สวัสดีครับคุณธัญ

แวะมาดูเรื่องราวทำอาหารครับ

สวัสดีครับพี่ธัญ

เรื่องรองเท้ากระเป๋ากับผู้หญิงนี่ ผมแนะนำได้อย่างเดียวครับ คือ “น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง”
จบไป 2 คู่แบบนี้ถือว่าจบสวยที่แล้วครับ ^^ ดีต่อใจทั้งคู่

ตอนนั้นที่ไทยเปิดพรี กระเป๋า Carlyn ผมก็เกือบต้องไปต่อแถวที่สยามดิสให้พลอยแล้วครับ
สุดท้ายดีที่เจ้าตัวบอกดูกระแสแล้วน่าจะยาก รีเซลล์ดีกว่า
พอเช้ามายังไม่ทัน 9 โมง เฟซบุ๊คลงว่าแถวยาวววววว เค้ายังบอกเลยว่า ดีนะไม่ส่งผมไปต่อ
ไม่งั้นกว่าผมจะออกจากบ้านต่อไปก็ไม่ได้อยู่ดี 55555

แต่รองเท้าพี่ป่านเยอะกว่าผมอีกครับ 555555
ปกติผู้ชายไม่มีอะไรทำก็ซื้อรองเท้าค

แต่ผมเข้าใจคำว่า “ของมันต้องมี” ครับ

พี่ธัญกับพี่ป่านสนิทกันน่ารักมาก ๆ ครับ
ลูกสาวกับคุณแม่มักสนิทกันมาก ๆ เหมือนเพื่อนกัน ชวนกันคุยชวนกันเที่ยว ชวนกันแต่งตัว
ผมว่าการที่พี่ธัญมองว่า ทุกวันนี้พี่ป่านใช้ชีวิตคนเดียวอย่างมีความสุข มันดีมาก ๆ ครับ
เพราะเท่ากับว่า ความรักของพี่ธัญที่ให้พี่ป่านมา มันแข็งแรงมาพอที่จะทำให้พี่ป่านรู้สึกถึงมันได้เสมอ
ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรืออยู่ไกลกัน

จากบล๊อก
ไม่ดื่มน่ะดีแล้วครับ ผมอ่ะงานการบังคับให้ต้องดื่มครับ
งานผมมีหลายอย่างที่ต้องบังคับตัวเอง

กินแล้วหลับในบ้านแบบนี้ปลอดภัยครับ ส่วนพี่ป่านน่าจะดูแลตัวเองได้สบายๆ

ผมเพิ่งจะเริ่มมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เพื่อนสนิทฝั่งเจ้าสาวจริงๆ จังๆ ก็ซัก 3 ปีมานี่เองครับ

เล่นกับหลานเหนื่อย แต่มีความสุขครับ ดาริญน่ารักแบบนั้นปู่ย่าหลงแย่เลย
กับเด็กนี่แทบไม่อยากพลาดโอกาสในแต่ละช่วงของเค้าเลยครับ
เพราะเค้าเป็นเด็กแค่ช่วงสั้นๆ และจะโตขึ้นในทุก ๆวัน
นี่หลานไป รร ซัมเมอร์พร้อมเปิดเทอมจริงไม่กี่วัน พูดไทยชัดขึ้นเยอะ
แถมอังกฤษ accent phonic ดีขึ้นมากครับ ซึ่งผมสอนเค้าไม่ได้ ต้องได้จาก native speaker

โควิดเริ่มกลับมาครับ ผมก็กลัวนะ แต่เพิ่งติด Influenza ไปคิดว่าน่าจะมีภูมิไปซักระยะ
อากาศเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวฝนตก พี่ธัญดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ลูกสาวท่าทางจะสนุกกับการทำอาหารเหมือนกันนะคะ
ยิ่งทำยิ่งสนุก อย่างน้อยทำกินเองได้ก็สบายแล้วค่ะ

สีส้มมาแรงมากค่ะ อิอิ

วันก่อนนี้หลานสาวมาขอเจียวไข่เอง


อิลุงดีใจมว๊ากกก หลานสาวจะหัดทำกับข้าว คอยสอน คอยบอกให้ทำอย่างนี้ๆๆๆ


พักเดียวนางบอก ... ลุงทำเองก็แล้วกัน


ฮ่าๆๆๆๆๆ


คราวหน้าเอาใหม่ ให้นางลองผิดลองถูกเองดีกว่า ฮ่าๆๆๆ

สวัสดีครับพี่
เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง เค้าให้ชื่นชมตัวเองทุกวันเลยครับพี่ หน้ากระจก ผมฟังอาจารย์มา
ผมว่าพี่เห็นลูกมีความสุข เรายิ่งมีความสุขมากกว่าเลยครับ น้องป่านน่าจะทำอาหารเก่งเลยนะครับ

ผมเองก็แทบจะไม่ได้ชื่นชมตัวเองเลยครับ

ขอบคุณครับคุณธัญ
ขอให้มีความสุขเช่นกันนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ

