ข้อมูลจาก Dramawiki

Title: ハードナッツ Sugaku Girl no Koisuru Jikenbo /  Hard Nut!

Genre: Crime, comedy      Episodes: 8

Broadcast network: BS Premium 2013-Oct-20 to 2013-Dec-08 Sunday 22:00

Theme song: Answer by TVXQ

Screenwriters: Makita Mitsuharu, Yamaura Masahiro , Tokuo Koji

Directors: Kawai Hayato, Hashimoto Kojiro

ช่วงนี้มือขึ้นนะ เลือกดูซีรีย์เรื่องไหนเป็นถูกใจทุกเรื่อง Hard Nut ก็เป็นหนึ่งในนั้น แม้ว่าพระเอกนางเอกจะหน้าตาไม่เคยคุ้น อีกทั้งพลอตก็เป็นแนวสืบสวนที่ไม่คาดหวังอะไร แต่ดูแล้วชอบมากเลย  นางเอกหน้าตาสวยแบบไม่ถูกใจ  แต่บทบาทของเธอน่ารักโดนใจจริงๆ  อย่างฮา  ทำให้หัวเราะดังเอิ๊กๆ อยู่คนเดียวก็หลายหน  เรื่องนี้จึงถูกจัดประเภทไว้ถูกต้องแล้วว่าเป็น  Crime , Comedy 

เขาว่ากันว่าพลอตเรื่องแอบคล้าย Galileo นักสืบกับนักฟิสิกส์ ส่วนเรื่องนี้ นักสืบกับนักคณิตศาสตร์ เนื่องจากไม่เคยดู Galileo เรื่องนี้ก็เลยยังใหม่ในความรู้สึกของตัวเอง เพราะมุมมองส่วนตนที่มีต่อซีรีย์สืบสวนมันก็ไม่ต่างกันนักในแต่ละเรื่อง คือมีเรื่องราวของคดีและการสืบสวน  ซึ่งเรื่องของคดีจะซับซ้อนชวนติดตามให้ความสนุกได้มากน้อยแค่ไหน ต้องดูก่อนถึงจะบอกได้ ดังนั้น การเลือกดูซีรีย์สืบสวนจะเลือกนักแสดงกับบทบาทตัวละครในคาแรคเตอร์ที่น่าสนใจมากกว่าจะให้ความสำคัญกับพลอต

แต่ตอนแรกนึกภาพไม่ออกเลยว่า นักคณิตศาสตร์จะมาช่วยคลี่คลายคดีได้อย่างไร

เห็นคอญี่ปุ่นบอกๆ ให้เห็นตามหน้าเว็ปว่าสนุก ก็เลยดูๆ ตามเค้าไป 

เออจ้ะ .. สนุกจริงด้วยแฮะ

อีกทั้งยังชักเริ่มจะคล้อยตามแล้วว่า

"ถึงแม้ผู้คนส่วนใหญ่จะไม่ตระหนัก โลกของพวกเราถูกควบคุมด้วยสูตรคณิตศาสตร์"

ดังนั้น คณิตศาสตร์มันอาจจะช่วยแก้ไขได้ทุกคดี แต่ว่าโลกนี้ อัจฉริยะอย่างนั้นจะมีสักกี่คน

นันบะ คุรุมิ (ฮาชิโมโตะ อาอิ)  นางเอกของเรื่องเธอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยโตเกียว ภาควิชาคณิตศาสตร์ อาจารย์คนหนึ่งบอกว่า เธอเป็นคนเก่งหายาก เป็นคน 'ประหลาด' หายาก ซึ่งอย่างหลังนี้ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี    แต่ก็นะ ขึ้นชื่อว่าเป็นอัจฉริยะ เท่าที่เคยเห็นๆ มา ในตัวละคร หรือแม้แต่ในชีวิตจริง ยังไม่เคยเห็นใครดูปกติธรรมดาสักคน ( กำลังนึกถึงอาจารย์เศรษฐศาสตร์ของตัวเองสมัยเรียน  - ขอโทษค่ะอาจารย์หนูแอบหัวเราะคิกอีกแล้ว)  คาแรคเตอร์ของนันบะ ทำให้นึกถึงโนดเมะขึ้นมาบ่อยครั้ง อาจไม่เพ้อไม่เพี้ยนเท่า แต่ก็มีความคล้ายคลึงกันในเรื่องของสำเนียงเสียงพูดยืดบ้าง ยานบ้าง มีเสียงเล็กเสียงน้อยจุ๊งจิ๊งงุ้งงิ้ง 

