Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
14 มิถุนายน 2553
O นามธรรม - หลอน...! O
All Blogs
O ฝนตกขี้หมูไหล O
O การยุทธและบุษบัน .. O
O แสงสุดท้ายที่ปลายสมัย .. O
O ทาสด้วยใจ .. O
O จุดไฟในสายลม .. O
O ในเส้นทาง .. O
O โมฆะกรรม .. O
O อวดร่ำอวดรวย .. O
O อุปถัมภ์ค้ำชู .. O
O โวหารภาพพจน์ .. O
O กาก-กวี .. O
O สุนทรภู่ .. O
O เมื่อปีกผีเสื้อกระหยับ .. O
O ปลายทางที่เลอะเลือน .. O
O วาทกรรมซ้ำซาก .. O
O กลางริ้วลมร่ำ .. O
O ค่ำนี้ .. O
O ระยะเปลี่ยนผ่าน .. O
O ลำไผ่แห่งใจสยาม .. O
O แม่ .. O
O เรา .. ทั้งสอง O
O ลมหายใจ .. แห่งอำนาจนิยม .. O
O ฉันคือประชาชน .. O
O สามานยะสมัย .. O
O บันทึกแห่งสายน้ำ .. O
O ริมฝั่งเจ้าพระยา .. O
O โอ - อึกทึก .. ! O
O สายน้ำ .. จำนรรจ์ .. O
O วาทกรรมแห่งความดี .. ? O
O ดาวต่างดวง .. ? O
O ความเปลี่ยนแปลง .. O
O เสียงฝน .. และสาบควาย ! .. O
O ลอกคราบ .. สังคมไทย ! O
O สีซอให้ .. ควายฟัง O
O บัวดอกนั้น...O
O แด่..นายกฯหญิง และ บริวาร...O
O องค์ธรรมแห่งวิสาขะมาส...O
O ลมยามเช้า....O
O แด่ .. อริยะภาวะ .. O
O น้ำหลากสาย... O
O ตรู่เช้าเดือน ๑๒...O
O แด่..เธอผู้พายเรือ...O
O นามธรรม - หลอน...! O
O ช่อมาลัย...O
O เปลวไฟแห่งฝัน..? O
O คือ..ฝันที่ลอยฟ่อง..! O
O ปรารมภะบท....O
O นามธรรม - หลอน...! O
เพลง .. พระอาทิตย์ชิงดวง
วงกอไผ่
O อารามอร่ามเรื้อง - - - องค์พระ
กรรมพิธีวาทะ - - - ท่วมท้น
สนทนาวิสาสะ - - - เสนาะอยู่ พ่อเอย
ตาบอดคลำช้างด้น - - - ดุ่มหน้าสาธยาย ฯ
.
O เสียงบาลีเจื้อยแจ้ว .. ยังแว่วอยู่-
กล่อมใจผู้หลงโลก .. ทอนโศก-สลาย
ไพเราะความนัยคำท่านรำบาย-
เพื่อปัดป่ายทุกข์ร้อนให้ผ่อนแรง
O โอภาสแห่งดวงวันในชั้นฟ้า
ฤๅ-ช่วงกว่าธรรมพากย์ .. ท่านฝากแฝง
เมื่อแววตารื้นน้ำ .. คล้ายสำแดง-
ความซาบซึ้งเติมแต่ง .. ลงแฝงรอย ?
O ทองอร่ามองค์พระ .. ราวจะเตือน-
ความเลอะเลือนแห่งธรรม .. ผ่านคำ-ถ้อย
ดูเถิด .. แววตากระพริบนั้น-ปริบปรอย-
คล้ายเลื่อนลอยว่างเปล่า .. คล้ายเข้าใจ ?
O กลางโบสถ์หม่นมืดครึ้ม .. เสียงงึมงำ-
ก็ถูกคำคอยฉุด .. เกินหยุดไหว
เอ่ยเสียงตามเสียงอยู่ .. เหมือนรู้นัย-
ธรรมนั้น .. เอาโลมไล้หัวใจตน
O ครั้งเมื่อท่านละทิ้ง .. ทุกสิ่งนั่น
พรากฐานันดรศักดิ์จนหักป่น
ย่อมเพื่อความอัตคัด .. ในบัดดล
ใช่เพื่อขวนขวายสร้างแต่อย่างใด !
