| No. 1007 นอนวัด.ก่อนอรุณจะรุ่ง ก็เจอ..ดี |
 |
เขียนเล่าเรื่องราวในบาร์ ผับ คลับวงการน้ำเมาเสียงดนตรีที่ดังไพเราะ บางเวลาเสียงจะดังในห้องดิสโก้ดังสุด ๆ |
| เพื่อความสนุกของคนเต้น.. ยอมรับแหละว่าในนั้นมีทั้งไม่ดีและดีคละกันไป |
| เป็นคนไกลวัดไม่ชอบไปวัดเลยจนกระทั่งงานเริ่มอยู่ตัวเข้ารูปเข้ารอย่เราก็พอจะปลีกตัวลองเรียนรู้ด้านทำสมาธิ น่าจะทำ |
| เรื่องที่หนักใจลดลงได้บ้าง |
| |
| ไปลองทำสมาธิที่วัดพระรามเก้า กท. และไปที่ ร่มอารามธรรมสถาน ปทุมธานีเป็นช่วงสั้น ๆเริ่มรู้ว่าชีวิต |
| พบความแปลกใหม่สบายใจมากมายมีคนบอกว่า ลองไปที่วัดอินทรวิหาร(หลวงพ่อโต) บางขุนพรหมซิดีนะ |
| เลยโทรเข้าไปสอบถาม จนท.บอกว่าอาทิตย์หน้ามีหลักสูตร 7 คืน 8 วัน |
| |
| อืม...ต้องลางานและเคลียงานประจำ ให้ พนง.ทำหน้าที่แทน ส่วนงานผับ/บาร์/ภัตตาคารปกติไปอาทิตย์ละครั้งสบายอยุ่แล้ว |
| ที่นั่นไม่ห่วงเพราะเน้นเรื่องจัดการภาษี มีคนถามว่า ไม่บาปเหรออที่ทำงานแบบนั้นก็เฉย ๆ เพราะคนไปใช้บริการพักผ่อนสนุกจากการพบปะสังสรรค์ดื่มแบบคนเป็น วันจันทร์กลับทำงานอย่างจริงจัง |
| แต่บางคน "ดื่มไม่เป็น" ดื่มไม่ยั้งร่างกายทรุดโทรมก็มี แต่กิจการเหล่านี้ช่วยให้คนมีงานทำมากมาย |
| รัฐก็ได้เงินจาก ภาษีอากรขาเข้า ภาษีสรรพสามิต ภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีบริษัทกลางปีปลายปีอีกมากมาย ช่างเถอะครับ |
| เลยตัดใจ |
| โทรจองเข้าร่วมปฏิบัติธรรม ต้องนอนวัน 7 คืนอยู่อบรมรวม 8 วันครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 ของชีวิตที่พยายามจะเป็นคนดีกับเขาบ้าง |
|
| เช้าวันแรกที่ไปรายงานตัว เตรียมชุดขาวไปหลายชุดขับรถไปจอดใกล้อาคารปฏิบัติธรรมน่าจะสูง 4 ชั้นคือไม่ได้สังเกต |
| สิ่งรอบข้างเท่าใดล๊อคเสร็จก็ไปรวมกับคนอื่นฟังคำแนะนำจะนำของใช้ส่วนตัวไปเก็บไว้ชั้นที่ 4 |
| จำได้ว่าเข้าห้องฝึกอบรมตอนตี 4 ไปกินอาหาร 3 มื้อเวลาใด อย่างอื่นทำตามที่พระอาจารย์แนะนำ |
| จะช่วยค่าใช้จ่ายตามโครงการณ์นี้กี่บาท เขามิได้กำหนดให้เราทำตามความเหมาะสม |
| ผมคิดว่า อาหาร 3 มื้อค่าที่พัก ค่าน้ำไฟค่าทำบุญอื่นน่าจะวันละ 600 บาทก็คิดเข้าข้างตนเองไว้ก่อน 555 |