โทโมดะ ทัสสึฮิโกะ (เคนโงะ โคระ) ตำรวจสายสืบ ที่มีเบื้องหลังน่าสงสัย เปิดมาตอนแรก ก็เตะคนจรจัดข้างถนนอัดกำแพงโครมๆ  เอ่อม.. ช่างเป็นพระเอกที่มีความน่าสนใจยิ่งนัก  เขาเป็นใคร มาจากไหน เหตุไฉนในมุมมืดถึงทำตาขวางดุดันอย่างกะโดนวิญญาณยากูซ่าเข้าสิงอย่างนั้นล่ะ  ในฐานะนายตำรวจเขาก็ดูไม่มีความสลักสำคัญเท่าไหร่นัก เพราะเป็นตำรวจผู้น้อยคอยรับคำสั่ง ไม่ได้เป็นหัวหน้าทีมสืบสวน แถมยังถูกนายตำรวจผู้ใกล้ชิดนายคอยตอดแข้งตอดขา  แต่โทโมดะเป็นคนช่างสังเกต เขามักจะไวต่อสิ่งผิดปกติ และตั้งข้อสันนิษฐานดีๆ ที่สำคัญว่าน่าจะเป็นไปได้  แต่ปัญหาคือความคิดเห็นของเขาไม่ค่อยได้รับความสนใจเท่าไรนัก (คนไม่สำคัญ)  

คดีวางระเบิดสามครั้งติดต่อกัน มีนักโทษจำคุกคนหนึ่งอ้างตัวเป็นคนทำ  เขาเป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์ที่เคยก่อคดีวางระเบิดเมื่อ 15 ปีก่อน  ทำให้โทโมดะ ต้องมาขอพบศาสตราจารย์คณิตศาตร์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว และนั่นเองเป็นเหตุให้ได้พบกับนันบะโดยบังเอิญ

นันบะ เด็กสาวผู้หลงใหลตัวเลขเป็นชีวิตจิตใจ หากมีปมปริศนาตัวเลขให้ต้องขบคิด เธอจะกระดี๊กระด๊าเป็นปลากระดี่ได้น้ำ หมกมุ่นอยู่กับคิดคำนวณครุ่นคิดหาเหตุผล เมื่อไหร่แก้ปริศนาได้ ก็จะลัลล้ามีความสุขสุดๆ  แม้การพยายามช่วยแก้ไขคดีของนันบะจะทำให้โทโมดะต้องหน้าแหกต่อบรรดานายตำรวจวางโตทั้งหลายไปบ้าง แต่นั่นก็เพราะคนร้ายเป็นอัจฉริยะ และการตามแกะรอยแกะความคิดของตัวต้นเรื่องมันต้องใช้เวลาขบคิดเพื่อค้นหากลหลอกในเกมหลอกลวง

โทโมดะ ไม่ได้อยากจะยุ่งกับเด็กประหลาดที่พร่ำเพ้อแต่เรื่องทฤษฎีคณิตศาสตร์ด้วยดวงตาสุขประกายคนนี้สักเท่าไหร่นัก  ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากจะดึงเธอมาเกี่ยวข้องกับคดีเลย  แต่ก็อีกนั่นแหละ คดีต่อมาเกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยของเธอ  ศาสตราจารย์ด้านคณิตศาสตร์และดนตรีศาสตร์คนดัง ถูกฆาตกรรม ก่อนพบศพมีคนได้ยินเสียงโน๊ตดนตรีที่โทโมดะสันนิษฐานว่าเป็น ไดอิ้งเมสเสจ (ข้อความสั่งเสียของเหยื่อผู้ตาย) ที่อาจนำไปสู่การหาตัวฆาตกรได้ ทว่า..ข้อมูลเรื่องโน๊ตดนตรีกลับถูกนำไปใช้อย่างไม่ถูกทาง    โทโมดะจึงจำใจต้องคืนคำ ที่ไม่ให้นันบะมายุ่มย่ามกับงานสืบคดีของตน ด้วยการพึ่งพาทฤษฎีคณิตศาสตร์ของเธออีกครั้ง

