นอกนั้นก็เป็นสินเชื่อตามธนาคารต่างๆ ที่เจ้าของกิจการมีบัญชีอยู่นะคะ แต่ที่ยกมาด้านบนคือ เป็นแหล่งเงินทุนที่น่าจะของ่ายที่สุดตามที่ได้ยินมา แต่ก็อย่างว่า ธนาคารของรัฐก็อาจจะช้าหน่อย (บางทีก็ต้องตาม อ้างจากกระทู้ห้องสีลม พันทิปเรานี่แหละคะ) เจ้าของบล็อกใช้เงินทุนเดิมที่สะสมมา บวกกับกู้จากธนาคาร Mommy ค่ะ ของที่ทำงาน พูดตามตรงว่ามีเงินแค่ 300,000 บาทเท่านั้นจริงๆค่ะ

          2. เมื่อเงินทุนพร้อมแล้ว เราก็ต้องหาทำเล ทำเลที่ว่านี่ก็ควรจะแหล่งชุมชนแน่นอน 100 เปอร์เซ็นต์คะ มีคนเดินผ่านสัญจรมากในระดับหนึ่งเลย การเลือกทำเลไม่ใช่การซื้อหวย (บอกได้เพราะเจ๊งมาแล้วเพราะทำเล) และอย่าคิดว่าเผื่อเขาจะเดินมาทางนี้ ขอบอกว่าไม่มีทาง เราต้องการเปอร์เซ็นต์คนผ่านร้านที่แน่นอนมากกว่าคำว่า เผื่อใครจะผ่าน เคยมีหนังสือ How to อยู่เล่มหนึ่งบอกว่า การหาทำเลที่ดีคือ ให้สละเวลาหนึ่งวัน นั่งนับคนที่ผ่านทำเลที่คาดว่าจะตั้งร้าน ก็เป็นวิธีการที่ดีวิธีหนึ่งนะคะ ทีนี้คำว่า คนผ่านร้าน กับคำว่า ลูกค้าเป้าหมาย มันก็เป็นคนละคำจริงๆค่ะ จากประสบการณ์ พบว่าลูกค้าร้านเราบางคนมาจากที่อื่น ก็เพราะคนเดินผ่านร้าน อาจไม่ใช่คนที่ชอบกินหมูกระทะไปทั้งหมด แต่คนที่ชอบทาน กลายเป็นคนรที่มาจากแหล่งอื่นก็เป็นได้ อย่างไรก็ตามเราพบว่า ส่วนใหญ่จะลูกค้าที่ร้านจะมีที่อยู่อาศัยในแหล่งใกล้เคียงร้าน รัศมีไม่เกิน 2 กม. ส่วนใหญ่เราก็บริการอาหารไปก็ถามๆลูกค้าบ้าง