| No. 575 บล๊อกประจำวันจันทร์ - พฤหัสบดี |
| |
|
| |
| ตอนเป็นเด็กบ้านนอก เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพ เป็นนักอ่านหนังสือ นิยายมาก ๆ |
| แต่เงินก็ไม่ค่อยมี เพราะต้องใช้เงินจำกัดจริง ๆ |
| ขนาดขึ้นรถเมล์ ไปเรียน สาย 48 ถ้าวันที่ 20 กว่าขึ้นไป ต้องขอพี่กระเป๋ารถเมล์ขึ้นฟรี |
| พี่ ๆ เขาเห็นหน้าเรา จ๋อย ๆ ก็พยักหน้า ไม่ว่าอะไร |
| |
หนังสือนิยายที่จะอ่าน ก็ไม่พ้นหนังสือรายสัปดาห์
|
| นักเขียน จะเขียนเกี่ยวกับทะเล น่าสนใจ เพราะเรา เกิดบนที่สูง แถวภาคเหนือ |
| เคย ว่ายน้ำ คูเมืองเชียงใหม่ ที่แคบ สัก 20 เมตรได้มั้ง อยากเห็นผืนน้ำที่กว้างสุดลูกหูลูกตา |
|
| มีเขียนถึง ชายหนุ่มมีโอกาสไปเที่ยว ชายหาดบางแสน แหลมแท่น |
เป็นฉากในนิยาย ผมอ่านแล้ว โห...ฝันอยากไปเที่ยวบางแสน แถม แหะ ๆ จะ ซื้อหอยดอง กินกับข้าวต้ม
แล้วนำน้ำทะเล ของบางแสน ไปอวดเพื่อน ใกล้ ๆ ดอยสุเทพ 555
|
คิดเลยว่า บางแสน เป็นแหล่งเที่ยวแบบชาวบ้าน
|
| นิยายบางเล่มจะกล่าวถึง |
หัวหิน ว่าเป็นทะเลที่มีหาดสวยงาม คลื่นแรง น้ำเป็นสีฟ้า
|
| ตามชายทะเล มีบ้านพักชายทะเล ลมพัดเย็นสบาย |
| ตัวละคร ก็อยู่แถวชายทะเล ย่างบาร์บีคิว เต้นรำบนหาดทรายยามค่ำคืน ท่ามกลางแสง |
| ของคบเพลิง ใจนึกถึงร่มผ้าสีขาว มีชายผ้าสีขาว บางเบาปลิวพริ้วไปกับสายลม |
| รู้เลยว่า หัวหินเป็นถิ่นคนรวย มีชาติตระกูลสูงส่งไปพำนักอยู่อาศัยในฤดูร้อน |
ฝันซิครับ อยากเห็นบ้าง
|
| เหมือนโชคช่วย ได้ทำงานกับบริษัทแห่งแรกของชีวิตเป็นบริษัทใหญ่ มีหลายสาขา |
บริษัทส่งไปอยู่ประจำ 3 สาขาแล้วก็หลายปีอยู่ จนย้ายไปอยู่สาขาที่ 4 สาขาพิษณุโลก
|
| บริษัทเห็นว่า พวกผมสมุห์บัญชีกับ ผช. กว่า 100 จากหลายสาขา ทำงานหนัก วิชาการไม่เอา |
| อ่าว ควรได้รับการศึกษาคณิตศาสตร์ประกันภัยชั้นสูง วิชาการบริหารงาน เลยให้ไปที่นั่น |
| เดินทางไป พักที่หัวหิน เป็นบังกาโลขนาดกลาง หลังหนึ่งพักกัน 4 คน |
ห้องละ 2 คน เป็นเวลา 30 วัน บังกาโล คล้าย ๆ ข้างล่างนี้
ดู ๆ แล้ว บริษัทไม่ให้ออกอ่าว แต่เป็นการออกทะเลแทน หุ หุ
|
| ไม่น่าเชื่อ เราเข้าห้องอบรม 7 โมงเช้า กับ 4 โมงเย็น รอบละ 1 ชม.. นอกนั้นจะกิน |
เที่ยว เล่นกีฬา บริษัทปล่อย...... ตามสบาย
ห้องอบรม ห้องอาหารทั้ง 3 มื้ออยู่ในอาคารโรงแรมรถไฟ แบบข้างล่าง แต่ไม่
สวยสีสดใสแบบนี้ เดี๋ยวเปลี่ยนเป็น โรงแรม เครือเซ็นทารา
กลางคืน เราจะไปนั่งฟัง คนเล่นเปียโน นักร้องหญิง ชาย ร้องเพลงที่ ล๊อบบี้ ของโรงแรม จิบเบียร์ไปด้วย
มีความสุขมาก ๆ อย่าถามนะว่า กี่ปีแล้ว 555
|
| |
วันทั้งวัน พวกเราจะอยู่ ตื่นนอน เล่นกีฬา ชายหาด กินข้าวที่โรงแรมรถไฟ เที่ยวตีสนุ๊ก ดื่ม..