"ดนตรีคือการแสดงออกของความลุ่มหลง ส่วนคณิตศาสตร์คือความคิดอันเงียบงัน"

แต่ทฤษฎีพีทาโกรัส บ่งบอกว่าคณิตศาสตร์กับดนตรีมีความสัมพันธ์กันแนบแน่น และทฤษฎีนี้เองที่จะทำให้ฆาตกร "ตัวจริง" ปรากฏตัว

สาวน้อยนันบะ ตั้งแต่แรกรู้จักกัน เธอก็ปิ๊งคุณตำรวจโทโมดะเข้าให้แล้ว แต่ความชอบของเธอเป็นไปอย่างน่ารัก  จากทฤษฎีพีทาโกรัสที่เธอรับงานวิจัยสร้างดนตรี "แสลงหู" ต่อมาเธอสนใจในการศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับ "ดัชนีวรรณกรรม" งานเขียนที่สามารถตีค่าเป็นตัวเลข เป็นรูปแบบ วิเคราะห์เจาะลึกอุปนิสัยใจคอของผู้เขียน  และใครเลยจะเป็นเหยื่องานทดลองนอกจากคุณตำรวจโทโมดะ งานดัชนีวรรณกรรมที่เธอตั้งใจจะสร้างสรรค์จดหมายรักที่ดีที่สุด (มุขจดหมายรักนี่นางฮาจริงๆ)   แต่แล้วเธอก็ได้งานท้าทายฝีมือจริงจัง  กับจดหมายขู่วางยาพิษในระบบเครื่องกรองน้ำของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งประธานบริษัทถูกลักพาตัว ตามมาด้วยจดหมายแบลคเมย์ จดหมายลาตาย  การวิเคราะห์ด้วยดัชนีวรรณกรรม ทำให้โทโมดะ  จำต้องมาข้องเกี่ยวกับนันบะอีกครั้ง  เฮ้อ .. ว่าจะไม่พึ่งแล้วเชียว

 "นายมีเคล็ดลับอะไร ถึงปิดคดีได้ทุกครั้ง" 

"ไม่ใช่ผมหรอกครั้ง แต่เป็นคนรู้จักที่ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเค้าเลย"

นั่นคือคำตอบที่โทโมดะมีให้กับนายตำรวจด้วยกัน ความจริงเป็นเช่นนั้น เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย และเธอเอง ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขา เป็นแค่นายตำรวจ กับเด็กสาวนักศึกษา ที่บังเอิญได้มารู้จักกัน เป็นแค่ "คนรู้จัก" เท่านั้น   แต่่นันบะ มีวิธีเรียกร้องความสนใจ(ที่ตลกและน่ารัก) พอนานๆ ไป จากคนรู้จักก็ชักจะถูกเพิ่มระดับเป็นคนคุ้นเคย..ขึ้นมาอีกนิด

แล้วยังมีคดีใหญ่การก่อการร้ายปล่อยเชื้อไวรัส ที่นันบะมาเกี่ยวข้องโดยบังเอิญ  เรียกได้ว่าเธอเจ๋งจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้จะขาดพ่อไร้แม่ แต่ก็เป็นคนตัวคนเดียวที่มีรอยยิ้มสดใส อาจจะบุคลิกแปลกๆ สักหน่อยนะ แต่ว่าดูแล้ว น่ารักอ่ะค่ะ  