O มองดูเถิดรอยทาง .. ท่านย่างเหยียบ
แล้วลองเปรียบเทียบย่าง .. ทุกย่างให้-
เห็นถึงความล้าเลื่อน .. บิดเบือนไป-
จากแนวทางวางไว้ .. ของนัยพุทธ
O โอ นั่นยอดช่อฟ้า .. เฟื้อยฝ่าสวรรค์
จากมิจฉาเผ่าพันธุ์ช่วยกันฉุด
กระเบื้องแดงเขียวห่ม .. ด้วยสมมุติ
ต้านแสงวันดวงพิสุทธิ์ .. เพื่อหยุดร้อน
O ร้อนโอภาสดวงวัน .. แห่งวันนี้
จากรังสีทอดสู่ไม่รู้ผ่อน
ลมรื่นเย็นวาดวี .. ผ้าจีวร-
ฤๅ-อาจย้อนผ่านรื่นล้อมผืนใจ ?
O โอ รอยยิ้มแย้มอยู่ .. ท่านผู้ขอ-
เหมือนอยู่รอวัตถุธรรม .. ชี้นำให้-
ยกขึ้นประดับประดา .. เพื่อว่าใคร-
มองเห็นแล้วแจ่มใสแก่นัยน์ตา
O ครั้งเมื่อท่านละทิ้งทุกสิ่งนั่น
พรากฐานันดรศักดิ์อันหนักค่า
ก็เพื่อล่มภพชาติ .. จึงยาตรา-
เข้าห้ำหั่นอัตตา .. ให้ล้าตัว
O หากตรงหน้าเห็นหมู่ .. ท่านผู้ขอ-
เหมือนอยู่รอป่ายแต้ม .. รอยแย้มหัว
ให้ตัวตนทั้งนั้น .. คอยสั่นรัว-
เข้าเกลือกกลั้วโลกธรรม .. อยู่ค่ำเช้า
O ใช่แน่หรือ .. พรหมจรรย์ทางบั่นทอน-
ความอาดูรเร่าร้อน .. ทุกข์ก่อนเก่า
เห็นแม่ปูเดินส่าย .. คล้ายคล้ายเมา-
หะการณ์แห่งรูปเงา .. ทุกก้าวเดิน
O ทิวแถวท่านผู้ขอ .. เคลื่อน .. รอ .. หยุด
แบกนัยพุทธสาธก .. อยู่งกเงิ่น
วิญญาณพราหมณ์เคลือบคำ .. ก็จำเริญ-
ขึ้นหยอกเอินปรารถนาในอารมณ์
O จึงเห็นความเลอะเลือน .. นั้นเกลื่อนนัยย์-
ตาซื่อใสสำหรับ .. เพื่อขับข่ม-
สัมมาการณ์สุจริตให้ติดตม
กลางห้วงหล่มถ้อยคำ .. ธารน้ำลาย
O เหนี่ยวสวรรค์ .. ดึงนรก .. ขึ้นปกป้อง-
ตรรกะของเดียรถีย์ .. เป็นที่หมาย
จึงล่มล้าง .. โลกพิสัยที่ในกาย-
แล้วเวียนว่ายวงวัฏฏ์ .. ในบัดดล
O มืดจริงหนอ .. ในวันที่พันแสง-
แม้นผ่านแรงร้อนช่วงโลมห้วงหน
ยังไม่อาจผ่านต้อง .. ตาของคน-
ที่มืดมัวหมองหม่น .. คลุมบนแวว
O โอ คล้ายเสียงในหัว .. ค่อยรัวดัง
เหมือนระฆังกังวานเสียงหวานแว่ว
พร้อมโอภาสพันแสง .. แต้มแต่งแนว
ล้อมทิวแถวผู้ขอ .. อย่างรอรี !
