ต้องเอาของกินมาล่อใช่มะ ถึงจะยอมลุกจากเตียง.. มันน่า.......


เล่าเรื่องเก่งแล้วนี่.. หาเรื่องไปเรื่อย ๆ นะ..

ฝากบอกท่านแม่.. ด้วย.. นางแบบเก๋..คิคิ..

ว่าแต่ว่า ตอนไปรอซื้อขนมอ่ะ แม่ค้ายิ้มออกเพราะแบกกล้องไปจ่อหน้าแกรึเปล่า..

วันหลังหามาให้ชิมด้วยนะ ไม่งั้นไม่เชื่อว่าอร่อยจริง..

ศุกร์นี้จะกลับบ้าน...
ถ้ามีเวลาจะแวะไปกิน...
แกถ่ายรูปได้น่ากินมากเลย...
ปล. คุณแม่ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ

คริๆๆๆ
อารมณ์พาปายเชียวเพ่เรา
วันหลัง ถ่ายเค้ามั้งน๊าคร้าบ

ถ่ายสวยจั งขั้ นเทพแล้วนะนี่

มาชิมขนมรังผึ้ง และชมภาพสวยๆครับ
(แล้วจะรอชมดอกไม้ครับ)

ให้แค่ถาดเดียวเอง .. ไม่อิ่ม..

อัพแล้วเด้อ.. แวะไปเจิมให้ด้วย..

...

ใจที่ใส่ผลมลงไป เป็นเครื่องปรุงที่ดีที่สุด
เห็นแล้วหิวจริงๆ

เมื่อคราวที่ไปอยู่นครสวรรค์
เค้าก็จะมีร้ายขายกล้วยปิ้งอยู่ข้างภัตตาคารหงษ์ฟ้า
เป็นเพียงแผงเล็กๆ คนทั่วไปมักจะเรียกร้านนี้ว่า
กล้วยปิ้งป้าหยิ่ง .. อารมณ์เดียวกันกับป้าปืดเลยค่ะ
แต่เราก็ยอมที่จะยืนรอ เพราะกล้วยเค้าอร่อยจริงๆ

เรื่องราวและภาพถ่าย สวยมากค่ะ
ขอบคุณนะคะ

สวัสดีคร๊าบ
ขอบคุณสำหรับขนมรังผึ้งจร้า
ไม่อยากจะเล่าเลยน๊ะ
ขนมรังผึ้งเนี่ย พี่ไม่เคยซื้อกินหรอก
พี่ทำกินกินเองที่บ้าน มีพิมพ์ขนมรังผึ้ง เพราะคุณย่าพี่
ชอบทำขนมกิน ไม่ค่อยซื้อ ปิดเทอมที
ลูกหลานเยอะ ซื้อเท่าไรก้อไม่พอ
พอมาเห็นขนมรังผึ้งวันนี้ นึกถึงย่า
ที่ท่านเสียไปหลายปีแล้ว คิดถึงท่านจริง ๆ

ยินดีที่ได้รู้จักน่ะจ๊ะ

ไปส่งการบ้าน ครู canx แล้วนะ .. ตามไปส่งได้ที่นี่

//www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J8918376/J8918376.html#4

เปลี่ยนสีพื้นด้วยนะ .. จะได้มองเห็นเด่น ๆ ..

ถ่ายทอดอารมณ์จากการถ่ายภาพได้ดีจังคะ
ได้บรรยายกาศ และหิวเลยคะ

ถ่ายเก่งจังครับ แถมมีความขยันในการถ่ายด้วย
ยอดเยี่ยมมากครับ

น้องชาย ..คุณครูคอมเม้นต์ไว้หลังไมค์ เปิดดูด้วยเน้อ..

ภาพสวยมากครับ

รังผึ้งคงอร่อยน่าดู

งานนี้เยี่ยมมากมิก
ทั้งรูปทั้งคำบรรยาย

แม่ค้าต่อให้หน้าบูดขนาดไหน เจอแม่มิกก็ยิ้มทุกรายแหละ

น่าอิจฉาเนอะ .. เชิญปรมาจารย์เหน่ง มาเม้นต์ให้ด้วย..

พี่เหน่ง.. แวะไปเที่ยว blog นู๋มั่งดิ..

สวย...ได้อารมณ์....(ความอร่อย...)

อ่านแล้วจินตนาการตามภาพ..เลย...สนุกดีน่ะ...

เดี๋ยวต้องลองหัดเล่าเรื่องด้วยภาพ....ซะมั่งแล้ว...

ดูแล้วทำให้ภาพ...มันมีชีวิต...ขึ้นมาจริงๆเลยล่ะ

ขอบคุณนะ...ที่เอาสิ่งดีๆมาฝากน่ะ....

