No. 723 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
จะใช้ แทนตัวเองว่า ข้าพเจ้า ชักเขิน... ดูเป็นทางการมากจริง ๆ กลัวจะเขียนไม่ออก เลยขอ |
ใช้คำว่า ผม แทนนะครับ |
|
ที่ผ่านมา การได้อ่านหนังสือแบบจริงจัง น่าจะอยู่ช่วงอายุ 13 - 18 ปี นี่หมายถึง นิยาย หรืองานเขียนรูปแบบต่าง ๆ |
แม่ที่เคยเป็นครู แล้วผันมาทำบ้าน เป็นหอพัก นักเรียน รับเด็กจาก |
แม่ฮ่องสอน อ.ปาย เชียงราย อ.เชียงแสน กับเด็กต่างอำเภอของเชียงใหม่ ที่เข้ามาเรียนใน ตัวเมืองเชียงใหม่ |
แม่ชอบอ่านหนังสือชนิดต่าง ๆ เจียดเงิน ซื้อหนังสือ นิยาย ใส่ตู้ทรงสูงปิดกระจก จนเต็มตู้ |
|
ผมอ่านแล้ว ติดนิยาย แหะ ๆ จริงนะครับ เรื่อง รัตนาวดี เป็นเรื่องของ ขนิษฐา ของ มจ.พจน์ปรีชา |
อยู่ในไทย แล้วเดินทางไปเที่ยว ลอนดอน.. ท่านชายพจน์ให้ มจ.ดนัยวัฒนา ข้าราชการหนุ่มสถานฑูต คอยช่วยเหลือ |
รัตนาวดี ไปถึง เจอ มจ.ดนัยวัฒนา ดัน เอ้ย คิดว่า เป็นนายเล็ก คนขับรถ |
ความที่ มจ.ดนัย เกรงว่า รัตนวดีจะเสียหน้าว่างั้น..
|
เลยรับสมอ้างว่าเป็น นายเล็ก ๆ พาไปเที่ยวหลายวัน นางเอก แอบชอบนายเล็กนิด ๆ แต่ความที่ |
มีฐานันดรศักดิ์ มิอาจแสดงได้ ส่วนป้าสร้อยพี่เลี้ยงติดตามรัตนวดี มองนายเล็ก แล้วรู้ทันว่า นายเล็กแอบชอบท่านหญิง |
เลยกีดกันนายเล็ก แกล้งนายเล็กบ่อย..บางครั้งป้าสร้อยให้ ม.จ.ดนัยวัฒนาช่วยหิ้วรองเท้า เช็ดอ๊วก... |
เรื่องเป็นเช่นไร ติดตามอ่านเองนะครับ 555 |
|
อีกเรื่อง เป็นเรื่อง ปริศนา หญิงสาวที่งดงาม แต่มีความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เพราะไม่เป็นที่ยอมรับของ ญาติฝ่ายบิดา เพราะเกิด |
หลังจาก บิดาเสียชีวิต |
ทำงานเป็นครูในโรงเรียน ของหญิงรัตนาวดีได้พบกับ มจ.พจน์ปรีชา พี่ชายของ มจ.หญิงรัตนาวดี |
แล้วเกิดปิ๊งกัน ทั้งคู่ ทำไงดี 555 |
หนังสือทั้งสองเล่ม หม่อมเจ้าวิภาวดีรังสิต เขียนขึ้นมา ใช้นามปากกาว่า ว.ณ ประมวลมารค |
|
อีกเล่มที่ ติดใจ หนังสือเรื่อง แววมยุรา หญิงสาวที่ มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง แล้วพบกับ พระเอก ๆ สนใจเลย |
คอย เจ๊าะแจะนางเอก ทำตัวเป็นคนว่างงาน รับจ้างเล็ก ๆ น้อย แต่มิได้บอกว่าเป็นคนราย มีกิจการหลายอย่าง |
นางเอก ต้องการอะไร หรือ อยากทำงาน ทนายความของพระเอกจะ จัดการให้ทุกอย่าง โดยบอกว่า นายเขาสั่งไว้ |
แต่ไม่เปิดเผยว่า นาย คือใคร |
