ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ไพรมหากาฬ 1
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

นี่คือเรื่องราวการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ เมื่อจอมพราน .....รพินทร์ ไพรวัลย์......รับเป็นมัคคุเทศก์นำทางให้คณะนายจ้าง อันมี ม.ร.ว.เชษฐา วราฤทธิ์, ม.ร.ว.หญิง ดาริน วราฤทธิ์ และ พ.ท. ไชยยันต์ อนันตรัย เพื่อตามหาพรานชดน้องชายที่หายสาบสูญไปกับการแสวงหาขุมทรัพย์พระอุมาเทวี จอมมัคคุเทศก์พร้อมสู่พรานคู่ใจ บุญคำ จัน เกิด เส่ย พาคณะนายจ้างสู่ดินแดนอันไม่เคยปรากฏในภูมิศาสตร์โลก บนเส้นทางดงดิบที่พร้อมจะปลิดชีวิตผู้มาเยือนได้ทุกวินาที กล่าวกันว่า หากขุนเขาพระศิวะมีจริง หากขุมทรัพย์พระอุมา ไม่ใช่เพียงตำนานเล่าขาน ผู้ที่จะบุกบั่นนำไปถึงได้ ก็คงจะมีแต่ ' จอมพราน รพินทร์ ' คนนี้คนเดียวเท่านั้น

ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ไพรมหากาฬ 2
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

ครั้นแล้วในพริบตานั่นเอง พรานใหญ่ก็ประจันหน้ากับไอ้มหาวายร้ายอย่างจัง งาสีเหลืองจัด ทอดลงมาเกือบจะลงดิน หูข้างหนึ่งแหว่งขาดเป็นริ้ว ผิวกายสีโคลนหมาดๆ โผล่พรวดออกมาจากดงรวกอันหนาทึบสลับซับซ้อน ทันทีที่ภูเขาลูกนั้นออกมาพ้นกอรวก มองเห็นได้ถนัดตลอดทั้งตัว ก็ดูประหนึ่งว่าโลกรอบด้านจะถูกบดบังมืดมิดด้วยราหู จะมีสติมั่นคงอาจหาญสักเพียงใดก็ตาม บัดนี้ รพินทร์ ไพรวัลย์ มีความรู้สึกเย็นวาบ ตั้งแต่เส้นผมลงไปจนกระทั่งจรดปลายเท้า !

ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ไพรมหากาฬ 3
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

พรานใหญ่ก็พลันตะลึงพรึงเพริดไปในวาระนั้น ร่างงามอันเปล่าเปลือยของราชสกุลสาว นอนคว่ำหนุนท่อนแขนผึ่งแดดที่ส่องทะลุกิ่งใบไม้ลงมา เป็นจุดพราวจับอยู่บนผิวอร่าม ราวกับท่อนงาสลักกลึงเกลานั้น เทพธิดาไพร ถ้ามีจริงก็คงไม่งามเท่า เลือดในกายของรพินทร์เย็นเฉียบประหนึ่งจะจับเป็นก้อน ความตะลึงของเขา มิใช่อยู่ที่เรือนร่างอันสว่างโพลนหมดจดนั้น หากแต่เป็นอีกสิ่งหนึ่ง ซึ่ง ณ บัดนี้ อยู่ห่างตะโพกกลมกลึงเพียงสองวา มันคืองูเห่าดงตัวมหึมา ! !

ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ไพรมหากาฬ 4
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

คุณพระช่วย ! หล่อนเห็น...ร่างของมนุษย์คนหนึ่งนั่งคร่อมมาบนหลังเสือโคร่งตัวนั้น ป่ารอบด้านดูมืดมิดไปหมด เห็นวาวจ้าอยู่เฉพาะดวงตาสองคู่เท่านั้น มันวิ่งปราดมาที่ต้นตะเคียนซึ่งหล่อนและพรานใหญ่ซ่อนตัวอยู่ มนุษย์หรืออะไรชนิดหนึ่งที่นั่งคร่อมมาบนหลังของมัน ตบมือครั้งหนึ่ง แล้วแหงนชี้ขึ้นมายังคาคบ...ตำแหน่งที่หล่อนและรพินทร์นั่งอยู่ เสือร้ายก็แหงนดวงตาวาวตามขึ้นมาเห็นในบัดนั้น ดารินได้ยินเสียงโฮกสนั่นพร้อม ๆ กับร่างของลายพาดกลอนที่พุ่งเผ่นทะยานขึ้นมา แล้วบัดนั้นเอง กัมปนาทของกระสุนดินขับแรงสูงจาก .357 ก็ระเบิดขึ้นกึกก้องใกล้ๆ ตัวหล่อน

   ถ้าเอ่ยชื่อ ' เพชรพระอุมา ' เหล่านักอ่านน้อยคนนักจะส่ายหน้าแล้วบอกว่า ' ไม่รู้จัก ' ก็... แหม ! ออกจะเป็นวรรณกรรมดังค้ำฟ้าเสียขนาดนั้น ถ้าไม่รู้จักนี่ตกเทรนด์อย่างแรงเลยค่ะ

