ชื่อหนังสือ : เพียงภาพลวง
เขียนโดย : ปิ่นไม้
พิมพ์ครั้งที่ ๒ : พฤศจิกายน ๒๕๕๔
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
จำนวน ๒๔๐ หน้า ราคา ๑๕๙ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   ใครที่ว่าจิตรกรต้องติสต์ ต้องแนว ลองมาทำความรู้จักกับ ‘อรไพลิน’ดูแล้วจะรู้ว่าเธอคนนี้หักล้างทุกทฤษฎีศิลป์ เพราะหญิงสาวนั้นแสนจะเข้าใจง่าย คิดอะไรอยู่ก็แสดงออกผ่านสีหน้าแววตา และไม่อายที่จะประกาศออกมาอย่างผิดจรรยาบรรณว่าเธอไม่อยากเป็นจิตรกรไส้แห้ง !

   แต่พรสวรรค์ของเธอคือของจริง ภาพที่เธอวาด (มั่ว ๆ) สามารถสร้างแรงบันดาลใจ เป็นที่ถูกรสนิยมนายทุน ‘นภทีป์’คิวเรเตอร์หนุ่มจึงได้รับการฝากฝังให้เคี่ยวกรำศิลปินสาว จะบังคับขู่เข็ญ ปั้นน้ำเป็นประติมากรรมแค่ไหนก็ทำไปเถอะ ขอเพียงให้อรไพลินส่งผลงานทันนิทรรศการที่กำลังจะมีขึ้น แลกกับความมั่นคงในอาชีพของตัวเขาเอง

   ตำแหน่งคิวเรเตอร์ประจำแกลลอรี่ดังช่างเย้ายวน แต่การประสานงานกับยัยเด็กดื้อ จอมแถ แถมขี้เกียจได้โล่ก็ท้าทายขีดความอดทนสิ้นดี และงานหนักยิ่งสาหัสขึ้นกว่าเดิมเมื่อเจ้าตัวดันเข้าไปพัวพันกับเหตุฆาตกรรมซะได้ว้าก ! เป็นผู้คุมก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว นี่ยังต้องเพิ่มหน้าที่บอดี้การ์ดเข้าไปอีกเรอะ !!


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แจ่มใส ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   อรไพลิน จิตรกรสาวฝีมือดีที่ประกาศตัวอย่างตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อมว่า “ ไม่อยากเป็นจิตรกรไส้แห้ง ! ” และเธอก็กำลังทำตามคำประกาศของตนอย่างเคร่งครัดด้วยการมองหางานที่ไม่ใช่อาชีพจิตรกรทำ ทว่าพรสวรรค์และฝีมือการวาดภาพของเธอกลับถูกใจและเป็นที่ต้องการของนายทุนใหญ่ จึงเดือดร้อนถึง นภทีป์ คิวเรเตอร์หนุ่มของแกลเลอรี่ชื่อดังต้องลงทุนสละเวลางานอันแสนยุ่งของตนมานั่งเฝ้าและคอยข่มขู่ให้เธอสร้างผลงานศิลปะจากปลายพู่กันเพื่อรักษาสถานภาพในตำแหน่งหน้าที่การงานที่ตนรักไว้ให้จงได้ เรื่องทุกอย่างคงจะง่ายและลงตัวกว่านี้ หากทั้งเขาและเธอจะไม่เข้าไปเกี่ยวพันกับคดีฆาตกรรมเสียก่อน

   ติดใจผลงานของ ปิ่นไม้ มาตั้งแต่ ลางบรรเลง แล้วล่ะค่ะ พอมา เพียงภาพลวง เลยไม่ลังเลที่จะจับจองเป็นเจ้าของ แล้วก็ไม่ผิดหวังสนุกจริง ๆ ค่ะเล่มนี้

   อรไพลิน นางเอกของเรื่องเป็นศิลปินที่ไม่ติสต์หลุดโลกจนเข้าใจยาก แสดงออกตรง ๆ จนบางครั้งชวนให้สงสัยว่าเธอถูกสอนมาแบบไหนนะ เพราะบางครั้งก็ซื่อ ใส เสียจนชวนปวดหัว แต่... ไม่ได้โง่นะคะ ฉลาดพอตัวเชียวค่ะ ไม่อย่างนั้นฆาตกรในเรื่องคงไม่ถูกเปิดโปงแผนการหรอกค่ะ พระเอกของเรื่องอย่าง นภทีป์ ก็แผนสูงใช่ย่อยค่ะ แถมช่างเปรียบเทียบและปรับใช้กลยุทธ์แบบ... หวานเย็นสรุปเป็นคำนิยามสั้น ๆ ว่า 'เจ้าเล่ห์' อะ แถมยังกล้าพูดเต็มปากเต็มคำแบบหน้าเฉยอีกนะคะว่า...

   “ ไม่ได้สิครับ ผมบอกน้าไปตั้งหลายรอบแล้วว่าความรักก็คือสมรภูมิ ต้องค่อย ๆ ตะล่อม ค่อย ๆ ล้อม พอยัยมะปรางรู้สึกว่าเขาอยู่โดยไม่มีผมไม่ได้เมื่อไหร่ เราก็ชนะ ยึดเอาเด็กนั่นไว้เป็นของเรา ”

   ดูความฉลาดแกมโกงของคิวเรเตอร์คนนี้สิคะ กระทั่งกับความรักยังจะ... แต่เห็นร้ายกาจแบบนี้ คำชี้แนะเกี่ยวกับเรื่องการทำงานของเขาที่ว่า...

   “ ความมั่นคงมันไม่ได้แถมมาพร้อมกับงานนะเธอ บางคนสมัครเข้าทำงานบริษัทใหญ่โต ทำได้สามวันแผนกที่ทำอยู่โดนตัดงบต้องออกจากงานก็มี บางคนทำงานมาเป็นสิบปี บริษัทเจ๊งถูกลอยแพก็เยอะ เธอจะรู้ได้ไงว่างานไหนมั่นคง
   ...
   ความมั่นคง เงินทอง หรือชื่อเสียง มันเป็นสิ่งที่เธอต้องสร้างขึ้นเองนะมะปราง ไม่มีหรอกที่ว่าสมัครงานนี้แล้วจะมีทั้งเงินและคนนับหน้าถือตาไปจนตายน่ะ ”

   สะท้อนมันสมองของผู้ชายคนนี้ว่าช่างมองอะไรได้ลึกซึ้งและตรงกับความเป็นจริงอย่างมากเลยล่ะค่ะ

   ไม่ผิดหวังสำหรับการรอคอยจริง ๆ ค่ะเรื่องนี้ สนุก คุ้มค่า น่าอ่านมาก ๆ เลย นี่...หวานเย็นก็กำลังเฝ้ารอผลงานเรื่องต่อไปของนักเขียนท่านนี้อยู่นะคะ ถูกใจมาสองเรื่องแล้วล่ะค่ะ

Create Date : 17 ธันวาคม 2555
Last Update : 17 ธันวาคม 2555 15:11:45 น.		4 comments
Counter : 1670 Pageviews.
Share Tweet