No. 567 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
ตอน...แหล่งท่องเที่ยว ชีวิตริมน้ำ ของลาวกลาง
|
|
เดินกลับจาก ไปดูคนลอยน้ำเข้าถ่ำ กลับมาที่จอดรถ ไกด์แนะนำว่า |
จะให้พายเรือคยัค ตามน้ำไกลหน่อย ใต้น้ำจะมีโขดหิน อาจจะทำให้เรือเอียง น้ำเข้า ควรเก็บกล้องถ่ายรูป |
เอกสารที่ถูกน้ำไม่ได้ไว้ที่รถ ไม่ต้องกลัวหาย จะคอยดูให้ |
|
เราใส่เสื้อชูชีพ กันทุกคน บางคนบอกว่า กลัวเรือล่มว่ายน้ำไม่เป็น เลยต้องปลอบใจว่า เสื้อชูชีพจะทำ |
ให้ตัวลอยไม่จมน้ำแน่นอน และน้ำบางแห่งลึกแค่เอวเอง 555 |
|
ไกด์ให้ฝ่ายหญิง นั่งเรือลำละ 2 คนมี คนเรือคอยพายช่วยอยู่ท้ายเรือ ส่วนผมไม่ต้อง |
ให้เพื่อนชื่อป๋อง นั่งด้านหน้า ผมคอยคัดท้าย แต่บอกว่า ช่วย ๆ กันนะ ผมไม่ได้พายเรือคยัคมาเกือบปีแล้ว |
แต่คอยบอกว่า ถ้าผมคัดท้ายซ้าย ให้เร่งพายด้านขวามือนะ เรือจะไปตรง |
ถ้าเรือแล่นตรงแล้ว ก็พายซ้ายขวา ตามปกติ แต่ให้ระวังเรือหางยาว ที่เขาวิ่งสวนมานะ พวกนี้วิ่งเร็ว |
|
สบาย ๆ 555 แล้วคราวนี้ละ ดูภาพไปเรื่อย ๆ |
|
|
|
เราสองคน ค่อย ๆ งัดพายซ้ายขวา ลัดเลาะไปตามสายน้ำที่ไหลเอื่อย บางช่วงเป็นแก่งหินน้ำไหลแรง |
ผมคอยคัดท้ายโดยกดพายแนบ กราบเรือ หรือไม่ก็จ้วงไปขวามือ เรียกว่า แต่งเรือให้คอย |
หลบหลีบเรือหางยาว เรือพายลำอื่น และแน่นอน ก้อนหินใต้น้ำ
มีเรือหาง วิ่งสวนทางอยู่เรื่อย ๆ
นักท่องเที่ยว พายเรือคยัค มาก.. บางคนเก่งมาก
ภาพข้างบน เหมือนพายง่าย แต่ไม่ง่าย มีร่องน้ำ และน้ำบิดข้างใต้น้ำ
ระหว่างที่พาย จะมีเรือหางยางแล่นสวนทางมา เราลำบากหน่อย แต่เรือหางเขาก็ หลบให้
|
|
บางทีเรือก็เกย ก้อนหิน ครูดดัง เรือเอียง ทำเอาตื่นเต้นดี 555 |
|
แต่บางครั้ง คัดเรือหลบ หรือร่องน้ำซ้ายหรือขวา กำลังดีเลย อ้าวเรือหางวิ่งสวนมา |
เราก็หลบซิครับ คุณป๋องอยู่ข้างหน้าคงจะเสียว จ้ำพายผิดข้างเรือ ดิ่งไปสู่พุ่มไม้ริมน้ำซอง ต้องก้มตัวหลบ |
หมวกที่ใส่ครูดกับกิ่งไม้ สนุกดี 555 |
ชาวผิวขาว เจออากาศเย็นแค่นี้ สบาย ๆ เลยถอดเสื้อ
|
พายเรือไปนาน น่าจะกว่า 4 กม..แล้ว เมื่อยหัวไหล่มาก หิวน้ำ คือลืมเอาขวดน้ำมา |
แดดก็จัด แรง นึกท้อ....เหนื่อยไม่เหนื่อย แต่แขนมันล้า ไม่อยากพาย เพราะปกติออกกำลังกายเฉพาะ |
ขา เลย ต้องกัดฟันมองไปข้างหน้า
พายไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็วางพายไว้กับตัก มองไปด้านขวา ซ้าย
บางระยะ ข้างหน้ามีโขดหินใต้น้ำ น้ำบิดเป็นเกลียว ก็ต้องพายอีก
แม่น้ำซอง ตัวหินคงจะไม่เปลี่ยนหรือย้าย แต่กระแสน้ำจะแรง หรือเอื่อย อยู่ที่จำนวนน้ำในแต่ละเดือน
เป็นหลัก เดือนที่ไป น้ำไม่ลึก แต่พายลำบากหน่อย เจอหินใต้น้ำ
|
|
เกือบจะถึงจุดหมายแล้ว คือเลยโรงแรมวันซะนะที่เราพัก ไปได้ครู่เดียว ท้องน้ำไม่ลึก แต่มีก้อนหิน |
เรียงราย เกิดร่องน้ำ ชะลอคุยกับคุณป๋อง นั่งมองร่องน้ำที่จะไป โอเค..
