Bloggang.com : sawkitty : บันทึกเรื่องของพ่อ บทที่ 1 : วันที่พ่อป่วยกับความหวังที่พี่จะหาย

บันทึกเรื่องของพ่อ บทที่ 1 : วันที่พ่อป่วยกับความหวังที่พี่จะหาย

สวัสดีค่ะ.... ความหวังที่จางหาย

เป็นครั้งแรกที่สาวหายไปจากบล็อกยาวนานมาก สี่เดือนที่สาวหายไป เกิดเรื่องราวมากมาย ที่สำคัญคือ การจากไปของคนที่สาวรักที่สุด พ่อสาวเอง พ่อป่วยด้วยอาการเส้นเลือดในสมองตีบเมือวันที่ 13 กันยายน 2563 หลังวันเกิดแม่เพียงวันเดียวและตายวันที่ 2 ตุลาคม 2563 เดือนเกิดพ่อ

จริง ๆ แล้วสาวได้บันทึกเรื่องราวผ่าน FB ส่วนตัว แต่สาวคิดว่าอยากบันทึกในไดอารี่ของสาวด้วย เผื่อวันนึงสาวจะได้หาอ่านได้ง่าย บังเอิญสาวได้ดูหัวข้องานตะพาบรอบนี้ คิดว่าคงเข้ากันได้ สาวเลยขอเขียนด้วย

เทียนแห่งความหวัง ณ ศาลเจ้าแม่โต๊ะโม๊ะ

วันที่ 13 กันยายนพ่อไปหาหมอด้วยอาการเพลีย ขาอ่อนแรง หมอขอดูอาการคืนนึง...เย็นวันจันทร์ปากเริ่มเบี้ยว หมอเลยตัดสินใจแสกนสมองเลยเจอเส้นเลือดในสมองตีบ หมอโทรมาถามสาวเรื่องการฉีดยาละลายลิ่มเลือดซึ่งอาจมีผลกระทบหลายอย่าง แต่มีเวลาตัดสินใจภายใน 10 นาที สาวเลยให้ฉีด หลังฉีดยาหมอบอกจะพาไปรอดูอาการที่ห้องไอซียู

เช้ามืดวันอังคารสาวรีบไปดูพ่อที่สุไหงโกลก พ่อมีอาการอ่อนแรงซีกขวา ในบ่ายวันนั้นหมอให้ย้ายจากไอซียูไปห้องพักฟื้นคนป่วยหลอดเลือดในสมอง สาวคุยกับแม่ว่าถ้าอยู่สาวคงช่วยอะไรไม่ได้มาก เราจะจ้างคน..จากนั้นสาวจึงกลับตรัง

การเดินทางไปกลับ 20 ชั่วโมงในสภาพจิตใจย่ำแย่สุด ๆ ไม่ดีเลย โชคดีที่ระหว่างทางผ่านสุสานเจ้าแม่ลิ้มก่อเหนี่ยวเลยได้ไหว้ขอพรในรถ ช่วงไปถึงพี่มารับไปกินข้าว สาวขอให้พี่พาไปไหว้เจ้าแม่โต๊ะโม๊ะ ทำให้รู้สึกดีมาก

วันถัดมา คนที่เราคิดว่าจะจ้างเฝ้าพ่อได้กลับไม่มา สาวเลยโทรหาเพื่อนในโกลก คือ เมย์ แป้น ทั้งสองแนะนำมา ทั้งผู้ช่วยพยาบาลและหลานแอ๊ด ทุกคนดีมาก ขอบคุณเพื่อนอีกครั้ง

วันที่ 20 กันยายน พ่อออกจากโรงพยาบาลสุไหงโกลก พร้อมกับแม่ไปรับมารักษาตัวต่อที่ตรัง ก่อนออกหมอที่โรงพยาบาลสุไหงโกลกโทรมาบอกว่าพ่อมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะด้วย หมอจะฉีดยาตัวนึงให้ แต่ต้องมาตามนัด สาวตอบตกลง แต่บอกหมอไว้ว่าจะพาพ่อมาตรัง เรื่องนัดเดี๋ยวดูอีกที...สาวคิดว่าหมอให้ยามาแล้วเลยไม่ได้คิดอะไร

