ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องนี้

ความจริงแล้วจักรวาลไม่ได้เลวร้ายอะไรแต่พระเจ้าดูแลเราไม่ทั่วถึงเท่านั้นเอง

ผมว่าพระเจ้ายังต้องฝึกฝนอีก เพื่อที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตที่เหมาะสมกับโลกที่สมบูรณ์อ่ะนะ

โลกที่สมบูรณ์กับสิง่มีชีวิตที่ไม่สมบูรณ์มันคือโลกที่ไม่สมบูรณ์น่ะแหละ

พระเจ้าไม่ได้ล้างโลก
แต่มนุษย์กันเองที่ล้างโลกจนวอดวาย
มาอ่านตะพาบครับ คุณชีริว

พลัดพรากเป็นธรรมดาของโลกมนุษย์เนาะ ทำใจค่ะ
นึกว่าจะได้อ่านเรื่องขำๆซะอีก แต่แบบนี้ก็ดี เรื่องจริงเนาะ
ฝันดีนะค๊า

ตามมาอ่าน นิทานปรัมปราของคุณชิริวค่ะ
สรุปตอนจบพระเจ้าเศร้าเพราะโดนมนุษย์ทิ้งนะคะ

พี่ก๋าโหวตบล็อกงานเขียนให้เลยนะครับ

สองสามวันที่แล้วอยู่ๆก็เกิดนึกอยากเขียนนิยายแฟนตาซีขึ้นมา
วันนี้ได้อ่านบล็อกน้องชีริว
ยิ่งทำให้อยากเขียนครับ 555

แวะมาอ่านตะพาบค่ะ

พระเจ้าถูกทอดทิ้งหลายครั้งก็ยังไม่ทิ้งมนุษย์...

newyorknurse

ตะพาบคราวนี้ ติดธุระค่ะ จึงพลาดไป (ที่จริงคิดพล๊อต ไม่ออกด้วยแหละ555............)

พระเจ้าสร้างโลก ...แต่ท้ายสุดต้องเดี่ยวดาย บนสวรรค์ เพราะโลก เป็นที่อยู่ของมนุษย์ น่าเศร้าค่ะ ที่มนุษย์ ไม่เห็นคุณค่าและเจตนารมณ์ของพระเจ้า

แต่....กรรมมีจริงค่ะ เดียวสวรรค์ลงโทษ ให้น้ำท่วมโลกเองค่ะคุณชีริว

สวัสดีค่ะคุณชีริว

สวัสดีตอนบ่ายครับคุณชีริว ....

ตะพายเรื่องนี้ มาแนวจริงจัง ไม่เอาฮาเลยนะครับ
อ่านแล้วให้ความรู้สึกเหมือนเป็นบทเกริ่นนำ ก่อนจะเข้าสู่เรื่องราวการผจญภัยอะไรสักอย่างเลยล่ะครับ .....

อ่านจบแล้ว ได้ศัพท์ใหม่หลายคำเลยล่ะ ทั้ง Omnipotence, Omniscience, Self-subsistance ....

มาแอบดู ..อิอิ
ยังมีหน้ามาอัพช้าตั้งสองวันคิคิ.. รู้งี้ไม่บอกจะได้รั้งขบวนด้วย..

เพิ่งว่าง ..
ยังไม่เม้นนะอันนี้ ..เด๋วมาใหม่ ..มาแซวเฉยๆ อัพช้า รอเม้นตามคิว ไปล่ะ..
บ้านพี่ตอนนี้ดองมะกรูดกำลังหอมดี ..อย่าเพิ่งไปเด๋วสลบ เอิ๊กๆ..

สวัสดีค่าพี่ชีริว ตอนสองเดี๋ยวใกล้อัพจะมาบอกค่า

งานตะพาบ นู๋ยังไม่เคยลองเขียนลงบล็อกเลยค่ะ เคยลองร่างๆดู มันยืดยาว จนหมดเขตทุกทีเลยค่า 5555 อีกอย่างนู๋เขียนไม่เก่ง วกไปวนมา อีก ไม่ได้เรื่อง มาอ่านของพี่ๆสนุกกว่าค่า อิอิ

ชีริว Literature Blog ดู Blog

คิดถึงเพลง all my life is circle....

