ผมพร้อมที่จะตายทุกวัน
"คุณเคยคิดถึงวันตายของตัวเองบ้างมั้ยครับ?" จะเป็นยังไงหากคุณต้องตายในวันพรุ้งนี้. แน่นอนไม่มีใครรู้แน่ชัด ก็มันไม่ใช่วันเกิดนี่ครับ ผมพูดถึงวันตาย ที่ไม่มีใครสามรถรู้ได้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ฉะนั้นแล้ว. ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่เกินคาดเดา เกินล่วงรู้ เกินการหยั่งถึง ผมจึงต้องเตรียมพร้อมทุกวัน หากพรุ้งนี้เป็นวันตายของผม.... ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆคนนึง ชีวิตผมก็เรียบๆง่าย คือโคตรจะเรียบง่ายเลยครับ อาจเพราะผมโตมาจากครอบครัวที่ฐานะไม่ค่อยจะดีนักในชนบท ก็อย่างที่รู้แหละครับ ลูกชายคนเดียวก็ย่อมเป็นความหวังของครอบครัว. หวังให้เรียนจบ มีงานการที่ดีทำ. จะได้เลี้ยงดูพ่อแม่ยามแก่เฒ่า ผมก็ทำหน้าที่ของผมได้ดีนะ. อาจจะไม่ได้รำ่รวยอะไร แต่ผมก็พอมีเงินส่งให้พวกท่านได้ใช้อย่างสบายๆทุกเดือน ผมเองก็ไม่ได้มีภาระอะไร นอกจากจ่ายค่าเช่าหอพัก. และค่ากินค่าใช้รายวัน ใช่ครับ ผมใช้ชีวิตในกรุงเทพ ผมเป็นคนเรียบง่าย ใช้ชีวิตธรรมดาอย่างที่บอก แต่...ผมมีความแปลกอย่างนึงซึ่งไมู่้ว่าจะมีใครเป็นแบบผมรึป่าว ผมอายนิดๆที่จะบอกนะครับ คือว่า.... ผมเขียนจดหมายสั่งเสียก่อนตายของตัวเองทุกๆคืน อ้ะ! อย่าเข้าใจผิดว่าผมเป็นพวกคิดสั้น อยากฆ่าตัวตายนะครับ มันไม่ใช่แบบนั้น ผมแค่เป็นคนที่คิดเสมอว่า. ถ้าพรุ้งนี้ผมต้องตายล่ะ เกิดผมพลาดท่าตกเรือด่วนตาย เกิดผมสำลักข้าวเที่ยงตาย เกิดลิฟท์ที่ทำงานผมตก เกิดเดินๆอยู่ถูกลูกหลงจากกระสุนปืนพวกเด็กช่างที่ไล่ยิงกัน เกิดเดินข้ามถนนแล้วรถชน(ซึ่งอันนี้อาจเกิดขึ้นยากหน่อยเพราะผมระวังเป็นอย่างดี บางครั้งถึงขั้นรอจนกว่าจะมีแนวร่วมมาข้ามด้วยกัน โดยอาศัยคนอื่นเป็นเกราะกำบัง ฮ่าๆ น่าเกลียดจังนะครับ) สังเกตุมั้ยล่ะครับ ผมจะกล่าวถึงอุบัติเหตุล้วนๆที่อาจเป็นสาเหตุการตายของผม เพราะตัวผมไม่มีโรคประจำตัวอะไร. ร่างกายแข็งแรงดี. ตรวจสุขภาพทุก6เดือน ดังนั้นการตายแบบกระทันหันของผมจะมีอะไรได้นอกเสียจากเรื่องอุบัติเหตุ และหากเกิดขึ้น คนในครอบครัวผมจะทำยังไง ผมมีประกันชีวิต. มีเงินฝาก มีสวัสดิการอะไรบ้าง พวกท่านต้องรับรู้เอาไว้ งานศพของผมจะจัดที่ไหน และผมต้องการอะไรบ้าง หลังจากที่ล่วงลับไปแล้ว ผมจึงสั่งเสียไว้ทุกคืน ในกระดาษเอสี่ วางไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือก่อนนอนทุกๆคืน ตื่นเช้ามาก็ออกไปดำเนินชีวิตตามปกติ หากผมดวงยังไม่ถึงคลาด ผมก็จะได้กลับมาขยำกระดาษแผ่นเมื่อคืนก่อนลงถังขยะ แล้วเขียนมันใหม่สำหรับวันพรุ้งนี้ ทุกๆคืนเป็นอย่างนี้มาร่วมสามปีแล้วครับ บางคนอาจสงสัย. อ้าว..นี่แกไม่เคยไปนอนค้างอ้างแรมที่อื่นบ้างรึ ไปเที่ยวตจว.อะไรทำนองนี้ ? มีครับช่วงเวลาแบบนั้น ผมเตรียมแผนสำรองไว้แล้ว โดยการบันทึกโน้ตเขียนใส่กระดาษเล็กๆยัดใส่กระเป๋าเงิน. คงมีคนเปิดดูบ้างแหละครับ โดยไม่ลืมยำ้ท้ายข้อความว่า 'หากคุณเก็บกระเป๋านี้ได้ คุณสามารถเอาเงินในนี้ไปได้ทั้งหมด แต่ได้โปรดเก็บโน้ตนี้ไว้ที่ตัวผม ครอบครัวผมต้องการมันครับ นึกเสียว่าทำบุญให้ผมด้วยครับ' คุณว่ามันน่าตลกมั้ยครับที่ผมเป็นแบบนี้ ทุกๆวันผมจะระมัดระวังตัวเป็นอย่างดี ผมมีสติมากขึ้นในการใช้ชีวิต มีระเบียบและรอบคอบมากๆ เพราะผมหวัง ที่จะได้กลับมาถึงห้อง และเริ่มเขียนจดหมายนั่นใหม่อีกครั้งในทุกๆคืน ผมมีความสุขครับ เวลาที่ขยำกระดาษแผ่นเก่าทิ้ง พลางคิดในใจ "เห็นมั้ย วันนี้กูยังไม่ตายเว้ยยยยฮ่าๆๆ"
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2560 |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2560 3:17:23 น. |
|
0 comments
|
Counter : 570 Pageviews. |
|
|
|