O แว่ว-คล้ายเสียงสั่นรัว .. ใจตัวเอง
ชวนพิศเพ่งเปล่งปลั่งแสงรังสี
ผู้ห่มจีวรเหลือง .. ท่านเยื้องลี-
ลาศฝ่าความเป็นมี .. สู่ที่ใด ?
Create Date : 14 มิถุนายน 2553
Last Update : 26 มิถุนายน 2561 19:47:44 น.
6 comments
Counter : 1760 Pageviews.
Share
Tweet
มารอเจ้าค่ะ
โดย:
medkhanun
วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:16:40:12 น.
อีทิสังฉันท์ ๒๐
๏ เพียงพระย้ำสุธรรมะสาธยาย
มหามุหันธะอันกระหาย
ก็เห่อโหม
๏ หวังวิสุทธิธรรมจะฉ่ำชโลม
ประเล่ห์ดุรียะขับประโคม
ประโลมใจ !?
๏ เมินวรัตถะสรรพสดับกระไร
บ่ทราบบ่สนเพราะพ้นวิสัย
บ่ซึ้งทรวง
นึกก็เพียงพิมานอุฬาร ณ สรวง
แสวงสวรรค์ถลันทะลวง
ทิฆัมพร
เพียงพระย้ำสุธรรมะซ้ำสยอน
เพราะชนบ่ยินพระชินวร
เสมอมา ๚๛
วรัตถะ (วรรคที่ ๑ บทที่ ๓) = วร + อัตถะ = สาระอันประเสริฐ
โดย: ศารทูล IP: 118.172.149.98 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:0:05:09 น.
เม็ดขนุน...
อ่านรู้เรื่องไหม...เขียนออกแนวนามธรรมมากๆ...
คนที่ไม่เคยสนใจในหลักธรรมอาจจะเข้าใจยากอยู่สักหน่อย
บทนี้ออกแนว ตรรกะวิภาษ...ตามสไตล์...
ศารทูล....
ฮะฮา....มาแล้วสิของชอบ
ที่อีทิสังบทนี้บรรยายความมา...ดูเหมือนจะเข้าใจ
หลักธรรมมากกว่าผู้ใหญ่จำนวนมากมายในสังคม...
ทางเหนือก็น่าจะมีวัดถ้ำอุโมงค์นะที่จะถูกตรงแนวทาง
ดั้งเดิมที่ไม่ใช่พวกสัทธรรมปฏิรูป..และผิดเพี้ยนด้วย
มิจฉาจริตแบบวัดศรีบุญเรือง...นั้น..
O งดงาม ณ ยามชุติวิพุธ
บริสุทธิดำรง
บรรสาระศานติพิศวง
ถิระทรงและสืบสาย
O งามเด่นผิว์เพ็ญศศิพิลาส
รุจะสาดและกำจาย
โลมฟ้าและพานิละสลาย
นยะหมายจะเปรียบเหมือน
O บรรโลมโพยมบทะจรัส
บริพัตรเพราะดาวเดือน
อกเอ๋ยเพราะเชยนยะสะเทื้อน
ฤจะเคลื่อนจะคลายสูญ
O ช่วงนั้นถวัลยะพิสิฏ
เพาะจริตะจำรูญ
หล่อหลอมถนอมพฤติวิทูร
ละอดูระหักหาย
O ท่ามกลางพยางคะบริภาษ
วิปลาสะกำจาย
เลือนรางระหว่างรัถยะหมาย
ขณะบ่ายบ่รายเรียง
O เขาว่า..เพราะว่าผิวะสดับ
เสนาะศัพทะสำเนียง
ปานว่าจะพาทิพยะเสียง
ประลุเคียงประคองขวัญ
O ยินว่า..เพราะว่าคติวิจิตร
ผิวะคิดก็คมครัน
จึงว่าเพราะกว่าอรรถะสวรรค์
กละคันถะควรขวาย
O ยากแต่จะแปรศิระชะเง้อ
ผิวะเพ้อเพราะบรรยาย
เปรียบเข็ญจะเร้นอัตะสยาย
ธิระผายและเพียรเผย
O เกินกาลจะผ่านอริยะวาท
อธิชาติชมเชย
ล่วงถิ่นมุนินทระจะเผย