   หวานเย็นได้ยินชื่อเพชรพระอุมาคั้งแรกเมื่อครั้งใส่ชุดคอซอง แต่ยังไม่มีโอกาสได้หยิบมาอ่านค่ะ สารภาพตรง ๆ เลยค่ะว่า ณ ขณะนั้นเพชรพระอุมาไม่อยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ จนกระทั่งเวลาล่วงเลย สังขารเริ่มจะร่วงโรยไปตามวัย (พูดซะมีอายุเชียว) บังเอิญเหลือบสายตาไปเห็นเพชรพระอุมาอีกครั้งในร้านหนังสือ แล้ว... พี่ที่น่ารักคนหนึ่งยืนยันว่า ' สนุก ' หวานเย็นเลยได้ฤกษ์หยิบมาอ่านกะเขาสักที

   แต่...เพราะความยาวของหนังสือที่มีมากมายหลายเล่มเหลือเกิน ทำให้มีการสลับฉากระหว่างเพชรพระอุมากับบรรดานิยายเรื่องอื่นอยู่บ่อยครั้ง กว่าจะจบครบทุกเล่มเลยใช้เวลานานไปนิด ตอนแรกว่าจะไม่รีวิวแล้วค่ะ อ่านจบมานานมากแล้ว เกิน 2 ปีแล้วด้วยซ้ำ แต่... บังเอิญพี่สาวไกด์ใจซื่อยุขึ้น หวานเย็นเลยมารีวิวให้อ่านกัน ความดีความชอบยกให้พี่สาวไกด์ไปเลยค่ะ แต่... ความไม่ดีต้องโทษที่หวานเย็นคนเดียวเลย

   เริ่มต้นการผจญภัยกันที่ ' ไพรมหากาฬ ' เหตุเกิดเพราะ ม.ร.ว.เชษฐา ต้องการออกเดินทางตามหา ม.ร.ว.อนุชา น้องชายคนกลางแห่งสกุล ' วราฤทธิ์ ' สืบทราบได้ความว่ามีเพียงพรานใหญ่นาม ' รพินทร์ ไพรวัลย์ ' เท่านั้นที่สามารถนำทางไปยังดินแดนอาถรรพ์แห่งตำนานเพชรพระอุมาได้ ก็... ถ้าพระเอกนำทางไม่ได้ เรื่องมันจะเดินยังไงล่ะ

   ครั้นเริ่มเปิดตัว ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ อย่างเป็นทางการ หวานเย็นก็เกิดอาการหมั่นไส้นางเอกเข้าอย่างจัง ทำไมน่ะเหรอคะ ก็... คุณหญิงท่านเล่นขนสัมภาระอย่างกับจะไปเที่ยวตากอากาศกลางไพรมากกว่าจะไปเดินทางตามหาพี่ชายที่หายสาบสูญ ไม่ได้ตระหนักเลยว่าคนอื่น ๆ ในคณะเขาจะไปเดินป่ากัน เป็นน้องเป็นนุ่ง หวานเย็นจะฟาดเข้าให้ โทษฐานทำอะไรไม่เข้ากับสถานการณ์ แถมยังทั้งดื้อ ทั้งถือดี อวดเก่งเป็นที่หนึ่ง อ่านแล้วอยากกรี๊ด ! กรี๊ด ! กรี๊ด ! ให้ลั่นสนั่นไพรถ้าไม่เกรงว่าไอ้งาดำจะวิ่งชนน่ะนะ ฮึ่ม ! หวานเย็นเลยเกิดอาการชื่นชมนายพรานใหญ่ ท่านช่างมีความอดทนอดกลั้นดีแท้ ขนาดหวานเย็นเป็นผู้หญิงเหมือนกันกับคุณหญิงดาริน หวานเย็นยังไม่อยากจะทนเลยค่ะ

   พออ่าน ๆ ไป เริ่มเข้าใจในความรอบคอบของคุณหมอที่มียศเป็นถึงหม่อมราชวงศ์ ถ้าไม่มีเธอคงไม่มีใครเตรียมหยูกยาและสารพัดเสบียงมาเดินป่าเป็นแน่แท้ สมแล้วที่มีดีกรีเป็นถึงคุณหมอ แต่... ขณะที่กำลังปลื้มอยู่นั้นเอง คุณหญิงก็ก่อเรื่องอีกจนได้ ช่างเป็นนางเอกดีจริง ๆ เลยเชียว

   อ่านแล้วชอบนะคะ สำหรับไพรมหากาฬ มีอะไรให้ลุ้นระทึกมากมาย ทั้งไอ้งาดำ ทั้งงูองอาง (ตอนคุณหญิงดารินอาบแดด) ทั้งเสือสมิง อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่านี่ล่ะต้นตำรับของการผจญไพร ไม่แปลกใจเลยที่ใครต่อใครจะพากันกล่าวถึงเพชรพระอุมาอย่างชื่นชม หวานเย็นยังประทับใจเลยค่ะ