https://pantip.com/topic/36386482

จางเจียเจี้ย - เฟิ่งหวน

สวัสดียามเช้า กับกลิ่นไอแดด ที่เริ่มร้อนแบบไม่ต้องใส่เสื้อกันหนาว แต่ไม่ถึงกับแผดเผาจนอุทานว่าพระอาทิตย์อยู่ข้างบ้าน 

สำหรับแพลนวันนี้ คือเราจะลุยจางเจียเจี้ยครึ่งเช้า แล้วนั่งรถโดยสารไป เฟิ่งหวนต่อครับ

7 โมงเช้า นาฬิกาปลุกที่ดังเป็นประจำฟาดหูให้ตื่นเช้าอีกแล้ว เช้านี้เรารีบนิดนึง เพราะเราต้องไปซื้อตั๋ว เรียกแท็กซี่เลย ฮ่ะ ง่ายดี 10 หยวนไม่เกินนี้ ตามมิเตอร์ เพื่อไปขึ้นกระเช้า แล้วไปทัวจางเจียเจี้ย

สถานที่ขายตั๋วฮ่ะ เข้าไปซื้อในนี้ก่อนออกมา

สำหรับข้าวเช้า เราเดินกันหาแถวนี้ เน้นกินง่ายถ่ายคล่อง ปลาโก๋ น้ำเต้าหู้ ในราคาตลาด อ่อปลาโก๋ที่นี่ มีความดีงาม เมื่อมันเย็นตัวลง แต่ยังคงความอร่อยไว้ได้แบบไม่ตกหล่น เหมือนตอนที่มันกรอบ มัน ดี มาก เว้ย แก ถ้าจะประหยัด แล้วเบื่อมาม่า เอาอันนี้แหละ

“อย่าแซงคิวฉันนะ”

และเราก็ได้ตั๋วมาแล้วว

สำหรับตั๋วที่เราซื้อ เป็น

แบบ "Line A คือ ขึ้นกระเช้าแล้วกลับรถโดยสาร" มันจะมีสามแบบให้เลือก สำหรับ  Line B  ไปรถแล้วกลับกระเช้า และแบบสุดท้าย กระเช้าไป-กลับ บอกไม่ได้ว่าขึ้นหรือลงเสียวกว่ากัน แต่แค่ขึ้นขาก็สั่นไม่ไหวละ

เรามองเห็นไกลๆ ถึงกระเช้าที่ลอยไปมาอยู่ลับๆสายตา 

“เฮ้ยย เรากลัวความสูงนี่หว่า จะไหวป่ะวะ “ ถอยกลับไม่ได้ละฮ่ะ

“มันเริ่มหลุดออกมาแล้ววววว”

วิวระหว่างที่อยู่บนกระเช้า คือเขาเขียวดีมากเลยอ่ะ

“ฉันขึ้นมาได้ยังไง กับความสูงขนาดนั้น”

ใช้เวลาประมาน 10 นาทีแบบขาสั่นสั่นแล้วสั่นอีก แต่แลกกับความมันส์และประสบการณ์ โคตรคุ้ม ครั้งหนึ่งอ่ะเนาะ สำหรับบนยอดนี้ เราเดินเที่ยวแบบตามทางเลยฮ่ะ

ที่นี่จะมีสะพานแก้ว ระยะ 60 เมตรอเน้นที่ความโค้งไต่เขา 5 หยวน ไม่ถูกไม่แพง สำหรับใครที่มีความกลัวเล็กๆ ไม่กล้าลอง มีทางเดินให้สำหรับพื้นที่ที่ไม่มีกระจก อ่ะ เอ็นจอยเลยฮ่ะ

“เอาเป็นว่าเริ่มกลัว”

หรือจะโพสคูลๆกันแบบนี้

มันสูงจริงๆนะ

ที่นี่มีการร้องรำทำเพลงสไตล์จีนซึ่งน่าจะเป็นแบบดั้งเดิมครับ ทุกคนที่ผ่านไปมาดูเอนจอยมาก โดยเฉพาะ ป้าๆเกาหลี ที่เดินผ่านไปมา เฮ้ยย ท่านี่เฟี้ยวฟ้าวมะพร้าวแก้วกันแบบสุดๆไปเลย

เราเดินไปตามทางสักพักจะเจอสะพาน ข้ามเกาะ เป็นสะพานไม่ค่อยดังหรืออาจจดังแต่เราไม่เคยได้ยิน มันไว้ข้ามเขาสองลูกที่สูงมาก อีกทั้งพี่จีนเราโยกและกระทืบ เหมือนตอนเราเรียนลูกยิ้ม แล้วไต่เชือกสองเส้น ลูกยิ้มอ่ะแค่ตกน้ำ แต่นี่คือตกไปแล้วไม่หายใจเลยนะ แต่พวกวัยรุ่นสุดคูล ยังจะโยก เอาเถอะ รีบข้ามเลย หลังจากได้รูปแล้ว

