บล๊อกประจำวัน จันทร์ / ศุกร์

วันนี้ขอเล่าเรื่อง ด้วยภาพ เป็นส่วนใหญ่ ขณะคลุกคลีท่ามกลางเสียงดนตรีและ

สมาชิก เป็นหญิง กว่า 95 % ที่ชมรมแอโรบิกส์สวนหลวง ร.9

อยู่ทำงานหลายปี ข้างล่างนี้อยู่กับ ครูแอโรบิกส์ บางส่วนนะครับ ยังขาดครูฝีกอีก 4 คน

ทุุกเช้าก่อนไปทำงานที่ โรงงานในนิคมอุตสาหกรรมบางปู จะไปทำหน้าที่ คนจัดการดูแลชมรม

เพื่อน ๆ เขาว่าผมเป็น ขอทานบรรดาศักดิ์. คอยรับเงินจากคนที่เต้น 555

หยิ่งนะครับ ไม่เดินเรี่ยราย.. ยืนอยู่กับที่ให้ คนนำมาให้เอง ไม่งั้นไม่รับ เดือนหนึ่ง เกือบ 5 หมื่นบาท

คือ ใครจะให้เงินหรือไม่ให้ก็ได้ พอได้ก็เอาไว้จ่ายเบี้ยเลี้ยงครูฝึก กับดีเจ... กับซื้อเครื่องเสียงเพิ่ม

ส่วนเราทำฟรีนะครับ

โมงกว่า ๆ รีบขับรถไปทั้งชุดออกกำลังกาย เข้าโรงงาน

ไปอาบน้ำชั้นสองของโรงงาน มีน้ำอุ่นด้วย.. แต่งตัวเสร็จค่อยลงไปดู

การผลิตข้างล่าง ทำแบบนี้ตั้งแต่ปี 2542 ทำมาหลายปี( BOSS คงไม่ได้มาอ่านเนาะ)

ตกตอนเย็น กลับจากโรงงาน ก็แวะไป ตามผับ บาร์ ห้องอาหาร เปล่าไปเที่ยวนะครับ ไปทำงานต่อ

ถ้าไปถึงก่อนผับเปิด นักดนตรี นักร้องเขากำลังซ้อมแต่ละแห่งคล้าย ๆ กัน

น้อง ๆ เขาเห็นรีบยกมือไหว้.. เลยนั่งฟังเขาซ้อมทำงานไปด้วย บางทีก็ซ้อมร้องไปด้วย

ดนตรีกับการร้องเพลงค่อย ๆ ซึมเข้าสู่สมอง

.........

ปี 2549 ชวนพรรคพวก ไปร้องเพลงใต้ ร่มไม้ ของสวนหลวง ร.9

มีคนนำขลุ่ยจีน ขลุ่ยไทย ไวโอลินมาเล่นเพลงต่าง ๆ

เพื่อนที่เล่นขลุ่ย อยู่ถึง บางแค แต่ใจรักซะอย่าง

เพื่อนคนเล่นไวโอลิน เป็น เจ้าของร้านขาย อุปกรณ์ก่อสร้าง พวกโม่เหล็กใหญ่ ๆ เล่นได้

