คุยกันท้ายเรื่อง.. เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้รับแรงบรรดาลใจจากไดอารี่ที่รักค่ะ
เขียนให้ดูตัวเองเป็นคนดี๊ดี 555 แต่จริงๆ แล้ว
ถ้าเป็นบันทึกของเราจริงๆ ก็นานๆ ครั้งจะหยิบมาขีดเขียนแหล่ะค่ะ
ลองมองเข้าไปถ้าเราเป็นบันทึกบ้าง อะไรประมาณนี้
พอพูดถึงเรื่องความทรงจำ ก็จะคิดถึงบันทึกประจำปีค่ะ
ก็เลยลองเล่าๆ ในมุมน่ารักๆ ของบันทึกดู..
บางครั้งคนส่วนใหญ่อยากฟัง..
ในสิ่งที่เราไม่ได้เล่า..
และบางทีคนที่เป็นกัลยาณมิตรของเรานั้น
ก็มักจะเป็น...
คนที่พูดในสิ่งที่เราไม่อยากได้ยิน
สองพี : ลูกเป็ดขี้เหร่ ตัวเดิม
SongPee@The Ugly Duckling
แต่เขียนเป็นบทกวี
บันทึกความรู้สึกเป็นบทกวีเลย
สองสามปีมานี้
เขียนบทกวีทุกวันเลยครับ