|
| และ แหะ ๆ ไปคุยกับสาว ๆ ตามประสาคน โสด เมียเผลอ บางคนนะเออ ไม่ใช่ผมก็แล้วกัน |
| เราไปอยู่ 30 วัน เพื่อนคนหนึ่งสมมุติชื่อ สมศักดิ์ จีบไปจีบมา เลยได้เมียเฉยเลย.... เดือนเดียวไม่น่าเชื่อ |
|
| หัวหินระยะที่ไป สงบ คนไม่เยอะ ดูสอาด ถนนบางเส้นทาง เป็นบ้านของชาวบ้าน ผสม |
ชาวประมงค์ มีโรงสนุกหลายแห่ง เหมือนฉากใน หนังสือ ชอบมาก...
|
| อีกหลายปีต่อมา |
| ได้ไปพัก อีกหลายครั้ง หัวหินเปลี่ยนแปลงไปเยอะ แต่ก็ไม่อาจจะขยาย |
แหล่งเที่ยวได้มากนัก จะกระจุกอยู่แหล่งเดียว มีบาร์ ที่พัก ถนนแคบ
|
| รับนักท่องเที่ยวต่างชาติ คนไทย มีเพลินวาน ผมเดินดูแล้วเฉย ๆ เล่นเอาไม้เก่ามาตี |
กั้นห้องโครงคอนกรีต มีกาแฟโบราณ ขนม ขาย
|
เพราะไม่ต่างกับชีวิตจริงเราเท่าใด แหะ ๆ หมายถึง เห็นขนม กับของใช้โบราณ
ปัจจุบัน ผมไปพักประจำ นอกเมืองอยู่บนเนินเขา ถนนหมายเลข 3218
เป็นอพาร์ทเม้นท์
เป็นอาคารไม่สูง เราพักอีกหลังที่โล่ง มองเห็นหมู่บ้าน กับ ภูเขาสูงปานกลาง ลมพัดเย็นสบาย
|
| |
| ระยะ 3 - 4 เดือนที่ผ่านมา ต้องไปทำธุระ บ่อย เลยไปค้างห้องพักประจำ |
ยามว่างไปหาของกิน กับหา แหล่งปั่นจักรยาน
|
คือ ห้องพัก อยู่บนเนินเขา ปั่นไม่ไหวแน่ อีกอย่างถนนสายบายพาส รถวิ่งกันเร็ว เสียว...
ไปดูหลายแห่ง แต่เขาเต่าน่าจะ เป็นคำตอบ
ข้างทางด้านซ้าย ถ้าขับไป อ.ปรานบุรี จะมี เลนจักรยาน ลาดยางมะตอยเรียบ ตีคู่ไปเกือบตลอด
เลยขับเข้าไป แถวอ่างเก็บน้ำ เขาเต่า
จอดรถไว้บน ถนนใกล้อ่างเก็บน้ำ คนมีน้อยมาก
ดูแล้ว สงบ น่าจะไปปั่นจักรยาน ตอนเช้า หรือ ตอนเย็น
ก่อนมา ได้ดูแผนที่ดาวเทียม แล้วน่าสนใจ มีถนนรอบอ่าง วิ่งอ้อมไป จะเจอถนน ไปพระตำหนัก
เลยขับรถกลับมา หน้าวัดเขาเต่า เลี้ยวซ้าย เรียบอ่าง เกือบ 2 กม.ได้มังครับ เจอถนนขึ้นเนิน
เห็นถนนแล้ว ท้าทายน่าดู คงต้องใช้แรงกาย เร่งปั่น ให้ความเร็วรถส่งขึ้น เนิน แล้วใช้ความ
ชำนาญเปลี่ยนเกียร์ช่วย ได้เหงื่อแน่ แต่วันนี้มิได้นำจักรยานมา เลยแวะด้านซ้าย เข้าไปยืนดู หมู่บ้านหลังเล็กสวยงาม
คล้ายกับ บ้านคนปฏิบัติธรรม แต่ก็ไม่น่าใช่เพราะมีการปลูกไม้ดอก แล้วก็ไม่คนอยู่สักหลังเดียว
เลยขับ รถขึ้นเนินไปได้สัก กิโลเมตรเศษ อ้าว เจอประตู พระตำหนัก น่าจะห้ามเข้าเลย เลี้ยวกลับ มาใกล้กับจุดชมวิว
เลี้ยวขวาที่สามแยกตามภาพข้างล่าง
เมื่อสักครู่ เลี้ยวขวา เข้าถนนลาดยางเล็ก ๆ มีบ้านคนน้อย ด้านซ้ายมือเป็น เขาหิน สูงชัน มีต้นไม้ขึ้นแซมบ้าง
ขับเข้าไป กิโลเมตรกว่า เจอ หมู่บ้าน มีรถเก๋ง รถมอเตอร์ไซค์ใหญ่ เล็ก ฝรั่ง ไทย เดินไปเดินมาเยอะเลย
เลยจอดรถ เดินเข้าไปดู
....