สัจะเกยมโนกรรม
O จึงภาษประหลาดระบุระบือ
มุหะถือผิว์คือธรรม
จึงพาละผ่านบทะกลัม-
พระซ้ำกระหน่ำเสริม
O อักโขมโนทัศนะอ้าง
นยะต่างสิแต่งเติม
ผ่านวาทะปราชญะเฉลิม
จิตะเหิมบ่เคยหาย
O ดั่งโลมและโหมวตะสะบัด
ชะธวัชะปลิวปลาย
อวดอยู่ก็ภูษิตะสยาย
สิละม้ายจะง่ายเห็น
O เฉดรงคะบ่งรัฐะประจักษ์
บริรักษะร่มเย็น
บอกผู้ศัตรูสุขุมะเพ็ญ
ผิวะเร้นจะรุกราน
O ลมฤทธิ์อวิชช์ผิวะกระชั้น
ฤจะทันจะทัดทาน
เห็นแต่จะแปรมุหะผสาน
อวตาระรูปหลง
O มิจฉาประดาขณะกระหวัด
ปริวัตระเวียนวง
ฤๅรู้จะสู่มรรคะประสงค์
ถิระทรงประภัสสร
O อวดอยู่ก็ภูษิตะประหลาด
วิปลาสะอาภรณ์
โลมฤทธิ์อวิชช์บทะสะท้อน
ฤจะผ่อนสะพัดผืน
O หลงศรัทธ์ระบัดทิฐิพิลาป
รสะซาบก็ยากคืน
เว้นผู้เพราะรู้วิชช์จะขืน
ประลุตื่นณในตน
O เศร้านั้นเพราะนันทิวิปลาส
คติทาสะจำนน
สิ้นหวัง ฤ ดั่งอุตริฉล
ทุพพละปล้นธรรม
O งดงามก็ยามทิฐิวิพุธ
บริสุทธิเนื่องนำ
นัยแท้จะแผ่ศักยะล้ำ
สัทะค้ำบ่คลายคลอน
O อัญชลิตพระพุทธน้อม.....นำใจ
ต่างประทีปชวาลไข............ขจ่างเรื้อง
ปลิดป่นมืดหม่นใน.............สำนึก สิ้นนา
ครวญใคร่หมายปลิดเปลื้อง...เท็จถ้อยเดียรถีย์ ฯ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:11:48:16 น.
สวัสดีค่ะ คุณสดายุ...
เมื่อวานส่ง mp3 เพลงเพราะ ๆ มาให้ฟัง รอรับด้วย..นะคะ
ชุดนี้ พี่ write มาให้
มีความสุขกับการแต่งบทกวี..ค่ะ
ป.ล. ว่าแต่ว่า พุทธมรรคา ยัง built อารมณ์ไม่ได้เหรอ..คะ
(ยิ้ม กว้างขวาง)
โดย : พรหมญาณี วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา: 14:11:50 น.
โดย:
สดายุ...
วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:17:31:30 น.
สวัสดีครับพี่พรหมญาณี
ต้องขอขอบคุณพี่มากครับที่กรุณาเมตตาเอื้อเฟื้อ
ครั้งที่แล้ว..เพลงของก๊อต จักรพันธุ์ ไพเราะมากครับ
ส่วนพุทธมรรคา...นั้น...กำลัง built อารมณ์อยู่ครับ
พอดีว่ามี"สาวน้อยข้างกาย"ที่ชอบแนวทางพุทธทาส
คอยเป็นกำลังใจให้อยู่ครับ...
คงต่อเนื่องไปได้ในไม่ช้าครับ...อิๆๆ
ดูแลสุขภาพครับพี่
โดย:
สดายุ...
วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:17:43:04 น.
แวะมาเยี่ยมบลอกค่ะ
โดย:
ออมอำพัน
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:9:46:37 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.