เมื่อวันศุกร์ที่แล้วไปทำธุระแถวโรงเรียนที่เราสอนภาษาไทยมา ได้มีโอกาศแวะไปซื้อของที่ซุปเปอร์นี้ เพราะปกติเราไม่ค่อยได้ผ่านถนนเส้นนี้ค่ะ แต่พอดีวันนั้นรถมันติด รถเยอะมาก เราเลยขับรถเลี่ยงผ่านไปทางนั้นพอดี ร้านซุปเปอร์เราเคยเห็นนานแล้ว เมื่อก่อนตอนที่นั่งรถเมล์ผ่าน จริงๆ แล้วร้านเป็นร้านซุปเปอร์ฯ เป็นขายส่งให้กับร้านอาหาร ร้านค้าต่างๆ แต่แม่บ้านอย่างเราก็ไปซื้อได้ สินค้าจะมีหลายอย่าง ราคาก็ถูกกว่าร้านซุปเปอร์ฯ เท่าไป เราเคยเขียนเรื่องร้านขายส่งชื่อ ร้านโชวะ แล้ว ร้านโชวะ ก็จะมีลักษณะเดียวกัน แต่ร้านโชวะ พวกเครื่องปรุงต่างๆ จะเป็นแพ็คใหญ่ ขวดใหญ่ กระป๋องใหญ่ ส่วนมากจะขายให้ร้านอาหารมากกว่า แต่ร้านนี้จะมีแพ็คเล็ก ขวดเล็ก กลาง ใหญ่ ให้เลือกได้ ลืมบอกชื่อร้านชื่อร้าน 業務スーパー（ぎょうむ）ซึ่งแปลก็คือ ร้านซุปเปอร์สำหรับการค้า หรือคนไทย เรียกง่ายๆ ว่า ร้ายขายส่ง จังหวัดที่เราอยู่ ที่อำเภออูสึโนมิยะ(Utsunomiya) จังหวัดโทจิงิ (Tochigi)




業務スーパー Pls Click
ลิงค์เวปของร้านมาให้ เผื่อเพื่อนๆ ในญี่ปุ่นอยากไปบ้าง





ว่าเรื่องร้านมาเสียยาว มาว่าเรื่องน้ำพริกทำต้มยำ กับน้ำจิ้มไก่แสนอร่อยกันดีกว่า เราไปเจอที่ร้านที่บอกมา น้ำพริกทำต้มยำ อร่อยดีค่ะ เหมือนต้มยำของมาม่าเลย ไม่ต้องใช้น้ำปลา น้ำมะนาวเลย ส่วนน้ำจิ้มไก่ก็อร่อยมาก พอทานแล้ว ที่กำลังเป็นโรคคิดถึงบ้านอยู่นี้ หายเลย อร่อยๆ แถมราคาก็ไม่แพงด้วย (เพื่อนที่ไทยอาจจะคิดว่าแพงจะน่ะ แต่สำหรับราคาที่ญี่ปุ่นก็ถือว่าถูกค่ะ) เราก็ซื้อพวกเครื่องปรุงที่ร้านซุปเปอร์ไทย (ไม่ขอเอยชื่อแล้วกัน) ที่จริงก็ดีค่ะ แต่หลังๆ มา เราไปซื้อที่ไรก็เจอสินค้าที่หมดอายุปนอยู่สินค้าที่ไม่หมดอายุ เราเองก็ต้องดูเช็ควันหมดอายุทุกครั้ง เพราะเมื่อก่อนไม่รู้อยากทานบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ไปซื้อมาทำทานพอทานไปก็แปลกใจว่าทำไม รสชาติแปลกๆ ดูที่ซองถึงได้รู้ว่าหมดอายุแล้ว เลยต้องทิ้งไป เสียดายเงินค่ะ เพราะซื้อมาทีหลายซอง หมดอายุเกิบหมด






