| No. 784 ปลูกอโลเวร่า เนินเขาสวยงาม @ Huahin |
|
| หลบความอบอ้าวไปสู่เมืองชายทะเลที่ยังมีลมทะเลพัดเข้าหาฝั่งในตอนกลางวันที่นั่นร้อนแต่ไม่มาก |
เท่าในกรุงเทพ วันไหนขยันหน่อยก็ขับรถไปชมวิวในที่ต่าง ๆ
บ้านพักอยู่หลังเขาหินเหล็กไฟเป็นพื้นที่สูงแล้วลาดลงสู่ถนนบายพาสหมายเลข 37 ของถนนเพชรเกษม |
| ในหมู่บ้านมีบ้านประมาณ 200 หลังคนอยู่น้อย สงบดี |
| สันนิษฐานว่า คนต่างจังหวัดไปซื้อเป็นบ้านหลังที่สองไว้พักผ่อนความปลอดภัยมีมากพอสมควร |
| |
| |
| วันก่อนขับรถเข้าตัวเมืองหัวหิน ชำเลืองตาร้านขายกล้วย น้ำว้า กล้วยเล็บมือนาง กล้วยหอมที่เคยซื่อประจำ |
| ร้านที่ว่าเป็นเพียงเพิงพักข้างถนน เคยแวะซื้อบ่อยราคา ถูกกว่าในตัวตลาดหัวหิน |
เห็นกล้วยน้ำว้าหวีละ 15 บาทน่าสนใจ แต่ที่กองไว้อีกโต๊ะข้างหลัง งอม..ดี
|
| ชักสนใจนำไปทำกล้วยตากคงดี แม่ค้าบอกว่าหวีละ 10 บาทเลย ถามว่าเหมาหมดกองหวี 5 บาทได้เปล่า |
| ได้คะ..จ่ายเงินประมาณร้อยกว่าบาทได้กล้วยน้ำว้า 20 หวีแม่ค้าหิ้วหวีกล้วยไปใส่ท้ายรถ |
| แม่ค้าคงเบาหวิว หึ ๆ ขายได้(ไม่งั้นต้องทิ้ง)... กล้วยหอมอีกสองหวี |
| |
| กลับไปถึงบ้านพัก ปอกเปลือกกล้วยใส่ถังน้ำที่ใส่เกลือแกงใช้มือคนกล้วยไปมา แล้วช้อนด้วยมือใส่ตระแกรง กับกระด้ง |
| วางให้สะเด็ดน้ำนำไปตากแดด 3 แดดน่าจะแห้งพอดี |
แล้วก็หลบเข้าร่มในบ้านอาบน้ำดูทีวี อ่านบล๊อก ทักทายเพื่อน ๆ ในเฟชบุ๊ค แถมไลน์ |
| อีก 2 กลุ่มสบาย ๆ |
| |
| ที่นั่นดีไม่มีแมลงวัน ค่อยโล่งใจตากได้ 3 วันก็แห้งใช้ได้ กล้วยเหลืองเพราะความเค็มหอมด้วยแดดที่แรงพอตัว |
กะว่าก่อนจะกินต้องนึ่งด้วยไอน้ำฆ่าเชื้อผึ่งให้แห้งเก็บใส่กล่อง เก็บไว้กินเป็นเดือนได้มั้ง
ส่วนใหญ่หมดก่อน |
| ถ้าเพื่อน ๆ ไปเยือนที่บ้านยิ่งพวกนักวิ่งแข่งมาราธอน หรือนักปั่นจักรยานทางไกลจะแบ่งให้กินเพื่่อนบอกว่าอิ่มทน |
| ลงแข่งได้สบาย ๆ |
ตอนเช้าผมมักจะปั่นจักรยานออกกำลังกายตามถนนที่มี ไบค์เลนหรือทางจักรยานเกือบทุกเช้า
|
วกมาถึงเรื่องปั่นจักรยานหัวหินเท่าที่ทราบ มีไบค์เลนอยู่สามเส้นทาง คือสายหน้าวัดเขาสนามชัย(เพชรเกษม)
ปั่นไปเรื่อย ๆ ผ่าน รพ.สัตว์หัวหิน สวนสนประดิพัท ขวามืออุทยานราชภักดิ์ มุ่งสู่เขาเต่า ไป อ.ปราณบุรี ไบค์เลนเส้นนี้ร่มรื่น
