เมื่อนักปลูกต้นไม้เมืองไทยไปสอนชาวแอฟริกาใต้ (โมซัมบิก)ปลูกสร้างสวนป่าลดโลกร้อน
ปี2007 คนป่าชาววนศาสตร์สองคนบินจากเมืองไทยไปลงที่เมืองหลวงมาปูโต ประเทศโมซัมบิก เพื่อไปสอนชาวแอฟริกาปลูกต้นไม้และสร้างป่าไม้ เรื่องที่สอนยากคือการปักหลักหมายแนวปลูกให้ใด้แนวตรงบนภูเขา และการคาดเดาดินฟ้าอากาศแบบขงเบ้งดูดาว ถ้ากำหนดแผนงานผิดแค่เจ็ดวันปลูกแล้วฝนไม่ตก กล้าไม้สักที่ส่งขึ้นเครื่องบินไปจากเมืองไทยมีโอกาสตายเรียบเสียชื่อครูใหญ่ คนงานผู้หญิงมัดลูกน้อยใส่หลังไปทำงานอย่างน่าเห็นใจ ผมต้องคอยหางานเบาๆให้ทำแต่พวกหล่อนไม่ยอม มากันเป็นหมู่บ้านทำงานกันเป็นกลุ่มแม้จะยากไร้แต่พวกเขาก็รื่นเริงร้องเพลงในเวลาทำงาน ผู้หญิงจะขยันมากกว่าผู้ชาย คนงานบางคนมาทำงานโดยไม่กินข้าวมาเพราะพวกเขาไม่มีจะกิน ผมพยายามให้รางวัลคนงานที่ขยันเป็นเงินค่าอาหารแก่พวกเขาบ่อยๆ ทีภูมิใจมากคือเขาเรียกเราว่า my big boss ขณะที่นายฝรั่งเขาเรียกboss เฉยๆ...โลกทั้งผองคือพี่น้องกัน ใครไปแอฟริกาอย่าลืมฉีดวัคซีนกันไข้เหลือง ต้องนอนกางมุ้ง มียาแก้ท้องเสียและห่อข้าวติดตัวติดตัวตลอดเวลาเข้าป่าหรือไปชนบทเพราะพกเงินไปแต่หาซื้อของกินไม่ได้ครับ