ตอนนั้นโอเคครับ 555
|
พายหลบหลีกไปได้หลายร่อง เจอร่องสุดท้าย คุณป๋องเกิดหมดแรง ผมนั่งคัดท้ายพายคนเดียว เลยไปเกย |
กันก้อนหินเรือหมุนเอาหางไป เลยต้องลงจากเรือ
เข้าร่องน้ำผิด.. เรือขวาง ยุ่ง... น้ำเข้า ภาพข้างบน ผมถ่ายจากบนสพาน มองเห็นทางลาดลงให้รถยนต์ขับ
ลงน้ำ เพื่อนแล่นผ่านน้ำไปอีกฝั่ง เพราะสพานข้ามน้ำไม่ค่อยมี
อันตรายต่อรถเป็นอย่างยิ่ง
|
คนเรือ ลำหน้าที่ล่วงหน้า เลยเดินลุยน้ำ มาช่วย ดูแล้วคงไปไม่ได้... เพราะข้างหน้าก่อนถึงภัตตาคารทวีสุข |
มีถนนลาดลงสู่น้ำ รถพิคอัพค่อย ๆ แล่นลงสู่สายน้ำซอง จะมุ่งขนของไปอีกฝั่ง |
ติดร่องน้ำ หัวรถกำลังทิ่มลงร่องลึก น้ำกำลังเข้าท่วม ชาวบ้านช่วยกันใช้เชือกแบนใหญ่ คล้องรถ
เพื่อจะโยงกับรถแมคโคร ที่จอดอีกฝั่งเตรียมดึงลาก
เราไม่มีทางไปตามร่องน้ำได้เลย คือน้ำไหลแรง เลยต้องพาเรือแอบไปด้านซ้ายมือ เดินขึ้น |
ข้างบนแทน เฮ้อ..
|
แต่ก็ดีไปอย่าง ไม่ต้องพายให้เมื่อยหัวไหล ชักหิวข้าว ท้าวอึ่ง ตุ้ยนุ้ยยืนรอ รับที่รถ |
พาไป ข้ามสะพานไม้เล็ก ข้ามแม่น้ำซอง ก่อนผ่านก็ต้องเสียค่าผ่านเสียก่อน คงจะเป็นของส่วนบุคคล
ขับผ่านทุ่งนา ป่าละเมาะ |
นั่งไปไม่นานก็ เข้าสู่ รีสอร์ทแห่งหนึ่ง เขาจะพาไปกินอาหารกลางวัน |
กับ ปีนเขาขึ้นถ่ำ ข้างบน จะเห็นวิวได้รอบ ๆ วังเวียง แล้วในถ่ำ จะมีทางเดิน ไปอีก 1 กม. โห... |
|
เข้าสู่รีสอร์ท เราจะต้องผ่านสพานสีส้ม ที่เขาบอกว่ามาวังเวียง ไม่ได้ผ่านสะพานสีส้มนี่ ไม่ถึง |
วังเวียงนะ ว่าเข้านั่น.. |
ไกด์ นำเงินไปจ่าย ค่าผ่านสะพาน ให้พวกเราเดินข้าม บอกว่า เดินตามสบายนะคะ ไม่ไกลหรอก
|
มีอาหารกล่องให้กิน มี.......ให้กินไม่อั้น อร่อย เป็นอาหารของลาว ใครมาก็ติดใจ |
เจอกันตีนเขานะคะ |
|
มองภาพจาก บนฟ้าลงมา แหะ ๆ ของอากู๋นะครับ ละแวกนั้นภูเขาสูง ทอดยาว เราเดินข้ามสพานสีแดงส้ม ไปน่าจะไม่ถึง กิโลเมตร
ก็เจอร่มไม้ ใหญ่ ปกคลุม มีโต๊ะ เก้าอี้ให้นั่ง
|
....