หวาน.. ส่วนเราเอง เครื่องดนตรีเล่นไม่เป็นแม้แต่ชิ้นเดียว

ยอมรับว่า ร้องเพลงด้วยปากเปล่า เหนื่อยมาก ๆ เพราะสวนหลวง ห้ามใช้ไมโครโฟน

เลยรวมรวบเพื่อน ๆ ซ้อมร้องหลายที่... เลยขออนุญาตจาก มูลนิธิสวนหลวง ร.9 แสดงดนตรี

ใช้วงดนตรีจริง หลายครั้ง ๆ ละหลายบาท ตอนนั้นทำหน้าที่ประสานงาน

หาสปอนเซอร์... ตอนหลังไม่ไหวครับ กระเป๋าฉีกไปตาม ๆ กัน

เลยไปซ้อมร้องเพลง ที่ สวนน้ำหรือที่เรียกว่า ศูนย์กีฬาบึงหนองบอนเรียกว่า

ชมรมดนตรี ร่มไม้ในสวน

มองข้างบนยากหน่อยที่จริงแล้ว อยู่ใกล้ ซีคอนสแควร์ ศรีนครินทร์ กับสวนหลวง ร.9

ตรงเครื่องหมายสีแดง คือ ศาลาที่เราเป็นที่ฝึกร้อง เล่น ดนตรีกันมาตลอด

เราไปซ้อมที่ศาลาไกลหน่อย ใช้เครื่องปั่นไฟเอง ตอนหลังขออนุญาตเป็นทางการใช้

ศาลาในปัจจุบันเป็นที่ฝึกซ้อม ดนตรีเพลง ร้องเพลง เต้นรำ

สมาชิก ส่วนใหญ่ หลบหนี แหะ ๆ หนีลูกน้องมา พวกเขาเป็น เจ้าของกิจการ ร้านค้า ร้านทอง ร้าน

เพชร อ. มหาวิทยาลัย แม่บ้านที่ไม่ต้องทำงาน ก็ได้.. บางท่านเป็น ครูสอนร้องเพลง

แพทย์ ออกจากเวรก็มา.. เรียกว่าที่ นี่เป็นที่ฝึกร้อง เสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด...

........

บรรดาวงดนตรีต่าง ๆ ที่ไปร้อง ณ โรงพยาบาล หลายแห่ง จะมาคัดนักร้องให้ไปช่วยร้องเพลง

วันหนึ่งในฤดูร้อน แหะ ๆ พูดซะโก้ ได้รับการทาบทามจาก 2 ท่านให้ ชมรมของเราไป ร้องเพลง

ณ โรงพยาบาล เพราะโรงพยาบาลมีนโยบาย จะให้มีการแสดงตนตรี วันละวง

ใครที่เคยได้ อาทิตย์ละ 2 หรือ 3 วันต้องแบ่งเหลือเพียง 1 วัน

และมีคนยื่นความจำนงค์ไว้ก่อนแล้ว...

กลับไปปรึกษากรรมการชมรม หลายท่าน ที่เข้าชมรมประจำ และเกินครึ่ง ทุกคนเห็นด้วย

เพราะเห็นว่าไปทำงานนี้ เป็นงานการกุศล

จึงทำหนังสือในนามชมรมดนตรี ร่มไม้ในสวน.. ยื่นและได้รับแจ้งว่า อนุมัติให้เริ่ม

เล่นได้ 29 พฤษภาคม 2558 ทุกวันศุกร์

ความที่เรามีนักร้องที่ใช้ได้ เอ้ย ร้องดีเป็นจำนวนมาก เลยต้องสับเปลี่ยนเวรไป

ไม่เกิน 12 คน ที่ยังไม่ถึงคิว ก็ต้องอยู่ที่ชมรมไปก่อน ดูภาพกิจกรรม ณ โรงพยาบาล

....

ข้างบน นี้ มีทั้งนักร้องประจำชมรม... คนที่สองจากซ้าย ครูมุกข์ ได้ให้เกียรติไปร่วมร้อง

3

ข้างบน คุณมุ้ย...

ข้างบน คุณงามตา เป็นแขกพิเศษของเรา

ครูมุกข์ ร้อง เราเลยขอเข้าถ่ายรูปซะเลย

คุณสุรีมาศ นักร้องหญิง เสียงชาย อิ อิ.. ถนัดร้องแนวนั้นจริง ๆ ครับ

......

คุณอร เสียงหวาน

คุณไทนี่ ขึ้นร้องทีไร คนชะเง้อฟัง..เลยแหละ..

เฉพาะนักร้องใหม่

จะถูกคุณไทนี่ ช่วยติว..สอนให้.. ถ้าไม่ผ่าน ก็ไม่ได้ขึ้นเวทีนี้..

คุณน้อย... เป็นนางฟ้า... ครับ ลงสู่ดินทีไรจะแวะมาช่วยประจำ

ข้างบนนี้ ไม่กล่าวถึงไม่ได้ครับ ทีมงาน หัวเรี่ยวหัวแรงเลยแหละ คุณตุ่ม นิตยา

นี่เสียงทุ้ม นุ่มลึก คุณประสงค์ เพิ่งใจอ่อนมาช่วยร้อง

ซ้าย คุณสัตถาภรณ์ ขวามือ ดีเจ สมนึก

ข้างล่างนี้..ใครไม่รู้ร้อง มีคนยืนเชียร์ข้าง ๆ เยอะหน่อย

ข้างล่าง นี้ คุณอำนวย กรรมการชมรม ช่วยงานมาตลอด

.....