แม้แต่พระเจ้าก็ไม่อยากอยู่โดดเดี่ยว ใครจะสามารถอยู่ได้โดยลำพัง

พระเจ้าคงไม่ได้อยากอยู่บนโลกมนุษย์หรอก แค่อยากมีเพื่อน


เหมือนไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกันชอบกล

...หมอบอกว่าที่จริงด้วยการรักษาและระยะเวลาขนาดนี้ พี่ไม่ควรจะมีอะไรออกจากร่างกายแล้ว เช่น น้ำมูก ไอ แต่ตอนนี้ก็ยังมีอยู่ วันนี้ (22 ตุลาคม) หมอนัดอีก พี่ขี้เกียจไป เหมือนเป็นหวัดนิดหน่อย ไม่น่ามีอะไรแล้วมัง

แล้วท่านก็สร้างมนุษย์ที่รักพระเจ้าอีกครั้ง แต่ไม่นานมนุษย์เหล่านั้นก็ต้องจบสิ้นไป

แล้วท่านก็หลั่งน้ำตาอีกครั้ง กำเนิดมนุษย์ที่ชิงชังและทอดทิ้งให้ท่านโดดเดี่ยว

แล้วท่านก็สร้างมนุษย์ที่รักพระเจ้าอีกครั้ง แต่ไม่นานมนุษย์เหล่านั้นก็ต้องจบสิ้นไป

แล้วท่านก็หลั่งน้ำตาอีกครั้ง กำเนิดมนุษย์ที่ชิงชังและทอดทิ้งให้ท่านโดดเดี่ยว

-------------------

พระเจ้าไม่เข็ดซักที ทำผิดซ้ำซาก อิอิ

เรื่องพริกเผ็ดที่สุดในโลก พอค้น ๆ เข้า ปรากฎว่ามีที่เผ็ดกว่าบุตโจโลเกียอีกแน่ะ
คราวนี้หน้าตาน่าเกลียดกว่าอีก ชื่อ Trinidad Moruga Scorpion
ส่วนพริกกะเหรี่ยงของไทย น่าจะอยู่อันดับ 5 มั้ง แฮ่

รายละเอียดตามไปดูที่บล็อกนะคะ ^^

" แล้วท่านก็สร้างมนุษย์ที่รักพระเจ้าอีกครั้ง แต่ไม่นานมนุษย์เหล่านั้นก็ต้องจบสิ้นไป

แล้วท่านก็หลั่งน้ำตาอีกครั้ง กำเนิดมนุษย์ที่ชิงชังและทอดทิ้งให้ท่านโดดเดี่ยว "

วนเวียนไร้จุดจบ มนุษย์คือคนนี่เนอะ
คนก็คือวนไปเรื่อยๆ

เพิ่งรู้เหตุผลที่พระเจ้าสร้างโลก เพราะท่านโดดเดี่ยว
เดียวดายนั่นเอง
ขนาดท่านเป็นพระเจ้า ยังเหงาเลยอ่ะ

ลาบมาม่าก็ทำง่ายๆจ้ะ แค่มีเครื่องปรุงลาบ
อย่างข้าวคั่วเด็ี๋ยวนี้มีสำเร็จรูปขาย ง่ายดี
ทำออกมาแล้วอร่อยมาก พี่ก็มั่วๆไปจ้ะ อิอิ

เรื่องรวมเป็นหนึ่งกับพระเจ้าอีวา กับโค้ดกิอัสก็มีแนวคิดของเรื่องแบบนี้อยู่เหมือนกันนะ อ่านแล้วรู้สึกว่าพระเจ้านี่น่าสงสาร แถมโดดเดี่ยวมากจริงๆ จะว่าพระแม่มาโดกะก็ดูเหมือนจะโดดเดี่ยวเหมือนกัน


ผมลืมสนิทเลย เปิดตัว 2 คน แต่เด่นแค่คนเดียวซะงั้น เดี๋ยวครั้งต่อๆ ไปค่อยให้บทเธอละกัน

+

โอ้โหเรื่องราวในตำนานไดอารี่ของพระเจ้า ซะด้วยนาา
(b)ท่านพี่ชีริวววว..ช่างล้ำลึกยิ่งนัก
หลั่งน้ำตาเป็นโล่และดาบด้วยข้าพเจ้ารู้นิดนึง พอมาอ่าน
ตะพาบช๊อคไดอารี่ของพระเจ้าด้วยความรู้สึกของการต่อสู้
ที่ยาวนานมว๊ากนั่น!! การต่อสู้กันทั้งหมดเริ่มต้นมาจากพระเจ้านิเอง!!ทำให้ความเกลียด แพร่กระจายยเต็มฟ้าา
ทแล้วทำไมพระเจ้าไม่ห้ามนิ เพราะในที่สุดก็ไม่มีใคร
ชนะจริงๆเลยใช่ป่าว ดูดาย เฝ้ามองเขารบกันอย่างซึมๆ โอ้ถ้าเป็น ส.ส.นี่คราวหน้าจะไม่เลือกนะ (อ้าวไม่เกี่ยวกัน)

