Toradora! : episode 20



- ไทกะไปไหว้พระขอพรปีใหม่ที่ศาลเจ้าคนเดียว เธอพบกับคิตามูระที่สงสัยว่าริวจิไม่ได้มา
ด้วยกันหรือ เธอจึงบอกเขาว่าริวจิเป็นไข้นอนซมอยู่ที่บ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว เมื่อคิตามูระ
ทราบข่าวและตั้งท่าจะไปเยี่ยมริวจิ ไทกะจึงไหว้ขอพรคิตามูระ โดยที่ตัวเขาเองก็งงไปเลย
- เมื่อถึงคืนสุดท้ายของช่วงหยุดฤดูหนาว ริวจิที่หายดีแล้วก็มายืนคิดถึงคำพูดของมิโนริในคืน
อีฟว่านั่นเป็นคำปฏิเสธต่อเขาใช่ไหม ไทกะจึงเปิดหน้าต่างออกมาดูว่าเป็นใคร พอเห็นเป็น
ริวจิเธอก็ปิดหน้าต่างหนี ก่อนจะเปิดมาบ่นว่าริวจิทำเสียงดังจนบะหมี่เธออมน้ำหมดแล้ว เมื่อ
ริวจิสงสัยว่าทำไมช่วงที่ผ่านมาไทกะไม่มากินข้าวที่บ้านเขาเลย ไทกะจึงตัดบทบอกริวจิว่า
อย่าเอาความเซ็งที่โดนมิโนริหักอกมาระบายกับเธอ ริวจิเลยบอกว่าเขาอยากให้เธอทำตัว
กับเขาให้เหมือนที่เคยเป็นมา ไทกะจึงบอกว่าที่เธอทำอยู่นี้ก็เพื่อริวจิกับมิโนริ เธอเพิ่งรู้ตัว
ว่าการที่เธอพึ่งพาเขาอยู่ทำให้มิโนริเข้าใจผิดไป ไทกะเชื่อว่ามิโนริน่ะชอบริวจิอยู่ แต่ยอม
ตัดใจเพราะเห็นว่าไทกะนั้นจำเป็นต้องมีริวจิอยู่เคียงข้าง เมื่อถูกถามว่าแล้วริวจิไม่คิดบ้าง
หรือว่ามิโนริก็ชอบเขาอยู่ ริวจิจึงตอบได้แค่เขาคิดว่ามิโนริก็น่าจะสนใจเขาอยู่บ้าง ไทกะจึง
บอกเขาว่าอย่าวิ่งหนีสิ่งที่อยู่ต่อหน้า เธอจะไม่พึ่งพาเขาอีกแล้ว เธอจะพยายามด้วยตัวเอง
ถ้าริวจิยังคงมีความรู้สึกให้กับมิโนริเหมือนเดิมอยู่ เธอมั่นใจว่ามิโนริจะยอมเปลี่ยนใจเอง
ริวจิควรทำสิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำเสีย อย่าหลบหนีมิโนริ จงยืนยันความรู้สึกของมิโนริที่มีต่อ
ริวจิออกมาให้ชัดเจนซะ ริวจิจึงเข้าใจแล้วบอกกับเธอว่าอย่าเผาห้องตัวเองก็แล้วกัน ไทกะ
จึงสัญญากับเขาว่าเธอจะอยู่รอดด้วยตัวคนเดียวให้ได้
- ยาสึโกะออกมายื่นใบรับรองจากผู้ปกครองในการไปทัศนศึกษาที่โอกินาว่าให้กับริวจิที่ลืมไป
เสียสนิท เมื่อเขารับใบมา เขาก็บ่นคนเดียวว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่เขาควรเป็นกังวลในช่วงเวลา
นี้เลย เมื่อมาถึงโรงเรียน เด็กหนุ่มคนที่เขาแลกชุดด้วยตอนคืนอีฟก็นำชุดมาคืนริวจิพร้อมกับ
ของขวัญที่ริวจิไม่ได้ให้มิโนริ เมื่อรับมาแล้วริวจิก็ตัดพ้อว่าของขวัญชิ้นนี้มันไม่จำเป็นต้องใช้ใน
คืนนั้นแทน เมื่อเขาเก็บของเข้าล๊อกเกอร์หน้าห้อง ฮารุตะก็วิ่งมาแอบหลังริวจิ เพราะกลัว
โดนไทกะฆ่าทิ้งที่ฮารุตะไปล้อเธอเล่น ฮารุตะจึงเหลือบไปเห็นกิ๊ฟติดผมที่ริวจิถือไว้แล้วสงสัย
ว่ามันคืออะไร ริวจิจึงบอกว่าสิ่งนี้มันไม่จำเป็นต่อเขาอีกแล้ว ฮารุตะเลยตบมาใส่เล่นให้ริวจิ
ดู ไทกะเลยตบะแตกเข้าไปฉุดกระชากดึงกิ๊ฟออกจากผมของฮารุตะอย่างทารุณโดยตะโกนไป
ด้วยว่านั่นเป็นของๆริวจิ จังหวะนี้มิโนริที่มาถึงจึงเข้ามาทักทายทุกคนด้วยความร่าเริงเหมือน
เช่นดังเดิมแล้ว แต่ริวจิที่ยังลำบากใจอยู่นั้นพอเห็นหน้ามิโนริแล้วก็หลบสายตาแล้ววิ่งหนีไปยัง
จุดขายน้ำแล้วยืนเซ็งอารมณ์อยู่คนเดียวแล้วคิดในใจว่าอยากให้ทุกอย่างมันพังทลายลงไปซะ
ซึ่งในชั่วโมงโฮมรูม คำขอของเขาก็เป็นจริงเมื่อ อ.เอริประกาศว่าโรงแรมที่ทางโรงเรียน
จองไว้ในโอกินาว่าได้ถูกเพลิงไหม้เผาเรียบหมดแล้ว ทางโรงเรียนจึงเปลี่ยนแผนจะไปทัศน
ศึกษาที่ลานสกีแทน เมื่อถูกกดดันมากเข้า อ.เอริก็ฟิวส์ขาดจับชอล์คขึ้นมาเขียนประโยคว่า
"ไม่ใช่ว่าทุกสิ่งในชีวิตจะเป็นไปอย่างที่เราต้องการได้!" ทำเอาทั้งห้องเงียบกริบ
- ตกเย็น เมื่อริวจิเตรียมตัวจะกลับบ้านคนเดียว คิตามูระที่เดินมาเห็นจึงสงสัยว่าไทกะไม่
ได้กลับด้วยกันหรือ ริวจิจึงบอกว่าไทกะมีธุระกลับไปก่อนแล้ว เมื่อเขานึกถึงคำพูดของเธอ
เขาก็ไม่พอใจแล้วเดินจากไปคนเดียว เมื่อซื้อของเสร็จแล้ว ระหว่างทางกลับบ้าน เขาพบ
กับอามิที่มายืนรอไทกะอยู่ เมื่อริวจิทักอามิ อามิก็ไล่เขาไปโดยบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าตาทึ่ม
อย่างเขา ไทกะที่มาได้ยินพอดีก็หัวเราะใหญ่ ทั้งสามจึงไปนั่งคุยกันในร้านกาแฟ โดยอามินำ
