ข้อความ

คัดลอกมาจากบทความของ

นางสาวศรินยา เมษประสาท   

พระมะเหลเถไถ

ผู้แต่ง  

คุณสุวรรณ เป็นธิดาพระยาอุไทยธรรม (กลาง) ราชินิกูล ณ. บางช้าง ได้ถวายตัวทำราชการฝ่ายใน พ.ศ. 2384 จึงได้อยู่กับกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ พระเจ้าลูกเธอฯ ในพระนั่งเกล้าฯ รัชกาลที่ 3 โดยประพันธ์ขึ้นตามจินตนาการและแต่งขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 มีความแปลกที่แต่งขึ้นเป็นภาษาบ้าง ไม่เป็นภาษาบ้างปะปนกันไปแต่ต้นจนปลาย แต่ใครอ่านก็เข้าใจความได้ตลอดเรื่อง ถูกกล่าวหาในสมัยนั้นว่าแต่งเมื่อ “เสียจริต” หรือ “มีสติฟุ้งซ่านผิดปกติ” แต่เป็นการเสียจริตเนื่องไปด้วยฟุ้งซ่านไปในเรื่องกลอนและผลงานกลอนที่มีชื่อเสียงโด่งดังก็คือ กลอนบทละครเรื่องพระมะเหลเถไถ  กับกลอนบทละครเรื่อง อุณรุทร้อยเรื่อง”  ซึ่งเป็นเรื่องแปลกในวงการกวียุคนั้น

ลักษณะการแต่ง

เป็นกลอนบทละคร คือ ส่วนใหญ่วางถ้อยคำที่ไม่เป็นภาษาไว้ใน 3 คำท้ายวรรคทุกวรรค กระบวนการแต่งกลอนบทละครก็ดำเนินไปตามธรรมเนียมการแต่งตามแบบฉบับของบทละคร มีการระบุชื่อเพลงที่ใช้ในการขับร้อง ขึ้นกลอนด้วยคำว่า “เมื่อนั้น” “บัดนั้น” “มาจะกล่าวบทไป” มีบทสระสรงแต่งองค์ทรงเครื่องของตัวละคร มีบทพรรณนาธรรมชาติ มีบทเกี้ยวพาราสี บทชมนาง เป็นต้น

ความมุ่งหมายของเรื่อง

สันนิษฐานว่า

1. คงแต่งล้อเรื่องอิเหนา เพราะให้ชื่อตัวละครเป็นชวา

2. อาจจะเพื่อประชดผู้แต่งกลอน ที่มุ่งแต่สัมผัสโดยไม่คำนึงถึงเนื้อความ

3. อาจจะแต่งเพราะความรักกลอน

4. คุณสุวรรณคงจะตั้งใจแต่งให้เป็นบทละครตลกเรื่องแรกของไทย โดยพระมะเหลเถไถ ให้ตลก ด้วยกระบวนการใช้คำที่ไม่มีความหมาย

เจ้าของกระทู้ตั้งใจเขียนไว้ร่วมกิจกรรม เกมถุงมือ ในถนนนักเขียนกับเพื่อนสมาชิก 

แต่ได้สละสิทธิ์ไม่เข้าร่วมในกิจกรรมนั้นเสียก่อน. จึงได้นำเอา งานเขียนชื่อ "พระมะเหลเถไถ ภาคพิสดาร ตอนลำนำนางประแดะ" มาแก้ไขให้สมบูรณ์และข้อมูลบางอย่างถูกต้องมาลงไว้ ในถนนนักเขียน

ขอบคุณรายละเอียดเกี่ยวกับ วรรณกรรม เรื่องนี้ ที่สืบค้นได้จากอินเตอร์เนท ของผู้เขียนดังชื่อที่แจ้งไว้ข้างบน ขอบคุณครับ