สุดท้ายไม่ว่าพระเจ้าจะหลั่งน้ำตาไปมากมาย
เพื่อสร้างมนุษย์มาชดเชยความรัก แต่ความชิงชังมันเยอะ
เพราะพระเจ้าทำไว้เองนิ ความรักโดนความชังกลบไปหมดแระ
สุดท้ายก็ต้องกลับไปอยู่อย่างโดดเดี่ยวอย่างว่านะ
ก็อยากเงียบมาแต่ต้นแล้ว งั้นก็อยู่ไปอย่างเงียบๆ
บนฟากฟ้าและจักรวาลที่กว้างใหญ่ต่อไป
พระเจ้าท่านคงจะชินมานานนับแสนล้านปีสิ โอ้อาเมนนน

ปล.แพมกู้เม้นท์ให้ตั้งนานมาแล้วน้าาา พอดีมีงานล่ามไทย
เลยแอบไปขำเม้นท์ตั้งหลายวันอ่ะอยากมาว่าเค้าาต๊-อ-ง นินา
โดนนนน ดูดเข้าปล่องควันลึกเลย สม!! อิอิ

ใกล้ครบ ครั้งที่ 100 แล้ว สู้ๆ

เหตุผลที่คนชอบดูหนังโหด หนังคัลท์คงแตกต่างกันออกไปนะครับน้องชีริว
พี่ก๋าดูเอาเนือ้หาเหมือนกัน
แม้บางเรื่องจะไม่ค่อยมีก็ตาม 5555

อย่าง Saw พี่ก๋าคิดว่าถ้าดูเอาแก่นของเรื่อง
ประเด็นที่หนังพูดถึงก็เข้าท่ามากๆเลยครับ

อย่าง Final Destination ทุกภาค
ถ้าตัดภาพโหดออกไป
ประเด็นการพูดถึงความตายใกล้ตัวก็เขียนบทได้ชัดเจนดีครับ

การ์ตูนโหดของญี่ปุ่นพี่ก๋าก็ชอบอ่านนะครับ
แต่คงจะเป็นการ์ตูนยุคเก่าหน่อยๆ อย่าง ริคิโอ
หรือชุดการ์ตูน Happy ที่ภาพโหดมากสุดๆ
หรือจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องเซ็กส์อย่างโจ๋งครึ่ม
เช่นงานของอิเคงามิ เรียวอิชิ นี่พี่ก่าก็ชอบงานของเค้ามากเลยครับ

บางคนบอกว่าเวลาเกิดเหตุการณ์รุนแรง
การ์ตูน หนังโหดๆมักตกเป็นจำเลย เพราะการเลียนแบบ
แต่พี่ก๋าคิดว่าสื่อเหล่านี้เป็นส่วนกระตุ้นเพียงเล็กน้อย
ไม่เท่ากับวิธีการเลี้ยงดู และสภาพจิตของฆาตกรครับ

ยังไม่แน่ใจว่าจะเอายังไงเหมือนกันครับ อาจจะให้บทว่ามาจากโลกอนาคตก็ได้

สวัสดีค่ะคุณชีริ้ว

อาหารที่นิวยอร์กอร่อยจริงๆคะ ร้านยำก็ยำได้รสกลมกล่อม
ร้านก๋วยเตี๋ยวก็อร่อยเครื่องครบ วันก่อนเพื่อนไปทานข้าวคลุกกะปิ หอยทอด บอกว่าอร่อย กำลังจะหาทางไปทานอยู่เหมือนกันจะว่าไปวันๆเราก็คุยกัน ก็จะเล่าว่าไปทานร้านไหนดี ? อิ อิ ตามประสาคนเกษียณ เพื่อนบอกว่าก้อเราทำงานมาเยอะแล้ว ตอนนี้ก็ตะลอนไปไหนๆกับเพื่อน เที่ยว กิน เป็นส่วนใหญ่ :)
อยู่นิวยอร์ก ดูละคร คุยกันภาษาไทยสพัด ภาษาอังกฤษส่งคืนกันจะหมดแล้ว

(กำลังจะทำบล็อกเที่ยวแมนชั่น RI แต่คงต้องใช้รูปจากเนต ไปเที่ยวมาหลายครั้ง แต่ไม่มีรูป คุณชีริ้ว ไม่ชอบรูปจากเนต แต่อยากให้เพื่อนๆเห็นว่า แมนชั่นสวยมากๆ ถ่ายรูปเองก็สุ้เขาไม่ได้อยู่ดี )

newyorknurse

ย่านเหนือๆแทบทุกรัฐตอนนี้หนาวกันหมดแล้วค่ะคุณชิริว
บางทีหิมะตกแล้วด้วยค่ะ บู

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว

เป็นเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งที่พูดถึงพระเจ้าสร้างมนุษย์ออกมาได้ดีมากๆค่ะ