ตบด้วยมือเที่ยงที่อยู่ด้านซ้ายมือ จะเป็นมือเที่ยงเหมือนโรงเตี๊ยมทั่วๆไป มีซาลาเปา มีลูกชิ้น มีก๋วยเตี๋ยว เราโดนค่าเสียหายมื้อนี้ไป 150 หยวน 

แบบแน่นแล้วแน่นอีกกันอีกครั้ง 

-ซาลาเปาไส้หมูนิด

คือหมูมันนิดจริงแบบ เข้าปากเอาไปละล่ยเป็นลูกอมหรอ แต่แป้งเค้าไม่ต้องพูดถึง อร่อยเกินไปจริงๆ ชอบนะความนุ่มและร้อนบวกอากาศหนาวที่ลงตัว เอาไป หกดาวทองครึ่ง

-ลุกชิ้นเนื้อ ดึ๋งดีมีดีต้องให้ลอง

มันดีมากกกก ดีแบบเฮ้ยย ขออีก แต่เก็บไว้กินอย่างอื่นบ้าง เมื่อคนสายเนื้อ มาเจอเนื้อเน้นๆแบบนี้มันก็เกิดอาการฟินๆ เป็นเรื่องปกติ ให้แปดดาวทองเพราะเป็นคอเนื้อ

หลังจากที่กินกันเต็มที่ เราจำจะต้องกลับไปอีกที่หนึ่ง นั่นก็คือวัด .. เรียกว่าเห็นวิวแบบ 360 องศา ขากลับไปสามารถเลือกได้สองทาง คือ เดินปีนเขากลับไป(จะว่าปีนเขามันก็โหดไป เรียกว่า ขึ้นบันไดกันสนุกดีกว่า) หรือ "กระเช้าห้อยขา" สำหรับพวกกลัวความสูงอย่างผมแล้ว อันนี้แหละ โดนใจใช่เลย 

ราคา 25 หยวน / คน สำหรับกระเช้านี้

ใช้เวลาประมาน 10 นาที ฮ่ะ ในการนั่งกลับไป ตรงวัดที่เราจากมา

ด้านขวาที่เห็นลิบๆ นั่นคือวัดที่เราต้องไปฮ่ะ

เนี่ยแหละฮ่ะ ที่เราต้องนั่งข้ามเขาแบบ มันสูงมากกก

เสียวมากเสียวแบบไม่ไหวละ นี่บอกเลยว่ากรี๊ดกร๊าดกับคนจีนที่ผ่านไปมาแบบ สนุกสนาน คิดสิ เรากำลังข้ามเขาที่สูงแบบมองคนที่อยู่ข้างล่างเล็กกว้าถั่วอ่ะ ฮือออ

แลนดิ้งลงแบบคูลๆกันไป จริงๆมันก็ตลกดีแบบ อย่างกับเล่นรถไฟเหาะที่มันเคลื่อนช้าๆ ข้ามภูเขาที่สูงกว่าร้อยเมตร  หรืออาจจะมากกว่านั้น และจากตรงนี้เราก็เดินไปชมวิววัดที่เป็นเหมือนศาลากลางแปลง จำชื่อไม่ได้ครับ

วิวด้านบนจากศาลา

และสถานที่ต่อไป "ประตูสวรรค์" มันคือภูเขาที่มีรูตรงกลางแบบใหญ่มากกกกกก ใหญ่เกินที่มนุษย์จะทำเองได้ เค้าว่ากันว่า ตรงนี้หนังหลายเรื่องชอบมาถ่ายทำกัน โดยเฉพาะฉากที่ต้องมีเครื่องบินบินรอดผ่านช่องนี้ ตอนที่เราไปเค้าปิดให้บริการไม่สามารถไปอยู่ตรงที่เป็นช่องได้จริงๆ

แผนที่เดินทางสำหรับทัวเขาทั้งลูก

สำหรับการไปที่ประตูสวรรค์ ไม่ต้องกลัว หลง ให้เดินตามเค้าไปเรื่อยๆเลยครับ เพราะตรงจุดนั้นจะเป็นจุดที่เราต้องกลับลงไปด้านล่าง ไปยังตรงที่เราขึ้นกระเช้ามาครับแต่เราจะผ่านเจ้าประตูสวรรค์กันก่อน

ถึงแล้วกับเจ้าประตูสวรรค์ ที่เห็นคนที่ขึ้นไปข้างบนนั่นเป็นคนงานครับ คนธรรมดาอย่างเราไม่มีสิทธิ์ จริงๆ จะบอกว่ามันใหญ่มากกกกก ไม่รู้จะถ่ายยังไงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ที่มันมีมาให้เห็น