เห็นชุดน้องป่าน
รู้เลยเลือกพรรคไหน 555

ยุคนี้ผู้หญิงต้องทำงานนอกบ้าน
ทำกับข้าวไม่เป็น
ก็ไม่เป็นไรนะครับพี่

แต่สุดท้ายส่วนใหญ่ที่ผมเคยเจอ
ก็จะเริ่มอยากทำกับข้าวกินเอง
เพราะเรื่องสุขภาพครับ

อย่างผมตอนแรกก็ชอบกินข้าวนอกบ้าน
พอมาดามทำกับข้าวให้กิน
สุขภาพก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย
เมือ่ก่อนนี่ผักอะไรผมก็ไม่กิน
ตอนนี้กินได้เยอะเลยครับ 5555

น่าทานมากๆ มี้มีแม่ทำให้กิน มี้เลยทำไม่เป็น 5555 นี่มี้ก็บอกว่าซีต้องทำให้กินนะ เพราะมี้ทำไม่เป็น

มี้ไม่ค่อยได้ชมซีตอนเด็กๆ ค่ะ คิดว่าชมมากๆ แล้วลูกจะขี้คุยขี้อวดตัวเอง พอดีมีเด็กที่รู้จักเค้ามีที่บ้านคอยมี้เลยไม่ชอบเด็กแนวนั้น 555 แต่ไม่รู้คิดผิดไหม ซีก็เลยเป็นเด็กไม่มั่นใจตัวเองไม่คิดว่าตัวเองมีความสามารถ มี้ก็เลยต้องปรับเป้ฯชื่นชมซีตลอดค่ะในช่วงนี้

สงสัยจะเห็นจุดบกพร่องจากคุณธัญค่ะ
เลยต้องอัพเลเวลตัวเองเสียหน่อย ล้อเล่นค่ะ
ต้มจืดถ้าจัดแพ็คมาให้ก็ทำไม่ยากนะคุณธัญ
ป.ล. มีความสุนะคะแวะไปอ่านเม้นท์บล็อกคุณก๋ามาแล้ว

สเมสวยงาม
อาหารเพื่อสุขภาพน่าทาน
ดีกว่าซื้อเขาจริงๆ
เก่งเลยค่ะหลานสาว

สวัสดียามสายค่ะ พี่ธัญ

ความสุขของแม่คือการได้เห็นลูกในทุกๆวัน
ยิ่งมีพัฒนาการที่ดีขึ้น แม่ยิ่งสุขใจค่ะ
น้องป่านน่ารักเสมอค่ะ เอ็นดูไข่เจียวน้องค่ะ

ช่วงนี้น้องอึนๆค่ะ กำลังปรับตัวกับชีวิตประจำวันที่เปลี่ยนไป
ตอนนีัต้องรับส่งหลานทั้งเช้า-เย็นเลยค่ะ
ปกติไปส่งเช้า น้องชายไปรับเย็น แต่พอดีน้องชายไปทำงานแล้วค่ะ
หนูเลยต้องรับเหมาคนเดียว พอรับหลานเสร็จนางก็ไม่ไปเดินกับน้อง
นางไม่รอค่ะ บ่นว่านาน 55555
นางจะไปเล่นเครื่องเล่นแทน น้องต้องไปนั่งเฝ้า
เดี๋ยวต้องทำข้อตกลงกันใหม่ก่อนค่ะ ไม่งั้นน้องจะไม่ได้เดินออกกำลังกายเลย

วันนี้ได้กาแฟสดมายาใจไป1แก้วค่ะ
แต่ดูท่าทางเอาไม่อยู่ง่วงมากกก จริงๆขี้เกียจหละ..ดูออก 5555555

แปดริ้วฟ้าครึ้มๆอึมๆมาแต่เช้าค่ะ
น่าจะเพราะผลพวงที่พายุเข้าพม่าไหมคะ เห็นข่าวตายกันไป400กว่าคน

คิดถึงทุกวันนะคะ

เวลานั่งรถ
ผมยังชอบน้ำใจในการขับรถของคนเชียงใหม่นะครับพี่
เราอาจจะขับช้าลงบ้าง
หยุดให้เพื่อนร่วมทางไปก่อนบ้าง
นิิดๆหน่อยๆบนท้องถนน
ทำให้การขับขี่ไม่น่ากลัวเกินไป

เวลานั่งรถในกรุงเทพจะลุ้นมากกว่าปกติครับ
ขับกับซิ่งมาก
เวลายูเทิร์นต้องทิ่มหน้ารถไปคาไว้ครึ่งคัน
ไม่งั้นก็เลี้ยวไม่ได้ซะที 5555

เมื่อก่อนคนไทยเรามีน้ำใจมากกว่านี้นะครับ
ผมลุกยืนให้เด็ฏกับผู้หญิงนั่งเสมอครับ
ไม่ว่าจะนั่งรถเมล์หรือรถไฟ

ผู้หญิงจะมีความห่วงสุขภาพมากกว่า
อย่างผมถ้าไมเ่ป็นความดัน
ผมก็กินไปเรื่อยนะครับพี่ 555
มาดามนี่ดูแลตัวเองตั้งแต่สาวๆเลย
ชอบกินผักมากๆ
ให้ผมกินผักมากเหมือนเธอก็ไม่ไหวครับ

