพี่สาวว่าจะมารอรับด้านนอก แต่เดินออกมาสองรอบ ไม่เจอ เอางัยดีหว่า ยังดีดี่ยังพอมีเหรียญสิบเยนอยู่บ้าง เลยกดโทรหา ปรากฎว่าติดแต่ไม่รับ มันก็กินเหรียญเราไปเลยยี่สิบเยน แงๆๆๆ ทำงัยดีเหลือเหรียญสุดท้ายแล้ว ตัดสินใจเดินออกไปดูข้างนอกอีกรอบ พอดีพี่สาวกับแม่ก็ขับรถเข้ามาพอดี เย้ๆๆๆ ดีใจสุดๆ รอนานกว่านี้คงแห้งตายแน่ๆ อากาศวันนี้ค่อนข้างร้อนพอสมควร

เอาวะ รอดแล้วววว จากนั้นพี่สาวก็ขับรถพาแวะไปที่ทำงาน แล้วก็พาเข้าบ้านพัก คุณแม่เตรียมอาหารญี่ปุ่นโออิชี่โมโนไว้รอรับ

จัดเต็มมาก วันแรกก็เล่นหอยเม่น (อุนิ) กับมากุโระ และซัลม่อนซาชิมิ แค่นี้ก็ไซโคแล้ว ตามด้วยอิจิโงะหวานๆ สุดยอดดดด

จากนั้นก็นังคุยกันเรื่องทริปการเดินทางของเรา ว่าจะเดินทางทั่วญี่ปุ่นจะปั่นจักรยานหรือว่าจะเป็นขี่มอเตอร์ไซค์ดี ตอนแรกก็อยากจะปั่นจักรยานทัวร์รอบญี่ปุ่นนะ แต่คิดเรื่องความเสี่ยงต่างๆ ปั่นคนเดียว แล้วหากยางแตก อุบัติเหตุต่างๆคนเดียวอาจจะต้องเหนื่อยมาก เลยหันเหไปทางขี่มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยวน่าจะดีกว่า ลองดู ไม่ลองไม่รู้ แค่คิดก็สนุกแล้ว ^^

ตอนนี้ก็เวลาสี่ทุ่มครึ่งแล้ว นั่งเขียนบันทึกการเดินทางครั้งนี้ ก็หวังว่าจะเป็นทริปที่สนุกสนานและมีความสุขได้ชมธรรมชาติญี่ปุ่น ทานอาหารญี่ปุ่นอร่อยๆนอนแช่ออนเซน แบบคิมูจี้ และคงมีประสบการณ์ดีดีในทริปนี้ ให้ผู้ติดตามทุกคนได้ติดตามกันนะครับ

ทดลองเขียนบล๊อกที่นี่ครั้งแรก ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ โยโรชิคุ ^^

Create Date : 31 พฤษภาคม 2557

Last Update : 31 พฤษภาคม 2557 19:38:24 น.

1 comments

Counter : 1939 Pageviews.

แค่เนี๊ยะเองหรอออ่านตั้งนาน นึกว่าจะเล่าเรื่องการขี่มอเตอร์ไซค์ในญี่ป่วนนนนน

ชิ

โดย: 11 IP: 49.237.169.7 วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:23:19:04 น.