เคียงคู่กับไป ถนนใหญ่ ปลอดภัยที่สุดเพราะ รถยนต์โฉบไปเยือนไม่ได้มีร่องน้ำกั้นไว้อีกชั้น
|
ไบค์เลนเส้นที่สอง ตามภาพข้างล่าง เริ่มตันปั่นจากสามแยกใกล้ วนาวาริน ไปตามถนนมุ่งผ่านสวนสาธารณะที่โล่งเห็นเพียงดิน
กับบึงน้ำสีฟ้าจาง ๆ สู่หมู่บ้านที่มีสระน้ำสีฟ้า หลายกิโลเมตรเหมือนกัน
 |
| |
| เส้นที่สอง เทศบาลทำไบค์เลนจากบ้านพรานพุกใกล้ วนาวาริน เป็นถนนที่โล่งคนน้อยมาก |
ผ่านบึงน้ำที่ขุดใหม่กว้างเห็นที่โล่งนั่นเทศบาลหัวหินจัดทำเป็นสวนสาธารณะปัจจุบันปลูกต้นไม้ไว้เยอะแต่
ต้นยังไม่โตเท่าใด
|
| เส้นนี้ค่อนข้างเปลี่ยวเพราะเป็นบ้านพรานพุก หุ หุ เมื่อก่อนคงเป็นป่าแล้วพรานพุกปลูกกระท่อมอยู่ปัจจุบันป่าเกลี้ยง |
| แต่สวยเพราะพื้นที่เป็นเนินสูงต่ำ เขากำลังก่อสร้าง โรงพยาบาลใกล้สวนสาธารณะด้วย |
ไบค์เลนเส้นนี้ตีคู่ไปกับถนน ขึ้นเนินสูงต่ำ รถยนต์แฉลบไป ทักทายได้ เจี๋ยว....และเป็นถนนโล่ง ลมแรง แดดจ้า
ปั่นเส้นทางนี้พอไหว ในตอนเช้ามืด กลางวัน มะอาวเด็ดขาด กลัวผิวเหี่ยวอยู่แล้วจะกลับดำเพิ่ม 555
|
ไบค์เลนเส้นที่สาม ผมเคยรีวิวคือเส้น วัดห้วยมงคลมุ่งสู่วัดเขานกกระจิบ ขึ้นเนินสูงเข้าสู่อ่างเก็บน้ำห้วยมงคล
|
ที่นั่นเหมาะสำหรับปั่นตอนเช้ากับ ตอนเย็น มีสันเขื่อนใหญ่กั้นน้ำ กรมชลประทานสร้างและดูแล ในบริเวณที่ทำการระยะทาง
สอง กม.เศษ น้อยมากถ้าปั่นไปในโครงการ
|
| สวยดี แต่ไม่ควรปั่นจักรยาน ข้างในเป็นบ้านพักของนายช่าง หลายหลังสวย ๆ |
แต่มีสุนัขน่าจะเกิน 20 ตัวหลายพันธ์ เขี้ยวโง้ง ไล่งับน่องแน่นอน
|
|
ไปปั่นย้อนทางที่มาแล้วไปปั่นรอบอ่างที่คดเคี้ยวไปมา เหมาะสำหรับขับรถเล่น ปิกนิค ตกปลาระทางหลายกิโลเมตร
|
....
|
วันก่อนตอนเช้าผมปั่นจากวัดห้วยมงคล ไปสู่เขื่อนใหญ่ ได้เขียนเล่าว่าเขาปลูกสัปรดเยอะคือเห็นไกล ๆ
|
 |
ครังนี้ดู ๆ ไปอ้าวต้นที่มีใบแหลม ๆ ไม่ใช่สัปรด กลายเป็น ต้นว่านหางจระเข้ |
ปั่นเข้าไปที่ถนนแยกเข้าไป
 |
....
...
...
....
...
 |
ได้พูดคุยกับชาวบ้าน ชาวไร่เลยรู้ว่า ปลูกขายไร่หนึ่งเก็บได้ครั้งละ 4 ตัน โรงงานรับซื้อ กก.ละ 2 บาทเศษ.. แต่ไม่แน่ใจเลยเข้า
ดูข้อมูลในกูเกิ้ลและสอบถามคนที่เคยทำเขาบอกว่า ต้นหางจระเข้ หรือ Arovera ปลูกครั้งเดียว ตัดได้หลายครั้ง
....