วันแรกที่มาถึง ครั้งแรกที่พ่อรู้สึกตัว เมื่อเห็นสาว พ่อพยายามลุกขึ้น แต่พ่อหนักสาวเลยบอกพ่อให้นอนก่อน วันนั้นคิดว่าพ่อแข็งแรงไม่นานก็หาย..

สามวันแรก...
ภารกิจประจำวันของสาวกับแม่ ป้อนยาก่อนอาหาร ช่วยกันประคองให้นั่งกินข้าว กินยาหลังอาหารแล้วให้นอน..พ่อลืมตา รู้สึกตัว พยายามลุก ดันตัวขึ้นได้เอง สาวให้พ่อลองจับมือถือกับมือซ้ายที่แข็งแรง พร้อมถ่ายรูปด้วยกัน อาการพ่อดี ขาซ้าย ขวายกได้ มีแค่แขนขวาที่อ่อนแรง...ไม่นานพ่อจะหายป่วย สาวมั่นใจ

วันที่สี่...
พ่อเริ่มกินข้าวได้น้อยลง อมข้าว นอนยาวขึ้น แต่เราก็ยังพยายามให้กินยา ยาเกือบสิบซอง เราให้กินเกือบหมด 'หมอไม่ได้เอาออก คงกินปกติ ในความคิดลูกสาวที่จัดยาให้คิดแบบนั้น กินข้าวน้อย แต่อย่าหยุดยา ไม่นานพ่อก็หาย' เป็นความคิดที่ผิดมหันต์...

รูปพ่อที่สาวถ่ายคู่ครั้งสุดท้าย พ่อใช้มืออีกข้างเล่นไลน์ได้ ไม่นานก็หาย

ในวันที่คนรักของเราป่วย "ความหวัง" คือ สิ่งสำคัญที่สุด ที่ทำให้เรามีพลังในการก้าวต่อ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องทำให้ดีที่สุด เพื่อตัวเอง และคนที่เรารัก

ขอบคุณที่อ่านค่ะ รออ่านตอนหน้านะคะ

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2563

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2563 15:05:12 น.

14 comments

Counter : 2090 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณnewyorknurse, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณSai Eeuu, คุณkae+aoe

ต้องสู้ต่อครับคุณสาว.... คุณพ่อไปสบายแล้ว

...

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:17:02 น.

แสดงความเสียใจด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รออ่านตอนหน้าด้วยค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:46:07 น.

เสียใจกับสาวด้วยอีกรอบนะคะ
ท่านไปสบายแล้ว ไม่ต้องเจ็บป่วยอีกต่อไปค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:18:10:53 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ
ท่านหมดทุกข์เจ็บป่วยแล้ว

โดย: ตะลีกีปัส

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:21:45:49 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:22:00:19 น.

sawkitty Diarist ดู Blog
เสียใจด้วยค่ะ ทุกคนมีเวลาของตัวเอง
คงถึงเวลาของท่านแล้วนะคะ

โดย: หอมกร

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2563 เวลา:23:01:48 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

โดย: newyorknurse

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2563 เวลา:5:20:51 น.

เป็นกำลังใจให้นะครับ

โดย: ทนายอ้วน

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2563 เวลา:19:42:17 น.

สวัสดีครับน้องสาว

ได้อ่านเรื่องราวของคุณพ่อในเฟซบุ๊กน้องสาว
พี่ก๋านึกถึงลูกน้องที่ร้านเลยครับ
เพิ่งเกิดอาการเดียวกันกับุคณพ่อน้องสาวเลย
ตอนนี้เค้าต้องกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิดที่อิสานครับ