บนเส้นทางสายพระนิพพาน 179 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 179 179/01 เข้าพรรษา..แล้วเด้อ..เธอทั้งหลาย สงบกาย..สงบใจ..สงบจิต จงมองไป..ในตน..ค้นหาพิษ ทุกชนิด..น้อยมาก..ลากออกมา 179/02 ลากออกมา..ทิ้งไป..ในสามเดือน จงตักเตือน..ตัวตน..ค้นให้ทั่ว ไม่อยากกลับ..เป็นมนุษย์..อุดรูรั่ว ทุกความชั่ว..แต่นี้ไป..ไม่ทำเลย 179/03 ไม่ทำเลย..ชั่วบาป..อาบแต่บุญ แผ่ให้คุณ..นายกรรม..ที่ตามติด เคยทำไว้..รู้สึก..สำนึกผิด แม้ชีวิต..ชดใช้..เอาไปเลย 179/04 เอาไปเลย..บุญทั้งหลาย..แม้กายเรา เคยมัวเมา..หลงผิด..คิดทำชั่ว อันก่อเกิด..เวรกรรม..ตามติดตัว หายตามัว..เห็นทาง..สว่างใจ 179/05 สว่างใจ..ในธรรม..องค์สัมมา ผู้เกิดมา..เป็นมนุษย์..ไม่หยุดทุกข์ ถ้าผู้ใด..ปรารถนา..จะหาสุข ก็จงลุก..หาจริงแท้..แต่บัดนี้ 179/06 แต่บัดนี้..ละชั่ว..ทำแต่ดี ให้ตนมี..จิตใส..ใจสะอาด รักษาศีล..มั่นไว้..ไม่ให้พลาด ทำให้ชาติ..ภพนี้..มีคุณค่า 179/07 มีคุณค่า..มหาศาล..ในการเกิด เป็นผู้เปิด..ประตู..สู่นิพพาน ปิดประตู..นรกช่วย..ด้วยบุญทาน ที่เนิ่นนาน..การเวียนว่าย..ไม่เอาแล้ว 179/08 ไม่เอาแล้ว..ใสไม่พอ..ต่อข้างบน เกิดเป็นคน..บาปบุญเก่า..เราลืมหมด จึงก่อเวร..กรรมใหม่..ไร้อนาคต เมื่อรู้หมด..ครั้งนี้..หนีให้พ้น 179/09 หนีให้พ้น..ค้นให้เจอ..หนทางไป แม้ทางไกล..ก้าวไป..ใกล้ทุกก้าว อันเกิดแก่..มีแต่..การแตกร้าว ขอจงก้าว..ด้วยอดทน..พ้นไปที 179/10 พ้นไปที..ไปพักที่..สวรรค์พรหม แล้วใช้คม..ปัญญา..รักษาจิต ต่อไปยัง..เป้าหมาย..ที่ใจคิด ผู้มีจิต..มุ่งมั่น..เท่านั้นถึง 179/11 เท่านั้นถึง..พึงอย่าหลง..สวรรค์พรหม มากสุขสม..เพลิดเพลิน..ไม่เดินต่อ จนหมดบุญ..ตามปก..นรกรอ ก็หล่นปร๋อ..ตามกรรมตน..เริ่มต้นใหม่ 179/12 เริ่มต้นใหม่..ทำไม..ให้ขาดทุน ในเมื่อคุณ..ก้าวไป..จนใกล้ถึง ไปเริ่มใหม่..ให้นายกรรม..ตามรุมทิ้ง จงเป็นหนึ่ง..เท่านั้น..มุ่งมั่นไป 179/13 มุ่งมั่นไป..ผังในใจ..พระนิพพาน เมื่อทุกกาล..ท่องเสมอ..เมื่อนึกได้ นี่ก็เป็น..อาจิณกรรม..คุณทำไว้ ตายเมื่อใด..จิตที่มุ่ง..พุ่งทันที 179/14 พุ่งทันที..ไปที่..จิตเราตั้ง รู้ไว้มั่ง..จิตท่าน..นั้นยิ่งใหญ่ มีแต่จิต..แห่งท่าน..นั้นพาไป ลมหายใจ..นิพ-พาน..ให้มันคล่อง 179/15 ให้มันคล่อง..ไม่ต้องท่อง..ขึ้นทันใด รู้หายใจ..รู้นิพพาน..ในทันที อยู่ในศีล..ในธรรม..ในความดี เมื่อชีพพลี..ขึ้นนิพพาน..มันง่ายดาย 179/16 มันง่ายดาย..ใช้ทาง..