...
...
....
ที่นี่เรียกว่า หาดทรายน้อย.... ใช่แล้วครับ หาดเป็นรูปโค้ง ประมาณ 250 เมตร สงบ... มีฝรั่งมากกว่าไทย
ไม่วุ่นวาย น่านั่ง สำหรับคนที่ชอบเงียบ ๆ ชอบความเป็นส่วนตัว
ยืนอยู่ครึ่ง ชม... ไม่ค่อยกล้าถ่ายภาพเท่าใด เพราะพวกเขาน่าจะ อยากอยู่กับธรรมชาติ
เลยชวนกันขับรถกลับ ออกมาเส้นทางเดิม มีทางเป็นดิน ปนคอนกรีตเป็นระยะ แคบ ๆ ขนาดรถยนต์สวนกันไม่ได้
นี่แหละเหมาะสำหรับปั่นจักรยานเสือภูเขา
....
...
...
...
ถนนแคบ....ค่อย ๆ ลัดเลาะไป ครู่เดียวก็ไปเจอ ถนนใกล้ศาลเจ้า
สำรวจเส้นทางแล้ว คงปั่นสนุกดี แต่จะปั่นกี่รอบ ค่อยว่ากันอีกครั้ง
อยู่ที่อพาร์ตเม้นท์ ดีตรง ตอนเย็น ลมบก จะพัดเข้าด้านหน้าห้อง ทะลุหน้าต่างไปสู่ทะเล
แต่ก็ต้องผ่านเขาหินเหล็กไฟก่อน ลมค่อนข้างแรง
ถ้าตื่นเช้ามา ยกโต๊ะประจำตำแหน่ง วางไว้หน้าห้องพัก นั่งทักทายเพื่อน ๆ บล๊อก แล้วก็เขียน
บล๊อกไว้ ข้างบนเป็น ภาคฤดูร้อน แห้ง มีลมบก ลมทะเล แต่ข้างล่าง เข้าสู่
ความชุ่มฉ่ำ ของสายน้ำ
ผมอยู่หัวหินหลายวัน เดินทางกลับกรุงเทพ
ก่อนสงกรานต์ ทั้งข้าราชการ หน่วยงาน จนท.บริษัท ห้างร้าน ในหัวหิน ต่างร่วมกัน เก็บขยะ ทำความสะอาดในวันที่ 11 เมย
เตรียมรับ นักท่องเที่ยวไปเที่ยวหัวหิน
ไปตามถนน ต่าง ๆ ตามที่จัดแบ่งกันทำ
....
ก่อนวันงาน ผมกลับเข้ากรุงเทพ.... และได้รับภาพการจัดงานที่หัวหิน มีการเล่นน้ำตามถนน สายต่าง ๆ และที่คนไปมาก
คือที่ หัวหิน มาเก็ต วิลเลจ
...
นักร้องหนุ่ม คุณตู่ สาว ๆ ที่เขาส่งภาพมาให้ดู เรียกว่า ลุงตู่ (ภพธร) เอื๊อก..แล้ว เราละ เรียกว่า...ไรดี 555
....
...
...
...
...
..
...
....
หยาดน้ำ ที่สาด รด โฟม กระจายกันไปทั่วลานหน้าห้างสรรพสินค้า เรียกว่า น้ำไม่อั้น สนุกกันเต็มที่
จนกระทั่งค่ำคืน แสงสีเริ่มต่อ...
นักท่องเที่ยว คนพื้นบ้าน คนต่างประเทศชุ่มฉ่ำ สายน้ำ กับสายน้ำใจที่ คนไทย ต่างมอบให้
ย่อมจะตราตรึงอยู่ในใจ นานเท่านาน...
แน่นอน รวมทั้ง คนบ้านนอกคนนี้ด้วย....และคิดไว้ว่า จะไปเที่ยวตอนสงกรานต์ให้ได้สักวัน..หนึ่ง
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 812,246
st.visit 810,332
1,914 คน
งานเขียนประเภท Diarist ไดอารี่
|
|
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