มีประมาณ 300 พันธ์..... ที่สนใจพืชพันธ์นี้เพราะเคย ปอกเปลือกแล้วใช้ทา ผิวที่ถูกไฟไหม้ เย็นสบายหายเร็ว
ปัจจุบันมีการนำ อโลเวร่ามาทำเครื่องสำอางค์หลายชนิด บางแห่งปอกใส่น้ำเชื่อมเจือจางเป็นขนม เคยเจอเขาทำเป็นกระป๋อง
พร้อมทานราคาแพงเหมือนกัน
ตอนเป็นเด็กหนุ่มเคยทาไว้ตรงน่องแล้วไปคุยกับเพื่อนที่เป็นกลุ่ม แน่นอนมีสาวด้วย แหะ ๆ พวกเขามองสำรวจตัวผม เบ้หน้า
ทำจมูกย่น นี่นายไวน์ อาบน้ำบ้างปะ เหม็นขี้แฮ้ (ขี้เต่า)
แหะ ๆ เมื่อก่อนไม่ได้ล้างเมือกเหนียว ๆ หมดทาเลย เหม็นซิครับ 555
นำภาพไร่ อโลเวร่า เปล่าส่งเสริมให้ปลูกนะเออ.. ขณะปั่นไปตามไร่ เป็นถนนคดเคี้ยว ขึ้นเนิน ลงเนินสวน เหมาะสำหรับ
หนุ่มสาวไม่ต้องปั่นจักรยาน... ขับรถเก๋งเข้าไปเที่ยวได้สบาย ๆ นึกถึง หนังเอลวิส เพรสรี่ เรื่องบลูฮาวาย แม้วิวจะสวยไม่เท่าใน
ภาพยนต์แต่น่าจะไปเที่ยวที่นั่น ไม่ต้องบินไปฮาวาย 555
ปั่นกลับมาเส้นทางเดิมเป็นไบค์เลนสีฟ้าสวย เหนื่อยแทบหมดแรงเลยวางจักรยานบนถนนซะเลย
ข้างทางเป็นสวนปาล์มน้ำมันค่อนข้างใหญ่ จากเนินเขา วัดเขานกกระจิบไป วัดห้วยมงคลประมาณ 2 กม.กว่าเมื่อถึง 4 แยก
เลยผ่านไปถนนตัดใหม่ อ้าวมีไบค์เลนเคียงคู่กันไป
ถนนจากวัดห้วยมงคล ลงมาบรรจบ ถนนสาย 37 ดูระยะทางไบค์เลนเคียงคู่ถนนสายใหม่ยาวประมาณ
10 กิโลเมตรเศษ... ถนนสวยรถน้อย แดดแรงกล้า ใครไม่กลัวดำ แข็งแรงไปปั่นได้เลย หุ หุ
ระยะทางไปกลับถึง อ่างเก็บน้ำห้วยมงคลประมาณ 27 กิโลเมตร..
ไปอยู่บ้านนอกหลายแห่ง ที่หัวหินตามตำบลต่าง ๆ มีกล้วยหอม กล้วยเล็บมือนาง มากที่มากเป็นกล้วยน้ำว้าตามตลาดนัด
ราคาจะถูกว่าในตัวเมืองมาก.. หวีละไม่กี่บาท ถ้าใครคิดจะรับซื้อมาทำกล้วยตากขาย ต้นทุนจะต่ำ
ระยะแรกไม่จำเป็นต้องสร้างโรงเรือนขนาดข้างบน ลองทำแบบชาวบ้านเน้นความสอาด
ด้านการตลาดน่าจะไม่มีปัญหา เพราะเป็นเมืองท่องเที่ยว ถ้าวางขายโปรโมทมากหน่อย คงไปได้สบาย..ต่อไปจะเหมือน
กล้วยตาก อ.บางกระทุ่ม จ.พิษณุโลก มีโรงงานผลิตกล้วยตากกับผลิตภัณฑ์อื่นจนมีชื่อเสียง ทำเงินไม่ใช่น้อย
แต่ควรทำกล่องหรือแพคเก็จจิ้ง กล่องใส่กล้วยตากให้สวยงาม
ทำจน กล้วยน้ำว้าขาดตลาด ต้องนำกล้วยน้ำว้ามะลิอ่องจาก จังหวัดในภาคเหนือ ภาคอิสาณไปเข้าโรงงานที่พิษณุโลกแทน
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,479,616 |
st.ผู้เข้าชม 1,477,322
= 2,294
ขอบคุณเพื่อนผู้เข้ามาชม และมาเม้นท์ทักทาย
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
มอร์นิ่งค่ะ