นี้ให้คล่อง ทั้งขึ้นล่อง..ตื่นหลับ..จับมั่นไว้ ไม่ต้องนับ..นิพ-พาน..การหายใจ หนทางไป..ที่นั่น..สถานเดียว 179/17 ตามพระสูตร..เรื่องของ..เปสการี เป็นบุตรี..ช่างทอหูก..อาฬวี ได้สำเร็จ..โสดาบัน..ในสามปี เธอยินดี..ฝึกตน..จนเห็นธรรม 179/18 จนเห็นธรรม..กรรมฐาน..จากเทศนา พระศาสดา..ตรัสสอน..เพียงสั้นสั้น จงอย่าลืม..ความตาย..ก็แล้วกัน เราเรียกมัน..มรณานุสสติ..กรรมฐาน 179/19 ท่านทั้งหลาย..ระลึกไว้..เสมอเทอญ จงเจริญ..มรณานุสสติ..กรรมฐาน ชีวิตเรา..ไม่เที่ยง..ไม่ยาวนาน จะถึงกาล..เมื่อใด..ไม่รู้เลย 179/20 ไม่รู้เลย..ไม่เคยนึก..ถึงความตาย มัววุ่นวาย..ในกิเลส..ในตัณหา พอความตาย..ย่างกราย..ใกล้เข้ามา หวั่นอุรา..ร่ำไห้..ไร้สติ 179/21 ไร้สติ..สัมปชัญ..พอกันที ทุกคนมี..ความตาย..ในที่สุด ไม่จำกัด..เวลา..นะมนุษย์ ว่าจะหยุด..หายใจ..เมื่อไรกัน 179/22 เมื่อไรกัน..อาจตายพลัน..ไม่จบกลอน บ้างก็นอน..ป่วยกาย..ไปนานปี บ้างก็ตาย..แต่เด็ก..รุ่นก็มี บ้างชีพพลี..ตกตาย..แต่ในท้อง 179/23 ผู้เจริญ..มรณา..จนเจนใจ ไม่หวั่นไหว..หวาดกลัว..ตัวจะตาย ไม่ใช่เรา..ของเรา..เศร้าทำไม สบายใจ..หมดเวลา..ขันธ์ห้านี้ 179/24 ขันธ์ห้านี้..ตอนยังอยู่..เมื่อรู้ธรรม ไม่ก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นไม่เที่ยง มุ่งทำดี..ใส่ตัว..ชั่วหลีกเลี่ยง ให้ความเที่ยง..อยู่ที่ใจ..ไม่ประมาท 179/25 ไม่ประมาท..ความตาย..เมื่อไรช่าง ไม่หยุดยั้ง..ศีลทาน..การฝึกจิต เมื่อเตรียมตัว..พร้อมอยู่..เจองูพิษ ไม่มีสิทธิ์..กัดตน..เขี่ยพ้นทาง 179/26 ตามพระสูตร..ท่านว่า..คราเทศน์จบ ทรงตรวจพบ..เพียงหนึ่ง..นำไปคิด เราจะไม่..ประมาท..ในชีวิต เพื่อดวงจิต..สุขสงบ..เมื่อพบตาย 179/27 นานสามปี..เทศน์ให้ฟัง..ยังก้องหู ยังเป็นผู้..ไม่ประมาท..มรณัง เพราะไม่รู่..เมื่อไร..กายจะพัง เป็นผู้ยัง..มรณานุสสติ..กรรมฐาน 179/28 พระพุทธองค์..ทรงตรวจ..ข่ายพระญาณ ทรงต้องการ..ช่วยเหลือ..สรรพสัตว์ เปสการี..เช้านี้..เห็นเธอชัด ปฏิบัติ..มานั้น..ใกล้มั่นคง 179/29 ใกล้มั่นคง..จะทรงช่วย..เปสการี ให้เธอมี..จิตมั่น..อันแน่นหนัก จะทรงโปรด..ถามปัญหา..หน้าพระพักตร์ เหลือน้อยนัก..เวลา..มรณาใกล้ 179/30 ทรงถามว่า..มาจากไหน..เปสกา เธอทูลว่า..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า ตรัวถามต่อ..จะไปไหน..เปสกา เธอทูลว่า..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า 179/31 ทรงตรัสถาม..