โอ๊ะโอ .... เมื่อก่อนทำงานใกล้ๆ กับคุณป้าขายรังผึ้งแหล่ะค่ะ
แอบเรียกเหมือนกันด้วย ป้าหน้าบูด
แต่การันตีความอร่อยเลยค่ะ
ไปซื้อใหม่ ๆ แอบเกรงคุณป้า ประหนึ่งไม่ได้ไปซื้อ แต่ไปขอยังไงยังงั้น
คือถ้าป้าไม่ขาย ก็ไม่ได้ทาน พักหลังไปซื้อบ่อย
จะหน้าบึ้งก็ไม่กลัว เพราะจะบอกว่าเดี๋ยวหนูกลับมาค่ะ ^__^
พอได้อ่านว่าทำไมคุณป้าถึงไม่ให้รอคิวแล้วรู้สึกดีค่ะ
อยากให้ได้ทานใหม่ ๆ ร้อน ๆ คอนเฟิร์มอีกรอบ
"อร่อยจริง ๆ นะ"

ว่าแล้ว สองสามวันนี้ ไปหาทานดีกว่า

ปล. แอบคิดถึงก๋วยจั๊บไส้หมู หลังสกุลไทย เคยไปทานหรือยังคะ

น่าทานจังเลยค่ะ ยิ่งถ้าได้ทานตอนร้อนๆ คงสุดยอดน่าดู

คนทำอาหารอร่อยมักหน้าบูดแล้วก็ขายดี อันนี้เห็นด้วยค่ะ

แถวบ้านเราก็มีอย่างงี้ แกขายเย็นตาโฟ แต่แหม...ขนาดว่าทั้งบ่นทั้งว่า คนก็เต็มร้านนะคะ

มาเยี่ยมชมบล็อค พี่ชายยยย วู้ววว

น้องชายเรา.. เก่งไม่เบา... (สมตัว)

อยากกินนนนนนนนน.... แง่บๆ

เคยกินตอนเรียนอยู่อาชีวศึกษาอุบลเดินผ่านทุกวันหอมมากและก็อร่อยมากตอนนี้จบมา 15 ปีแล้ว ก็ย้ายครอยครัวมาอยู่ที่กรุงเทพ ฯ คิดถึงเมหือนกันถ้ามีโอกาสจะกลับไปซื้ออีก

แวะมาถามไถ่

งานแห่เทียนเข้าพรรษาเมืองอุบลเริ่มแล้ว
จะมีรูปเทียนสวย ๆ มาอวดกันบ้างมั้ยคะ

ป้าคนนี้ไปซื้อหลายครั้งไม่เคยได้กิน บอกว่า ไม่มี ไม่มี งง

ตามมาดูขนมรังผึ้งตามคำชวนแล้วคะ
เห้นแล้วก็อยากลองทานขึ้นมา เดี๋ยวลองดูว่า 3 วันที่มาอุบลจะมีโอกาสได้กินขนมรังผึ้งของป้าบ้างมั้ยเนี่ย....

วันนี้พี่ใช้ความสามารถในการไปซื้อรังผึ้งมากินได้แล้วคะ ทีแรกคุณป้าส่ายหน้าบอกคิวยาวมาก....แต่ยืนรอ จนคุณป้าใจอ่อนเลยบอกว่ามาอีกหนึ่งชั่วโมง เลยได้มา 10 แผ่น

รสชาดออกมันด้วยกะทิ กลิ่นหอมใช้ได้ ความอร่อยพอดี เดี๋ยวจะลองไปคิดสูตรทำเองขายแข่งคุณป้าที่เจียงฮาย บ้างคะ

ไปมาสองรอบแล้วยังไม่ได้กินเลย
รอบแรก "หมด"
รอบสองป้าบอก คิวยาวมาก วันนี้คงไม่ได้กิน
จนถึงวันต้องกลับมาเรียน ม. ก็ยังไม่ได้กิน

ก็เลยให้แฟนส่ง EMS มาให้
คงไม่อร่อยเท่ากินร้อนๆ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้กิน ^^
พยายามสุดๆ

เรารูจักป้าคนนี้เป็นอย่างดีเลยนะ หน้าตาแก(บูดบึ้ง)อย่างนั้นมาหลายสิบปีแล้วจ้า จริงๆแล้วแกเป็นคนธรรมมะ ธรรมโมนะจ้ะ ชอบทำบุญสุทาน ใจจริงไม่มีอะไร แกเป็นแม่ค้าก็ต้องอยากขายของอยู่แล้ว ไม่ได้อยากปฎิเสธว่าไม่มีหรอก แต่บางครั้งมีโทรฯมาสั่งขาประจำตั้งแต่แกเป็นสาวๆ(เริ่มขาย) ก็ต้องทำตามสั่ง บางคนไปอาจจะไม่ได้กิน ก้อย่าว่ากันนะจ้ะ

คุณป้า. .. บ่น..

หลัง blog นี้ออกอากาศ ชีวิตแกวุ่นวาย... 555

มีคนมาท้าพิสูจน์เยอะ..

แต่พอคุณน้องชายไปซื้ออีก แกก็ลัดคิวให้อีก.. (แต่พอเราไป .. ป้าบอกว่า.. คิวยาว... อด.. ตามระเบียบ..)

อ่านไล่ดู หินจนลมจะจับแล้วค่ะ

อยากรู้ที่อยู่และเบอร์โทรคะ

ขอที่อยู่และเบอร์โทรใครหรือครับ ???
คุณอาน

ชอบอารมณ์แบบพาเที่ยวพากินแบบนี้ อ่านแล้วรู้สึกไปด้วย