| |
นำของใช้ไปเก็บที่ห้องนอน กว้างมาก ๆ 555 แล้วเดินลงบันใดเข้าห้องฝึกอบรม พบกับอาจารย์หลายท่าน
แนะนำการการปฏิบัติตัวระหว่างการอบรม และอบรมอย่างอื่นด้วย ภาพข้างล่างหลายคนคงจะจำคุณกรรณิการ์ ธรรมเกสรโฆษกทีวีได้
 |
คำแนะนำแรกคือ ปิดวาจาทั้งในห้องอบรม ห้องนอนห้องทานข้าว |
| แรก ๆ ทุกคนนั่งบนอาสนะหรือเบาะผ้ารองนั่งฟังท่านสอน บอกตรงผมแย่เลยเพราะนั่งกับพื้นนานไม่ได้เป็น สลักเพชรอักเสบ |
นั่ง ยืนนานไม่ได้ทำไงดีเพื่อนคงยังไม่ทราบว่า อะไรคือสลักเพชรผมเองก็ไม่รู้จำ ๆ เขาพูดมา
|
|
| ภายหลังจึงรู้ว่า กล้ามเนื้อเขม็งบีบรัดเส้นเอ็น เส้นประสาทมานาน เพราะที่ผ่านมาผม วิ่งจ๊อกกิ้ง วิ่งแข่งนานหลายปี |
| เปลี่ยนมาเต้นแอโรบิกอยู่หลายปีดีขึ้นหน่อย |
| เมื่อฟังคำแนะนำวัตถุประสงค์การปฏิบัติธรรม อ๋อเป็นเช่นนี้เองแล้ว เราก็เข้าแถวหน้ากระดานยืนห่างกันพอประมาณ |
| แล้วก็ดูอาจารย์สอนเดินจงกรม (มิใช่จง กลม) ก่อนเดินก็บริกรรม/พูดว่า 1. อยากเดินหนอ 2.อยาก ยกส้นหนอ 3. อยาก |
| วางเท้าหนอ 4. วางเท้าหนอ. พอเสร็จก็อยาก (เท้าซ้าย) 1. อยากเดินหนอ ตามไปเรื่อย ๆ |
| ยากมากเพราะ ยกเท้าช้า ๆ แล้วค่อย ๆ วางส้นเท้าตามด้วยฝ่าเท้าใหม่ ๆ ทรงตัวยากจะล้ม |
 |
ใช้เท้าเดินซ้ายขวาช้า ๆ พอครบ 3 เมตรก็หยด 1. อยากหยุดหนอ 2. อยากหมุนตัวหนอ 3. หมุนตัวตามจังหวะ |
| ช้า ๆ ทีละเสต็ป แล้วก็ทำตามที่เล่าไว้จนครบเวลาที่อาจารย์กำหนด บอกตรง ๆ ผมท้อมากคือ เจ็บจากการเคลื่อนไหว้ช้า ๆ |
| เพราะปกติผมก้าวพรวด ๆ จ่ำ ๆ ไปแถวถนนสีลม เบี่ยงซ้ายเบี่ยงขวาหลบคนแต่ถ้าเจอสาว แหะ ๆ ก็หยุดดูบ้างแหละ |
| แสดงว่ากิเลศเยอะมาก |
| หลังจากเดินจงกรมครบก็ ฟังอาจารย์สอนวิธีการนั่งสมาธิ บริกรรมยุบหนอ พองหนอตามลมหายใจ....เมื่อทำตามไปเรื่อย ๆ |
| เริ่มรู้สึกว่าจิตสงบอยู่กับ ยุบหนอพองหนอตามลมหายใจทุกคนลงนั่งสมาธิ |
| นั่งสมาธิครบ พระอาจารย์ให้ลืมตาทั้งสองข้างเหยียดแขนออกทีละข้างแล้วพนมมือ(จำได้เพียงแค่นี้) แล้วก็แผ่เมตตา |
| แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย |
| เวลาทานอาหารกลางวัน ไปที่ห้องทานอาหารแม่ครัวจะตักอาหารให้ตามที่เราต้องการ ก่อนกินก็ต้องขอบคุณเจ้าภาพ |
