เช้านี้ตื่นมาด้วยอาการเพลียๆเนื่องจากความตื่นเต้นจากการจัดกระเป๋าเมื่อคืน พลางคิดในใจว่า "ในที่สุดทริปที่รอคอยก็มาถึงจนได้ ตรูจะได้ฮอลิเดย์จริงๆแล้วว๊อยยย" ไฟลท์ กระบี่- กทม. ตอนเช้าทำให้ต้องตาลีตาเหลือกตื่นมาเตรียมตัวจะได้ทันเครื่องบิน สุดท้ายก็ต้องลุ้นกันอีกจนได้เพราะว่าไปถึงสนามบินตอนอีกสักครึ่งชม. ก่อนเวลาเครื่องออก เราก็รีบหางจุกตูดบอกพ่อให้เหยียบคันเร่งหน่อยแล้วก็ไม่ตกเครื่อง (รอดตัวไป) ไปถึง กทม.ตอนสิบโมงกว่าๆก็ไปสิงอยู่บ้านน้ารอเวลานัดเจอกับสมาชิกอื่นๆในทริปนี้ตอนบ่ายสองที่ดอนเมืองก็เลยไปงีบสักแป๊บ เพราะบ้านน้ามาดอนเมืองใช้เวลาไม่นานมากงานนี้ยังไงก็ไม่มีทางพลาดถึงสนามบินเลยเวลานัดนิดหน่อยแต่ก็ถือว่าทำเวลาได้ไม่น่าเกลียดไปถึงปั๊บเพื่อนที่หลวมตัวไปด้วยกันก็มารออยู่ที่สนามบินก่อนแล้วพวกเราก็ด้อมๆมองๆหาพี่ไกด์คนที่จะดูแลพวกเราไปตลอดทริปนี้ เค้าก็รอพวกเราอยู่บริเวณทางเข้าไปเช็คอินท์พี่เค้าชื่อพี่ใหญ่ ก็จัดแจงแจงรายละเอียดการเช็คอินท์ พร้อมทั้งโปรแกรมการเดินทางซึ่งถ้าคนเคยใช้บริการบริษัททัวร์ก็คงจะคุ้นชิน

ทริปนี้มีสมาชิกทั้งหมด 18 คน รวมพี่ใหญ่โดยผู้สูงอายุสุดในทริปนี้อยู่ที่หกสิบกว่าๆ แต่จริงๆแล้วการไปเหยียบหลังคาโลกหรือเอเวอเรส เบสแคมป์เรื่องอายุอาจจะไม่ใช่เป็นเรื่องหลักแต่อยู่ที่สภาพร่างกายของแต่ละคนมากกว่ามีทั้งคนที่มาลุยเดี่ยวคนเดียวเพื่อหามิตรเอาข้างหน้า หรือมากันเป็นกลุ่มมาเป็นคู่ มีหมดในทริปนี้ส่วนเราก็มากะเพื่อนที่พอจะหลอกมาได้แค่คนเดียวอย่างที่เกริ่นไปก่อนแล้วถึงที่มาของทริปนี้ในบันทึกก่อนหน้านี้

การเดินทางของเราวันนี้ใช้บริการสายการบินแอร์เอเชีย ซึ่งเราจะบินจากกทม. ไปลงที่เมืองซีอาน ประเทศจีน เวลาที่ใช้ในการบินก็ประมาณ 4 ชม.แต่เครื่องมีการเสียเวลาเล็กน้อยก็เลยทำให้เราไปถึงซีอานเกือบๆสี่ทุ่ม และนี่คงต้องบอกว่าเป็นครั้งแรกของอิชั้นที่เจอว่ามีการฉีดพ่นสเปรย์ฆ่าเชื้อโรคซึ่งเจ้าเพื่อนที่ไปด้วยกันมันพูดติดตลกว่าเค้าฉีดไบก้อนฆ่าเชื้อโรค ทั้งลำโดยทางสายการบินประกาศว่านี่คือข้อกำหนดของทางการจีนให้มีการฉีดพ่นยาตัวนี้ก่อนเครื่องจะลงจอดในประเทศเค้าเอ๊ะ ทำไมชั้นจำไม่ได้ว่าตอนบินไปปักกิ่งเจอการฉีดแบบนี้(หรือตรูแก่แล้วจริงๆเลยจำไม่ได้ฟะ) ระหว่างนั่งเครื่องทางบริษัททัวร์ก็มีบริการสั่งอาหารบนเครื่องไว้ให้เรียบร้อยแล้วพวกเราเลยได้กินข้าวมันไก่บนเครื่อง หย่อยๆ ไม่ต้องหิ้วท้องรอจนเครื่องลง ถึงสนามบินก็มีไกด์ท้องถิ่นสาวชาวจีนพูดภาษาไทยได้ดีทีเดียวเชียวชื่อว่าน้องสไมล์หรือ ง่ายๆว่า น้องยิ้ม มาคอยรอรับพวกเรา สัญลักษณ์ที่จำได้ง่ายคือ ธงชาติไทย ของกปปส. นี่เอง (อุ๊บส์ ป่าวเอาการเมืองมาโยงนะ) ปล. สนามบินซีอานตั้งอยู่ที่เมืองเสียนหยาน (ขออภัยถ้าออกเสียงผิด) โดยใช้เวลาจากสนามบินไปที่พัก 1ชม. โดยรถที่เรานั่งไปเป็นรถบัสเล็กสำหรับประมาณ 22 ที่นั่ง

วันนี้ก็ไม่มีโปรแกรมอะไรมากมาย ถึงแล้วก็ต้องรีบไปกินก่อนหิวพร้อมลุ้ย มื้อแรกวันนี้เค้าต้องอ่อยเหยื่อพวกเราก่อนแน่ๆเลยจัดเป็นพวกติ่มซำในภัตตาคารจีนดูดีมีสกุลหน่อย ซาลาเปาไส้ไหล ฮะเก๋ากุ้งเป็นกุ้งกระดูกหมูทอด เป็ดอบ ฯลฯชั้นไม่น่าพลาดใจเร็วดัดฟันก่อนไปเที่ยวเลยทำให้สมรรถภาพในการเคี้ยวอาหารลดลงไปแต่ ระวัง !! นี่อาจจะเป็นภาพลวงหน้า เพราะหลังจากนี้เราจะเจออะไรบ้างจะเป็นอย่างที่เค้ากล่าวขานกันไม๊ สำหรับอาหารในประเทศจีนที่มักได้ยินกิตติศัพท์ว่ามีแต่ผัก ผัก ผัก ต้องรอลุ้นกันต่อไป เรื่องที่พักในคืนแรกก็ยังคงเป็นความสะดวกสบายอยู่พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าเพื่อไปเยี่ยมสุสานจักรพรรดิจิ๋นซี นอนเอาแรงกันดีกว่าพร้อม.....ลุย 6 - 7 - 8 นะทุกคน(ใครไปกับทัวร์บ่อยๆคงรู้ความหมายของตัวเลขพวกนี้นะค๊า) คืนนี้ฝันดีกับอากาศเย็นสบายๆในซีอาน