สินค้าที่ไทกะฝากซื้อมาให้กับเธอ ริวจิจึงมองว่าทั้งคู่สนิทกันถึงขั้นนี้แล้วหรือ แต่ไทกะก็บอกว่า
ของนี่ไร้ประโยชน์แล้วเพราะทริปไปโอกินาว่าถูกเปลี่ยนเป็นการไปเล่นสกีแทน เมื่ออามิรู้
เรื่องแล้วเริ่มบ่น ริวจิจึงเอ่ยปากขอโทษ ทำให้สองสาวงงว่าริวจิขอโทษทำไม ไทกะจึงบอก
กับอามิว่าในช่วงทัศนศึกษานั้น เธอขอให้อามิไม่ต้องมายุ่งกับริวจิเพราะเขาเพิ่งโดนมิโนริ
หักอกมาในคืนอีฟ ริวจิที่เพิ่งพ่นกาแฟออกไปก็บอกว่าจริงๆแล้วมิโนริบอกเป็นนัยห้ามไม่ให้เขา
ได้เอ่ยคำสารภาพรักกับเธอต่างหาก อามิเลยมุบมิบว่าเธอบอกเขาแล้วว่าเดี๋ยวจะต้องเจ็บ
ปวดเพราะเรื่องนี้ ไทกะจึงบอกต่อว่ามิโนรินั้นชอบริวจิอยู่ แต่มีบางสิ่งทำให้สถานการณ์ไม่
เป็นไปอย่างที่ควร เมื่อขึ้นชั้นเรียนใหม่แล้ว ต่างคนต่างก็จะย้ายห้องกันไป นี่จึงเป็นโอกาส
สุดท้ายที่ริวจิจะยืนยันความรู้สึกของมิโนริได้ เมื่อเห็นท่าทีจริงจังของไทกะ อามิก็ยอมรับ
เงื่อนไขแล้วขอตัวกลับ โดยเธอเข้ามาบอกริวจิก่อนไปว่าเธอหวังว่าเขาจะเป็นคนๆเดียวที่
ต้องเจ็บปวดกับเรื่องนี้ แล้วเดินจากไป เมื่อออกจากร้าน ไทกะก็สงสัยว่าริวจิจะตามเธอมา
ทำไม ริวจิจึงบอกว่าเขาต้องเดินกลับทางนี้อยู่แล้ว เขาบอกกับเธอว่าเขาจะพยายามอย่าง
เต็มที่ในช่วงทัศนศึกษา แม้ว่ามันอาจจะไม่ช่วยอะไรเลยก็ตาม ไทกะที่รำคาญกับความโลเล
ของริวจิก็เลยยืนยันว่าริวจิกับมิโนรินั้นชอบกันอยู่แล้ว เมื่อริวจิสงสัยว่าทำไมไทกะถึงได้มั่นใจ
ในเรื่องนี้นัก เธอก็บอกเขาว่าเธอเชื่อในตัวของริวจิ เธอเชื่อว่าริวจิดีพอที่จะเป็นคนรักของ
มิโนริได้ เธอจึงบอกเขาว่าเธอจะไปซื้อของที่สถานีแล้วเดินจากไปพร้อมแนะนำเขาว่าอย่า
หนีหน้ามิโนริแบบในวันนี้อีก
- วันต่อมาริวจิที่เจอกับมิโนริระหว่างทางข้ามถนน จึงทักทายเธอก่อนแล้วขอโทษเธอเรื่อง
ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน มิโนริจึงทำทีเป็นว่าริวจินั้นพูดเรื่องอะไรอยู่ เมื่อริวจิเห็นสัญญาณไฟเขียว
เขาจึงเดินนำไปก่อน ทันใดนั้นก็มีเสียงของไทกะตะโกนบอกให้มิโนริจับมือริวจิ เมื่อเธอ
เผลอจับเข้าไป เธอก็เขินจนรีบปล่อยมือ ยึกยักไปมาแล้วค่อยจับแขนเสื้อของริวจิแทน เมื่อ
ไทกะวิ่งผ่านไปพร้อมทิ้งกระเป๋าของเธอไว้ให้ด้วย มิโนริจึงกร่นด่าไทกะก่อนที่จะรู้สึกตัว
เพราะริวจิทัก เธอจึงช่วยเขาถือกระเป๋าของไทกะคนละข้างแล้วเดินไปโรงเรียนพร้อมกัน
ทั้งคู่ ระหว่างทางมิโนริจึงเล่าถึงเรื่องน้องชายของเธอ ริวจิจึงอาศัยโอกาสนี้บอกรักเธอ
แบบเนียนๆ เมื่อทั้งคู่มาถึงโรงเรียนแล้วพบกับอามิ อามิที่เห็นท่าทีของทั้งคู่แล้วก็อุทานออกมา
สั้นๆว่า "อุ๊ยตาย..." ก่อนจะเดินจากไปเพียงเท่านั้น เมื่อคิตามูระจัดกลุ่มเที่ยวได้แล้ว
เขาก็บอกกับคนในกลุ่มว่าต้องมีการทำไกด์บุ๊กของแต่ละกลุ่มให้ทางโรงเรียนด้วย ไทกะจึง
เสนอให้ทุกคนไปวางแผนกันที่บ้านของเธอในวันอาทิตย์
- เมื่อทุกคนมารวมตัวที่ห้องของไทกะ คิตามูระจึงเริ่มแจงงานโดยนำไกด์บุ๊กของรุ่นก่อนๆมา
ให้ทุกคนดูเป็นตัวอย่าง มิโนริจึงขอตัวไปชงชาให้ทุกคน ริวจิจึงแอบถามไทกะว่าคุยกับคิตามู
ระได้คล่องตัวแล้วหรือ ไทกะจึงบอกให้เขาไปช่วยมิโนริชงชาแทน เมื่อเห็นริวจิมาถึง เธอ
จึงบอกว่าที่นี่เปลี่ยนไปจากปีที่แล้วมาก เธอต้องขอบคุณริวจิที่ทำให้ไทกะกับที่นี่เปลี่ยนไปใน
ทางที่ดีขึ้น ริวจิบอกว่าช่วงนี้เขาไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น นี่เป็นผลงานของไทกะเองทั้งหมด มิโนริ
จึงชี้ว่าริวจินั่นแหละคือสาเหตุที่ไทกะทำสิ่งเหล่านี้ได้ เมื่อริวจิถามว่ามิโนริไม่ได้มาห้องนี้ตั้ง
แต่ปีหนึ่งแล้วหรือ มิโนริก็บอกว่าตั้งแต่มีเรื่องกับพ่อของไทกะ เธอเลยไม่กล้ามาที่นี่เพราะ
กลัวว่าตัวเองจะผิดหวัง เธอจึงชมริวจิว่าเขากล้าพอที่จะกลับมาเยือนที่นี่อีก ก่อนจะยกชา
กลับไปเสิร์ฟทุกคนที่กำลังวางแผนกันอย่างตั้งใจอยู่ เมื่อริวจิเห็นว่าไทกะจัดบ้านได้เรียบร้อย
ดีจริงๆ เขาก็เข้าใจว่าตัวเองไม่ควรจะมาเงอะงะอยู่แบบนี้ เขาต้องยืนยันความรู้สึกของ
มิโนริให้เป็นที่แน่ชัดในการทัศนศึกษาครั้งนี้