เคยอ่านครั้งนึง แต่นานมากแล้ว นานจนลืมไปแล้ว น่าสนใจดีนะคะ

ขอบคุณที่แวะไปหาค่ะ น้ำท่วมหรือยังคะ อย่าให้ตกเทรนด์เชียวนะ

หามื้อเที่ยงรับประทานซัดหม่ำกันเถาะ

เป็นเพราะมนุษย์รักแต่ตัวเอง

โลกนี้ไม่ได้โหดร้าย
แต่พระเจ้าดูแลทุกคนไม่ได้จริงม้้ย


ขอบคุณนะคะที่ไปให้กำลังใจ

มาลงชื่อตอกบัตรก่อนเน้อท่าน แงๆๆ


เด๋วพรุ่งนี้มาจัดเต็มค่า

สวัสดีค่า คุณชีริว ^^

มาอ่านช้าไปหน่อยค่ะ
เกือบพลาด

พระเจ้าเศร้าเพราะมนุษย์ยังไงก็ไม่รู้นะคะ
เหมือนถูกทิ้ง
แต่จริงๆแล้วทั้งสองฝ่ายก็ต่างเหมือนกัน

ขอบคุณมากๆนะคะ

การเป็นพระเจ้าก็คงจะเซ็งชีวิตเหมือนกันนะครับ
แต่ เอ๊ะ! จะใช้คำว่า "ชีวิต" ก็คงเรียกไม่ได้เต็มปากนัก
เพราะไม่รู้ว่าจัดเป็นสิ่งมีชีวิตหรือเปล่า
ถ้าอย่างงั้นใช้คำว่า "ในการมีตัวตน" แทนแล้วกัน

ทำให้ผมนึกถึง "พรหม" ในคติพราหณ์หรือพุทธน่ะ
ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม นั่งดูความเป็นมาเป็นไปในโลกเรื่อย ๆ ไม่มีที่สิ้นสุด

แต่การเป็นพระเจ้าหรือ "ผู้สร้าง" ตามความหมายในนี้
ที่เป็นผู้ที่มีความรู้สึกด้วย ก็คงรู้สึกสลดเหมือนกัน
การมองดูสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นแล้วก็พินาศไปกับตา วนไปวนมา
อือ...รู้สึกโดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูกเลยแฮะ

จริง ๆ...
ถ้าโดดเดี่ยวแบบพอเพียงแบบ "ท่านไคโอ" ก็น่าจะสุขได้นะครับ
มีโลกใบกระติ๊ด...มีที่นอน...มีข้าวกิน...มี 10G (อันนี้ไม่เกี่ยวมั้ง)
มีบาบูรูสเป็นเพื่อน (เอ้อ! มีรถยนต์ด้วย) แค่นี้เอง
ไม่ได้มีของหรือสร้างอะไรมากมาย ไม่เห็นเค้าบ่นว่าเบื่อเลย เหอเหอ :P

.....

+ ขอบคุณคุณชีริวมาก ๆ ที่ช่วยเสริมข้อมูลนิทานครับ ^^
ถ้าเห็นอะไรผิดหรือแหว่ง ๆ ไปบ้างเพราะผมเองนี่แหละครับ แหะ ๆ ^^"
พอต้องมาเขียนอะไรเยอะ ๆ อย่างนิทาน 46 เรื่อง ก็เลยมึน ๆ หน่อย
แต่จะพยายามหามาใส่ให้ครบนะ ขอบคุณที่ช่วยสนับสนุนข้อมูลครับ ^^

+ "เกมส์เก่าเล่าใหม่" ไม่ใช่ fanpage แต่เป็น group น่ะครับ
พอสมัครแล้วก็รอการยืนยันจากแอดมินนิดนึง
คุณ Oceansage ก็อยู่ในกรุ๊ปนี้ด้วยนะครับ ^^

พระเจ้า เจ้าน้ำตามากเกินไปหรือเปล่าเนี่ยยยย
หลั่งน้ำตามาบ่อยเกิ้นนนนนน




ความเหงาทำให้พระเจ้าสร้างโลก สร้างมนุษย์ สร้างนั่นสร้างนี่
พอสร้างมาแล้วก็ต้องมาเสียน้ำตาอีก

ความชิงชังของโล่และดาบทำให้เกิดตัวมนุษย์ออกมา
สร้างมาก็ร้องไห้ขี้แยอีก

ตลอดอะ อ่อนเกิ้นนนน

โอ้ยยยๆ จะจบลงอย่างไงเนี่ย เอาแต่ร้องไห้อยู่นั่นแหละ สร้างมาแล้ว ก็มารับผิดชอบด้วย ..


พระเจ้าขี้เหงา..ขี้แย..
เพราะงี้เนาะถึงได้มีเรื่องราวไม่จบไม่สิ้น..มนุษย์นี่หนอ..
เป็นนิยายที่ อืม..เพิ่งเคยได้ยิน ..แบบว่า แนวมาก..
เหอๆ จะไปเป็นร้อยขบวนแล้วเหรอเนี่ย เด๋วไม่ทัน.แป่วๆๆ..