ความรู้สึกเหมือนกลับมาที่บ้านเก่า เข้ามายังคงมีความทรงจำที่อัดแน่น เตียงเดิมทีเคยทิ้งตัวลงนอน ตอนนี้มีฝุ่นเกาะอยู่บ้าง - ยังคงจำสิ่งเหล่านั้นได้ดี 

พอนึกถึง 4 ปีแห่งนี้มันผ่านไปไวมาก มากๆจนต้องกลับมาคิดถึงวิวัฒนาการของตัวเองบ้างได้แล้ว

ความรักที่วนเวียนเข้ามาตลอด แต่กลับไม่เคยทำให้เราอุ่นใจในความรู้สึกเลยสักครา คงเป็นเพราะเราเองที่พยายามหาคนที่พอดีมากเกินไป จริงๆควรจะเข้าใจคำๆนี้ได้แล้วว่า ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ แบบที่คุณคิดหรอก เราควรจะอยู่กับใครก็ตามที่เรารับเค้าได้มากที่สุด ปรับกันในบางเรื่อง

ตอนนี้ 00.25 น. ง่วงนะ แต่มันนอนไม่หลับ ไม่เข้าใจกับแฟนอีกละ ชอบคิดเสมอว่าเราเป็นคนไม่คิดอะไรกับเค้าเลย ทำตัวห่างเหิน เราก็ได้แต่ตอบไปสั้นๆว่า ไม่จริงนะ.. 

แต่ก็นะ ดูเหมือนไม่เป็นผลเลย

เรื่องราวเดิมๆ ที่อธิบายไปหลากหลายครั้งว่าอย่าให้เป็นแบบนี้นะ แต่ก็นะ ไม่เป็นผลแหะ :')

เลยถามไปว่า จริงๆแล้วคนที่ทำให้คุณแฮปปี้ มีความสุขเป็นแบบไหน เล่าให้ฟังได้มั้ย

คำตอบคือ เค้าก็ยังไม่แน่ใจ เข้าใจนะว่าอาจจะยังไม่มีในใจ เพราะการให้เข้าใจอาจเรียบเรียงเป็นข้อไม่ได้

แฟนเก่าเคยพูดให้ฟังว่า "คนเก่งเป็นคนด่วนตัดสินใจเร็วมาก"  วันนั้นจำได้ดี แต่ก็ตัดสินใจไปแล้ว

คิดเสมอนะ ว่าทุกความทรงจำเรื่องการมีใครสักคนเข้ามา เป็นเรื่องราวที่ดี เป็นโอกาสที่ดีเสมอ

หวังว่าเราจะพบสักทีนะ "ใครสักคนที่เข้ากับเรา และคนที่เข้ากับเค้าได้อย่างดีที่สุด"

สำหรับปีนี้โอเคนะ วิ่ง 10 km ได้ครั้งแรกในชีวิต

แม้ว่าจะไม่หนาวดังใจเลยก็ตาม แต่ถึงสิ้นปีทีไร ใจเรากลับสงบขึ้นทุกครั้งไป

เหมือนเป็นฤดูแห่งการพักผ่อน และเฉลิมฉลอง และได้กลับไปพบหมาสองตัวที่เรารักมาก

เพราะเลี้ยงมากับมือตั้งแต่เด็ก (กลับไปทีไร ขาเป็นรอยกรงเล็บยาวตั้งแต่ต้นขาถึงน่องเลย ><)

Hello December~