| All Blog |
ไดอารี่ที่รัก 21 /10 /57 สวัสดีไดอารี่ที่รัก นานแค่ไหนแล้วไดอารี่ที่รักที่เราไม่ได้เจอกัน เมื่อวานฉันหวนคิดถึงเธออีกครั้งในวันเกิดเธอ นานมากแล้วเนาะ ตั้งแต่วันนั้นวันที่ฉันเผลอสารภาพความรู้สึก มิตรภาพดีๆ ระหว่้างเราก็หยุด เพียงเพราะเอื้อนเอ่ยคำนั้นออกไป...ทำไมน๊าไดอารี่ที่รัก ทำไมความรู็สึกนี้มันไม่หายไปสักที เจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึง บางทีมันก็ลากเอาความรู้สึกนี้มาจนถึงทุกวันนี้ รู้สึกไม่กล้าบอกรักใคร หรือ ไม่กล้ารักใคร เมื่อใดที่รู้สึกว่ารักก็จะถอยออกมา ยอมรับว่ากลัวคำตอบ เพราะรักครั้งแรกมันลากอดีตมากรีดปัจจุบัน ยอมรับนะจัดการกับความรู้สึกนี้ยากมากๆ วนมาทีไร อย่างกับหมาเหงาทุกที ช่วงนั้นชอบมากในการเขียนไดอารีถึงเธอเพราะมันมีความสุขและอยากเก็บไว้ในกระดาษไว้อ่านนานๆจำทุกภาพเหตุการณ์ แล้วเขียนลงมาเล่าในไดอารี ทุกวันนี้ย้อนกลับไปอ่านก็ตลกตัวเองเหมือนกันนะ ไดอารีจ๋า ..ไม่รู้ทำไปได้ไง ... คิดถึงช่วงเวลาที่เราอ่านหนังสือกัน กินข้าวกัน ไปเที่ยวกัน ทำงานช่วยกัน แม่แต่วันที่เธอเหนื่อยล้าเธอก็มานอนพักเอนกายาที่ห้อง ตัวเราก็เคยไปห้องเธอ ความสัมพันธ์ ณ ตอนนั้น ไม่รู้หรอกนะว่าเป็นอย่างไร แต่ มันค้านกับสถานะที่เป็น เมื่อเวลาเนิ่นนานบางทีเราเองที่อดทนไม่มากพอ อยากมีสถานะใหม่ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราต้องจบลง บางทีก็แปลก ตรงที่เราไม่สามารถคงไว้แม้แต่ ความเป็นเพื่อน เป็นพี่ ยังอยากพูดคุย อยากรู้เรื่องราวของเธอ ...แต่อย่างที่บอก ณ ตอนนี้ คงได้แค่เพียง คิดถึง ห้วงเวลานั้น ...และชีวิตต้องไปต่อ หากเธอผ่านมาทางนี้เมื่อไร อยากให้เธอมาทักทายบ้างนะ ยังยินดีเสมอ นี่คือหายไปจริงๆสินะ ..วันนี้เปิดสมุดไดอารี่ เพราะเหตุนี้สินะ อยากบอกว่า ขอบคุณนะ คิดถึงนะ ฉันไม่เคยคิดถึงเธอนะ หราาาาาาา 20/10/57 ตุลาปีนี้ หวังว่าเราจะเลิกเศร้านะ
|
จีราพัชร์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีจ้า ยินดีที่ได้ร่วมแก้งค์นะคะ รวิวรี เป็นชื่อที่เราชื่นชอบในการเขียนแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกันนะคะ | ||||||||||||