...
....
หิว..... ต่างคนต่าง หยิบบาร์บีคิว กิน ส่วนผมมอง ๆ ขอกินข้าวกล่องก่อนดีกว่า เป็นข้าวหมูทอด ก็พอไหว 555
ความที่ใช้กำลังแขนพายคยัคหลายกิโลเมตร ไม่อิ่ม นั่งมองดูบาร์บีคิว
ตุ๊กติ๊ก ไกด์ชาวลาว แนะนำว่า ใช้มือฉีกขนมปังฝรั่งเศส แล้วนำบาร์บีคิววาง ไว้ตรงกลาง
ผมก็เอามั่ง 555 เป็นแบบนี้
ผมเห็นบาร์บีคิว แปลกตา... คือปกติเราจะย่างกินกัน ร้อน ๆ ระหว่างที่ย่าง จะมีน้ำหมักเหลือ นำมาป้ายให้ชุ่ม
แต่ชุดนี้ แห้งมาก 555
น้า ๆ ใช้ปากกัดขนมปัง ระวังเน่อ ฟันหน้าจะหลุด
ผมหันไปมอง รอบกาย อ้อ.. ทีมเที่่ยวเขา แซว พี่ผู้ชายอีกคน เฮ้อ.. รอดตัวไป
ผมลองกัดขนมปัง อืมเหนียวมาก เย็นชืด เคี้ยวได้คำเดียว ติดคอ เปิดขวดน้ำดื่ม ลองกัดเนื้อไก่ในบาร์บีคิว
เป็นเนื้อส่วน อก...จืดสนิท ดูแล้ว น่าจะไม่ได้หมัก ส่วนผสมไว้เลย
แล้วกัด หอมหัวใหญ่ ใช้มือดึงไม้ออก เออ..ได้แหะ คือ ๆ กลัวฟันหลุดมั่ง 555
บอกตรง ... วางขนมปังไม่เอาแล้ว ดึงเนื้อไก่ กับพริกหวานกิน ไปสองไม้ พอแล้วครับ...
แม่ซองเบอร์ 9 มาก่อน เล่าว่าให้ผมฟังว่า กินบาร์บีคิว พอ แหลกลง
แต่ผมขอบอกว่า แหะ ๆ (...... )ไม่ลง
ดื่มน้ำในขวด แล้วก็เดินไปดูทางขึ้น ถ่ำจัง กำลังถ่ายภาพ
เสียงตะโกนจาก นางตุ๊กติ๊ก แหะ ๆ คุณ Tuk Tik ไกด์สาว บอก จนท.เฝ้าประตู ให้ปล่อยผมผ่านไปได้
เดี๋ยวจะนำเงินไปจ่ายให้
ถ่ายภาพได้ สองภาพ คิดเลย... ข้างบนจะมีอะไรบ้าง เท่าที่รู้ มีทางเดินในถ่ำจัง ยาวลึก หนึ่ง กิโลเมตร
นั่นซิ..น่าสน.. ไว้เล่าตอนต่อ...
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
|
end 787,609 |
st.visit 785,529 |
2,080 คน |
|
งานเขียนประเภท Diarist |
|
ตามไปเที่ยวลาวด้วย..
พายเรือน่าสนุกดีนะคะ..คงเมื่อไหล่มากๆ
โหวตให้เลยคะ