| หรือท่านที่นำอาหารเครื่องดื่มมาให้ตามกรรมวิธี ...ผมตักอาหารใส่ปากแล้วก็เคี้ยวสัก 10 ครั้งแล้วค่อยกลืนตามที่เคยทำ |
| ที่วัดพระรามเก้า พอเคี้ยวไปเรื่อย ๆ จึงรู้ว่าอาหารเป็นสัปรดดี 555 คืออร่อย |
เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านหรืออยู่ที่ทำงาน ตักอาหารใส่ปากเคี้ยว ๆ กลืนไม่ค่อยได้รสชาตเท่าใดคือ รีบกินจะได้ไปทำงานต่อ
|
| วันแรกที่เข้าปฏิบัติธรรมคอยเรียนรู้ตามคนอื่น ดีเหมือนกัน |
| ตอนเข้านอนนี่ซิ เป็นห้องโถงใหญ่ชั้น 4 ผมกางเสื่อทับด้วยผ้าปูที่นอนหันหัวไปทิศเหนือ ข้าง ๆ มีที่นอนปูเรียงราย |
| 4 ที่ฝั่งตรงข้ามก็มี ครู่เดียวก็มีภิกษุ 3 รูปเข้ามานั่งบนที่นอนบาง ๆ ท่านยิ้มทักทายและพูดด้วยหลายอย่าง ผมก็ลืมไปว่า |
| อาจารย์ให้งดพูด เลยพูดสนทนาจึงทราบว่า ท่านมาจากอยุธยา อีกท่านอยู่ชานเมืองกรุงเทพ |
| อีกท่านมาจากวัด อ.แก่งหางแมว จันทบุรี ท่านสมัครมาเรียนสมาธิเพื่อที่จะนำไปสอนคนอื่นที่วัดของท่าน |
| |
| ผมนั่งดูทิศทางแล้วถ้าผมนอนคง ใช้เท้าชี้ไปทางภิกษุทั้งสามไม่เหมาะแน่เลยชวน หนุ่มข้าง ๆ เตรียมย้ายไปอยู่อีกมุม |
| ของห้อง ภิกษุทั้ง 3 โบกมือ...โยมไม่ต้องอาตมาจะย้ายนอนอีกมุมของห้อง (ห้องเป็นรูปตัว L) |
| |
| เข้าฝึกอบรมไปได้ 2 คืน ๆ ที่ 2 ตื่นตอนตี 3 ปวดฉี่น่าจะดื่มน้ำมากก่อนนอนต้องเดินลงไปอีกชั้น เอ..ยังไม่มีใครตื่น |
| ทำไงดีกลัวผีเราถูกฝึกมาว่า ใช้สถานที่ของวัดเราต้องประหยัดไฟฟ้าที่ไม่ใช้ให้ปิด และเคยทราบมาก่อนว่าที่พวกเราปฏิบัติ |
| ทำนี้เป็นแหล่งที่น่าอยู่ของผู้มีบุญเพราะทำกุศลมีจิตเผื่อแผ่ รอบ ๆ ที่จะมีวิญญาณของเปรตหรือคนตายยังไม่ไปเกิด |
รอขอส่วนบุญ
|
|
| แม้จะยังไม่เคยเห็นผีมีแต่คนบอกว่า คนตายไม่น่าดูผมกระเซิง ฟันหลอหน้าเหี่ยวตอบนัยตามีข้างเดียวบางตัว ตาจะถลนห้อย |
| ออกมาเลยนอนรอคนอื่นตื่นจะได้ไปห้องน้ำด้วยกัน แต่รอแล้วรอเล่าทุกสิ่งเงียบสงบท้องน้อยแข็งเป๊กปวดฉี่อย่างแรง |
ไม่ไหวแล้วลุกแล้วย่องเดินจากห้องลงบันใดไปอีกชั้น
ผ่านห้องอบรมปฏิบัติธรรมไม่ดูอะไรแล้วทำธุระเสร็จ |
 |
เดินกลับแสงจันทร์สาดส่องให้เห็นทางเดินไม่ต้องเปิดไฟแม้จะค่อนข้างสลัว เหลือบตามองในห้องโล่งดี แต่ |