จะไม่ไปซื้อก็ไม่ได้ เพราะร้านนี้สะดวก ตอนนี้ที่ซื้อก็ไม่กี่อย่างค่ะ พวกน้ำปลา น้ำพริกเผา เท่านั้น เพราะเราก็ไม่ค่อยได้ทำอาหารไทยอะไรทานมากนัก ที่ชอบทานก็ ต้มยำ พวกเครื่องต้มยำ ก็ซื้อน้ำปลา น้ำพริกเผา เท่านั้น ส่วนเครื่องปรุงอื่นๆ ตะไคร้ ใบมะกรูด ข่า พริก เราให้คุณแม่ หันเป็นชิ้นๆ แล้วก็ตากแห้งไว้ ตอนกลับเมืองไทยก็เอามาด้วยค่ะ ส่วนน้ำพริกแกงอย่างอื่นก็ซื้อมาเยอะๆ ตอนที่กลับเมืองไทย





น้ำพริกเผาที่เราซื้อที่ร้านซุปเปอร์ของไทย เป็นสินค้าดี มียี่ห้อ แต่พอมาขายที่ญี่ปุ่นก็แพงเอาเรื่องค่ะ ซื้อมาแล้วก็ต้องซื้อน้ำปลา น้ำมะนาวเพิ่ม แต่น้ำพริกทำต้มยำที่เราเพิ่งเจอ ไม่ต้องใส่อะไรเลยก็อร่อยค่ะ

ส่วนทำจิ้มไก่ก็อร่อยมากค่ะ ถึงจะออกหวานสักหน่อย แต่เราก็ชอบรสชาติแบบนี้ สินค้าที่เห็นผลิตจากไทยแต่บริษัทที่ขายเป็นของญี่ปุ่นค่ะ
Inter Fresh Pls Click


ชีวิตแม่บ้านอย่างเรา ก็อย่างนี้ล่ะค่ะ พยายามหาซื้อสินค้า กับข้าว ของใช้ต่างๆ ที่ดีและราคาถูก เพื่อให้ประหยัดค่าใช้จ่ายในครอบครัว เป็นชีวิตแบบแม่บ้านญี่ปุ่นที่สนุกเสียจริงๆ เลยว่าไหมค่ะ คุณแม่บ้านญี่ปุ่นอย่างเรา เมื่อก่อนก็ไม่คิดอะไรมากซื้อๆ ไป ตอนนี้ต้องคิดว่า ซื้อผักที่ร้านนี้ถูกกว่า ซื้อเนื้อร้านโน้นจะถูกว่า ซื้อน้ำผลไม้ กาแฟที่นั้นถูกกว่า ออกไปซื้อของเข้าบ้านที่ วิ่งรอกไปซื้อหลายร้านกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ แต่จะว่าไป ว่าทำไมต้องทำแบบนั้นก็เพราะว่า สินค้าเหมือนกัน แต่ราคาต่างกัน 50 Yen ขึ้นไปก็ยอมเหนื่อยหน่อย แต่ก็ได้สินค้าที่ถูกกว่า อาจจะมีร้านใกล้หน่อย หรือไกลออกไปหน่อย ก็ไม่เป็นไร สนุกจริงๆ (แอบประชดนิดๆ ค่ะ) กับชีวิตแม่บ้านญี่ปุ่นแบบเรา แต่ก็ดีค่ะ สัปดาห์หนึ่งก็ซื้อทีหนึ่ง แต่ก็มีน่ะค่ะ ไปเที่ยวเหมือนได้ไปช๊อปปิ้ง แต่ไม่ได้ช๊อปฯ เสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่เป็นการช๊อปปิ้งกับข้าวและของใช้ในบ้านแทนค่ะ

PS แล้วเพื่อนๆ ที่เมืองไทยและที่ประเทศอื่นๆ ทั่วโลก ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ เพื่อนๆปรับเปลี่ยนประพฤติกรรมการซื้อของอย่างไรบ้างค่ะ อย่างรู้บ้างค่ะ เพื่อนๆ ช่วยเล่าที่ คอมเมนส์ให้ฟังได้ไหมค่ะ แล้วพบกันใหม่น่ะค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาน่ะค่ะ