ข้างล่าง ชื่อชัย..เสียงทุ้มกังวาน...

ข้างล่าง ส่วนหนึ่งคนดู

ข้างล่าง ชื่อ เล่นว่า ส้ม..

ข้างล่างนี้ ดีเจ... ทำหน้าที่ด้วยความเต็มใจ บางครั้งเครียด แต่วันนี้ เอิ๊กอาก

.......

ข้างบน คุณสะอิ้ง เสียงหวาน หลับตาฟัง คิดว่า สาวร้อง จริง ๆ นะครับ

ข้างบนคุณราชัน ร้องเพลงได้สุดยอด มาช่วยร้องด้วย

ข้างบน คุณนวลศรี ทีมงาน..ต้องมาช่วยงานเราอยู่แล้ว.. ถ้าไม่มา.. น่าดู.. 555

อ้าว นางฟ้า..ลงมาสู่ดิน มาช่วยอีกแหละ

ข้างล่างนี้ คุณปุ๊.. เจ้าของรีสอร์ทที่่ จ.เลย กับ โรงแรมที่เชียงใหม่ อิ อิ หนีงาน บอกลูกน้อง

ว่า ไปกรุงเทพดูกิจการอื่นที่ไหนได้มาร้องเพลงกับ คุณปานทิพย์ อาจารย์สาว

ข้างล่าง อาจารย์เชวง สอนดนตรีและขับร้อง มาช่วยงาน

ข้างล่าง เป็นภาพ นักร้องจริง คุณอ้อย วงกระท้อน กรุณาแวะมาร้องให้พวกเราฟังด้วย

ข้างล่างนี้ คุณอนุเทพ กรรมการ ของเรา

ข้างล่าง ผู้กองอำนาจ สน.อุดมสุขให้เกียรติไปเยี่ยมและร้องเพลง

นี่อีกท่าน ผู้หมวดณรงค์ ไปช่วยเป็นประจำ

พวกเรา ไปร้องเพลงให้ คนใข้ และ ญาติผู้ติดตาม ฟัง คลายเคลียด บางคนตั้งใจไปฟังโดยตรง

เห็นรอยยิ้มนิด ๆ บางท่าน โบกมือให้นักร้อง ทั้งที่่มีสายน้ำเกลือเกาะเกี่ยวอยู่

เพียงแค่นี้ พวกเราก็รู้แล้วว่า ท่านมีความสุข แม้เพียงนิดเดียวทำให้เรา มีกำลังใจมาอีก

เอะ ใครช่วยใครแน่...? เป็น งง...

ข้างล่างนี้ ยังใส่สายออกซิเจน มาฟังเหมือนกัน

งานชมรมดนตรี มีคณะกรรมการ และทีมงาน ช่วยกันทำงานหลายคน จึงลุล่วงไปด้วยดี

แต่อุปสรรค มีเยอะนะครับ.. ระยะแรก ร.พ.ให้เราใช้อุปกรณ์ส่วนกลาง เราขอใช้เพียง ลำโพงอย่าง

เดียว วันเปิดตัว.. ปรากฏว่าลำโพง เสีย. แต่่เราเตรียมพร้อมแล้ว.. โทร.หา

ตำรวจ แหะ ๆ เปล่าไม่

ได้ให้จับใครนะครับ.. ขอให้นำ ลำโพงของ สน.มาใช้แทน เสียเวลา 20 นาที

ตำรวจนำมาให้ทันเวลาแสดงพอดี

ขอบพระคุณ ท่านผู้กำกับ ผู้กอง และผู้หมวดด้วยครับ

ข้างบนนี้ คุณแมกซ์ เปลวอัคดี ช่วยส่งภาพชุดนี้ รวมทั้งคุณอ้อม กรรมการและเลขาชมรม

ที่ช่วยงานกันด้วยดี..กันอย่างแข็งขัน

นักร้องของชมรม ยังมีมากกว่านี้เยอะ ที่ยังไม่ได้มาปรากฏตัวในครั้งนี้ ไว้คราวหน้านะครับ

ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ

end 536,170
visit บล๊อก 534,640 st

=1,530

งานเขียนประเภท Diarist

Create Date : 06 กรกฎาคม 2558
Last Update : 11 กรกฎาคม 2558 16:00:57 น.		37 comments
Counter : 2170 Pageviews.
Share Tweet