ไม่ทราบหรือ..เปสกา ทูลตอบว่า..ทราบดี..พระเจ้าข้า ตรัสถามใหม่..เธอทราบหรือ..เปสกา กลับทูลว่า..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า 179/32 เธอทูลตอบ..อย่างนี้..เป็นไงเล่า ผู้แก่เฒ่า..ด่าไล่..ไปให้พ้น ไม่รู้เด็ก..รู้ผู้ใหญ่..จัญไรคน ไม่อาจทน..อยู่ได้..จะไล่ตี 179/33 พระพุทธองค์..ทรงยับยั้ง..นั่งลงเถิด เพื่อให้เกิด..ชัดเจน..เห็นคำตอบ เปสการี..กล่าวนี้..มีความชอบ หรือว่าตอบ..เล่นลิ้น..ให้ลิ้นความ 179/34 ตถาคต..ถามเธอว่า..มาจากไหน เธอตอบไว้..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า จงขานไข..อธิบาย..ความออกมา เปสกา..ลูกหญิง..อย่านิ่งเฉย 179/35 เธอทูลตอบ..ขยายความ..ตามประสงค์ พระพุทธองค์..ทรงถาม..มิใช่บ้าน ก่อนเกิดกาย..มาจากไหน..คำถามนั่น ซึ่งหม่อมฉัน..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า 179/36 ตถาคต..ถามเธอว่า..จะไปไหน เธอตอบไว้..ไม่ทราบ..อีกเหมือนกัน จงอธิบาย..ขยายความ..คำตอบนั้น ให้รู้กัน..ลูกหญิงเอย..เฉลยมา 179/37 ทูลเช่นนั้น..เพราะหม่อมฉัน..ไม่ทราบได้ หลังความตาย..จะไป..ที่ไหนต่อ พระพุทธองค์..สาธุการ..ดีแล้วหนอ จะไปต่อ..อีกคำถาม..ที่สามแล้ว 179/38 ตถาคต..ถามไว้..ไม่ทราบหรือ คำตอบคือ..เธอทราบ..ว่าอย่างนั้น อันนี้มี..ความหมาย..อย่างไรกัน จงตอบฉัน..ดูที..ถึงที่มา 179/39 ทูลเช่นนั้น..หม่อมฉันทราบ..ระลึกได้ จะต้องตาย..แน่แท้..ไม่แปรผัน จึงระลึก..ถึงความตาย..ไว้ทุกวัน เพื่อป้องกัน..ไม่หลงว่า..จะไม่ตาย 179/40 ข้อสุดท้าย..ถามเธอไป..ไม่ทราบหรือ คำตอบคือ..ไม่ทราบ..พระเจ้าข้า มันคงมี..ความหมาย..ไขออกมา คนชรา..เขารอฟัง..อย่างตั้งใจ 179/41 ทูลตอบว่า..ไม่ทราบ..ก็เพราะว่า วันเวลา..ที่จะตาย..ไม่รู้ได้ จะกลางวัน..กลางคืน..หรือเมื่อใด จะใกล้ไกล..ไม่ทราบเลย..พระเจ้าข้า 179/42 พระพุทธองค์..ก็ทรง..สาธุการ ผู้รำคาญ..ทั้งหลาย..หายเคืองขุ่น ได้คำตอบ..ฉาดฉาน..อันเป็นคุณ นับเป็นบุญ..วาสนา..บารมี 179/43 พระพุทธองค์..ยังทรงเตือน..ชนทั้งหลาย ขอจงใช้..ปัญญา..อย่ามืดบอด มีปัญญา..ไม่รู้ใช้..ไปไม่รอด ได้แต่กอด..กายไว้..ไปไม่เป็น 179/44 พระพุทธองค์..ทรงกล่าว..ภาษิตว่า ทั่วโลกา..คล้ายดั่ง..คนตาบอด ดุจดังนก..ติดข่าย..น้อยตัวรอด นอกนั้นจอด..ติดตาย..ไร้ทางออก 179/45 เมื่อตรัสจบ..พบว่า..เปสการี เธอผู้มี..ดวงตา..อันแจ่มใส ได้บรรลุ..โสดาบัน..ในทันใด หนทางไป..มั่นคง..ตรงเส้นทาง 179/46 เปสการี..ตรงรี่..