| เห็นร่างหนึ่งนั่งริมห้องหัวงุ้มไปข้างหน้าชายเสื้อหลุดห้อยไปกับพื้นคล้ายกับใครมาทำอะไรเวลานี้ |
| หรือว่า ผ..ผ.อี ขนลุกเกรียว เส้นผมตั้งเด่....จะก้าวขาเดินหนีก็ก้าวไม่ออก |
| กลั้นใจใช้มือจับขาขวาก้าว แล้วใช้ขาซ้ายก้าวตามใจนึก อยากวิ่งหนี.. แต่ทำไม่ได้ขยับขาไม่ได้ ตั้งหลักอีกครั้งทีนี้ใช้ได้ |
| ก้าวเท้าวิ่งขึ้นบันใดไปที่ห้องนอนทรุดตัว นั่งเช็ดเหงื่อแล้ว ดึงผ้าห่มคลุมทั้งตัว |
| |
| ตอนนั้นท่องนะโมไม่เป็นด้วย หุ หุ ไม่เป็นไร นะโมซ้ำ ๆ กันไปกว่าจิตจะสงบนานกว่าครึ่ง ชม. ที่นอนนิ่งไม่กล้าขยับตัว |
| เสียงขยับตัวบิดขี้เกียจดังทางขวามือ เฮ้อ.. มีคนตื่นแล้วค่อยดีหน่อยครู่เดียวเพื่อน 2 คนก็ลุกเดินไปห้องน้ำ |
| แล้วก็เดินกลับมาแล้ว |
| หลวงพี่อีกรูปก็เดินสวนทางเข้ามาท่านนุ่งสบง แล้วใช้ผ้าจีวรพาดบ่าคงจะไปห้องน้ำมาแล้ว |
| ผมเลยลุกขึ้นไปอาบน้ำตาม ๆ เพื่อนเพื่อที่จะได้เข้าห้องฝึกอบรมตอนตี 4 ระหว่างที่ฟังท่านอาจารย์สอนผมเปลี่ยนที่นั่ง |
| ไปอีกซีกไม่อยากใกล้กับที่เห็นภาพค..คนนั่งคนเดียวแต่ก็มิได้พูดเล่าให้ใครฟังกะจะไปเรียนถามพระอาจารย์ในชั่วโมง |
| สอบถาม ปุจฉา วิสัชนา จะได้รู้ว่าภาพที่เห็นเป็นอะไรแน่ ไว้เล่าให้เพื่อน ๆ ฟังตอนหน้านะครับ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 1,960,343. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
แวะมาทักทาย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ตื่นเต้นไปด้วย...
พี่ไวน์เจออะไรเนี่ยะ..ต้องติดตาม
อ้อเคยนอนศูนย์ปฏิบัติธรรมของ กะ ที่บางไทร 10 วัน เปลี่ยวๆเงียบไปวังเวงๆ
พอดี..ได้ห้องรวม 4 คน และ มีห้องน้ำในตัว
ไม่เจออะไร..
มาถืออุโบสถศีลวันพระ
(เริ่มเพราะบนให้พ่อไว้..ว่าจะถือศีล 10 วันพระที่วัด
และพ่อได้ออกจาก ICU ช่วงBangkok Bomb พระพรหมเอราวัณ)
นอนที่ศาลารายOpen air
มุ้งเป็นร่มสีจีวร
ที่วัดสุทัศน์..ผู้หญิงฟากขวา ผู้ช่ยหากซ้าย จากประตู เสาชิงช้า
แต่ห้องน้ำหญิง อยู่ด้านนอกติดประตูข้าง
ถนนไปแยกเฉลิมกรุง
ต้องทำธุระให้เรียบร้อยก่อนนอน
มิฉะนั้น..ต้องเดินออกมาวิเวกวังเวงมากมาย
กลัวย้อนเวลาไปสมัยรัตนโกสินทร์ต้นค่ะ(มีดนตรีไทย) สาวชาววัง เดินขวักไขว่
แต่ไม่เจออะไร..สาธุ