นางเอก เริ่มชอบพระเอกนิด ๆ และเพิ่มขึ้นทุกวัน เลยบอกว่า จะฝากงานให้ทำ |
|
นางเอกมีความหยิ่งสูง เชื่อมันในตัวเองไม่แคร์อะไร ภายหลังจึงรู้ว่า พระเอกที่ตนรักชอบ คือมหาเศรษฐี |
ทำไงดีละทีนี้.. มีความสุข ปนทุกข์ทั้งสองคน 555 ไม่เล่าละไว้หาเองก็แล้วกัน |
หนังสือเล่มนี้ คุณพนมเทียนเขียนไว้ |
|
ระยะที่เป็นเด็กนักเรียน ชอบอ่านหนังสือเพราะแม่เขาชอบ อ่าน ส่วนผมให้บังเอิญ มีครูเป็นนักประพันธ์ คือ |
อ.ชุ่ม ณ บางช้าง นามปากกาว่า ลพบุรี |
เลยอ่านหนังสือที่ อาจารย์แต่ง เช่นเรื่อง เจ้าหมื่นด้งนคร แล้วก็แอบอ่าน ร่างนิยายหรือตันฉบับที่อาจารย์เขียนไว้ |
ผมไปส่งการบ้านวิชาประวัติศาสตร์แล้ว แอบอ่านที่ท่านเขียนไว้หลายครั้งที่ห้องพักครู |
|
หลังจากนั้นมาเรียนใน กรุงเทพ ได้อ่านหนังสือ ที่ ลอร่า อิงกัลล์ เขียน ชุดเด็กชายชาวนา ฤดูหนาวอันยาวนาน |
ทั้งหมดน่าจะ 7 เล่มที่พี่สาวเขาซื้อ ชุดนี้อ่านเรื่อยมา และซื้อไว้ด้วยตนเอง ครบชุด |
อ่านซ้ำไปซ้ำมา 7 ครั้ง... เป็นหนังสือในดวงใจเลยแหละ |
|
หลังจากเรียนจบ ก็ทำงานมีเงิน เริ่มซื้อหนังสือของ พนมเทียน ติดใจเรื่อง เพชรพระอุมา หลายเล่ม |
แล้วติดใจ หนังสือเกี่ยวกับพวกป่า ๆ ของน้อย อินทนนท์ (มาลัยชูพินิจ) เรื่องลูกไพร ล่องไพร |
ของท่านทั้งสองผม อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก
|
นอนอ่าน แล้วหลับ หนังสือเล่มหนา ตกใส่จมูก จนดั้งที่มีน้อยนิด บุบบีบบู้บี้ ลงไปอีก 555 |
|
หนังสือพ๊อกเก็ตบุค รวมเรื่องสั้น ๆ ที่ซื้ออ่าน กับ แหะ ๆ ขอยืมเขาอ่าน และชอบมาก คือ |
ต่วย ตูน.. |
|
ระยะหลัง ๆ ชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงมาก เจออุปสรรค หลายครั้ง บางครั้งชีวิตรุ่ง เป็นที่ยอมรับของบริษัทต่าง ๆ |
ทำงานหนัก วันละหลาย ชั่วโมง ไม่มีเวลาพัก แล้วเกิดป่วยหนักเข้าไอซียู บางครั้งเข้าห้องฉุกเฉิน |
เลยลด ความ งก ของตัวเอง เลยทำงานน้อยลง ไม่รับลูกค้าใหม่ |
|
รู้สึกสบายใจ สบายตัว รู้งี้ ทำตัวแบบนี้ดีกว่า มีเงินน้อย ใช้น้อย มีเงินมาก ก็ใช้น้อย แหะ ๆ ปกติก็มีไม่มากอยู่แล้ว |
กินอาหารอะไรก็ได้ ดูแล้วเป็นประโยชน์แก่ร่างกาย ทำให้รูปร่างที่พุงพลุ้ย ดีขึ้นมาก |
เพราะได้ อ่านหนังสือ ชุดข้างล่างนี้ พระอาจารย์หลวงพ่อ ให้ทำตัว สมถะ
|
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ธรรมนิยาย เรื่องราวของ หลวงพ่อจรัญ จิตธมโม แห่งวัดอัมพวัน สิงห์บุรี |
