แต่ประโยคหนึ่งในเรื่อง ที่ติดใจ ผมมากๆ จนต้องมาเขียน ตะพาบ ในครั้งนี้คือ
"ป่ามักจะเล่นตลกกับเรา"
เช่นกัน กับ "ทางแยก"
ในป่ามีทางแยก แตกต่างออกไปหลากหลายเส้นทาง
แตกต่างไป จากสิ่งที่เราเคยรับรู้มา .....
หนูน้อยหมวกแดง .... อาจไม่ได้เจอกับพรานป่า
แต่อาจจะเจอกับ คนทำขนมปัง
ซินเดอเรลล่า ....อาจไม่ได้เลือกแต่งงานกันเจ้าชาย
แม่มด....อาจจะไม่ใช้คนที่ร้ายเสมอไป
ราพันเซล... อาจอยากเลือกที่จะใช้ชีวิตของตนเอง
แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์...ก็อาจเป็นเพียงเด็กขี้ขโมย
ทุกอยากในโลกนี้ มี "ทางแยก" ของมัน
ทางแยกของความเป็นไปได้
วันเวลาที่เราจะต้องเลือกทางใด สักทางหนึ่ง
ตรงข้างหน้า เวลาที่เรา เจอทางแยก ในป่าใหญ่
ทางแยกที่เราก็ไม่รู้ว่าจะเลือกไปทางใด
ทางข้างหน้าจะเหมือนที่เราเคยรู้จักหรือไม่
ไม่เลย ทุกทางมีทางแยก แยกออกไป ได้ร้อยพัน
แยกซ้าย แยกขวา แยกๆ และแตกออกไปเรื่อยๆ ไม่เคยสิ้นสุด
ทางแยก คือ "ความเป็นไปได้"
เป็นไปได้ในสิ่งที่เรา นั้น "เลือกเอง"
เชื่อเถอะ "ป่าเล่นตลกกับเราเสมอ" ชีวิตก็เช่นกัน
ปล. อยากกลับมาเขียนงานตะพาบเหมือนเดิม แต่หาโอกาสไม่ได้สักที ครั้งนี้ครับ โอกาสเหมาะมากๆ ชอบโจทย์ และ เวลาว่างพอที่จะลงตัว ซ้ำไปดูหนังเรื่องหนึ่งที่สะกิดใจ ให้ผมได้คิดอะไรบางอย่าง แม่เป็นเพียงประโยคเล็กๆ ที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากมายนักในหนัง แต่มัน ป๋อ เอ้ยยย แต่มันสะกิดใจ เสียเหลือเกิน "ป่า มักเล่นตลกกับเราเสมอ" เช่นกัน ทางแยกก็ให้โอกาส สำหรับคนที่เลือก เสมอ เลือกที่จะใช้โอกาส อย่างที่เรามี สำหรับชีวิต โอกาสในการที่จะ "เลือก"
ขอบคุณ คุณเป็ดฯหวัน สำหรับ โอกาสในการเขียนเรื่องราวดีๆ ในความคิดของผม
แนะนำให้ไป ดูเรื่องนี้ครับ จะเข้าใจและ ได้ อรรถรส ในการอ่าน งานตะพาบของผมมากขึ้น จากนายตะพาบขี้เซาพลุงพลุ้ย และ ขี้เกียจคนนี้
พี่ก๋าว่าเปลี่ยนจากคำว่า "ป่า" เป็นคำว่า "ชีวิต"
"ชีวิตเล่นตลกกับเราเสมอ" ยิ่งใช่เลยครับ 555