ทุกอย่างต้องมีครั้งแรก ใหม่ๆ อาจทำออกมาได้ไม่ดีนัก แต่ถ้ายังทานได้ก็ถือว่าผ่านครับ เพิ่มพูนประสบการณ์เดี๋ยวก็ทำได้ดีเอง

เตาแบบในภาพทำไข่เจียวยากครับ ไข่เจียวต้องเตาแก๊สจริงๆ ถึงจะทำแแกมาได้ดี

มาแอบดูเมนูของหลานสาวค่ะ
ตอนที่พี่เป็นเด็กจนเรียนจบ ไม่เคยทำอาหารเลยค่ะ
แต่พอไปทำงานไกลบ้าน อยากกินอะไรก็ต้องหัดทำเอง
มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งเธอก็ไม่ได้ทำอาหารเองเหมือนกัน แต่เธอบอกว่าเธอรู้ร้านไหนอร่อย ^__^

สวัสดีค่ะพี่ธัญ

จากข้าวต้มกุ้งเชื่อว่าพี่ธัญจะได้ชิมและภูมิใจ
ในฝีมือการทำอาหารของน้องป่านไปเรื่อยๆค่ะ

การตกแต่งจานอาหารและเครื่องดื่มก็น่ารักมาก
ขอให้น้องป่านสนุกและมีความสุขกับการทำอาหารนะคะ

ขอบคุณพี่ธัญสำหรับกำลังใจค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ

หวัดดีค่ะคุณธัญ
วันนี้ยุ่งแต่เช้าเหรอคะ
มีความสุขในวันนี้ค่ะ

วันนี้เพื่อนเฟซลงรูป
ไปรอคิวที่โรงพยาบาลรัฐ
แถวคิวน่าจะยาวงประมาณ 100 เมตร
เห็นแล้วน่ากลัวมกาเลยนะครับพี่ธัญ

แบบที่พี่เล่าเลย
ใช้เวลาทั้งวัน
หมดไปกับการรอคิว รอหมอ รอจ่ายเงิน รอรับยา
เหนื่อยจริงๆครับ

เยี่ยมเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ

หวัดดีค่ะคุณธัญ
ขำคุณจันทร์ไม่มีลูกของตัวเอง
ยังต้องมาตามใจหลานจนไม่มีเวลาของตัวเอง
เหมือนคุณธัญเลยค่ะ พวกต้องบริหารเวลาเพื่อคนอื่น
มีความสุขในวันอันแสนวุ่นวายนะคะ

ชื่นชมตัวเราให้มาก เราเก่งแล้วที่ทำได้ขนาดนี้ เรามักจะใจร้ายกับจตัวเองจนเกินไป

ทำกับข้าวเป็น 0 เริ่มจากทำให้เป็น 1 ก่อนเลย แล้วมันจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นเองในภายหลัง สกิลพวกนี้เราฝึกกันได้

ลูกก็ประยุกต์ได้ดีนะ แต่เตาเตาแบบนี้ทอดไข่เจียวไม่อร่อยหรอก มันไม่เหมือนเตาแก๊ซ หรือเตาถ่าน แต่ทำออกมาได้ดีในทรัพยากรที่จำกัด

โรงพยาบาลประจำจังหวัด
ทุกจังหวัดก็จะแน่นมาก
คนเยอะมาก
ที่เชียงใหม่
ต้องไปเอาคิวตั้งแต่ตี 5 ครับ
ได้ตรวจ 6 โมง
กว่าจะรอจ่ายเงิน จ่ายยา
นู่นเลยครับ
เที่ยง

ผมเลยเลือกโรงพยาบาลเอกชนแทน
แต่เวลาไปก็ต้องมีเกือบสองชั่วโมงครับ

วันนี้แวะมาทัก่อนคุณก๋าแน่ๆ
มีความสุขทุกวันนะคะคุณธัญ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ

ผมเคยเข้าไปโรงพยาบาลที่รักษาคนไข้เกี่ยวกับจิตประสาท
ที่เชียงใหม่มีโรงพยาบาลสวนปรุง
เข้าไปก็จะมีคนไข้ที่เดินเล่นอยู่ในโรงพยาบาล
บางคนเดินพูดงึมงัมๆคนเดียว
ดูไม่น่ากลัวนะครับ
และมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ

ที่เชียงใหม่ส่วนใหญ่เป็นโรคที่เกิดจากการใช้ยาเสพติดเกือบหมดเลยครับพี่
เสพจนหลอน
เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่ม
เพราะพอออกไปก็กลับไปใช้ยาอีก

เปิดหน้าต่างบ้านมาทักทายคุณธัญ
เหมือนเพื่อนบ้านตะโกนคุยกันค่ะ
โห ฟังคุณก๋าคุณธัญเล่าแล้วน่ากลัวจัง
มีความสุขในวันนี้ค่ะ กทม. ร้อนจัง