ลุย! ล่า! ท้าเขียน "คุณมีประสบการณ์เกี่ยวกับความรักอย่างไรบ้าง"
พูดถึงประสบการณ์เกี่ยวกับความรักนี่ ต้องนึกกันนานหน่อย จะว่าไม่มีก็ไม่ได้คนเรามันก็ต้องมีกันบ้างเนอะ แต่แม้จะบอกว่ามีก็นึกไม่ค่อยออก ก็แหมคนมันโสดมาตั้งแต่เกิด จนแก่ ยังหาแฟนไม่ได้สักคน ที่เคยพอจะกล้อมแกล้มโมเมว่ารัก ก็ดันเป็นรักเขาข้างเดียวเหมือนข้าวเหนียวนึ่ง น้ำท่วมไม่ถึงข้าวเหนียวนึ่งตายซาก อย่าถามว่าทำไมต้องเป็นข้าวเหนียวนึ่ง และทำไมข้าวเหนียวนึ่งจึงต้องตายซาก เพราะฉันเองก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกัน
ความรักเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ อ้อใช่ เริ่มต้นตั้งแต่ยังใส่ชุดนักเรียนผูกคอซองอยู่เลย คนที่แอบปิ๊งปั๊งมีใจให้ไม่ใช่เพื่อนในห้องเรียนนะ หากแต่อยู่ห่างกันไกล อาจเป็นเพราะเขามีอะไรหลายๆอย่างที่เหนือกว่า เรียนเก่ง ฉลาด หน้าตาดี สรุปว่าเพอร์เฟคสำหรับสาวน้อยที่หัวใจหวั่นไหวง่าย เลยหลวมตัวคิดว่านี่แหละคือรัก แล้วไงน่ะหรือ ก็เพราะโลกไม่ได้เต็มไปด้วยสีชมพู ไม่ได้งดงามสดใส ไม่ใช่นิยายที่บทสรุปสุดท้ายจะจบด้วยคำว่า แฮปปี้เอนดิ้ง รักที่เคยคิดว่าใช่ กลับกลายเป็นรักตัวเองดีกว่า จบแบบไม่ค่อยเจ็บสักเท่าไหร่ เพราะเป็นทางที่เราเลือกเอง แต่อย่างน้อยความรักครั้งนี้ก็ทำให้มีความทรงจำดีๆให้ระลึกถึง ว่าครั้งหนึ่งเราก็เคยตกหลุมรักใครสักคนนะ แม้ความสัมพันธ์นั้นจะไม่ได้พัฒนาเลยก็ตาม
ก็รู้ว่าไม่มีหวัง ไม่เหลือสิ่งเหนี่ยวรั้งเธอไว้ ก็รู้ว่ามันสายไป สายใยสุดท้ายฉันทำมันขาดลง ความรักระหว่างเราจบลง ทั้งๆที่มันยังไม่ทันเริ่มต้นเลย
จุดจบระหว่างเรา... ไม่ใช่เพราะเขาหรือเพราะใคร แต่เพราะฉันเองใช่ไหม ไม่ใช่เพราะใคร เพราะฉันผิดเอง
เอ็นทรี่นี้เพื่อนๆไม่ต้องโหวตนะคะ
Create Date : 05 มกราคม 2560 |
Last Update : 6 มกราคม 2560 10:40:02 น. |
|
1 comments
|
Counter : 526 Pageviews. |
|
|