แต่เราติดตรงที่ เวลาเราทะเลาะกับเค้า เค้าจะใช้วิธีเงียบค่ะ แล้วทุกครั้งที่เค้าเงียบเราจะฟุ้งซ่าน และมากขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่เค้าเงียบ คือ เราเป็นซึมเศร้าค่ะ คงพอเข้าใจนะคะ ว่าความเงียบทำให้เราเครียดและซึมเศร้าหนักกว่าคนปรกติ 

เรามีปัญหาเรื่องเก็บกดค่ะ คือภายนอกดูปกติ แต่เราจะพยายามไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น แล้วเราก็จะพยายามกดๆๆๆ ไว้ ไม่พูดพยายามแสดงแต่ด้านดีดี จนเริ่มเป็นค่ะ 

มันกลายเป็นว่าเราอยู่กับเค้า เวลาเราเสียใจ น้อยใจเค้า เราจะแสดงออกไม่ได้เลย เพราะแสดงออกแล้วเค้าจะเงียบ แล้วเราจะหนักขึ้นๆๆ หรืออาจะทะเลาะกัน เพราะเค้าไม่ผิด สมมุติสถานะการ คือเช่นถ้าเรามีปัญหาโทรไปร้องไห้อะไร พอคุยสักพักก็ตัดบทเงียบ จนเราวางไปเอง แล้วก็ไม่มีการโทรกลับ หรือถามไถ่ใดใดทั้งสิ้น ตัดจบเงียบและไม่พูดเรื่องนี้อีก ไม่มีการเคลียร ทุกเรื่อง บางทีเราพยายามจะเข้าใจว่าเรางี่เง่า เราอยากให้เค้าสนใจ พอกดๆไว้ ก็กลายเป็นอาการซึมเศร้าออกอีก เพราะไม่มีที่ระบาย

เรารักแฟนตัวเองมากๆ แต่ว่า บางทีก็รับอารมณ์ตัวเองไม่ไหว ตอนเราเป็นซึมเศร้า เค้าก็โมโหที่เวลาเรามีอะไรไม่พูดกับเค้า แต่พอเราพูดเค้าก็จะเงียบๆแกมโกรธๆทุกที คือเราไม่รู้เลยว่าเราควรจะทำยังไงดีแล้ว เหมือนถ้าเราไม่พูดเค้าก็โกรธที่เราไม่พูด แต่พอเค้ารู้ว่าเราคิดยังไงเค้าก็โกรธที่เราคิดแบบนั้น 

หลายๆทีที่แฟนมีปัญหา เราจะพยายามเข้าไปปลอบเข้าไปช่วย แต่พอเรามีปัญหากลายเป็นว่า เค้าทิ้งเราไว้คนเดียว ให้เราพยายามกระยิ้มกระสนคนเดียว ยิ่งคิด ยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยวอ่ะค่ะ 

ยังไม่อยากเลิก เราควรทำอย่างไรดีค่ะ เรื่องปัญหาเค้าเงียบ เราพูดทุกครั้งที่มีปัญหาค่ะ ว่า เธอควรจะทำยังไงกับเรา หรืออย่าเงียบใส่นะ ฉันจะเป็นหนักขึ้น คือพูดไปตรงๆทุกครั้งค่ะ 10 กว่ารอบ แต่ก็เป็นเหมือนเดิมทุกครั้ง เราพยายามเข้าใจเค้าแล้ว แต่เค้ากลับดูเหมือนไม่พยายามเข้าใจเราเลย 

หรือมันจำเป็นต้องเลิกจริงๆ มันมีผู้ชายที่เข้าใจความรู้สึกเราบ้างไหมค่ะ หรือเรางี่เง่าไปเอง ควรปรับปรุงตัว