คุณสุทัสสา อ่อมค้อม เรียบเรียงเขียน |
เกี่ยวกับ หลวงพ่อ ตอนเป็นเด็ก เป็นหนุ่ม ทำบาปกรรมไว้เยอะ จนต้องรับกรรมที่ไม่ดีหลายครั้ง จนกระทั่งหลวงพ่อ |
บวชตามคำขอของ แม่ กะว่าจะบวชไม่นาน แต่กลับพบสิ่งดี ๆ ในขณะเป็นภิกษุเลย บวชไม่สึก |
หลวงพ่อพบสิ่งที่ดีที่สุด คือ การทำสมาธิ |
|
เล่มที่หนึ่ง หลวงพ่อเจอ นายบัวเฮียว คนกาฬสินธ์อุตส่าห์ดั้นด้นมา เพื่อขอบวช |
ดูแล้วนายบัวเฮียวมีความตั้งใจ อยากแปลกประหลาด หลวงพ่อเลยซักถาม ได้ความว่า
|
ตัวเองเกิดคลุกคลีอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ พ่อเป็นลูกจ้างในโรงฆ่า มานานมาก ส่วนแม่ ทำหน้าที่แล่ ชำแหละเนื้อ |
พอโตนายบัวเฮียว ก็เข้าช่วยเป็น คนเชือดฆ่าสัตว์แทนพ่อ
|
แต่แม่ ได้ทะเลาะกับพ่อ แล้วเสียบมีด ฆ่าสามีตัวเองตาย ถูกติดคุก.. นายบัวเฮียวเลยอยากจะพ้นสภาพการฆ่า |
สัตว์ทุกวัน และแล้วก็เสมือนหนึ่งมีความคิด ฝังใจ หรืออะไรมิรู้ว่า ควรเดินทางมุ่งมาสู่ วัดแห่งนี้ |
เพื่อพบพระภิกษุ รูปร่างหน้าตาแบบ หลวงพ่อเท่านั้นเอง...
|
อะหลวงพ่อ ตกลงให้บวชได้ แต่พระบัวเฮียวเกิดมีกิเลศ อยากแต่งงานกับหญิงสาวที่ไปทำบุญที่วัด นิสัยของพระ |
รูปนี้แปลก ๆ เหมือนคนทื่อ ๆ แต่ก็มีอะไรลึกซึ้งในตัว
|
เรื่องเป็นเช่นไร ต้องหาหนังสืออ่านเอง บอกได้ว่า พระบัวเฮียวได้ เดินทางหายไปสู่ทางที่ สงบ ยิ่งกว่าภิกษุรูปอื่น |
เป็นหนังสือที่อ่านง่าย เพื่อนที่บอกผมว่า ไม่กล้าอ่าน กลัวผี... ขอบอกว่า มีคนตายก็จริง แต่ไม่น่ากลัว |
|
ผมอ่าน 8 เล่มประมาณ 7 รอบ คิดดูว่าน่าสนใจเพียงใด จึงเป็นหนังสือที่ ผม ชื่นชอบที่สุด อันดับ 1
เท่า ๆ กับหนังสือ ชุดเด็กชายชาวนา ลอร่า อิงกัลล์ ไวร์เดอร์ เพียงแต่ชุดนี้อ่านก่อน จึงเป็นอันดับ 1 เหมือนเดิม
เอะ..เราเป็น คนหลายใจ ซะแล้ว |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,372.035 |
st. ผู้เข้าชม 1,369,822 |
= 2,213 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับ
พี่ไวน์เขียนได้สนุกมากครับ
อ่านแล้วลื่นไหลเลย
ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดผมไม่เคยอ่านครับ
ทันแค่ต่วยตูนทีไ่ด้อ่านบ้าง
เพชรพระอุมาไม่ทันได้อ่านครับ
ผมมาติดพล นิกร กิมหงวนแทนครับ 555
เรื่องของพระบัวเฮียงน่าสนุกนะครับ
ผมชอบอ่านเรื่องเล่าเกี่ยวกับกรรมมาก
ส่วนหนึ่งเพราะเจอมากับตัวเองโดยตรงด้วยครับ
เลยเชื่อเรื่องกรรมมากเป็นพิเศษ
โหวตครับพี่