เป็นซีรีย์สั้นๆ แค่ 8 ตอนนะคะ  ส่วนของคดีก็ดูได้เรื่อยๆ ไม่มีอะไรติ  เว้นแต่เรื่องของฉากฆาตกรรม ที่ไม่รู้หลงลืมไปหรือเปล่าคนร้ายถึงไม่ใส่ถุงมือ จึงอดคิดไม่ได้ว่าถ้าอย่างนั้นหาฆาตกรจากลายนิ้วมือเอาก็ได้ จะได้ไม่ต้องลำบากนักศึกษานันบะคำนวณกระดาน หรือไม่ก็คิดสูตรสร้างโมเดลต่างๆ นานา ในคอมพิวเตอร์ให้เมื่อยตุ้ม  ติดขัดเล็กน้อยเกี่ยวกับการคลี่คลายปมในอดีต  ความสัมพันธ์ของโทโมดะกับแก๊งยากูซ่าในอดีตเป็นมาอย่างไร  มันราบเรียบไปสักนิด ส่วนนันบะ ดูจะไม่อินสมเหตุสมแค้นอย่างที่คิดไว้ล่วงหน้าแต่แรก แต่เรื่องนี้สนุกเพราะนางเอกกับเรื่องของการใช้คณิตศาสตร์สืบคดีนี่แหละ ชอบมากเลย

ว่ากันว่า พระเอกคนนี้เป็นพระเอกหน้าใหม่สำหรับแฟนซีรีย์ญี่ปุ่นชาวไทย  แต่ไม่รู้ทำไมรู้สึกคุ้นๆ ขั้นแรกคิดว่าเค้าหน้าคล้ายคลึงกับนักแสดงไต้หวัน แจ็ค ลี ( เก๋าเซอฉวน พระรอง เรื่อง Love Around) ต่อมาก็ว่าคุ้นจริงๆ ดูไปจนจบเรื่องก็ยังนึกไม่ออกเพราะตอนแรกไม่ได้จำชื่อ  จนกระทั่งตอนอัพโหลดรูปแรกลงบล็อกนี่แหละจึงเพิ่งถึงบางอ้อ  เขาคือ เคนโงะ โคระ เรื่อง Tsumi to Batsu: A Falsified Romance ซีรีย์จิตๆ เครียดๆ ที่เล่นกับนางเอก มิซุคาว่า อาซามิ คนสวยของเรานั่นเอง หน้าตาเกรียนๆ อย่างนี้ ไม่รู้หลงลืมไปได้ไง ในบทของนายตำรวจนักสืบ โทโมดะ จะเป็นคนช่างสังเกต เขามักสังเกตเห็นความผิดปกติที่นายตำรวจคนอื่นมองไม่เห็น แต่อย่างที่บอกว่า เขาเป็นตำรวจลูกน้องที่ไม่ถูกให้ความสำคัญเท่าไรนัก  สูตรคำนวณ ทฤษฎีคณิตศาสตร์ของนันบะ จะนำไปสู่การตั้งสมมติฐาน การค้นหาหลักฐานที่ถูกต้อง และนำไปสู่การจับกุมปิดคดี

นัมบะ ตอนที่บอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคดี เสียงดังฟังชัด "ไฮ!" 

แต่ดูเธอสิ ตะกายฝาแอบฟังข้อมูลคดีแบบอยากรู้อยากเห็นสุดๆ

คัตสึมุระ มาซาโนบุ รับบท โคบายาชิ เป็นผู้บังคับบัญชาของโทโมดะ 

 และ โนมิโอกะ คาซึกิ รับท ทากางากิ ที่ไม่ชอบหน้าโทโมดะอยู่เสมอ

ชอบภาพสูตรคณิตศาสตร์ เวลานันบะอยู่ในอาการขบคิดมากเลย ดูแล้วขำดีค่ะ

ตอนขบคิดไม่แตกเธอจะเป็นแบบนี้

นี่คืออาการหมกมุ่นอย่างแรง

มารยาร้อยเล่มเกวียน (ฮามาก)

โทโมดะไม่ค่อยจะเข้าใจสิ่งที่เธออธิบายนักหรอก แค่เอาผลลัพธ์มาก็พอ

คิดอะไรก็ถูกไปหมด ลัลล้าสุดๆ

โทโมดะ เวอร์ชั่นเกรียน

Create Date : 18 มกราคม 2557
Last Update : 22 มกราคม 2557 1:33:16 น.		6 comments
Counter : 6114 Pageviews.
Share Tweet