รัฐธรรมนูญ ไทย ฉบับที่ 4 หรือฉบับปี 2490 ( ฉบับใต้ตุ่ม )

ประกาศใช้เมื่อ 9 พ.ย.2490 ได้สถาปนา อภิรัฐมนตรีขึ้นมา ในหมวด 2 ในมาตรา 13 -20 ดังนี้

มาตรา 13 อภิรัฐมนตรีเป็นตำแหน่งประจำมีห้านาย เป็นผู้บริหารราชการในพระองค์ และถวายคำปรึกษาแด่พระมหากษัตริย์

มาตรา 14. อภิรัฐมนตรีเป็นที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ด้วยการถวายความเห็นโดยชอบและถูกต้องเพื่อประโยชน์แก่ประเทศชาติทุกสาขา

มาตรา 15. ในคณะอภิรัฐมนตรีจะทรงพระกรุณาแต่งตั้งผู้อาวุโสเป็นประธานหนึ่งนาย

มาตรา 16. อภิรัฐมนตรีจะพ้นหน้าที่เมื่อ ลาออก ทุพพลภาพ หรือตาย

มาตรา17. เมื่อตำแหน่งอภิรัฐมนตรีว่างลงจะได้มีพระบรมราชโองการแต่งตั้งแทน อย่างน้อยผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งแทน จะต้องมีคุณสมบัติ เป็นผู้รับราชการประจำมาแล้วไม่น้อยกว่า 25 ปีและเคยรับราชการอย่างต่ำตำแหน่งอธิบดี หรือเคยเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมาแล้ว 4 ปี 

มาตรา18. อภิรัฐมนตรี มีหน่วยงานราชการขึ้นอยู่ตามที่จะมีประกาศเป็นพระราชกฤษฎีกา

มาตรา 19. ประธานอภิรัฐมนตรีจะได้มอบหมายให้อภิรัฐมนตรีคนใดบัญชาหน่วยราชการที่กำหนดตามพระราชกฤษฎีกา

มาตรา 20. การบรรจุ การแต่งตั้ง การถอดถอน การลงโทษ การกำหนดคุณสมบัติข้าราชการให้เป็นไปโดยกฎหมาย
...............................................................................................................................
รัฐธรรมนูญฉบับนี้มาจากการยึดอำนาจ โดยการนำของ จอมพล ผิน ชุณหวัณ ( บิดา พล.อ.ชาติชาย ชุณหวัณ ) และอภิรัฐมนตรีนี้ ได้แปรสภาพกลายมาเป็นองคมนตรีในปัจจุบัน

 กังวาล ทองเนตร รัฐศาสตร์ การปกครองมหาวิทยาลัยรามคำแหง