เอ่อ... หลังจากโดนหักอกแบบทะแม่งๆในตอนที่ผ่านมา แล้วผมคนนี้ก็เอาเป็นคิดมาก(ไม่
เข้าเรื่อง) ตอนนี้ความสัมพันธ์ก็หมุนกลับกลายเป็นว่าริวจิยังมีโอกาสใหม่อีกครั้ง เพราะ
ไทกะจะเปิดทางให้เขาแบบเต็มตัวโดยไม่พึ่งพาตัวเขาอีก ในมุมนึงนี่เป็นความคิดที่ดีที่ว่า
ไทกะจะสามารถยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้เสียที แต่มันก็จะไปขัดกับความรู้สึกของตัวเธอ
เอง เพราะกลายเป็นว่าคนที่กำลังหนีความรู้สึกของตัวเองอยู่นั้นกลายเป็นตัวของไทกะไป
เสียเอง อยากจะรู้เหมือนกันครับว่าไทกะจะทนทำหน้าที่สะพานได้อีกซักแค่ไหน ยิ่งความรู้สึก
ที่เธอมีต่อคิตามูระนั้นจืดจางลงมาเหลือแค่ระดับเพื่อน (ดูได้จากการที่เธอคุยกับเขาได้อย่าง
ไม่ขัดเขินแล้ว) ย้ำชัดว่าเธอกำลังกดความรู้สึกจริงๆของตัวเองไว้อยู่ อีกด้านนั้น ตอนนี้อามิ
ก็ทำตัวเซ็งสุดขีดเช่นกันครับ เพราะเธอเซ็งและเบื่อกับท่าทีของริวจิที่ยังทำตัวแบบนี้อยู่ แต่
ผมก็ดูไม่ออกเหมือนกันนะครับว่าอามิจะเป็นตัวแปรที่สำคัญมากแค่ไหนในความสัมพันธ์ที่ชวน
ปวดหัวอันนี้? แต่ผมว่าแบบนี้โอกาสที่จะเป็น open-end คือไม่มีใครได้ลงเอยกับใครแล้ว
ทุกคนยังคงความเป็นเพื่อนอยู่แบบนี้ก็จะยิ่งมีสูงขึ้นมา... สินะครับ


Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2552 12:58:22 น. 5 comments
Counter : 598 Pageviews.

 
ตอนหลังๆนี่ ไวมากๆ
thank you so much ^_^


โดย: crash IP: 124.120.204.201 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:27:20 น.  

 
สมน้ำหน้าเลย ถ้าจบเแบบ ไม่มีใครลงเอยกับใคร

ทำตัวโลเลดีนัก เจ้า ริวจิ -*-


โดย: OmegaZero IP: 117.47.125.196 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:38:09 น.  

 
ชอบตอนที่ ไทกะ ไหว้ คิตามูระ มากเลยค่ะ^^

ขอบคุณมากเลยค่ะ


โดย: kotami IP: 117.47.27.44 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:09:38 น.  

 
สมน้ำหน้าเลย ถ้าจบเแบบ ไม่มีใครลงเอยกับใคร

ทำตัวโลเลดีนัก เจ้า ริวจิ -*-
^
^
^
^
โลเลตรงไหนครับ?


โดย: Matroid IP: 58.9.111.37 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:31:20 น.  

 
แหะๆ - -" คือ ในคืน คริสมาสก็ ทิ้งไทกะไม่ได้

แปลงร่างไปหา - -"

แถม ยัง กลับไป รอ มิโนริน อีก *0*

ผมคิดว่าโลเล อะครับ =m= ถ้า เห็นไม่ตรงกันก็ขออภัยงับ

ปล. อามิ ที่บอกว่า แค่อยากอยู่บนเส้นทางเดียวกะริวจิ
ดู เท่มากเลยละครับ ^^


โดย: OmegaZero IP: 222.123.86.221 วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:0:58:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

suckoja
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตัวเรานั้นเป็นเพียงเศษละอองแห่งดวงดาว...
เล็กกระจิ๋วเมื่อเทียบกับสากลโลก...
แต่เศษละอองนี้จะเปลี่ยนแปลงโลกได้...
ด้วยศรัทธา...

Thomas Clover's Facebook profile

Suckoja Updates

    Group Blog
     
    All Blogs
     
    Friends' blogs
    [Add suckoja's blog to your web]
    Links
     

     Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.