บรรยากาศรอบๆของบริเวณนี้ ทุกคนแอคชั่นกัน ระรานตามาก ชนิดที่ว่าไม่ยอมให้เสียเที่ยวกันเลยทีเดียว

หลังจากที่เราชมสถานที่แห่งนี้กันเสร็จแล้ว ได้เวลาที่เราจะลงไปข้างล่าง ไปที่ๆเรามาด้วยกระเช้า รถกลับจะอยู่ทางด้านซ้ายมือ ถ้าหันหลังให้ ประตูสวรรค์ นะครับ ให้เราขึ้นรถตามเค้าไปครับ รถจะจอดให้ลงที่แรก  ตรงที่เราชมนางพญาจิ้งจอกขาว เมื่อคืนครับ แล้วให้เราต่อคิวไปกับเค้า เพื่อขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง ไม่ต้องงงครับว่าจะให้ลงทำไม เพราะเรางงกันมาแล้วครับ อารมณ์เหมือนแวะพักเติมแก๊สแล้วค่อยไปต่อของพี่ๆรถตู้บ้านเราฮ่ะ 

ตรงนี้รูปหายหมด เพราะถ่ายไว้ในมือถือซึ่งเอาไปเล่นน้ำช่วงสงกรานหลังจากกลับมา และพัง และข้อมูลก็หายไปฮ่ะ ขออภัยด้วย

หลังจากมองเวลาแล้วพบว่า “ใกล้จะสายแล้วจ้า”

เราเรียกแท็กซี่กันเพื่อกลับที่พัก เพื่อไปเก็บของแล้วเราจะไปกันต่อที่ “Fenghuang” ใช่แล้วครับ แล้วเราจะต้องนั่งรถกันยาวๆอีกครั้งหนึ่ง รอบรถที่เราทราบมาคือ 14.30 น 

*** เราได้ฝากคนที่ โรงแรมซื้อตั๋วให้สำหรับไป Fenghuang ครับ ราคา 80 หยวน และโดนชาร์จเพิ่มค่าฝากเค้าไปซื้อ 5 หยวนครับ จริงๆก็ซื้อตรงสถานีที่เราไปนั่นแหละ แต่เราฝากเค้าจัดการน่าจะสะดวกกว่า เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะไปทันไหม ได้รอบไหนอีก เลยฝากเค้า แล้วให้เค้าบอกรอบมาเลยเราจะจัดเวลาได้ทัน

“ไว้ใจพี่ เริ่มต้น ที่ 5 หยวน”

และเราก็มาถึงสถานกันแบบฉิวเฉียดแต่ไมได้เฉียดขนาดนั้น ในตัว บขส มีร้านก๋วยเตี๋ยวที่ดูท่าทางกินแล้วท้องเสีย แต่จริงๆไม่เสียเลย เป็นที่แปลกใจ เพราะท้องผมเอง เวลาทานอะไรที่ใหม่ๆ แล้วมักจะเข้าห้องน้ำสนุกสนานเลยครับ แต่ทีนี่ไม่มีปัญหาเลย การมาทริปนี้ท้องๆน้อยๆ ของผมทำงานอยย่างเป็นระเบียบมาก

“Welcome to Fenghuang”

เราไม่ได้ลงรถแล้วมาเจอแบบนี้นะครับ ตอนที่เรานั่งรถมา ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง เรียกว่า หลับไปหลายตื่นเลยแหละ พอตอนลง แน่นอนครับ เราจะถูกแท็กซี่รายล้อมรอบตัวอีกครั้ง ครั้งนี้เราเดินเองไม่ได้ เราต้องใช้บริการแท็กซี่ หรืออาจจะมีรถทัวร์แต่อ่านไม่ออกฉะนั้นไม่ควรละกัน

เราไปกัน 6 คน คุยไปมาได้ราคาเหมา 40 หยวน ยื่นชื่อโรงแรมให้เค้าดูเลยครับ 

ราคาไม่ควรเกินนี้นะครับ แต่ก็แล้วแต่ความสามารถครับ สู้นะ ให้ทำเป็นเดินหนีหน่อยๆ แล้วเดี๋ยวเค้าลดให้ครับ (ขึ้นอยู่กับดวงหน่า)

มีความพีคอีกตรงหนึ่ง คือ แท็กซี่โทรหาให้เจ้าของ Hostel ให้เราครับ แล้วเค้าวิ่งออกมารับเราตรงที่จอดรถ ที่รถจะเข้าไปไมได้ละ เจ้าของพูดภาษาอังกฤษได้ค่อนข้างดีเลยแหละ ให้เราขอ Wechat เค้าเอาไว้ เผื่อเราหลงหรือเราทำอะไรต่อไม่ได้ 

นี่เป็นทางผ่าน เห็นถึงความรักสุขภาพขนาดนี้

เหมือนจะเปลี่ยว แต่จริงๆไม่เลย