ไม่รู้ว่าเลี้ยงแมวหรือเลี้ยงลูก?
เช้าๆอากาศดี เพราะฝนตกเมื่อคืน แต่ตอนนี้ร้อนได้โล่อีกแล้วค่ะ
สมองไม่โล่ง พาม่อนมาอัพบล็อกดีกว่า อารมณ์ไม่ปกติมอีกแล้ว...
แมวนี่ก็ไม่ช่วยอะไรได้หรอกนะคะ เพราะเค้าหยิ่งยโสเกิ๊น จะกอดก็ไม่ได้ กอดปุ๊บพร้อมแว้งกัดได้ตลอดเวลา คลอเคลียเราได้ แต่อย่าไปคิดคลอเคลียเค้าเลย โลกส่วนตัวสูงจนน่ากลัว 555
นินทาแมวสบายใจดีเนาะ
" ตัวแสบ " พอเช้ามาอยากออกข้างนอกทุกวัน พอเปิดประตูนี่เตรียมล่ะ จ้องจะวิ่ง ต้องส่งเสียงว่า ไม่ได้นะ ยังไม่มีเวลาดู รอก่อน เค้าก็ยืนนิ่ง พอทำงานเสร็จเรียบร้อย ก็บอกว่า มาได้แล้วม่อน ให้เวลา 10 นาทีนะ ตัวแสบ วิ่งจู๊ดค่ะ
กินหญ้าก่อนเลย คร๊าบบบ ผมชอบ กินแล้วก็มาอ๊อกให้เช็ดตลอดแหละ ต้องตามล้างตามเช็ดไปอีก ....
พอตกเย็นต้องออกหน้าบ้าน เยอะสิ่งมากเจ้าตัวนี้ ....
ชอบจังเลยนอนดูนกเนี่ย ถ้าดูผ่านกระจก บางครั้งวิ่งใส่กระจกเลย เฮ้ยยย น่าสงสาร
จริงๆม่อนไม่ใช่ลูกรักของเราค่ะ เค้ามีแม่(น้องสาว)ที่เค้านอนด้วยกัน เราแค่พี่เลี้ยงบางเวลา เช่นเวลาที่จะออกนอกบ้าน เวลาที่อ๊อกไม่มีคนเช็ด ม่อนเป็นแมวขี้ตกใจ ขี้กลัว อาจเพราะเคยถูกหมากัดตอนเล็กๆ เลยขี้ตกใจและกลัว ไม่ชอบคนแปลกหน้าทุกคนที่เข้าบ้าน ไม่ชอบเสียงหมาเห่า หมาหอน ไม่ชอบเสียงฟ้าร้อง ถ้าได้ยินจะหนีเข้าตู้เสื้อผ้าเก็บตัวเงียบไปเลยค่ะ
ม่อนกินอาหารเม็ด กินอกไก่ต้ม หุ่นเลยเฟิรมมาก 555 แมวเลียก็ชอบนะ เห็นแม่เค้าซื้อให้กินอยู่ ....
จบการนินทาแค่นี้ค่ะ ค่อยมานินทา มิวต่อบล็อกหน้า แต่มิวๆม่ค่อยมีเรื่องให้นินทา เพรามิวเป็นแมวไม่เยอะ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาทักทาย มาส่งกำลังใจให้กันนะคะ
ปล. ขอบ่นหน่อยค่ะ
อาการหลังจากเปลี่ยนยาเมื่อวันที่ไปหาหมอ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ลูกชวนไปอยู่ด้วย แต่ก็ห่วงพ่อ แต่รับปากลูกว่าถ้าไม่ดีขึ้นจะไปอยู่กับลูกสักพักค่ะ เมื่อคืนเลยกลับมากินยาตัวเดิมที่มีอยู่ เมื่อคืนหลับสนิท ตื่นมารู้สึกดีกว่าเมื่อ 2-3 วันค่ะ คงต้องกลับไปหาหมออีกรอบ เปลี่ยนยา ....
เมื่อวานตอนเช้า เรก็ไปซื้อข้าวสารมาให้พ่อ แล้วบอกพ่อว่า พ่ออย่าหุงข้าวให้เหลือทิ้งๆขว้างๆนะ พ่อเดินละจากถุงข้าวแล้วมานั่ง เราเลยถามว่า ไม่หุงข้างวเหรอ พ่อตอบว่า ไม่หงไม่หุงมันแล้ว คือไม่พอใจที่เราพูดแบบนั้น โห!!!!! ใจเรานี่นะ บอกอาการไม่ถูกเลย
มันทำให้เราร้องไห้หนักมาก เราอธิบายไม่ถูกว่ารู้สึกอะไร ปกติกับกรที่พ่อประชด เราก็ไม่ค่อยใส่ใจนะ คือจะทำไม่ทำก็เรื่องของพ่อ แต่เมื่อวานเราเป็นอะไรไม่รู้ มันรู้สึกเต็มๆ ... ประกอบกับเมื่อวาน แม่พูดประมาณว่า อ่อนแอ ไม่รู้จักทำใจ เราไม่รู้แม่ว่าเรารึเปล่า แต่เราได้ยินแบบนั้น ... เฮ่ออ!! บางทีก็เบื่อหน่ายนะ กับตัวเราเนี่ย ไม่รู้จะพูดจะอธิบายยังไง อยากไปให้พ้นๆ จริงๆบางครั้ง ....
ตอนนี้ความรู้สึกคือเริ่มเฉยๆล่ะ ความเบื่อหน่ายยังอยู่
ขอโทษที่มาบ่นนะคะ ผ่านไปเลยค่ะ ไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะ
Create Date : 15 พฤษภาคม 2565 |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2565 15:57:38 น. |
|
14 comments
|
Counter : 557 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณกิ่งฟ้า, คุณทนายอ้วน, คุณปัญญา Dh, คุณmariabamboo, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณหอมกร, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtuk-tuk@korat, คุณnewyorknurse |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:16:07:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:17:06:58 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:17:59:31 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:18:03:30 น. |
|
|
|
โดย: mariabamboo วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:19:20:35 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:20:12:33 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 15 พฤษภาคม 2565 เวลา:23:35:57 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:24:42 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:13:26:21 น. |
|
|
|
|
|
พ่ออายุมากแล้ว อย่าไปคิดมากครับ ปล่อยๆ ไปถ้าไม่อันตรายถึงขั้นบาดเจ็บ หรือถึงชีวิตผมปล่อยครับ