ชื่อหนังสือ : วาหัวใจให้เป็นรัก
เขียนโดย : เมเปิ้ลสีขาว
พิมพ์ครั้งที่ ๒ : มิถุนายน ๒๕๕๐
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
จำนวน ๒๐๘ หน้า ราคา ๑๓๙ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   สองปีมาแล้วที่เสียงโทรศัพท์ซึ่งดังขึ้นกลางดึกทำเอาณิศราต้องหวาดผวา กลัวว่าฝันร้ายอย่างในอดีตจะอุบัติขึ้นอีกครั้ง ชีวิตที่ผ่านมาเต็มไปด้วยคำถามและความสงสัย

   จนกระทั่งวันที่ดารัณปรากฏตัวขึ้น เขามาฟื้นความทรงจำเลวร้ายที่เธออยากลืมเลือน แต่ขณะเดียวกันเขาก็เป็นกุญแจไขปริศนาซึ่งเธอเฝ้าเวียนถามตัวเองมาเนิ่นนาน ในเวลาที่หัวใจกำลั'อ่อนแอ ‘ความรัก’ ที่เธอตั้งแง่ก็ดันโผล่มาทำให้เธอยิ่งสับสน แม้จะพยายามเลี่ยง อยากให้เขาเป็นเพียงคนรู้จักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตแล้วก็ผ่านไป แต่มันไม่ง่าย เพราะลึก ๆ ข้างในแล้วเธอปรารถนาคนที่เข้าใจ และเขาเองก็เช่นกัน...

   เมื่อความจริงปรากฎ เขาและเธอจะเลือกทางเดินไหน ระหว่างความจริงอันเลวร้ายที่เป็นเพียงอดีต กับความจริง ณ ปัจจุบัน


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แจ่มใส ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   สองปีกับความสูญเสียเพื่อนรักไปโดยไม่ล่วงรู้ที่มาที่ไป ทำให้ ณิศรา ต้องจมอยู่กับความหวั่นเกรงเสียงโทรศัพท์ที่กรีดร้องยามค่ำคืน เธอพยายามทำใจและหลงลืมความทรงจำอันเลวร้ายนั้นมาตลอด กระทั่ง ดารัณ ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าร้านของเธอ เพื่อทวงถามถึงความจริงในวันนั้น... ความจริงที่ถูกปกปิดมานาน แม้จะไม่เต็มใจให้ความร่วมมือกับเขานัก แต่เมื่อทราบถึงเหตุจำเป็นที่ทำให้เขาต้องคอยมาวนเวียนเพื่อสอบถามเรื่องราวต่าง ๆ จากเธอ ก็ทำให้ ณิศรา ให้ความช่วยเหลือเท่าที่เธอพอจำทำได้ แต่แล้วความจริงที่ได้รับรู้กลับเลวร้าย จนสั่นคลอนสายใยแห่งความผูกพันอันบางเบาที่ค่อย ๆ ทักถอขึ้นในหัวใจของทั้งเขาและเธอ แล้วสิ่งใดจะสำคัญกับหัวใจมากไปกว่ากัน ระหว่างความจริงอันเลวร้ายในอดีต กับความจริงในปัจจุบัน

   วาดหัวใจให้เป็นรัก เป็นผลงานเมื่อหลายปีที่ผ่านมาแล้วของ คุณยุ้ย (เมเปิ้ลสีขาว) เห็นชื่อเรื่องหวาน ๆ อย่าหลงเข้าใจผิดว่าเนื้อหาของเรื่องจะต้องหวานชื่นรื่นรมย์เหมือนดื่มน้ำหวานเฮลบลูบอยนะคะ เพราะเรื่องราวออกโทนหม่น ๆ กรุ่นกลิ่นอารมณ์สูญเสียลอยอวล ยิ่งการสูญเสียที่เกิดขึ้นเป็นการสูญเสียซึ่งคนที่มีชีวิตอยู่ไม่อาจล่วงรู้เหตุผลที่ทำให้เพื่อนรักและคนที่ตนรักตัดสินใจด่วนจากโลกนี้ไปได้เลย มันทำให้ความอึมครึมครอบคลุมอยู่ทุกอณูบรรยากาศของเรื่อง จะสุขใจก็ทำไม่ได้เต็มที่ จะทุกข์ใจก็ทำได้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ เพราะต่างยังมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ จะให้มาจ่อมจมกับอดีตมากนักก็ดูไม่รักตัวเองเกินไป แล้วความจริงที่ถูกปกปิดไว้ก็ช่างยั่วให้สงสัยยิ่งนักว่าเพราะอะไรกัน อ่านแล้ววางไม่ลงจริง ๆ ค่ะ

   สำหรับใครที่อยากรู้ว่าความจริงในอดีตคืออะไร ต้องไปค้นหาคำตอบใน วาดหัวใจให้เป็นรัก เอาเองนะคะ หวานเย็นแอบกระซิบนิดหนึ่งนะคะว่า...

   “ รู้ไหม เวลาเราทำอะไรน่ะ เราต้องรับผลที่จะตามมาด้วย ”

   แต่... ถ้าเราไม่รู้ว่าผลที่ตามมานั้น เกิดจากการกระทำใดของเราแล้วล่ะก็... ความสงสัยใคร่รู้จะพาให้คุณต้องตามล่าหาคำตอบค่ะ

Create Date : 15 ธันวาคม 2555
Last Update : 15 ธันวาคม 2555 17:08:23 น.		10 comments
Counter : 1607 Pageviews.
Share Tweet