ไปโรงทอ อันคุณพ่อ..รอจนหลับ..จับกระสวย เธอกระทบ..ฟืมเข้า..ถึงคราวม้วย พ่อพุ่งกระสวย..เข้าอกเจ้า..ถึงคราวตาย 179/47 ถึงคราวตาย..ไปสวรรค์..ชั้นดุสิต ด้วยดวงจิต..คงมั่น..ไม่หวั่นไหว บรรลุธรรม..ไม่ใช่ย่อย..ถึงน้อยวัย พ่อเสียใจ..ฆ่าลูกตัว..กลัวบาปกรรม 179/48 กลัวบาปกรรม..ทำการบวช..บุญอุทิศ มอบชีวิต..ที่เหลือ..เพื่อศาสนา ขอบวชตรง..โดยองค์..พระศาสดา ไม่นานช้า..ก็บรรลุ..อรหันตผล 179/49 ต่อไปนี้..เป็นวิธี..ฝึกแบบง่าย ใครทำได้..ไม่ทำ..อย่าพึงหวัง ฝึกแบบลัด..ง่ายง่าย..ยังไม่ฟัง รอกายพัง..ทีนี้..หนียังไง 179/50 หลวงพ่อบอก..สมาธิ..แบบสบาย เพียงแต่งกาย..เรียบร้อย..ธรรมดา ไม่ต้องยุ่ง..ต้องยาก..ลำบากหา ปรารถนา..ฝึกใจจิต..คิดดีงาม 179/51 เครื่องบูชา..ไม่มี..ไม่เป็นไร จงน้อมใจ..บูชา..ดีที่สุด ด้วยดวงใจ..แจ่มใส..บริสุทธิ์ เป็นชาวพุทธ..รู้บูชา..มาจากใจ 179/52 มาจากใจ..ใช้บูชา..พระรัตนตรัย ขั้นต่อไป..จงได้ยิน..ศีลรักษา ทั้งคนสัตว์..ไม่ทรมาน..ไม่เข่นฆ่า แม้คำว่า..เดือดร้อนใจ..ไม่ทำเลย 179/53 ไม่ลักขโมย..คดโกง..หลอกลวงใคร ทรัพย์ใดใด..ของใคร..ให้ขื่นขม พึงพอใจ..เราหาได้..ไม่ทุกข์ตรม ลอยตามลม..มาก็ไม่..สนใจมัน 179/54 ไม่ผิดลูก..เมียสามี..ภรรยาใคร หรือคนใน..ปกครอง..ของผู้อื่น ขอเคร่งครัด..ปฏิบัติ..รู้หยัดยืน ขอสดชื่น..แจ่มใส..อยู่ในธรรม 179/55 เราจะมี..วาจาตรง..และจริงใจ ไม่ดุด่า..นินทาใคร..ให้บาดหมาง ไม่โกหก..หยาบคาย..แบบไร้ยาง ไม่มีทาง..พูดเหลวไหล..ไร้ประโยชน์ 179/56 เราไม่ดื่ม..สุรา..ของมึนเมา ทั้งไม่เอา..สารทั้งหลาย..มาเสพติด ไม่ยอมเอา..มาสู่กาย..มากมายพิษ เป็นผู้คิด..รอบคอบ..ด้วยชอบธรรม 179/57 เราจะไม่..จองเวร..จองกรรมใคร เราจะคิด..ให้อภัย..ถึงที่สุด ตราบที่อยู่..ในแคว้น..แดนมนุษย์ เพื่อจะหยุด..เกิดตาย..ได้เสียที 179/58 เราจะไม่..ฝ่าฝืน..ธรรมวินัย เพื่อกายใจ..บริสุทธิ์..มนุษย์นี้ มั่นในศีล..ในธรรม..กับความดี เพื่อจะมี..สุขใจ..ในชีวิต 179/59 หลังจากนั้น..สมาทาน..พระกรรมฐาน เราต้องการ..มอบกาย..ถวายชีวิต แด่ผู้มี..พระภาคเจ้า..ทั้งกายจิต ขอได้สิทธิ์..เข้าถึงธรรม..องค์สัมมา 179/60 กราบสามครั้ง..เชิญนั่ง..ตามสบาย ไม่มีใคร..นั่งเก้าอี้..อยู่ที่บ้าน จะยืนเดิน..หรือนอน..ได้ทั้งนั้น อย่าทรมาน..อย่าฝืนกาย..ให้ใจนิ่ง |
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
| |||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |