| No. 563 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
| |
|
|
| ขึ้นรถมุ่งสู่วังเวียง เมืองแห่งขุนเขา สายน้ำ อากาศหนาวเย็น เขาว่าแบบนั้นนะครับ |
|
| ก่อนหน้านั้นหลายปี ได้อ่านหนังสือนิยาย ของ คุณสยุมภู ทศพล เขียน |
อิงเรื่องจริงครั้งที่เขาไป รบที่ลาว มีทุ่งไหหิน ล่องแจ้ง แล้วก็วังเวียง คุณสยุมภู ทำหน้าที่ จนท.วิทยุอยู่ในเหตการณ์ รบ ก่อนรบ
รู้สึกว่าจะมีสภาพ |
จะเป็นป่าทึบ บางแห่งคงจะชอกช้ำจากภัยสงคราม มีลูกระเบิดตกค้าง
|
| ทำให้อยากไปเห็น ป่า สายน้ำ ภูเขาสูงชัน จะเป็นแบบไหนหนอ.... |
| |
| พวกเรา 11 คนนั่งรถตู้ติดแอร์เย็นสบาย ฝุ่นไม่เข้า ไกด์สาวบอกว่า ถนนที่ไปจะแคบ สูงชัน |
| วกวนมี เลี้ยวซ้าย ขวากว่า 6 พัน...แถมแจกยา แก้เมารถ ไม่รู้ นางจะขู่หรือจริง |
| คนอื่นชักหวั่นไหว กลัว... มั้งเห็นกินยากัน แต่ผม ไม่.. 555 |
| |
| ถนนบนเขา ไม่กว้าง แต่ก็ไม่แคบ เพียงแต่สภาพถนนลาดยาง แบบโบราณหน่อย |
| มีการขุด และ ขูดถนนเป็นบางตอน เพื่อ ปะ ถมดินหินให้แน่น มีฝุ่นฟุ้งยามรถสวนกัน |
| แต่ของเราสบายรถแอร์คอนดิชั่นเย็นพอดี |
| |
| หันไปมองสองข้างทาง ที่เป็นดอยหรือภูเขา มีต้นไม้ขนาดกลางอยู่บ้าง ต้นไม้ใหญ่ |
| ไม่มีคือไม่เห็นเลย คงถูกตัดไปขายโดยใครไม่รู้ เขาว่านะครับ....คนจีนเข้าไปทำไม้ |
| รวมทั้งคนไทยด้วย แหะ ๆ แต่นะจะ ชาวจีนมากกว่า |
| |
| เนินเขาบางระยะ มีการปลูกยางพารา ต้นสูงน่าจะประมาณ 7 ปี คงจะเริ่มกรีดยางได้แล้ว |
| แต่ก็ไม่มาก อย่างที่คนไปเที่ยวและเล่าให้ฟัง แต่ที่อื่นไม่รู้นะครับ อาจจะปลูกมากก็เป็นได้ |
|
| ไปได้สักครึ่งทางได้มั้งครับ จะมี คนแกว่งฝา อลูมิเนียม ไปมา อ้อ... เขาขายข้าวโพดนึ่ง |
ไอร้อนฟุ้ง มีขายเยอะ เขาทำเพิงแบบง่าย ๆ
|
| เท่าที่นั่งรถผ่าน ยังไม่เห็นแปลงปลูกข้าวโพดเลย คิดในแง่ดี คงจะปลูกลึกในป่าหรือ หลังดอย |
| ก็ได้ หรือไม่อีกทีก็ แหะ ๆ มีคนนำส่งข้าวโพดให้ขาย คล้ายกับ ที่พวกเราเห็นโรตีสายไหม |
ที่ถนนอยุธยา ไปนครสวรรค์...
รถเราจอดให้ลงซื้อข้าวโพด มาแบ่งกันกิน |
| ข้าวโพดนุ่ม หวานนิด ๆ เราจ่ายใบละ 100 บาทไทยไปได้ข้าวโพดมา 7 ฝักได้มังครับ |
| |
| ก่อนไปลาว ผมมีแบงค์ 20 ใบไทยไปฟ่อนหนึ่ง 555 หนักกระเป๋าน่าดู แต่ขอบอกว่า |
| ไม่ค่อยได้ซื้ออะไร คือของแพงกว่าไทย.. อีกอย่าง ลาวเขาไม่ใช้เงินเหรียญเลย ถ้าเราซื้ออะไร |
| ก็ต้องใช้ใบละ 20 บาท เป็นอย่างต่ำ หรือไม่ก็ต้องแลกเป็นเงินกีบ |
| |
| ขับไปได้เรื่อย ๆ ไม่ต้องลุ้นแบบที่ เราขับรถขึ้นดอย |
| อินทนนท์ ถ้าผมเทียบ ยังขับสบายกว่า ถนนบนดอยเส้นจาก อ.หางดง ไป อ.สะเมิง |
| เชียงใหม่.... เพียงแต่ถนนหมายเลข 13 ของลาวนี้ขับได้ช้ากว่า |
| มาจากสภาพถนนเล็ก ขรุขระ รถวิ่งสวนกัน ยาวเหยียดมากกว่า ยอมรับเลยว่านั่ง |
| มองสองข้างทางแล้ว หลับไปเป็นตอน ๆ |
| |
| และแล้วเราก็เข้าสู่พื้นราบ ของเมือง วังเวียง เมืองบนภูเขา ของลาวเทิง หรือเป็นที่อยู่ |
| ของนายพลวังเปา ที่อพยพไปอยู่อเมริกาหลังจากที่ อเมริกาถอย ๆ ๆ ไม่เอาอีกแล้ว |
| เดือนที่เราไปท้องนา แห้งมีต้นหญ้าสีเขียวขึ้นแซม ตอฟางข้าว |
| สวยไปอีกแบบ |
| บ้านคนอยู่ห่าง ๆ กันสองฝั่งถนน เป็นบ้านชั้นเดียว ก่ออิฐถือปูน แบบบ้านคนทางภาค |
เหนือของไทย ดูค่อนข้างเรียบร้อย บ้านที่สร้างด้วยไม้ ไม่ค่อยมี
|
| บางหลังมีบริเวณกว้าง มีบ้านปลูกบนเนินนิด ๆ คงจะถมดินก่อนปลูกบ้าน แต่แปลกตา |
นิดหน่อย คล้ายบ้านของคน เวียตนาม
|
| ประตูหน้าต่างจะสวย มี บัว หรือปูนปั้นเรียบแบบที่ร้านค้าวัสดุไทย หล่อเป็นเส้นนำมา |
ขายช่างค่อยนำไป เจาะรูยิงสกรู ติดตรงมุมบ้าน ไม่ต้องจับเสี้ยมเป็นสัน
ถ้าที่อื่นน่าจะเรียกว่า ปูนปั้น สังเกตุตรงสัน กับ ราวบันใด |
| |
|
| |
| แปลกใจ ทำไมไม่เหมือนบ้านทั่วไป หรือว่า เป็นคนมีสตางค์ |
| ดูนาฬิกาบ่ายโมงกว่าเกือบบ่าย 2 รถไปจอด ร้านอาหาร ตรงหน้าเป็นลานกว้างมาก มี |
| รถ ATV จอดเรียงรายเป็นแถว มีคนผิวขาว ขับขี่ตากแดด ตัวเริ่มแดง คงจะผสมกับฝุ่น |
สีแดงจากที่อื่น
|
| ขึ้นไปบนร้านอาหาร เราโต๊ะยาวอาหารเป็น สองชุด จะได้สะดวกในการนั่งกิน โต๊ะอื่นมีคน |
นั่งรออยู่ก่อนแล้ว..... เช็ดมือด้วยกระดาษเย็น ครู่เดียวอาหารก็มาเสิร์ฟ
|
| คงเป็นด้วยบริษัททัวร์ของเรา แหะ ๆ พูดผิดที่เราใช้บริการ สั่งไว้ล่วงหน้า โต๊ะอื่นรอก่อน |
ดูอาหารแล้ว คงเป็นอาหารไทย หรือลาวก็ไม่รู้ แต่รสชาดเหมือนกัน
ผมไม่ได้ถ่ายภาพอาหาร มา จะเป็น ผัดหมูใส่พริกเหลือง ซุปเห็ดหอมหมูสับ ปลาน้ำจืดทอด ผัดผักใส่หมู
น้ำพริก อะไรไม่รู้ กับผัก ผมไม่ได้ชิม ดูแล้วน่าจะเผ็ด ผลไม้สัปรดสีจืด ๆ กับแตงโม |
| |
|
ภาพข้างบน พี่ผู้ชายอายุ 86 ปี ยังไปเที่ยวได้ตามปกติ เก่งจริง ๆ ถ้าเราอายุเท่า จะ
ไปไหวหรือเปล่าหนอ..
มีเด็กชายอายุประมาณ 10 ขวบลูกชายคุณป๋องอายุน้อยที่สุด ไปด้วย
|
| เรากินอาหารไปเรื่อย ๆ ไม่ค่อยหิวเท่าใดเพราะ รองท้องบนรถจากอาหารกล่อง |
| ไม่มีส้มตำเหรอ แต่ผมก็ลืม ถามมีข้าวเหนียวเปล่า 555 |
ได้เลย คะ รอครู่เดียวจัดการให้...หายไปพักหนึ่ง ไกด์ยกมาเสริฟเอง น่าจะเป็นคนตำส้มตำให้เอง
|
| เราเลยได้กิน ตำแตง น้ำสีดำ ๆ คล้ำน่าจะใส่ปลาร้านิดหน่อย กลิ่นไม่แรงเท่าใด |
| แต่มีรสหวานของ มะกอกไทย ปนเข้าไปด้วย อร่อยใช้ได้ |
| แต่ผมไม่ค่อยกล้ากินมาก แหะ ๆ กลัวท้องเสียจากปลาร้า กับน้ำสีดำ ๆ |
| |
| เรานั่งรถ แวะซื้อผลไม้ ใกล้ ๆ กัน...ผลปรากฏ เป็นผลไม้จากไทยเป็นส่วนใหญ่ |
มีส้มลาวลูกสีส้ม ขนาดกลางอยู่ด้วย...
|
| รถพาเข้าเมืองวังเวียง เป็นไปตามที่คิดไว้ คือ คงจะคล้ายกับ บ้านในชนบทไทยแล้ว |
| มีร้านขายของ เหล้าเบียร์ ซ่อมรถ นำบ้านมาดัดแปลงเป็นบาร์ |
| |
|
ภาพข้างบน เป็นสภาพบ้านทั่วไป คล้ายต่างจังหวัดไทย มองเห็นภูเขาสูงอยู่เบื้องหลัง
ที่นั่นแหละครับ ใครชอบปีนเขา ด้วยมือเปล่ากับ เชือก... ได้เลย
|
ดูแล้ว ทางราชการคงไม่ได้กำหนดโซน คือใครจะสร้างก็สร้างตามแบบที่ตนต้องการ
บ้านพัก เกสต์เฮ้าส์ โรงแรมเยอะมาก วันที่พวกเราไป เป็นวันหยุด 3 วัน...
ผมถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ เพิ่งมาสังเกตเห็น การตากผ้า ดูไงไม่รู้ซิครับ ไม่น่าดู แต่เชื่อเถอะ ไม่ใช่คน ลาวตากแน่
เพราะเป็นเกสต์เฮ้าส์ คนต่างชาติมาใช้บริการ แล้วชาติไหนที่ตาก....
ไม่รู้เหมือนกัน แต่นักท่องเที่ยว กว่าครึ่ง พูดไทย 555
แต่ก็ไม่แน่นะ ฝรั่งจะพักเกสต์เฮ้าส์ เฮือนพัก ไทยต้องพัก โฮเต็ลดีหน่อย
เราชินกับ ถนน ตัวเมืองที่เป็นระเบียบของไทย แต่ที่นี่ วางเกะกะ นึกจะตากผ้าริมถนนก็ตาก หรือจอดขายมอเตอร์ไซค์ก็จอดเรียงกันบน ฟุตบาท
แต่ผมเฉย ๆ เพราะเข้าดูสตรีทวิวของกูเกิ้ลก่อนที่จะ มาเที่ยว คืออยากรู้ว่า เมืองเป็นแบบไหน เพื่อน ๆ อาจจะบอกว่า
เห็นอะไรก่อนมันก็เซ็งซิ แต่แหม... ผมนึกถึง คนจีนสมัยก่อน พ่อแม่ กับแม่สือ จับชายหญิงแต่งงานกัน โดยไม่เห็นหน้า
พอเข้าพิธี ส่งตัวเจ้าบ่าวเปิดใบหน้าเจ้าสาว ดูแล้ว อืม..
ทำไงดีว๊อย.... รีบปิดไฟให้มืดไว้ก่อน 555
สาวงาม ยามดับเทียน
ตื่นเช้า สาวเจ้า หรี่ตามอง เหวอ.. สามีไง อ้วน ฟันหลอ...
ไหน ๆ แล้ว บ่ เซียง กัง
ผมเลยแอบดูนิดหน่อย จะได้ทำใจ ว่าวังเวียงจะมี ท้องนา สายน้ำ ขุนเขา สวย....อยู่บ้างมั้ง
และก็มีจริงอย่างที่คิดไว้
|
| ดูแค่รถขับผ่านตัวเมืองน่าจะประมาณ อ.แม่จัน เชียงราย เราเข้าพักที่โรงแรมวันซะนะ |
ไกด์บอกว่า พักให้สบาย 4 โมงเย็นให้เจอที่ล๊อบบี้ จะพาไป นั่งเรือเที่ยวแม่น้ำซอง
และก็เห็นภาพสวย แบบที่ให้ดูเป็นตัวอย่างในภาพแรก |
คอยดู ตอนต่อครับ แหะ ๆ
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 779,868
st.visit 777,634
2,234
งานเขียนประเภท Diarist |
| |
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ตามมาเที่ยวลาวด้วยคะ..
เวลาไปลาว ต้องแลกแต่แบ็งค์เน้อะ..
โหวตให้เลยคะ